[FIC EXO] For The Love ตามหาที่รักของพี่

ลำดับตอนที่ #7 : For The Love :: Valentine's Spicy

ปล.ตอนนี้มีเพลงประกอบนะจร้าปิดเพลงตรงข้อมูลด้วยนะเพื่อจะได้ฟังเพลงของตอนนี้ประกอบกับเวลาอ่านด้วยนะ
For The Love

วาเลนไทน์คงเป็นวันที่ดีสำหรับใครหลายๆคน

เป็นวันที่มีความสุขของคู่รักหลายๆคู่

เป็นวันที่คนไม่มีคู่ไม่ชอบ

และเป็นวันธรรมดาสำหรับใครหลายคน

แต่สำหรับผมมันคือวันแห่งความสุขของผมเลยหล่ะ

For The Love

ชานยอลที่นั่งเฝ้าแบคฮยอนที่นอนหลับอยู่บนเตียงมาหลายชั่วโมงก็ไม่มีท่าที่ว่าจะตื่น ชานยอลจับมือแบคฮยอนแน่นและภาวณาให้แบคฮยอนตื่นขึ้นมา เพราะหลังจากที่ชานยอลจูบแบคฮยอนไปแบคฮยอนก็สลบลงไปเลย ชานยอลจึงพอเเบคฮยอนมานอนให้ห้องๆนึงที่คิดว่าน่าจะเป็นห้องของเเบคฮยอน

     "ป๋ายป๋ายครับตื่นสิครับ ตื่นขึ้นมาเถอะครับ"เเต่ก็เหมือน ปาฏิหาร ที่พอชานยอลพูดจบเเบคฮยอนก็ตื่นขึ้น

     "ชานยอลนี่ฉันหลับไปหรอ"เเบคฮยอนใช่มือกุมขมับ เพราะอาการปวดเข้าเล่นงานเเบคฮยอน

     "ป๋ายป๋าย ครับเป็นอะไรหรือป่าวครับ"ชานยอลที่เห็นเเบค ฟื้นเเล้วก็รีบไปช่วยพยุงคนตัวเล็ก

     "ชานยอล ตอนที่นายจูบฉันหน่ะ”

   “อะไรหรอครับแบคอยอน”ชานยอลกุมมือแบคฮยอนเอาไว้แล้วก็มองหน้าของแบคฮยอนที่กำลังจะพูด

   “เหมือนมันมีความทรงจำอะไรบ้างเข้ามาในหัวของฉัน ยะ…”แบคฮยอนพูดยังไม่ทันจบชานยอลก็จัดการกอดแบคฮยอนเข้าเต็มรัก

   “ชะ ชานยอล ฉะฉันหายใจไม่ออก”พอแบคฮยอนพูดจบชานยอลกก็ผล่ะกอดออกจากแบคฮยอนทันที

   “ขอโทษนะ ป๋ายป๋าย ยอลไม่ได้ตั้งใจ”ชานยอลพูดพร้อมกับทำหน้ารู้สึกผิด

   “ไม่เป็นไรหรอก แต่ชานยอลเราอยากไปที่ ที่นึง”ชานยอลมองหน้าแบคฮยอนด้วยความสงสัย

   “ที่ไหนหรอครับ”ชานยอลถามแบคฮยอนด้วยความสงสัย

   “ที่…..แม่น้ำแซนตี้”

.
.
.
.
.
.

จื่อเทานั่งกินข้าวเช้ารอคนรักอยู่ในเรือนกระจกหลังใหญ่ที่เต็มไปด้วยสวนดอกไม้

    “เจ้าหญิงครับ วันนี้รีบกลับหน่อยนะครับ เพราะตอนเย็นองค์ราชาจะมาหานะครับ”โซโซพ่อบ้านคนสนิทและนางฟ้าประจำตัวของจื่อเทาพูดขึ้น

   “อือ เราจะรีบกลับนะ”จื่อเทายิ้มน่ารักส่งไปให้โซโซ แต่จื่อเทาก็ต้องชงักเมื่อรุ้สึกว่ามีอะไรสัมผัสที่แก้มนุ่มของตน

ฟอดดดด

   “ฟานฟานทำไรเนี่ย”จื่อเทาพูดพร้อมกับเอามือลูบแก้มใสของตัวเองเบาๆ

   “พี่ก็แค่อยากหอมที่รักไม่ได้หรอครับ”อี้ฟานพูดพร้อมคักเข่าลงตรงหรอจื่อเทาและจับมือจื่อเทาเอาไว้

   “ฟานฟานบ้า อายโซโซหน่อย”จื่อเทาพูดทั้งๆที่ตัวเองหน้าแดง

   “โซโซมานี่หน่อยสิลูก”อี้ฟานเรียกโซโซมาหาตัวเองที่นั่งคุกเข่าต่อหน้าจื่อเทาอยู่

   “ครับ ท่านพ่อ”

   “ห๊ะ!!!! ลูก ท่านพ่อ มันคืออะไร”จื่อเทาดูตกใจมากที่โซโซเรียกอี้ฟานว่าท่านพ่อ และอี้ฟานเรียกโซโซว่าลูก

   “ใช่ครับ ลูก นี่คือของขวัญวันวาเลนไทน์ของเทาเทาที่พี่ให้นะครับ”จื่อเทาทำหน้าไม่เข้าใจเลยสักนิดทั้งที่รู้ว่าโซโซคือของขวัญที่อี้ฟานมอบให้

   “แต่จื่อก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่า โซโซเป็นลูกของพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่”พอจื่อเทาพูดจบอี้ฟานถึงกับยิ้มหน้าบานขึ้นมาทันที

   “เป็นคำถามที่มากเลยครับที่รัก โซโซหน่ะเป็นนางฟ้าองค์รักของพี่กับเทาเทาใช่ไหมลล้ะ”

   “อืมม”

   “ซึ่งก็คืนโซโซเกินขึ้นมาเป็นนางฟ้าจากความรักของพวกเรา แต่ก็เป็นได้แค่นางฟ้าองค์รัก ซึ่งถ้าจื่อเทาท้องเด็กในท้องของจื่อเทาก็คือโซโซ แล้วพอเด็กคนนั้นเกิดมาก็จะไม่มีองค์รักโซโซอีดต่อไปแต่จะกลายเป็นลูกของเราสองคนแทน”พออี้ฟานพูดจบก็จัดการอุ้มจื่อเทาในท่าเจ้าสาวแล้วพาไปที่ ที่จะพาจื่อเทาไปโดยไม่รอให้จื่อเทาได้พูดอะไรเลย

.

.
.

ณ แม่น้ำแซนตี้

   “เทาเทาครับตื่นได้แล้วนะครับ”ผมค่อยลืมตาขึ้นมาจากความมืดทั้งที่ถึงผมจะลืมตาขึ้นมายังไงผมก็มองไม่เห็นอยู่แล้ว แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นหน่ะสิ ผมเห็น ผมมองเห็นมัน ผมมองเห็นทุกสิ่งที่ผมอยากเห็น แม้กระทั่งหน้าตาของคนที่ผมรักและจากเข้ามานาน

   “ฟานฟาน ฮึก”ผมจับใบหน้าอันหล่อเหลาของผู้เป็นที่รักของผมตลอดมา ผมดีใจจนกลั้นน้ำตาไม่อยู่ที่ได้เห็นหน้าตาของที่รักของผม

   “เทาเทาครับไม่ร้องนะอย่าร้องไห้เลยนะ พี่อยู่ตรงนี้แล้วนะครับพี่กอดเทาเทาอยู่นี่ไง”ผมรีบเช็ดน้ำตาแล้วสวมกอดผู้เป็นที่รักทันที

   “ฮึก ฟะ ฟานฟานเทามองเห็นแล้วเทาได้เห็นหน้าฟานฟานแล้ว ดีใจจัง ฮึก”ผมกอดร่างแกร่งของคนรักของผมเอาไว้อย่างแน่นมาก

   “ดีใจด้วยนะครับ ต้องขอบคุณ เวทมนตร์ของต้นไม้ของแม่น้ำนี้นะครับ ที่ทำเทาเทากลับมามองเห็นได้ ถึงจะแค่ที่นี้ที่เดียวก็ตาม”ตอนนี้ผมรู้สึกขอบคุณ แม่น้ำแซนตี้มากที่ทำให้ผมได้มองเห็นอีกครั้งถึงจะแค่ไม่นานผมก็ดีใจมาก ผมนอนกอดอู๋ฟานไปได้สักพักผมก็รู้สึกถึงอะไรเย็นๆที่ลูบไล้หน้าท้องผมอยู่ ผมเลยเงยหน้ามองคนตัวใหญ่กว่าที่ส่งยิ้มมาให้ผม

   “เทาเทา”

   “อะไรหรอฟานฟาน”

   “เรามาปั้มโซโซกันดีกว่า”อู๋ฟานไม่รอให้ผมตอบอะไรก็จัดการปลดกระดุมเสื้อของผม และเค้าก็ซุกไซร้คอของผม

   “ฟานฟานไม่เอานะ เดี๋ยวเค้าต้องรีบกลับนะ ถ้าป๊ามาหาแล้วไม่เจอเค้าทุกคนจะเป็นอันตรายนะ”ผมพยายามดันคนตัวโตกว่าออกไปแต่ก็ไม่เป็นผลผมเลยยอมให้คนตัวโตทำตามใจตัวเอง

   “ยอมพี่แล้วใช่ไหมครับ ที่รัก”คนตัวโตถามผมพร้อมกับยิ้มขึ้นมา

   “ยอมก็ได้ จะทำไรก็ทำเลย”

   “แน่นะครับ งั้นพี่ไม่เกรงใจแล้วนะ”พออู๋ฟานพูดก็จัดการกดจูบลงมาที่ปากผมอย่างหนักหน่วงและทำรอยตามคอของผม แล้วจากนั้นก็………….

CUT

ขอตัดฉาก nc นะเด๋วโดนแบน

ต่อจากนี้เทาเทาของพวกเราจะเป็นไงบ้างนะ

ให้ไปหาใน

เพจของ facebook

The Tinkerpanda

หรือ

Twitter

@thikerpanda

นะจร้า

Talk
 

สุขสันต์วันวาเลนไทน์นร้า ncมาแล้วววว ทำเพื่อ

วันวาเลนไทน์เลยนร้า ไปตามอ่านnc กันด้วยนร้า

เม้นด้วยนร้า จะได้มีกำลังใจแต่ง

©
TINKERPANDA

THE GIRL IN : L