คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : โสเภณี ++ ความฝัน
โสเภณี
ปล.เปิดเพลงข้างล่างฟังด้วยนะ มีเพลงให้ฝังคลอไปอ่านไปอีกเเล้วว ถ้าเป็นไปได้อ่านไปด้วยฟังไปด้วยจะได้ฟิลกว่านะ
III :: ความฝัน
ช่วงเวลาที่ความมือปรกคลุมไปทั่วท้องฟ้าที่ทำให้ทั่วทั้งเมืองมืดลงจนหน้ากล้ว
แต่ก็ยังมีในห้องเรือนกระจกที่เต็มไปด้วยดอกกุหลาบหลากสันที่ตอนนี้เต็มไปด้วยเสียงร้องไห้ที่มากจากบ่อน้ำพุที่สวยงาม
“ฮึก
ฮืออ ม๊าทำอย่างงี้กับอี้ฟานได้ยังไง ฮึก”เด็กน้อยนั่งกอดเข่าร้องไห้พร้อมกับบ่นถึงบุคคลที่ทำให้เสียใจพร้อมๆกัน
ฟุ่ม! ฟุ่ม!
เสียงพุ่มไม้ที่ขยับราวกับมีตัวอะไรจะออกมาจากทางข้างหลังของพุ่มไม้ทำให้เด็กน้อยที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่หวาดกลัวไปยิ่งกว่าเก่าและหันไปมองทางพุ่มไม้นั้นอย่างไม่วางตา
“ฮึก
ฮืออ ไม่เอานะคุณผีไม่ออกมาสิ อี้ฟานกลัว”เด็กน้อยกอดเข่าแน่นด้วยความหวาดกลัว
วุ่ม!!!
จู่ๆก็มีบ้างสิ่งบ้างอย่างออกมาจากพุ่มไม้ มุ่งมาหาเด็กน้อยคนนั้น
“อะไรอ่ะ จื่อเทาไม่ใช่ผีนะ
มาว่าจื่อเทาเป็นผีได้ยังไง”เด็กน้อยที่เรียกตัวเองว่าจื่อเทาพูดขึ้น
"มะ ไม่ใช่ผีเเน่นะ
ฮึก" "ใช่สิ หล่ออย่างนี้จะเป็นผีได้ไงหล่ะ เอ๋!!
นายคือใครอ่ะมาอยู่ในสวนของจื่อเทาได้ไง
"เด็กน้อยจื่อเทานั่งลงข้างๆเด็กน้อยที่กอดเข่า "ชื่อ อี้ฟาน
เราโดนมาม๊าดุมา"เด็กน้อยอี้ฟานตอบขึ้น
"เราชื่อจื่อเทานะ
"เด็กน้อยจื่อเทายิ้มตอบ
เด็กน้อยทั้งสองนั่งคุยและเล่นกันอย่างสนุกสนานจนเวลาลวงเลยผ่านไปเรื่อยๆ
"จื่อเทาทำไมสวยจังง่า
น่ารักมากด้วย"เด็กน้อยอี้ฟานยื่นมือไปจับเเก้มของจื่อเทาอย่างน่ารัก
"งื้ออ
อะไรกันสวยกับน่ารักมันไว้ใช่กับพวกผู้หญิงนะ
จื่อเทาเป็นผู้ชายต้องหล่อสิ"เด็กน้อยพูดอย่างไร้เดียงสา
"จะหล่อได้ไง
อี้ฟานต่างหากที่หล่อ
จื่อเทาหน่ะสวย"เด็กน้อยทั้งสองนั่งเถียงกันไปมาอย่างน่ารักเเละไร้เดียงสา
"สวยสิ
เพราะจื่อเทาต้องเป็นเจ้าสาวให้อี้ฟาน"อี้ฟานใช้มือปัดหน้าม้าของจื่อเทาออกเบาๆ
การกระทำของอี้ฟานช่างดูเหมือนพวกผู้ใหญ่เเต่ก็มีความไร้เดียงสาอยู่เหมือนกัน
"บ้าาา!!"จื่อเทาฟาดมือลงไปที่เเขนอี้ฟานเบาอย่างเขินอาย
เด็กสมัยนี้มันจีบกันเเบบนี้ใช่ไหม
เเต่ยังไงทั้งคู่ก็นั่งเล่นนั่งจีบกันเเบบนี้ไม่ได้อีกเเล้ว
เพราะเวลาของความสุขมันสั่นเหลือเกิน
"คุณหนูครับ
คุณหนูอี้ฟาน อยู่ไหนหรอครับ
ได้เวลากลับบ้านเเล้วนะครับ"เสียงพ่อบ้านประจำตัวของอี้ฟานดังขึ้นพร้อมกับใบหน้าอันเเสนเศร้าของอี้ฟานได้ปล่อยออกมา
"อี้ฟาน
มีคนเรียกนายอ่ะ"จื่อเทาดึงเสื้อของอี้ฟานเล็กน้อย
"เราต้องกลับเเล้วนะจื่อเทา"
"อืม
เเล้วมาเล่นกันอีกนะ"จื่อเทายิ้มให้อี้ฟานด้วยความไร้เดียงสาโดยไม่รู้เลยว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งเเกเเละครั้งสุดท้ายที่อยู่ด้วยกัน
"เราไม่อยากไปเลย
เราอยากอยู่กับจื่อเทาจัง"อี้ฟานก้มหน้า
"ทำไมหรอ
เดี๋ยวมาเล่นด้วยกันใหม่ก็ได้นะ"จื่อเทาใช้มือน้อยๆของตัวเองจับหน้าของอี้ฟานให้เงยขึ้นมา
"ก็หลังจากนี้
เราจะไม่ได้อยู่ที่นี่เเล้วหน่ะสิ เราต้องไปอยู่ที่เเคนดากับมาม๊า
เเละเราก็จะไม่ได้เจอกันอีก"อี้ฟานกอดจื่อเทาอย่างเเน่น
“เราไม่อยากให้อี้ฟานไปเลย
เรายังอยากเล่นกับอี้ฟานอีก”จื่อเทาร้องไห้ออกมาพร้อมกับกอดอี้ฟานอย่างไม่อยากให้หายไปไหน
“เราก็ไม่อยากจากนายไปเลยจื่อเทา”อี้ฟานใช้มือน้อยๆของตนปาดน้ำตาเม็ดเล็กที่กันไหลออกมาจากดวงตาสวยของจื่อเทาอย่างรักใคร่
เด็กน้อยทั้งสองต่างก็พึ่งเจอกันแต่สนิทกันได้ขนาดนี้มันอาจไม่ใช่แค่ความรักแบบเพื่อนแล้วก็ได้
“คุณหนูครับออกมาเถอะนะครับกลับกันได้แล้วนะครับ”เสียงพ่อบ้านประจำตัวของอี้ฟานดังขึ้นมาเรื่อยๆ
“จื่อเทาเราจะต้องไปจริงๆแล้วนะ”อี้ฟานลุกขึ้นพร้อมกับมองไปตามที่มาของเสียงพ่อบ้าน
“อี้ฟานไม่ไปได้ไหม
นะไม่ไปได้ไหม”จื่อเทากอดแขนอี้ฟานอย่างน่ารักเป็นการอ้อนวอน
“ไม่ได้หรอกถ้าอี้ฟานไม่ไป
ม๊ะม๊าก็จะโกรธอี้ฟาน”อี้ฟานมองเข้าไปในดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาของจื่อเทาที่กำลังสะท้อนตัวของเขาออกมา
“ฮึก
ถ้าอี้ฟานยังไงก็เอานี่ไปด้วยนะ”จื่อเทาส่งฮาโมนิก้าสีดำทองของตนไปให้
“อือ
อี้ฟานจะรักษามันอย่างดีเลย”อี้ฟานรับฮาโมนิก้าที่จื่อเทาส่งมาให้แล้วกำมันไว้แน่นราวไม่อยากให้มันหายไปไหน
“จื่อเทางั้นเราให้นี่นะ”อี้ฟานถอดสร้อยลูกแก้วที่ด้านในมีดอกกุหลาบสีดำอยู่ข้างใน
จื่อเทาจับสร้อยนั้นแน่นและมองอี้ฟานทั้งน้ำตา
“เราจะดูแลฮาโมนิก้านี่ให้ดีที่สุด
ระหว่างนั้นจื่อเทาก็ค่อยดูแลสร้ายของเราให้ดีๆนะแล้วสักวันเราจะกลับมาเอามันพร้อมกับจื่อสาวของเราที่ชื่อจื่อเทา”อี้ฟานวิ่งออกไปทันทีที่พูดจบโดนไม่หันมามองจื่อเทาเลยแม้แต่นิดเดียว
อี้ฟาน ฮึก
อี้ฟานอย่าจากจื่อเทาไปสิ
สะดุ้ง!!!
“นี่เราฝันเรื่องนี้อีกแล้วหรอ”จื่อเทาใช่มือกุมสร้อยที่คอของตนไว้อย่างคิดถึงและรอคอย
ทุกๆคืนจื่อเทามักจะฝันถึงเรื่องในวัยเด็กเสมอและก็ฝันถึงเขาคนนั้นเสมอ.....คนที่จื่อเทารอมาตลอด....รอให้กลับมาหาตนตลอด...15ปี
Panda Talk
อันยองงง หลังจากหายไปนาน ขอโทษที่หายไปนานนะ
เด๋วนี้ไรต์งานเยอะมากๆๆเลย และสัปดาห์หน้าก็สอบแล้ว
เลยมาลงไว้ก่อน กลัวทุกคนจะทิ้งไรต์ไป เลยรีบลงไว้
ติดตามกันนานๆนะ แล้วก็ฝากแท็กด้วยนะ แท็กเดิมเลย
แท็กฟิค
#Ficโสเภณี01
มาคุยมาจิกกัดทวงฟิคได้ตามสบายเลย
ความคิดเห็น