คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : Just (sex) Friend | chapter 25
Chapter 25
สิบปีที่แล้วผมเจอกับผู้ชายตัวผอมๆคนหนึ่งที่นั่งอยู่คนเดียวทั้งที่มีหลายคนที่อยากจะเข้าไปทำความรู้จักเด็กใหม่อย่างเขา
แต่เหมือนว่าเขาจะไม่อยากยุ่งวุ่นวายกับใคร และเป็นผมเอง
ที่อยากจะทำความรู้จักกับเขา แม้จะกลัว
แต่ผมก็เลือกเสี่ยงเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับเขา
ทำเหมือนว่าเราสนิทกันทั้งที่ไม่เคยคุยกันเลยด้วยซ้ำ
“วันนี้อากาศดีจังเลยเน๊อะ”
ประโยคสนทนาโง่ๆของผม
ทำให้ดวงตากลมละจากหนังสือมามอง ก่อนที่จะเก็บของแล้วเดินหนีผมไป หลังจากนั้นไม่ถึงนาที
ฝนก็เทลงมา
อืม.. อากาศดี๊ดี
ผมยังไม่ละความพยายาม
เพราะเราเรียนห้องเดียวกัน ผมขอแลกที่กับเพื่อนที่ได้นั่งอยู่ข้างหลังเขา
และนั่งมองเขาทั้งวัน จนเขาหันมาทำหน้าดุใส่ผม
แต่แล้วไง
ก็คนอยากมอง
ผ่านไปเป็นอาทิตย์ผมก็ยังไม่ได้คุยกับเขาสักคำ
แต่ตามติดชีวิตเขาประหนึ่งเป็นพวกโรคจิต
จนกระทั่งวันที่ผมมีเรื่องกับเพื่อนรุ่นเดียวกัน มันเป็นเรื่องไร้สาระ
ที่เด็กไฮสคูลเลือดร้อนทุกคนต้องเจอ
ตอนนั้นผมถูกรุมสภาพพังยับเยินเลย
นี่ถ้ามากันตัวต่อตัวนะ ผมสู้ได้สบายมากอยู่แล้ว ไม่อยากจะโม้ เพราะวันนี้โดนรุมหรอก
แรงจะลุกเลยไม่มี ทำให้ต้องนอนแผ่อยู่กับพื้น จนกระทั่ง..
“อ่ะ”
ขวดน้ำพร้อมกับผ้าเช็ดหน้าสีน้ำเงินเข้มถูกยื่นมาตรงหน้าผม
เมื่อลืมตามองผมก็รีบลุกขึ้นนั่งทั้งที่กำลังจุก
เลยเผลอร้องลั่นแล้วล้มตัวลงไปนอนอีกรอบ
“หึๆไม่ต้องลุกก็ได้”
“อ่า.. โทษที”
“ไม่ดีเลยเน๊อะ”
“ใช่ ไม่ดีเลย
ที่มาให้นายเห็นสภาพนี้ของฉัน”
“เปล่า ไม่ดีเลย
ที่นายเท่ซะจนฉันอยากเป็นเพื่อนด้วยน่ะ”
“ฮะ!!!”
ผมลุกพรวดขึ้นมานั่งอีกครั้ง
แต่คราวนี้ทนจุกเอาเพราะอยากมองหน้าเขาชัดๆ
“มะ เมื่อกี้
พูด.. ว่าฉันเท่เหรอ”
“อื้ม นายเท่มากเลย
อยากเป็นตำรวจเหรอ”
“...”
“ผดุงความยุติธรรมซะด้วย
ฉันรู้ว่าพวกนั้นน่ะชอบแกล้งคนอื่น นายก็เลยมีเรื่องกับเขา
เพราะอยากช่วยจินอุนใช่ไหม”
“ทะ ทำไมนายรู้ล่ะ”
“ได้ยินเขาพูดกัน”
“...”
“ฉันแชฮยองวอนนะ
นายล่ะชื่ออะไร”
“..ที่จริงฉันรู้จักชื่อนายอยู่แล้วนะ”ผมพูดแล้วยิ้มกว้างก่อนจะเอื้อมไปจับมือของเขาที่ยื่นมาก่อนแล้ว
“ฉันชื่อชินโฮซอก”
“มาเป็นเพื่อนกันนะโฮซอกอ่า”
ผมไม่ได้อยากเป็นแค่เพื่อนสักหน่อย
แต่ก็นะ..
“อื้ม ได้สิ”
ถึงจะผ่านมาตั้งนานแล้ว
แต่ทุกอย่างมันยังคงชัดเจนอยู่ในความทรงจำของผม ทั้งคำพูด การกระทำ และความรู้สึกในวันนั้น
ไม่เปลี่ยนแปลงไปเลยแม้แต่นิดเดียว
“ยิ้มอะไรอ่ะ”
“หืม อุ๊บ..
ฮ่าๆๆๆๆ”
“-_-“
โอ๊ยยยยยยยยยยยย ตอนนี้คือเอาลงเยอะไม่ได้ค่ะ
คัทซีนก็ปาไปครึ่งตอน ไหนจะความลับที่อยากให้ไปอ่านกันเอาเองอีก
นับวันรอเล่มเลย ไม่รู้จะได้เมื่อไหร่ ได้แต่ภาวนาให้ถึงคิวเร็วๆ ไรท์อยากให้ทุกคนได้อ่านกันแล้ว
ยังมีเหลืออยู่นะคะ ติดต่อไรท์ได้ตลอดทั้งทางไลน์และทวิตเลยค่ะ
ทักเด็มมาไม่ตอบ เมนชั่นมาเลยก็ได้นะคะ เพราะบางทีไรท์ไม่เห็น มันไม่แจ้งเตือน
#แชไม่น่าสงสาร
ความคิดเห็น