คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [Tales6] Cinderella
ซินเดอเรลล่าดูจะเป็นคนดีในสายตาใครหลายคนนะ
ดูสวย ดูเป็นคนดี คือ ก็ดูดีทุกอย่างอ่ะนะ
แต่สำหรับผมมันไม่ใช่
รองเท้าแก้วที่ตั้งใจทิ้งไว้มันก็แค่มารยา
ส่วนนางฟ้าก็แค่ผู้สมรู้ร่วมคิด
ผมเตือนนะ อย่าโลกสวยกันให้มากสิครับ:)
(Said by Jung Daehyun)
3 วันที่ผ่านมานี้ดูชีวิตของผมจะสงบเงียบเป็นพิเศษ ผมไปเรียนหนังสือกลับบ้านมาก็นั่งเล่นคอม ดูทีวี การบ้านก็รอไปลอกไอ้จุนฮงที่โรงเรียน ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อย
แต่มันคล้ายกับท้องฟ้าที่สงบ ก่อนที่พายุลูกใหญ่จะมา
แต่ช่างมันเหอะผมคงจะคิดมากไปเองนั่นแหละมั้ง-__- พี่ฮิมชานกับพี่ยงกุกไม่อยู่บ้านออกไปซื้อของที่ซุปเปอร์เนื่องจากที่บ้านมันไม่มีอะไรกินเลยโอ้ยยยยย หิวเว้ย!! ผมลากสังขารของตัวเองออกมาจากเตียงมานอนต่อที่โซฟาน้ำก็ไม่ได้อาบ ฟันก็ไม่ได้แปรง วันนี้โดดเรียนด้วย ดูแว๊นซ์ซะจริง
Rrrrrrrrrrrrr
“ฮัลโหล จงออบพูดครับ” ผมรับโทรศัพท์บ้านที่อยู่ข้างโซฟาด้วยความขี้เกียจ
‘ฮัลโหล’ เสียงแบบนี้
“ไอ้แดฮยอน!! รู้เบอร์บ้านฉันได้ไง”
‘แค่ใช้ทะเบียนนักเรียนให้เป็นประโยชน์เอง’
“โทรมามีอะไร ถ้าไม่สำคัญจะวาง”
‘โหดจังนะ แค่คิดถึงก็โทรมาไม่ได้รึไง?’
“หุบปากเน่าๆของนายซะ ถ้าจะไร้สาระขนาดนี้ฉันจะวาง”
‘ถ้าฉันจะบอกว่าจุนฮงอยู่โรงพยาบาลล่ะ มีสาระพอมั้ย’
“ฮะ?!”
‘ไม่เชื่อรึไง รพ.โซล ไปเช็คดูสิ’ ผมรีบตัดสายอาบน้ำแต่งตัวแล้วโบกแทกซี่ไปโรง’บาลทันที ตอนแรกผมก็คิดอยู่นะว่าอาจโดนมันหลอกแต่ทำไงได้วะ อย่างน้อยก็ไปเพื่อความสบายใจละกัน
“มีคนป่วยชื่อ ชเว จุนฮงมั้ยครับ” ผมวิ่งไปที่เคาน์เตอร์พยาบาลอย่างเร่งรีบก่อนจะถามพี่พยาบาลคนตรงหน้า
“มีค่ะอยู่ห้อง 3204” เฮ้ย มีจริงด้วยมันเป็นไรวะ
“ขอบคุณครับ” ผมรีบวิ่งไปที่ห้อง3204แล้วผลักประตูเข้าไปทันที
“เฮ้ย!!ไอ้จุนฮง!! มึงเป็นไรเนี่ย” ผมไปเกาะขอบเตียงพร้อมเขย่าเตียงมันด้วยความเป็นห่วง(?)
“โอ๊ย ออบมึงใจเย็น คืองี้กูเป็นลมตอนซ้อมบอล กูก็เลยโดนลากมาโดบน้ำเหลือที่นี่แหละ”
“แล้วไอ้แดฮยอนรู้ได้ไง?”
“ฮะ?แดฮยอน?”
“เออ มันเป็นคนโทรมาบอกกูว่ามึงอยู่นี่”
“อะไร? แดฮยอนไม่ได้อยู่กับกูนะ”
แล้วมันรู้ได้ไง......
หากการพาซินเดอเรลล่าไปพบเจ้าชายคือหน้าที่ของนางฟ้า
การพาเด็กน้อยคนนึงออกไปจากแผนการ
ก็คงเป็นหน้าที่ของผม
“จงออบ พี่ฮิมชานนัดมึงไปซุปเปอร์กี่โมง”
“ประมาณบ่าย”
“แล้วตอนนี้กี่โมง”
“เที่ยงห้าสิบ เชี่ย!!เวรแล้ว!!”
“ยงกุกอา นายหยิบกิมจิไปเยอะๆสิ”
“กินเยอะขนาดนี้ไม่กลัวกลับไปอ้วนอีกรึไง”
“อย่าพูดสิ!!-^-” ชายสองคนกำลังเลือกซื้อของกันอยู่ที่มุมหนึ่งของซุปเปอร์ การถกเถียงกันเล็กน้อยทำให้ดูน่ารักในสายตาใครหลายคนที่เดินผ่านไปมา
และเขาคนนั้น..... ก็กำลังเดินเข้ามา
“หวัดดี:)” ฮิมชานหน้าซีดเผือด เมื่อเห็นหน้าคนที่เดินเข้ามา
จอง แดฮยอน
“อ้าวเฮ้ย มึง หวัดดี!! ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”
“หวัดดียงกุก ตั้งแต่มึงไปเรียนต่อกูก็ไม่เจอมึงนานนะ555” ทั้งสองทักทายกันอย่างสนิทสนมจนอีกคนที่ยืนอยู่ถึงกับงงจนจับต้นชนปลายไม่ถูก
“นาย....รู้จักกันหรอ”
“อา.... นี่ จอง แดฮยอนเพื่อนฉันเองนะ ฮิมชาน แดฮยอนนี่....”
“อ๋อ ฉันรู้จักแล้วแหละ คิม ฮิมชาน เสียงครางนายวันนั้นสุดยอดเลยนะ ทำฉันแทบลอยแหนะ”
“จอง แดฮยอน!!!!”
“ฮะ มึงหมายความว่าไง”
“ก็วันนั้นอ่ะ อืม....จะเล่าไงดีล่ะ แต่นายสุดยอดมากนะ ฮิมชานร่างกายน่ะนะ อื้ม”
“ไอ้เหี้ย!!!!” ยงกุกเข้าชกแดฮยอนจนเลือดไหลที่มุมปากแต่ดูเจ้าตัวจะไม่ได้สนใจสักนิดแถมยังยิ้มเยาะเบาๆ ขณะที่ยงกุกโกรธจนมือสั่นส่วนฮิมชานก็หน้าซีดและสั่นทั้งตัว
“หึ ไปแล้วละกันท่าทางพวกนายต้องเคลียร์กันอีกยาว บาย”
“ยงกุกอา ฉันไม่....”
“ปล่อย” ยงกุกพูดเสียงนิ่งทั้งๆที่หันหลังให้อีกคน
“ยงกุก ฮึก ฉัน...”
“บอกให้ปล่อย!!!” ยงกุกตวาดใส่อีกคนเสียงดังก่อนจะสะบัดแขนให้พ้นจากการเกาะกุมของร่างบางแล้วเดินออกไปโดยไม่หันกลับมามอง
“ฮือออออออออ”
“แฮกๆๆ พี่ฮิมชาน พี่ยงกุกล่ะ” จงออบที่รีบวิ่งมาจากโรงพยาบาลข้างๆเห็นฮิมชานนั่งกอดเข่าอยู่ที่มุมซุปเปอร์ก็รีบเข้ามาทันที
“เขาไปแล้วจงออบ ฮือออออ ฮึก เขาไปแล้ว”
“เวรเอ๊ย!!มาไม่ทันหรอวะ!!” คนมาใหม่เตะกล่องขนมข้างๆโดยไม่สนใจเพื่อระบายอารมณ์ของตัวเอง
ผมขอโทษผมช่วยพี่ไม่ได้
พี่ฮิมชานผมขอโทษ
ซินเดอเรลล่าทิ้งรองแก้วไว้
ไม่แน่หรอกเขาอาจจะตั้งใจ
เหมือนที่ผมตั้งใจทิ้งบางอย่างไว้ก็ได้
Rrrrrrrrrr
“ฮัลโหล”
‘ไหนมึงบอกมึงแค่ขู่จงออบไงไอ้เหี้ยแดฮยอน!! ทำไมมึงไปพูดแบบนี้!!’
“เอาน่ายองแจ ขำๆน่า”
‘ขำกับพ่อมึงสิ!! กูไม่ได้อยากสร้างความเดือดร้อนขนาดนั้น’
“ถ้าทำตามวิธีนายมึงจะไปสนุกอะไรเล่า มึงนี่พวกชีวิตจืดชืดนะ”
‘แล้วมันทะลันขนาดนี้ กูจะไปเอาของๆกูยังไงวะ!!’
“ไม่รู้แหละ แต่ที่รู้ๆ คนที่กูอยากได้เขาจะมาหากูเอง:)”
Talk::เฮลโหลลลลล มาแล้วจ้าตอนที่6^^ กับนิทานเรื่องซินเดอเรลล่า~ ตอนแรกคิดเหนื่อยมาเลยนะว่าจะเปรียบเทียบยังไงดีฟะ-___- รู้สึกป่วยกับชีวิต บังชานดราม่าแล้วนะกราบขอโทษแม่ยกบังชานทุกท่าน-/\- ขอบคุณที่อ่านนะคะ อ่านแล้วเม้นหน่อยนะคะ ขอบคุณค่า~
ความคิดเห็น