คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [Tales5] The Emperor's New Clothes
พระราชากับชุดล่องหน
ผมไม่รู้หรอกนะว่าใครจะเป็นพระราชา
ทั้งในตอนแรกและตอนจบ
เพราะสิ่งที่น่ากลัวไม่ใช่พระราชา
มันคือช่างตัดเสื้อกับไอ้ชุดบ้านั่นต่างหาก
บ้านหลังนี้ดูจะสดใสขึ้นมาทันตาเห็นทันทีที่พี่ยงกุกกลับมา พี่เขาเปลี่ยนแปลงไปนิดหน่อยนะ ดูจะตัวใหญ่ขึ้นนิดนึงคงเป็นเพราะกล้ามแล้วก็ดูพูดมากขึ้นนิดหน่อย แต่พี่เขาก็ยังมีอารมณ์ศิลปินเหมือนเดิมแหละผมไม่สามารถตามอารมณ์พี่เขาได้ทันเลยนะทั้งเมื่อก่อนแล้วก็ตอนนี้
“ฮิมชาน ถ้านายจะทอดไข่อย่างงั้นชาตินี้ฉันจะได้กินมั้ย”
“ย้า นายคิดว่าทอดไข่เจียวมันง่ายมากเลยรึไงฮะ” พี่ฮิมชานยังคงวุ่นวายกับกระทะในมือต่อไป ดูพี่เขาจะสดใสขึ้นเยอะเลย ผมหวังว่าอาการพี่เขาจะไม่กำเริบอีกนะ
“ไปๆๆ หลบไปฉันทำเอง ขืนให้นายทอดต่อฉันได้อดข้าวตายแน่”
“ฮึ่ย... แล้วฉันจะคอยดูฝีมือนาย บัง!!ยง!!กุก!!” ผมยิ้มน้อยๆให้ภาพตรงหน้า มันเหมือนสามีภรรยาเวลาทะเลาะกันไม่มีผิด ทำเหมือนผมไม่มีตัวตนเลยแฮะ
ไข่เจียวสีเหลืองน่ากิน กิมจิ แกงจืด ผลไม้ ถูกนำขึ้นมาวางบนโต๊ทานข้าวอย่างน่ากิน ไม่น่าเชื่อว่าพี่จะมีสกิลการทำอาหารขนาดนี้มันไม่เหมาะกับหน้าเถื่อนๆของพี่เลยจริงๆนะ-0-
“ทำไมทำหน้าอย่างงั้นฮะ?จงออบ”
“ผมไม่คิดว่าพี่จะ..... เอ่อ ทำได้ดีขนาดนี้”
“งั้นก็รีบๆกินซะนะ เดี๋ยวไอ้คนข้างๆมันจะกินหมดก่อน” ผมกินข้าวพออิ่มท้องก่อนจะขอตัวออกมาข้างนอกเพราะวันนี้ทีมฟุตบอลโรงเรียนผมมีแข่ง ผมไม่ได้ไปแข่งหรอกครับแค่ไปเป็นสต๊าฟน่ะ
“มาช้านักนะ-___-” พอมาถึงไอ้จุนฮงก็เท้าสะเอวพร้อมมองผมอย่างตำหนิทันที
“เออ โทษทีไปแบกน้ำมาให้อยู่เอ้า” ผมวางกล่องที่ไว้สำหรับใส่น้ำแล้วก็น้ำแข็งพร้อมหลอดหลายๆอันปักอยู่ไว้สำหรับพวกนักกีฬาลงบนแสตนด์ข้างๆสนามบอล
“แล้วทำไมมึงไม่ลงฮะยง...เอ้ย!!จงออบ มึงก็เตะบอลเก่งนี่หว่า เก่งกว่ากูอีก”
“ไม่เอา ขี้เกียจ ชีวิตไม่ว่าง”
“นี่มึงหลอกด่ากูป่ะ”
“ปล่าว คิดมานะมึง แล้ววันนี้แข่งกับใครอ่ะ”
“แข่งกับโรงเรียนข้างๆเนี่ย จำชื่อโรงเรียนไม่ได้”
“แล้วเก่งมากป่ะ”
“ก็โอเค ไม่เก่งมากและไม่กากมากซะทีเดียว”
“สู้ๆนะมึง กูไปเช็คพวกผ้าเย็นอะไรงี้ก่อนพี่เขาเรียกละ” ผมตบบ่าให้มันสองสามทีก่อนจะเดินไปหาพวกรุ่นพี่ที่เป็นสต๊าฟเหมือนกัน
“หวัดดีฮะ” ผมโค้งทักทายอย่างสุภาพให้ทุกคน มีพี่ประมาณ5-6คนยืนอยู่ เป็นผู้หญิง2คน
“มาแล้วหรอยงกุก นายช่วยไปเอาผ้าเย็นกับพวกอุปกรณ์พยาบาลที่ตึก3ที พี่วางไว้แถวบันไดชั้น2น่ะ รบกวนหน่อยนะ”
“อ่อครับ” ผมเดินไปตึก4ตามที่พี่เขาบอก แล้วขึ้นบันไดไปชั้นสองผมเห็นกล่องที่คิดว่าน่าจะเป็นถุงใส่ผ้าเย็นกับกล่องพยาบาลวางอยู่ที่โต๊ะแถวๆบันได ผมเลยไปหยิบมาก่อนจะลงบันได
แขนของใครสักคนยันกำแพงขวางหน้าผมเอาไว้อยู่ ก่อนที่ผมจะมองไปหาเจ้าของแขนด้วยความสงสัยแต่เมื่อเห็นหน้าก็เปลี่ยนเป็นความหงุดหงิดทันที
“ช่วยเอาแขนออกไปด้วยฉันรีบ”
“ฉันไม่ได้สนใจ” แดฮยอนตอบผมด้วยน้ำเสียงกวนส้น แต่นะ ... ผมต้องนิ่งไว้
“ฉันต้องเอาของไปให้พวกพี่ๆ ฉันมีงานทำ ช่วยเอาแขนหลบหน่อย ย้า!!ทำอะไรของนายเนี่ย” แดฮยอนเอาแขนที่ยันกำแพงไว้มารวบตัวผมเอาไว้แทน ทำให้ผมต้องปล่อยของในมือก่อนจะเอามือมายันมันออก
“ไม่เห็นต้องรุนแรงเลยนี่ คนกันเอง” มันยอมปล่อยผมเองพร้อมยิ้มอย่างมีชัย ผมปัดๆเสื้อยืดของตัวเองก่อนจะถือของขึ้นมาแล้วเดินชนไหล่มันไปอย่างจงใจ
“ขอโทษครับที่มาช้า” ผมโค้งหัวขอโทษรุ่นพี่ที่สั่งให้ผมไปเอาของอย่างนอบน้อม ก่อนที่พี่เขาจะยิ้มเชิงว่าไม่เป็นไร
การแข่งดำเนินไปจนจบทีมโรงเรียนผมชนะด้วยคะแนน3-2 ที่สำคัญไอ้จุนฮงมันเป็นคนทำแฮททริคด้วยทำเอาคนอื่นๆในทีมชมกันยกใหญ่ เจ้าตัวก็เดินยิ้มหน้าบานออกมาจากสนาม ทำตัวเหมือนเด็กๆไปได้นะ ส่วนสูงก็ไม่ใช่ละ....
“ยินดีด้วยนะครับ คุณชเว จุนฮง”
“ขอบคุณมากครับคุณมุน จงออบ55555” ผมคุยกับมันเชิงหยอกล้อ ผมขอตัวกลับก่อนเพราะขี้เกียจอยู่
“กลับมาแล้ว......ครับ”
“อึก”
“อ๊าาาาา บะ...บัง แรงอีก”
“ฮิมชาน ซี้ดดดดดดดด”
“อ๊า....บัง.....อืม ดีแล้ว” ผมหน้าแดงพร้อมสั่นไปทั้งตัวนี่มันเพิ่ง4โมงเองนะ พี่จะเอากันเลยหรอ?! ไม่สงสารเยาวชนแบบผมบ้างรึไงฮะ
ร่างกายของคนสองคนที่กำลังดำเนินกิจกรรมร่วมรักกันอยู่บนเตียงดำเนินไปอย่างร้อนแรงและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน เมื่อทั้งสองเสร็จกิจกรรมคนนึงก็ผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า บังยงกุกยิ้มให้ภาพที่น่ารักตรงหน้าแต่อดที่จะสงสัยไม่ได้
ทำไมช่องทางของนายมันถึงเบิกง่ายขนาดนั้นนะ
เหมือนมันเคยฉีกขาดมาก่อนแล้วเลย
อย่าให้สิ่งที่ฉันกลัวเป็นจริงเลยนะคิม ฮิมชาน
คนตัดเสื้อได้ตัดบางสิ่งไว้ให้แก่พระราชา
พระราชาอาจะมองไม่เห็นสิ่งนี้หรือมองข้ามไป
ในขณะที่ประชาชนธรรมดาๆสังเกตได้ ว่ามันมีอะไรที่ต่างไป
Talk::มาแล้วจ้าาาาา~ ตอนที่5 ค่อนข้างจะสั้นนะ5555 ตอนนี้ไรท์มาตจว.ไม่ค่อยสะดวกอัพเลยแฮะ-___- ใครติดตามเรื่องนี้อยู่ช่วยอ่านแล้วเม้นหน่อยนะคะY.Y หรือใครที่อ่านแล้วเม้นอยู่แล้วก็ช่วยแชร์ต่อให้เพื่อนอ่านด้วยก็ดี555555555 ไปแล้วนะจุ้บ>3333333
ความคิดเห็น