ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ......

    ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1

    • อัปเดตล่าสุด 26 ต.ค. 57


    เด็กสาวเดินทางไปทั่วโลกเพื่อทำตามความฝันและเธอล่วงรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ที่มันไม่ปกติ เธอจึง
    ออกตามหาเรือเหาะที่ว่ากันว่าเป็นศูนย์รวมกลุ่มคนที่จะต่อต้านการรุกรานของกองทัพมืด และเธอก็มาถึง

    ในขณะที่เธอกำลังเดินเข้าไปในห้องที่กองเต็มไปด้วยเอกสารผู้คนที่เดินสวนเสกันไปมามากมายนั้น เธอเหลือบไปเห็นหญิงสาวตัวเล็กน่ารักท่าทางมั่นใจสุดๆ กำลังวุ่นกับกองเอกสารกองโต

    “มายืนมองอะไรที่ประตู จะเข้ามาก็เข้ามาสิ”

    เธอมองหล่อนด้วยความงุนงงก่อนที่กำลังจะเอ่ยขึ้นแต่โดนหล่อนขัดจังหวะซะก่อน

    “ฉัน เมโลดี้ อัลเทฟอท ฝ่ายบุคคลเธอ?

    “มิลลา....มิลลา   รันฟาเน่

    “โอ่ะ ชื่อเพราะดีหนิ เอาล่ะๆ ขอดูรูปสิ” เธอยื่นรูปให้หล่อน

     

     

     

     

    “นี่หน้าตัวจริงกับในรูปไม่เหมือนกันเลยนะ ตัวจริงห่วยกว่าเยอะ” หญิงสาวเบะปากก่อนที่จะเดินอ่าวๆ นำเธอไป

    ในห้องด้านหลัง “ว่าแต่คุณมาถึงที่นี่แต่มีจุดประสงค์อะไรคะ.... “ เสียงของหล่อนเปลี่ยนไป

    “ตอนแรกก็มาเดินเล่น.....มั้งนะ  แต่ตอนนี้ฉันคิดว่าที่นี่น่าสนใจ”เธอพูดพร้อมฉีกยิ้มร่า

    “ขอโทษที่ต้องทำให้คุณไม่พอใจนะคะ ดิชั้นเพียงแค่เพื่อปกปิดข้อมูลน่ะค่ะ”

    “ขอข้อมูลเชิงลึกด้วยนะคะ”

    “เอ่อ....จะว่าไงดี  ฉันเป็นนักท่องเที่ยวล่ะมั้ง  เดินทางไปเรื่อยๆ  เจอเมืองไหนน่าสนใจก็พัก  จะนานหรือสั้นขึ้นอยู่กับความพอใจส่วนตัว  เงินจะใช้ก็ไม่ค่อยมีหรอกหาล่าสัตว์หายากขายเอา  เห็นอย่างนี้ฝีมือต่อสู้ฉันพอตัวเลยล่ะ”เธอพูดไปนึกไปก่อนเหลือบมองคนฟังที่ดูตั้งอกตั้งใจซะเหลือเกินแล้วพูดต่อ

    “ฉันเป็นเด็กกำพร้า  อ้อ...ก็ไม่เชิงถูกทอดทิ้งหรอก  พ่อแม่แค่ฝากฉันไว้กับลุงแก่ๆที่ชอบกินยาลดอายุให้เหลือยี่สิบต้นๆ  แต่จะว่าก็ว่านะ  ตาแก่นั่นเก่งทุกอย่างเลย  เป็นอาจารย์และคู่แค้นคนสำคัญของฉันเลยล่ะ แต่อยู่ๆตาแก่นั่นก็ทิ้งฉันไป   ทำเป็นพูดว่า...แล้วเราจะพบกันใหม่สักแห่งบนโลกใบนี้...  ทางช้างเผือกรึไง เธอว่าไหม?  แค่กลัวว่าเงินในกระเป๋าแห้งๆนั่นจะถูกฉันผลาญซะมากกว่า” บ่นไปได้ไม่นานก็รู้สึกถึงรังสีความรำคาญของคนฟัง  เธอจึงเลือกที่จะหัวเราะแหะๆแล้วสงบปากสงบคำเสียดีกว่า

    “ขอบคุณมากคะ ยังไงทางเราจะติดต่อกับไปอีกทีนะคะ” ว่าจบเมโลดี้ก็เดินออกมาจากห้องมืด

    และเชิดหน้าไปอย่างมาดมั่นทันที


    ....ยัยนั่นจริงจังชะมัด  ท่าทางจะหาสามียาก...
    เธอคิดในใจพลางนึกถึงบทสนทนาที่ไม่ค่อยจะไปทางเดียวกัน  มิลลายกมือขยี้ผมสีครีมของตัวเองอย่างไม่กลัวเสียทรงก่อนจะเดินสำรวจรอบๆบริเวณอย่างอยากรู้อยากเห็น 


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×