ตอนที่ 25 : High School : CHAPTERS 23
Chapters 23
ผมสะลึมสะลือเดินลงมาจากรถเป็นคนสุดท้ายหลังใช้เวลาตั้งสติอยู่นาน หลับตั้งแต่ออกจากโรงเรียนจนมาถึงที่หมายแล้วนะ แต่ทำไมผมถึงรู้สึกว่าผมยังไม่ได้หลับเลย ง่วงหนักกว่าเดิมเข้าไปอีก
“ฮ้าวววววววววว”
“แมลงบินเข้าปากได้ละ”
ผมเหล่มองมินฮยอกที่เดินมาทางผม ก่อนจะเอียงหัวไปซบไหล่มัน “ง่วงว่ะ”
“- - แล้วจะให้ทำไง ไปนอนไหมล่ะ”
“ได้เหรอ”
“ได้! แต่ต้องแลกกับการโดนพี่ชยอนูด่าเอานะ”
ผมรีบดีดตัวขึ้นมาทันทีหลังได้ยินชื่อพี่ชยอนู “จะบ้าเหรอ แค่ง่วง ไม่ได้จะไปนอนเล้ยยยยยยย”
“หึๆ”มินฮยอกหัวเราะก่อนจะยีหัวผม “แล้วทำไมไปอยู่คันนั้น ฉันเกือบกระโดดลงมาจากรถแล้วนะ คิดว่านายตกรถ”
“อ่า มันเป็นเหตุสุดวิสัยอ่ะ”
“สุดวิสัยอะไร”
ผมอ้าปากพะงาบๆ ไม่รู้จะอธิบายยังไงก่อนจะเห็นชางกยุนเดินผ่านไป เลยนึกขึ้นได้ “ก็ไม่มีใครนั่งกับชางกยุนเลย นายก็รู้นี่ ชางกยุนมันไม่มีเพื่อนคบ”
“อืมๆๆๆ ไปเหอะ เขาจะบอกเรื่องที่นอนแล้ว”
“ที่นอน”ผมพูดอย่างตื่นเต้น “แล้วนอนเลยได้ไหม”
“- -“
ผมรีบหุบยิ้มทันที ชกไหล่มินฮยอกกลับไป “เออ พูดเล่นเฉยๆหรอกน่า”
เราสองคนเดินไปรวมกันตรงที่คนยืนกันอยู่เยอะๆ คนมาแคมป์ครั้งนี้ ผมกะจากสายตาน่าจะประมาณห้าสิบคน ถ้ารวมสภานักเรียนด้วยก็น่าจะประมาณหกสิบนั่นแหละ มีหลายคนที่ผมคุ้นหน้าคุ้นตาอยู่ แต่ก็อีกหลายคนเหมือนกันที่ผมไม่เคยเจอ
“อย่างที่เราเห็น การตั้งแคมป์ในครั้งนี้เป็นแคมป์จิตอาสา ไม่ได้มาเพื่อให้ทุกคนสนุกอย่างเดียว แต่ต้องทำประโยชน์ให้กับคนอื่นด้วย”พี่ชยอนูพูดใส่โทรโข่ง
ทุกคนตั้งใจฟังกันเป็นอย่างดี ก็แหงล่ะ ใครๆเขาก็กลัวพี่ชยอนูกันทั้งนั้น
แต่ทำไมผมไม่กลัว
พี่ชยอนูใจดีจะตาย
“ถัดไปอีกห้าร้อยเมตรจากที่พักของเรามีโรงเรียนอยู่ ตอนนี้โรงเรียนปิด และก็เก่ามากแล้ว เราก็เลยมาเพื่อซ่อมแซมทุกๆส่วน ก่อนจะเปิดเทอม ขอความร่วมมือทุกคนด้วย”
“ครับ”
“ใครที่ก่อปัญหา จะถูกลงโทษขั้นสูงสุด หวังว่าจะไม่สร้างปัญหากันนะ”
พูดจบพี่ชยอนูก็ส่งโทรโข่งต่อให้กีฮยอนที่ยืนอยู่ข้างๆ “สำหรับเรื่องที่นอนเราจะนอนเต้นท์กันนะครับ มีรายชื่อติดอยู่ตรงบอร์ด ไปดู เอาของไปเก็บ แล้วหนึ่งชั่วโมงให้มารวมตัวกันตรงนี้ เพื่อแบ่งหน้าที่กันไปทำ”
“ปะ ไปดูกัน”มินฮยอกพูดแล้วเดินกอดคอผมพาไปที่บอร์ด “ไหนดูซิ เทพแชจะโชคดีได้นอนคนเดียวอีกหรือเปล่าน้อออออ”
ผมเองก็ลุ้นเหมือนกันนะ อยากนอนคนเดียวอ่ะ เวลาหลับจะได้ไม่มีใครกวน ผมไล่สายตามองหาชื่อตัวเอง
“นี่ไงมินฮยอก ชื่อนายอ่ะ”ผมพูดแล้วจิ้มตรงชื่อของมินฮยอก “นอนกับกีฮยอนอ่ะ”
“อืมมมมม”มินฮยอกลาเสียงยาว ในขณะที่คนข้างหลังเราสองคนพากันโห่ยกใหญ่
โห่เพราะอิจฉาไง มีแต่คนอยากนอนกับกีฮยอนกันทั้งนั้น
“ไม่ดีใจเหรอ กีฮยอนเชียวนะ”
“ก็ดีใจหรอก”มินฮยอกตอบ แล้วมองผม “แต่ถ้าตรงนี้เปลี่ยนจากยูกีฮยอนเป็นแชฮยองวอนจะดีใจกว่านี้นะ”
“อ่า..”ผมยิ้มแห้งๆแล้วหันไปดูบอร์ดหาชื่อตัวเองต่อ ก่อนจะมองเห็นรายชื่อสุดท้ายเลย “เจอแล้ว ฉันนอนกับ เฮ้ย!!!”
“ไหนๆๆๆ”มินฮยอกพูดเสียงตื่นเต้นแล้วก้มลงไปดู ก่อนจะเงยหน้ามามองผม ที่ตอนนี้อยากล้มทั้งยืนมาก
“ทำไมฉันต้องได้นอนกับหมอนี่ด้วยอ่ะ ให้ตายเหอะ”
มินฮยอกยักไหล่ ก่อนจะตบบ่าผมเบาๆ “เข้าแคมป์มันก็งี้แหละฮยองวอน เอาของไปเก็บแล้วรีบออกมาเจอกันนะ”
“อืม”ผมรับคำเสียงอ่อย
รู้สึกหมดแรงขึ้นมาเลย ที่ต้องนอนกับหมอนั่นน่ะ ผมไม่อยากนอน ถ้าให้เลือกได้ผมนอนกับคนที่ผมไม่รู้จักเลยยังจะดีกว่า ให้ผมนอนกับวอนโฮยังดีกว่าเลยเอ้า
ใช่
ผมไม่ได้นอนกับวอนโฮ
แต่ผมนอนกับ
...
ซงกอนฮี
ผมถือกระเป๋ายืนอยู่หน้าเต้นท์พักใหญ่ ก่อนจะตัดสินใจมุดเข้าไปข้างใน หวังว่าอีกคนที่นอนนี่จะยังไม่มาหรือไม่ก็ออกไปแล้ว แต่..
“ไง”
ผมผิดหวังเต็มๆ T^T
ผมไม่สนใจกอนฮี แต่เลือกที่จะเอากระเป๋าวางแล้วเอาของใช้ออกมานอกกระเป๋า นั่งหันหลังให้เจ้าเด็กนั่นเป็นการบอกว่าผมไม่ต้องการจะเสวนาใดๆด้วยทั้งสิ้น ก็บอกแล้ว ผมไม่ชอบหรอก คนไม่มีสัมมาคารวะเนี่ย
“บอกมันหรือยัง”
“...”
ผมยังคงเงียบ ไม่ว่ากอนฮีจะพูดอะไรออกมาก็ตาม ซึ่งไอ้บ้านี่ก็พูดออกมาไม่รู้จักหยุด ทำอย่างกับคนไม่เคยพูดงั้นอ่ะ ผมเลยถอดเสื้อที่ใส่อยู่ออกแล้วเปลี่ยนเป็นเสื้อยืดสีดำเพื่อเตรียมตัวออกไปทำงาน
“โห ขาวแบบนี้เคยเจอแดดปะเนี่ย”
“-*-“เจอคำพูดนี่ผมหันไปทำสายตาอาฆาตมาดร้ายใส่ทันที “ยุ่ง!”
หลังพูดไปคำเดียวผมก็เดินออกมาจากเต้นท์ ผมทีมชางกยุนนะ เพราะงั้นหลีกเลี่ยงกอนฮีเป็นดีที่สุด
“พี่ฮยองวอน!!”
ผมหันไปตามเสียงเรียก ก่อนจะวิ่งเหยาะๆเข้าไปหายุนโฮ ตอนนี้มากันครบแล้วทั้งมินฮยอก ชางกยุน และซอกวอน
“เป็นไง นอนกับใครบ้าง”ผมถาม
ยุนโฮหัวเราะก่อนจะกอดคอซอกวอน “เราสองคนคงหนีกันไม่พ้นน่ะพี่”
“ได้นอนด้วยกันเหรอ”
“ช่ายยยย”ซอกวอนพยักหน้า
“โห่ ดีว่ะ”มินฮยอกโอดครวญ “ฉันก็อยากนอนกับฮยองวอนบ้างอ่ะ”
“ฮ่าๆๆๆๆ”ผมหัวเราะก่อนจะมองชางกยุน “เราอ่ะ นอนกับใคร”
“- -“
“ชางกยุน”
“..เกรดสิบเอ็ด”ชางกยุนตอบสั้นๆ ถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วเดินคอตกจากไป
ผมมองตามเหวอๆ โธ่เอ๊ย อิมชางกยุนผู้น่าสงสาร เพิ่งจะทะเลาะกันไปกลับต้องไปนอนด้วยกันตั้งห้าคืนเนี่ยนะ
ผมขอแลกเต้นท์ดีไหม
...
นี่ๆ อย่าคิดไปไกลนะ ผมหมายถึงว่าผมขอย้ายเต้นท์กับวอนโฮน่ะ ถ้าขืนให้ชางกยุนกับกอนฮีนอนเต้นท์เดียวกัน โอ๊ย ไม่อยากจะคิดภาพ
แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้อ่ะนะ ถ้าขอแลกได้ คนอื่นเขาก็คงแลกกันให้วุ่นวายไปหมดอ่ะ
“ชางกยุน!!!”ผมตะโกนเรียกเจ้าเด็กซึนที่เดินยังไม่ห่างมากนัก เมื่อเขาหันมาผมก็ยิ้ม “ไฟท์ติ้งนะ”
ชางกยุนมองผมนิ่งๆ พยักหน้าก่อนจะหันกลับไป แต่ผมเห็นนะ
ชางกยุนยิ้มด้วยล่ะ
ตอนนี้ไม่ค่อยมีเนื้อหาอะไรมาก เป็นเพียงการเกริ่นนำของการมาแคมป์เฉยๆ
แต่หลังจากนี้สิ
รับรองว่าเข้มข้นแน่นอนนนนนนนนนนนนนนน
#ฟิคเทพแช
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 23 เมษายน 2560 / 03:18
กอนฮีนางจะชอบมินฮยอกอีกคนไหมน้ออออออ
ทีแรกก็นึกว่าตัวเองอ่านผิด เอ้า ตกลงแชไม่ได้นอนกับพี่ต๊อกแต่เป็นซงกอน? เงิบแรง แล้วแชมีการเลือกทงเลือกทีมด้วยนะ พูดเต็มปากว่าผมอยู่ทีมชางกยุนนะ แหมมมมมม่ /ตีมือคนขี้ชิป -.,- ตอนจบน้องมันยิ้มให้พี่ด้วยนะ แหมมมมมมมมม่
ก็นั่นแหละ ขอให้ทุกคนอยู่รอดปลอดภัยจนครบห้าวัน ห่วงสุดก็เอ็มโฮนี่ล่ะนะ อย่าเพิ่งฆ่ากันตายเพราะแย่งเทพแชเน่อ
ถ้าฟิน #วอนกยุน จะผิดไหม กบฎมากกกกกข่าาา ????????????
เเหมมมมเทพเเชอยากนอนกะเกรด11ก้บอกกก><5555