[MONSTA_X] Just (sex) Friend

ลำดับตอนที่ #18 : Just (sex) Friend | chapter 16

© themy butter

Chapter 16

            “ฮยองวอน เป็นอะไรน่ะ”โฮซอกถาม เมื่อใบหน้าน่ารักมีน้ำตาไหลอาบแก้ม “เกิดอะไรขึ้น”

            “ฉันขอตัว”ฮยองวอนปัดมือโฮซอกที่กำลังจะยื่นเข้ามาใกล้ แล้วรีบเดินออกไป สวนทางกับมินฮยอกที่กำลังจะเดินเข้ามาพอดี

            “ฮยองวอน”

            “...”

            ไม่ได้รับการตอบกลับมา แต่ฮยองวอนกลับรีบวิ่งออกไปแทน มินฮยอกเลยได้แต่มองตามด้วยความงุนงง เมื่อหันไปมองด้านใน ก็ต้องเบิกตากว้าง เมื่อพบเจอกับบุคคลที่ไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก

            “ลุงฮยอนซอก”

            โฮซอกขมวดคิ้วเมื่อมินฮยอกเรียกชื่อพ่อของเขา และทำราวกับว่ารู้จักกันมาก่อน แต่ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องหาคำตอบตอนนี้ ต้องตามฮยองวอนไปก่อน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

            “เดี๋ยวผมนะครับพ่อ”

            “พะ พ่อเหรอ..”มินฮยอกทวรคำจองโฮซอก ไม่อยากเชื่อหูตัวเอง แต่เขาก็มั่นใจว่าไม่ได้หูเพี้ยนแน่ๆ

            พ่อของฮยองวอน ..กลายเป็นพ่อของโฮซอกไปได้ไง หรือนี่เป็นสาเหตุที่ทำให้ฮยองวอนวิ่งออกไปแบบนั้น

            ด้านฮยองวอนที่วิ่งร้องไห้ออกมาโดยไม่สนใจสายตาของคนที่มองมาแม้แต่นิดเดียว ตอนนี้สิ่งที่อยากรู้ก็คือความจริงต่างหาก และคนที่จะให้คำตอบได้ นอกจากผู้ชายคนนั้นก็คงเป็นแม่ของเขาคนเดียว

            “แม่!! แม่!!!!!!”

            “โอ๊ย เอะอะเสียงดังอะไรฮยองวอน ชีอูนอนกลางวันอยู่นะ”

            “ทำไม ทำไมแม่ต้องกีดกันผมกับโฮซอกด้วย!!!!”ฮยองวอนตะโกนถาม ไม่อยากสนใจอะไรอีกแล้ว “ฮึก ทำไม!!”

            “แกพูดถึงมันขึ้นมาอีกทำไม ฉันบอกแล้วไง ว่ามันเป็นคนไม่ดี”

            “แม่พูดความจริงมาสิ มีเหตุผลอะไร นอกจากที่แม่บอกว่าเขาเป็นคนไม่ดีน่ะ”

            เมื่อถูกถาม บวกกับการฟูมฟายของลูกชาย ทำให้คนที่คิดจะปิดบังความจริงตลอดไปอย่าง แชเยนาถึงกับพูดไม่ออก น้ำตาไหลตามลูกชายเมื่อสุดท้ายสิ่งที่กลัว จะต้องถูกเปิดเผย

            “แม่.. ผมขอร้อง แม่พูดเถอะ ฮึก”

            “เพราะว่า ..”เธออึกอัก เดินเข้าไปใกล้ แต่ลูกชายของเธอกลับถอยหนี “เพราะว่าพ่อของพวกแกสองคน คือคนเดียวกัน”

            ความจริงที่ได้รับการยืนยันทำให้ฮยองวอนรู้สึกเหมือนว่าหัวใจแตกสลาย หมดเรี่ยวแรงจนถึงกับทรุดลงไปนั่งร้องไห้อยู่กับพื้น

            “ฮึก ..เป็นไปไม่ได้”ได้แต่พึมพำคำเดิมซ้ำๆ จะบอกว่าเขากับโฮซอก

            เราเป็นพี่น้องที่มีพ่อคนเดียวกันงั้นเหรอ

            แล้วชีอู..

            “ที่ฉันห้ามไม่ให้แกไปยุ่งกับมัน ก็เพราะว่ากลัว ว่ามันจะเกิดขึ้น แต่ถ้ามันเกิดขึ้นไปแล้ว ก็ทำเป็นว่าไม่รู้แล้วเลิกยุ่งกับมันซะนะฮยองวอน เพื่อชีอู”

            “ฮึก..”

            “เมื่อวันที่ชีอูโตขึ้น เขาไม่ควรต้องมารับรู้ ว่าพ่อกับแม่ของเขา มีสายเลือดเดียวกัน”

            “หมายความว่ายังไงครับ”

            “แก”เยนามองคนที่เดินเข้ามาใหม่ด้วยสายตาโกรธเกรี้ยว ปรี่เข้าไปหาแล้วผลักร่างหนาออกห่างจากลูกชาย “แกเข้ามาที่นี่ได้ยังไง ไสหัวออกไปนะ”

            “เมื่อกี้คุณน้าหมายความว่าไง ที่บอกว่าพ่อแม่ของชีอู มีสายเลือดเดียวกัน”

            “ฉันบอกให้แกออกไป ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ”

            “ฮยองวอน นี่มันเรื่องอะไร”

            “ฮือ ฮึก”ฮยองวอนปล่อยโฮออกมา รู้สึกกดดันกับความรู้สึกของตัวเอง ความจริงที่เพิ่งรับรู้มันเลวร้ายเกินกว่าที่จะทนได้

            ถ้ารู้ว่ามันเป็นแบบนี้ ฮยองวอนจะเชื่อแม่ ไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับโฮซอกตั้งแต่แรก

            แต่มันไม่ทันแล้ว มันเกิดขึ้นแล้ว

            “ฮึก..”ร่างบางล้มลงไปนอนอยู่กับพื้น หมดสติไปทั้งที่น้ำตานองหน้า

            โฮซอกเบิกตาด้วยความตกใจ จะวิ่งเข้าไปหาคนรักแต่ทว่ากลับถูกผลักไสให้ออกห่าง

            “อย่ายุ่งกับลูกชายฉันนะ!!!”

            “ฮยองวอน ฮยองวอน!!!!”

            “งือ.. เสียงดังทำไมกันเหรอฮะคุงยาย อ๊ะ หม่าม๊า หม่าม๊า”

            “ชีอู!!”เยนาเรียกหลานชายที่เดินขยี้ตาลงมาที่ชั้นล่าง เมื่อเห็นหม่าม๊าของตัวเองเป็นลมหมดสติก็รีบวิ่งเข้ามาหา ปล่อยโฮออกมาทันที

            “ฮือ หม่าม๊าเป็นอะไย คุงยาย หม่าม๊า ช่วยหม่าม๊าด้วย อ๊ะ ลุงโฮซอก!!! ช่วยหม่าม๊าของชีอูด้วย”

            โฮซอกมองเด็กน้อยที่ร้องไห้อย่างน่าสงสาร อยากเข้าไปช่วยฮยองวอน แต่เหมือนถูกสาปให้ยืนนิ่งอยู่กับที่ ขยับไปไหนไม่ได้เลย

            หม่าม๊า ..หม่าม๊าที่แปลกว่าแม่น่ะเหรอ

            ชีอูเข้าโรงเรียนอนุบาลแล้วนะ คงไม่ได้สับสนจำผิดจำถูกหรอก

            “ฮยองวอน!!!”

            “มินฮยอก ช่วยฮยองวอนด้วย”

            มินฮยอกที่ตามมาถึงวิ่งเข้าไปรวบร่างบางที่หมดสติไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะพาเดินออกไป ผ่านร่างโฮซอกที่ยังคงนิ่งไม่ไหวติงอยู่ที่เดิม

            “ฮือ หม่าม๊า”

            “ชีอู ไปลูก”เยนาหันไปอุ้มหลานชายมาไว้ในอ้อมแขน หยุดอยู่ตรงหน้าโฮซอกก่อนที่เธอจะพูดและมองด้วยสีหน้าเกลียดชัง “ไสหัวออกไปจากบ้านฉัน แล้วอย่าได้กลับมาเจอหน้าฮยองวอนอีก แกคือคนที่ทำลายความสุขของเขามาตั้งแต่เด็ก จำเอาไว้”

            ...

            ทุกคนออกไปจากบ้านกันหมดแล้ว ส่วนโฮซอกที่ยืนอยู่ที่เดิม น้ำตาหยดลงพื้นหยดแล้วหยดเล่า ก่อนที่มือหนาจะยกขึ้นแล้วปาดมันออก สมองค่อยๆประมวลสิ่งที่เกิดขึ้น

            แม่ของฮยองวอนบอกว่า พ่อกับแม่ของชีอูมีพ่อคนเดียวกัน

            พ่อของเขา มีท่าทีแปลกๆ เช่นเดียวกันกับฮยองวอนที่ดูเหมือนกำลังรับบางเรื่องไม่ได้

            ชีอูเรียกฮยองวอนว่าหม่าม๊า

            “เหอะ”สุดท้ายก็ได้แค่แค่นหัวเราะออกมาทั้งที่น้ำตายังไหลไม่หยุด “นี่มันเรื่องบ้าอะไร ขะ เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว ชะ ใช่สิ ต้องเข้าใจผิดแน่ๆ”

            ฮยองวอนเป็นผู้ชายนะ ..จะเป็นแม่คนได้ยังไง

            แล้วถ้าสามารถเป็นได้จริงๆ

            ฮยองวอนจะไปมีอะไรกับใคร ..นอกจากเขาคนนี้

50%

 

            ฮยอนจองเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน หลังจากที่เข้าไปดูอาการของฮยองวอนแล้ว เพื่อนของเธอเจอเรื่องช็อคจนหมดสติไป ความดันต่ำจนถึงขึ้นต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ โชคดีที่จากโรงพยาบาลที่ฮยองวอนเข้าไปรักษามันไม่ไกลจากโรงพยาบาลในโซลมาก ตอนนี้ก็เลยปลอดภัยแล้ว

            ถูกย้ายเข้าไปพักรักษาตัวในห้องพิเศษ โดยมีแม่ของเขา ชีอู และชางกยุนเข้าไปอยู่ในห้อง แค่คนเดียวเท่านั้นที่ไม่ได้ตามไป แต่มานั่งอยู่ในมุมเงียบๆคนเดียว

            “นายทำอะไรฮยองวอน”

            “...”

            “ที่ฉันพูดไปมันไม่ซึมเข้าหัวนายบ้างเลยเหรอมินฮยอก จะทำร้ายฮยองวอนไปถึงไหน”

            “...”

            “อย่าทำให้ฉันต้องผิดหวังในตัวนายมากไปกว่านี้ได้มะ..”มือของฮยอนจองที่รับทุบไหล่มินฮยอกถูกรั้งไว้ด้วยมือหนา ก่อนจะถูกกระชากให้นั่งลงข้างๆกัน

            “นี่ฉันเลวมากขนาดนั้นเลยเหรอ ในสายตาของเธอน่ะ”

            “...”

            “ไม่คิดจะฟังอะไร แล้วก็มาโทษว่ามันเป็นความผิดของฉัน แบบนี้ก็ได้เหรอวะฮยอนจอง”

            “ก็.. ก็นาย”ฮยอนจองเม้มปาก รู้สึกว่าตัวเองใจร้อนเกินไปจริงๆ เลยยอมอ่อนลง “แล้วมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมฮยองวอนถึงเป็นหนักขนาดนั้น”

            “ฉันไม่รู้”มินฮยอกตอบ คลายแรงที่บีบข้อมือบางลงเล็กน้อยแต่ก็ยังไม่ปล่อย “พอไปถึง ฮยองวอนก็หมดสติไปแล้ว แต่ว่าเห็นคุณป้า ..กำลังไล่คุณโฮซอก”

            “นะ นี่คุณป้ารู้เรื่องเหรอ”

            “ฮยองวอนวิ่งกลับไปที่บ้าน คุณโฮซอกก็ตามไป คงได้เจอกัน แต่เรื่องอะไรฉันก็ไม่รู้ จำได้แค่ก่อนหน้านั้น ฉันเจอลุงฮยองซอบ”

            “พะ พ่อของฮยองวอนน่ะเหรอ”

            “อืม”มินฮยอกพยักหน้า ใช้มือข้างที่ว่างมาลูบหน้าตัวเองเบาๆ “..แต่เขาก็เป็นพ่อของคุณโฮซอกเหมือนกัน”

            “อะไรนะ!!!!!”

            “ไม่รู้เลยฮยอนจอง”มินฮยอกส่ายหน้าเบาๆ เม้มปากแน่น กลั้นน้ำตาที่เกิดจากความกลัวเอาไว้ เอนหน้าลงไปซบกับไหล่บาง “โคตรเหนื่อยเลยว่ะ”

            ฮยอนจองตัวแข็งทื่อ ค่อยๆหันไปมองเพื่อนที่มักจะทะเลาะกันกับเธอมาตั้งแต่เด็ก แต่ตอนนี้กลับดูเหนื่อยไปหมด มันเหมือนว่าที่ผ่านมามินฮยอกอดทนมาตลอด จนตอนนี้ความอดทนของเขามันหมดลงแล้ว

            “ไม่เป็นไรนะ”มือบางตบลงไปเบาๆบนหลังมือหนา “ทุกอย่างจะดีขึ้น มันไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้แล้วล่ะ เราก็แค่ต้องรอความจริง และต้องเผชิญหน้าผ่านไปให้ได้”

            ที่ผ่านมาเธอไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นภายในครอบครัวของฮยองวอน ตอนนั้นเธอยังเด็กมาก เห็นครอบครัวฮยองวอนแล้วบางทีก็อิจฉา เพราะดูเป็นครอบครัวที่อบอุ่นจริงๆ แต่แล้ววันหนึ่ง เธอก็ไม่เห็นพ่อของฮยองวอนอีก คนแถวนั้นบอกว่าคุณลุงที่แสนใจดีคนนั้นทิ้งฮยองวอนกับแม่ไปมีครอบครัวใหม่

            รู้แค่นั้นจริงๆ แล้วก็ไม่คิดด้วย ว่าครอบครัวใหม่ของคุณลุงนั้น

            จะเกี่ยวข้องกับชินโฮซอก

            เยนาดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมจนถึงหน้าอกให้กับลูกชาย หันไปมองหลานชายที่ตอนนี้หลับอยู่บนโซฟาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ส่วนชางกยุนที่ขอตามมา ตอนนี้ก็ลงไปซื้อกาแฟข้างล่าง เดี๋ยวคงขึ้นมา

            มือที่เริ่มเหี่ยวตามกาลเวลาและหยาบกร้านจากการทำงานหนักลูบผมลูกชายเพียงคนเดียว พร้อมกับน้ำตาที่รื้นขึ้นมา แต่ไม่ร้องไห้ เพราะเธอตั้งใจเอาไว้แล้ว ว่าจะไม่ร้องไห้ให้กับเรื่องใดๆก็ตามที่เกี่ยวข้องกับผู้ชายใจร้ายคนนั้น

            “เพราะทุกอย่างที่แม่ทำ ..มันก็เป็นเพราะว่าแม่รักแกมากนะฮยองวอน”

            ถึงแม้ว่าที่ผ่านมา เธอจะไม่ค่อยมีเวลาให้ฮยองวอนเหมือนที่แม่คนอื่นมี แต่เธอก็ทำงานอย่างหนักเพื่อทำให้ฮยองวอนได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย

            อดีต แชเยนามีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ ฐานะทางการเงินดีพร้อม แม้ว่าเธอจะไม่ต้องออกไปทำงาน แต่เงินจากสามีของเธอก็เพียงพอที่จะเลี้ยงดูลูกชายคนเดียวให้มีชีวิตที่สมบูรณ์แบบได้ เธอคิดว่าเธอโชคดี แต่แล้ว ความโชคดีของเธอก็ถูกพรากไป

            จากคนที่เธอไว้ใจที่สุด

            ตอนฮยองวอน 7 ขวบ เธอจับได้ว่าสามีของเธอแอบมีอีกครอบครัวหนึ่ง มีลูกชายอีกคน ซึ่งเด็กคนนั้นก็รุ่นราวคราวเดียวกับฮยองวอน และแม่ของเด็กคนนั้น..

            คือเพื่อนสนิทของเธอเอง

            ตอนที่เธอจับได้ เธอขอหย่ากับสามีทันที และผู้ชายใจร้ายคนนั้นก็เก็บข้าวของย้ายไปอยู่กับครอบครัวใหม่ ฐานะทางการเงินเริ่มสั่นคลอนเมื่อขาดเสาหลักของครอบครัว ลูกชายของเธอต้องขาดพ่อ และมักจะร้องไห้หาพ่อทุกวัน เนื่องจากฮยองวอนเป็นเด็กติดพ่อมาก แต่เมื่อไม่มีอยู่ เด็กร่าเริงสดใสคนนั้นกลับกลายเป็นคนเซื่องซึม ไม่ค่อยพูดค่อยคุยเหมือนก่อน ช่องว่างระหว่างเธอกับลูกชายมีเพิ่มมากขึ้น

            เงินที่มีก็เริ่มเหลือน้อยจนต้องขายสมบัติบางส่วน เยนาต้องไปทำงานที่ต่างประเทศ ครอบครัวที่สมบูรณ์แบบของเธอพังทลายลงเพราะผู้ชายและผู้หญิงคู่นั้น

            เมื่อฮยองวอนเรียนมัธยม เด็กเงียบๆคนนั้นเริ่มมีเพื่อนมากขึ้น เธอดีใจที่เหมือนจะได้ลูกชายคนเดิมกลับมา เลยบอกให้ลูกแนะนำเพื่อนให้รู้จัก

            เหมือนพระเจ้าอยากจะมอบบททดสอบบางอย่างให้กับเธอ เมื่อหนึ่งในกลุ่มเพื่อนของฮยองวอน ก็คือชินโฮซอก ลูกชายอีกคนของครอบครัวที่ทำลายชีวิตของเธอกับลูก

            โฮซอก ..คนที่แย่งความรัก ความใส่ใจ พ่อ แย่งความสุขไปจากฮยองวอน

            เยนารู้ดี ว่าถ้าห้ามลูกชายไม่ให้คบกับเพื่อนคนนี้ มันเป็นไปไม่ได้เลย เคยลองครั้งหนึ่ง และผลก็เป็นอย่างที่เธอคิด ฮยองวอนโกรธ ไม่พูดกับเธอเป็นเดือน และเพราะรักลูกมากเกินกว่าจะเห็นลูกต้องเจ็บปวด ทำให้ไม่กล้าที่จะบอกความจริงออกไป เยนาเลยพยายามที่จะกีดกันโฮซอกออกจากชีวิตฮยองวอนทุกวิถีทาง และคิดว่าทำสำเร็จแล้ว

            จนกระทั่งวันหนึ่ง ก็มีเรื่องที่ทำให้ใจของเธอสลายไม่มีชิ้นดี

            เมื่อฮยองวอนไปหาเธอที่ต่างประเทศ พร้อมกับท้องที่โตเกินกว่าจะบอกว่าลูกชายเธอทานเยอะจนอ้วน ความจริงที่ทำให้เธอเกือบจะช็อคตายไปแล้ว เมื่อหมอบอกว่าลูกชายของเธอมีร่างกายผิดปกติไม่เหมือนคนอื่น เขาสามารถท้องได้เหมือนผู้หญิง

            เยนาพยายามคาดคั้นว่าใครที่เป็นต้นเหตุ หวังจะให้รับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้น ตอนแรกฮยองวอนไม่ยอมบอก แต่เมื่อถูกกดดันหนักเข้า ก็ยอมสารภาพ และนั่นคือความจริงที่ทำให้เธอยืนไม่อยู่

            ความเจ็บปวดนั้น เธอพร้อมจะรับมันเอาไว้เพียงคนเดียว คิดเอาเองว่าถ้าโฮซอกไม่รู้เรื่อง และไม่ได้เจอกัน ทุกๆอย่างจะดีขึ้น ฮยองวอนจะไม่ต้องเจ็บปวด หลานของเธอก็จะมีชีวิตที่ดี ไม่จำเป็นต้องให้ใครมารับผิดชอบ เพราะแค่ลูกกับหลาน เธอดูแลได้อยู่แล้ว

            แต่เพราะคนเราต้องมีครอบครัว คนรอบข้างฮยองวอนล้วนเป็นคนดีที่เธอสนับสนุน จะมินฮยอกที่รู้สึกดีๆกับลูกชายเธอก็ได้ จะเป็นฮยอนจองที่เป็นเด็กดีและเป็นเพื่อนที่ดีของฮยองวอนเธอก็ไม่ขัด หรือเป็นไปได้เป็นจูยอง คนที่คอยดูแลฮยองวอนมาตลอด เธอก็ยินยอม

            ใครก็ได้ ที่ไม่ใช่ชินโฮซอก

            แต่ว่าวันนี้ เรื่องตื้นๆที่เธอคิด มันกำลังทำร้ายลูกชายเธอ

            หากวันนั้นเลือกที่จะบอกความจริง ให้ฮยองวอนเจ็บปวดตั้งแต่ตอนนั้น ตอนนี้ลูกชายของเธอคงมีความสุขมากกว่านี้

            “ขอโทษ ..แม่ขอโทษ”

            มันเป็นความผิดของเธอเอง

มาม่าชามโตมาเสิร์ฟแล้วจ้าาาา

ไม่ต้องห่วงนะ แล้วทุกอย่างจะดีเอง เชื่อไรท์สิ ไรท์รู้ววววว

ใครยังไม่ได้สั่งจองฟิค ยังพอมีเวลานะคะ คือแบบ ..เนื้อหามันจะมีมากกว่าที่ลงในเว็บอีก ในเว็บไรท์จะลงไม่ครบทั้งหมด

ใครคิดจะไม่เอา บอกเลยว่าพลาดแรงมาก

มันครบรสมากๆเลยนะเออ สามารถเข้าไปอ่านรายละเอียด หรือติดตามความคืบหน้าได้ที่

https://goo.gl/slrreQ