คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : BaD Boy & BaD Girl : การดวลของบิสกิต&เพื่อนๆ 100%
ตอนที่3
บิสกิตVSยัยลิงซ่า&ซิ่งรถ
“บิสกิตไหวแน่นะ”พี่เวเอ่ยขึ้นเมื่อฉันรับคำท้าของยัยลิงซ่าด้วยน้ำเสียงที่ห่วงใย
“ไหวพี่เวไม่ต้องห่วงหรอกน่า”ฉันบอกอย่างปัดๆยัยลิงซ่าเนี่ยฉันจะเอาคืนให้ไม่มาแว๊ดๆกับฉันได้อีกเลยคอยดูหึ!
“บิสกิตจ๋าสู้ๆน้า~ ~ ~”ยัยแฝดนรกให้กำลังใจฉันปัญญาอ่อนซะไม่มีล่ะ
“สู้ด้วยสติล่ะอย่าวู่วามอีกอย่างห้ามประมาทเพราะยัยลิงนั่นน่ะท่าทางจะเจ้าเล่ห์ใช่ย่อย”ชอร์คมิลค์เดินมาเตือนสติฉันแล้วเดินออกไปจากสนามทันที
“อ่าวไหงงี้อ่ะไปเฉยเลย”เรโกะงงกับการกระทำของชอร์คมิลค์ยังไม่ชินอีกหรือไงหรือว่าแกล้งโง่แต่คงไม่ใช่ยัยนี่มันโง่ขั้นเทพเหอๆ
“ซื่อบื้อจริงๆ”ฉันสบถเบาๆแล้วเดินมาที่ตำแหน่ง
“แกเตรียมตัวแพ้ได้เลย หึๆ!”ยัยลิงซ่าพูดแล้วก้าวเข้าประจำตำแหน่งเหมือนกับฉัน
“มันจะไม่เป็นอย่างนั้นแน่ หึ!”เสียงที่เย็นชาเรียบเฉยดังขึ้นทำให้ทุกคนในบริเวณนั้นสั่นไปตามๆกัน
“เอาล่ะครับทั้งสองประจำตำแหน่งเรียบร้อยแล้วนะครับเราจะเริ่มทำการท้าดวลในอีก5วินาที43 2 1 ไฟท์!!”
สิ้นเสียงยัยลิงก็เข้ามาประชิดตัวฉันอย่างรวดเร็วและเหวี่ยงขาหวาดไปที่พื้นหวังจะให้ฉันล้มเสียหลักแต่พรึบ!ฉันกระโดดลังกาหลังจึงหลบยัยนั่นพ้น
“เก่งหนิหลบฉันได้ แต่มันไม่เป็นอย่างนี้ตลอดไปหนอกน่า!!”
พลั่ก!
ยัยลิงพูดจบก็เข้าประชิดตัวฉันอีกครั้งแล้วฮุกหมัดใส่ฉันเต็มๆ
“หมัดหนักใช้ได้หนิ”ฉันใช้มือปาดเลือดที่มุมปากออก
“ทำเป็นพูดดีไปเถอะ”ยัยลิงเริ่มรุกอีกครั้งแต่ครั้งนี้อย่าหวังว่าจะได้ต่อยฉัน!
พลั่ก!!
ฉันถีบยัยนั่นไปทีนึงจนยัยนั่นล้มลงไปกองอยู่ที่พื้นสู้แบบประชิดไม่ถนัดเลยแฮะ ต้องหาหาวิธีใหม่ไม่งั้นมีหวังเหนื่อยก่อนแน่
ฟิ้ว!! ปึ่ก!! อั่ก!! วืด!!พลั่ก!!
การดวลดำเนินต่อไปอย่างช้าๆ ทั้งสองคนต่างงัดไม้เด็ดของตนออกมาใช้อย่างไม่ขาดสาย
“สนุกมามากพอละ ฉันขอปิดเกมเลยแล้วกันหึ! ”น้ำเสียงที่เรียบเฉยของบิสกิตทำให้ทุกคนต่างสนใจการดวลกันมากขึ้น
เอาล่ะ ฮึบ!! พลั่ก!! ปึก!! แอ้ก!!
ฉันพุ่งเข้าประชิดตัวยัยนั่นแล้วฮุกหมัดใส่เข้าที่หน้าแล้วตวัดขากวาดไปที่พื้นจนยัยนั่นล้มทั้งยืน
ปี๊ด ด!!!!!
“จบการดวลครับบิสกิตแห่งแก๊งEVIL GIRLเป็นผู้ชนะคร๊าบ! ”
เฮ้!!! วิ้ว!!ฮี้ว!!
เสียงเฮดังขึ้นเมื่อรู้ผลการดวล
“ยินดีด้วยนะครับคุณบิสกิต”นายคนที่ทำหน้าที่พิธีกรบนเวทีพูดยินดีกับฉันเมื่อฉันเดินผ่าน
“อือ”พูดจบฉันก็เดินลงจากเวทีการดวลทันที
“เจ๋งไปเลยลูกพี่”
“ลูกพี่เทพสุดๆ”
“สุดยอดเลยลูกพี่”
คำชมจากลูกน้องในแก๊งต่างเอ่ยชมและยินดีกับบิกกิตที่ชนะการดวล และเหมือนว่าได้ได้แก้แค้นไปตัวด้วย
“อืมแล้วนี่พวกเฮียไปไหนล่ะ”ฉันถามพวกลูกน้องที่ต่างเข้ามารุมฉันแต่ไม่เห็นมีวี่แววของพวกพี่เวย์
“ไม่รู้ครับเห็นเดินออกไปกันหมด แต่ไม่รู้ว่าไปไหนครับ”อ่าวไหงงี้วะไหนบอกว่าเป็นห่วงนักเป็นห่วงหนาแล้วหายเฮดไปไหนวะเนี้ย
มิโกะ TALK
ตอนนี้ฉันเดินตามพี่เวออกมาข้างนอกสนามดวล เหมพี่เวไหนบอกว่าห่วงบิตกิตนัก ห่วงบิสกิตหนา ไหงออกมาเดินเล่นซะงั้นล่ะ - -;
“ พี่เว พี่ไม่กลัวบิสกิตโกรธเอาหรอ ออกมาแบบนี้อ่ะ” ฉันถามพี่เวด้วยความสงสัย
“ ไม่หรอกพี่รู้จักบิสกิตดี รายนั้นน่ะไม่ใช่พวกที่จะโกรธใครง่ายๆฟรอก เชื่อพี่สิ^^”พี่เวตอบอย่างมั่นใจ ถ้าบิสกิตโกรธล่ะก็ จะหัวเราะให้ลูกเห็บตกเลย ฮ่าๆๆ ^O^
“หัวเราะอะไรมิโกะ”พี่เวกับพี่เร(เรโกะ) ถามฉัน อ่าว เห็นด้วยหรอเนี้ย นึกว่าไม่เห็น คึคึ
“ ป่าวซักหน่อย ไม่ได้หัวเราะ มั่วแล้วๆ” ฉันตอบทั้งสองกลับไป ตาดีกันจิงพวกนี้หนิ เป็นเต่าหรือไง เพราะอะไรถึงเต่าน่ะหรอ เพราะว่าเต่ากินผักบุ้งไง ผักบุ้งมีวิตามินAบำรุงสายตาเชียวน้า คิกๆ ความรู้แน่นปึก ^O^
“ แล้ววันนี้ไม่หาไรหนุกๆทำหรอพี่ๆ” ฉันเอ่ยถามมต่อเพราะว่าเดี๋ยวโดนเซ้าซี้อีกง่ะ
“ O_O???” สีหน้าของพี่เวกับพี่เร
“ = = ” สีหน้าของชอร์คมิลค์ พูดถึงชอร์คมิลค์ เดินตามเรามาเงียบๆนึกว่าอยู่ที่สนามดวลซะอีก จริงๆเล้ย
“ อะไรล่ะ” พี่เวถามด้วยความสงสัย
“ ก็อย่างเช่น..........ไปซิ่งรถแบบแท็คทีมไรแบบนี้อ่ะ เอาป่ะๆ ” ฉันบอกทุกคนด้วยสีหน้าระรื่น
“ น่าสน” ชอร์คมิลค์
“เอาดิ” พี่เรโกะ
“ก็ดีนะ” พี่เว
“งั้นไปที่สนามแข่งกันเลย! LET GO!!!” ฉันพูดแล้วเดินนำหน้าทุกคนมา คิกๆ ได้เวลาสนุกแล้วสิ เย้!! ถึงสนามแล้ว
“ พี่เวไปดูคิวกัน” ฉันพูดเล้วลากพี่เวไปเลย ไม่ยอมให้พี่เวพูดซักแอ่ะ คิกๆ
“ อ้อพี่เรโกะ ชอร์คมิลค์!!!!! ไปเตรียมรถด้วยน้า!! ” ฉะนตะโกนด้วยเสียง200เดซิเบลไปบอกทั้งสองคนที่ยืนหน้าตายอยู่
“เอ่อ ตอนนี้มีตอนนี้มีใครลงชื่อไว้แต่ไม่มีคู่ประกบไหมคะ” ฉันถามคนเช็ครายชื่อที่นั่งอยู่
“ เอ่อ มีของแก๊ง บาร์ติสครับ”แก๊งบาร์ติสหรอ น่าสนแฮะ
“ งั้นประกาศเลยว่ามีคนมาท้าแข่งแล้ว”พี่เวบอกนายนั่น แทนที่จะเป็นฉัน โดนแย่งซีนเฉยเลย แง๊ๆๆๆ!!!
“ได้ครับๆ”
ประกาศๆ ทีมนักแข่งของแก๊งบาร์ติสมาแข่งที่สนามด้วยครับ
“คนเช็ครายชื่อประกาศเรียกแก๊งบาร์ติส
“รอซักครู่นะครับ”
“ ค่ะ/อืม” ฉันกับพี่เวตอบพร้อมกัน
“ พี่เว มิโกะ รถมาแล้ว” พี่เรเดินมาบอกฉันที่ยืนรออยู่ตรงโค๊ะเช็คชื่อ ห่างการแข่งมานาน ได้เวลาสนุกแล้วสิ
“พวกเธอหรอที่จะแข่งรถกับพวกเราน่ะ” ผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นเมื่อเห็นพวกเรา อ๊ะ จะเรียกเธอหมดไม่ได้นะ มีพี่เวอีก1คนแน่ะอีกอย่าง พี่เวเป็นผู้ชาย พวกนี้หนิตาถั่วจริง
“ใช่ มาตกลงกติกาดีกว่า อย่าพูดมาก” พี่เรพูดกลับไป
“ โอเคๆ เราจะแข่งเป็นรอบๆรอบละ 1 คน เมื่อครบรอบแล้วคันที่สองออกตัว และไปเรื่อยๆจนกว่าจะครบรอบ เมื่อสามคันแรกแข่งเสร็จแล้ว รอบสุดท้ายนายคนนั้น(หมายถึงพี่เว) ต้องมาดริฟรถแข่งกันว่าใครจะมีจำนวนรอบมากกว่ากัน โอเค๊!” ง่า มาเป็นหางว่าวเลย
“ได้ ตกลง งั้นไปที่จุดสตาร์ท” แล้วพวกเราก็แยกไปประจำตำแหน่ง สนามแข่งจ๋า ฉันมาแล้ว ว ว ~ ~ ~
ไรเตอร์ TALK
สวัสดีฮะทุกคนที่เป็นผู้ติดตามนิยายเรื่องนี้ฮะ
วันนี้ไรท์มาอัพได้ครบ100%เเล้ว(สั้นไปด้วยมั้งT^T)
เพราะฉะนั้น ไรท์ขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆฮะ
เเล้วคงอีกนานเเหละฮะกว่าจะได้มาอัพอีกครั้งหนึ่ง
เเต่ตอนนี้ ขอบอกว่า งานยุ่งมาสำหรับการเรียนของไรท์ไหนจะการอ่านหนังสือเตรียมสอบ ไหนจะเรื่องเรียนต่อม.4อีก นึกเเล้วเครียดT^T รีดเดอร์ทุกคน อย่าทิ้งไรท์น้า พลีส ส ส~~~ ฟิ้วๆ ๆ ๆไปเเละ จะกลับมาใหม่เมื่อชาติต้องการ 55
ความคิดเห็น