คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : EunHae : My all is in YOU [ตอนที่ 6 : กับนาย...เท่าไรก็ไม่พอ]
ตอนที่ 6 : กับนาย....เท่าไรก็ไม่พอ
“ รอฉันนะทงเฮ ทำกับข้าวรอฉันนะ แล้วฉันจะรีบกลับมากิน ” ฮยอกแจตะโกนบอกอยู่หน้าประตูก่อนที่เสียงจะเงียบไป
ทงเฮ นอนอยู่ตรงนั้นหลายนาทีก่อนลุกขึ้นเช็ดน้ำตา และเดินออกมานอกห้องแล้วตรงไปยังห้องครัว
“ ถึงผมจะโง่ แต่ผมก็เลือกที่จะรอคุณนะครับ ”
.
.
.
“ ทงเฮ ทงเฮ ” เสียงฮยอกแจดังขึ้น พร้อมกับเขย่าแขนเล็กเบาๆ เมื่อตนออกไปทำธุระกับไอยูเรียบร้อยก็รีบกลับมาตามสัญญาที่ให้ไว้กับภรรยาซึ่งนอนนี้นอนน้ำตาซึมอยู่บนโต๊ะอาหาร
“ อื้ออออออ ” ร่างบางครางออกมาอย่างขัดใจเมื่อมีคนรบกวนเวลานอน แต่เพียงชั่วครู่ก็หายจากอาการสลึมสลือแล้วรีบลูกขึ้นกอดผู้เป็นสามีอย่างแนบแน่น
“ เป็นอะไรหรือเปล่า ”
“ คุณครับ ผมนึกว่าคุณจะไม่กลับมาแล้วซะอีก ” คนตัวเล็กซุกลงบนอกของผู้เป็นสามี
“ ฉันมีเหตุผลอะไรที่จะไม่กลับมาหาเมียฉันล่ะ หืม? ”
“ ก็คุณออกไปกับคุณไอยูนี่ครับ ”
“ ฉันออกไปก็เพราะมันเป็นธุระนะ ”
“ แต่คุณเลือกที่จะไปกับเขาไม่ใช่หรือครับ ”
“ หึงเหรอ???? ”
“ เปล่าสักหน่อย ” ทงเฮดันตัวเองออกมาก่อนจะทำหน้างอนเล็กๆ
“ ฉันน่ะออกไปกับเขาเพราะมีเรื่องที่ต้องสะสางเท่านั้น ไม่ต้องกังวลนะ เพราะคนที่ฉันจะอยู่ด้วยตลอดชีวิตน่ะ คือนายคนเดียว รู้มั้ย ”
“ สัญญานะครับ ” อีกครั้งที่ทงเฮโอบกอดสามีไว้กับคำมั่นสัญญาที่อีฮยอกแจให้มา
“ อย่างนี้มันต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ ” ร่างสูงผละคนตัวเล็กออกมาพร้อมจ้องมองลงไปในแววตาใสซื่อของผู้เป็นภรรยา ที่ตอนนี้หน้าขึ้นสีเหมือนลูกตำลึงสุก
“ ขะ ข้อแลกเปลี่ยนอะไรล่ะ ”
“ มีลูกให้ฉันเลี้ยงสักคนสิ ”
“ จะบ้าเหรอผมเป็นผู้ชายนะ จะท้องได้ไง ”
“ ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ”
“ บ้าไปแล้ว คุณน่ะบ้าไปแล้ว ผมไม่คุยด้วยแล้วล่ะ ” ร่างบางหันหลังหนีผู้เป็นสามีแทบจะทันที
“ ไม่คุย งั้นเราไปทำอย่างอื่นกันมั้ย ” ฮยอกแจตามมากอดแผ่นหลังบางไว้อย่างหลวมๆ
“ คุณครับ....ไม่กินข้าวก่อนรึไง ”
“ เอาไว้ทีหลังก็ได้นี่ ตอนนี้ฉันอยากทำลูกกับนายแล้ว ”
“ อ๊ะ!!!! คุณครับ ยะ อย่าจับสิ ” ทงเฮรั้งมือเรียวของสามีไว้ เมื่อมือซุกซนของฮยอกแจเลื้อยเข้ามาในสาปเสื้อสัมผัสหยอกล้อหน้าอกของตน
“ ไม่จับ ไม่สัมผัสแล้วจะท้องได้???? ”
“ อ๊ะ!!! มะ ไม่นะครับ อื้ออออออ ”
“ ทงเฮ ขอได้มั้ย???? ” ฮยอกแจกระซิบเสียงแผ่วเบา
“ >////< ”
“ ไม่ตอบแสดงว่าได้นะ ” พูดจบก็อุ้มร่างบางเข้าไปยังห้องนอนก่อนจะบรรจงวางร่างเล็กบนเตียงนุ่ม ฮยอกแจค่อยๆถอดเสื้อผ้าของคนตัวเล็กออกทีละชิ้น เผยให้เห็นผิวเนียนใสของผู้เป็นภรรยา ยิ่งมองก็ยิ่งหลงไหล ไม่มีวันไหนที่เขาจะไม่อยากลิ้มรสความหอมหวานจากร่างนี้เลย
“ อื้ออออออออ คุณ คะ ครับ ”
“ อ๊ะ!!!! ตะ ตรงนั้น อื้มมมมมมม ”
“ อื้ออออออออออออออออ ”
“ ยะ อย่าแรงสิครับ อื้ออออออ ”
“ คุณครับ อื้อออออ มันลึก อึก อื้มมมมมมม ”
“ มะ ไม่ไหวแล้ว จะออกแล้ว คุณครับ คุณครับ อื้ออออออออ ”
“ อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา ”
.
.
.
“ ภรรยาของฉันนี่เก่งจริงๆน้า ~ ขนาดเมื่อคืนไม่ได้หลับยังตื่นมาทำอาหารให้ฉันแต่เช้าเลย ” ฮยอกแจโอบกอดทงเฮจากทางด้านหลังพร้อมเอ่ยถามเบาๆเมื่อเห็นภรรยาคนสวยกำลังสาระวนอยู่กับการทำอาหาร
“ ตื่นแล้วหรือครับ ”
“ อื้ม ก็ได้กลิ่นหอมๆนี่แหละเลยเดินตามมา ”
“ อะไรกัน ผมเพิ่งหั่นผักเองนะ ”
“ ถ้างั้นกลิ่นหอมๆนี่มาจากไหนนะ ต้องพิสูจน์ซะหน่อยแล้ว ” พูดจบก็ไซ้จมูกลงบนซอกคอขาวของทงเฮ มือข้างหนึ่งจับมือของร่างบางไว้ ส่วนอีกข้างก็ซุกซนไปยังหน้าอกนุ่มของอีกฝ่าย
“ อื้ออออ คุณครับ ไม่เอานะ ตื่นมาก็แกล้งผมเลย นิสัยไม่ดี ”
“ ก็นายมันน่าให้แกล้งนี่ น่าแกล้งไปทั้งตัวเลย ” ถึงจะพูดไปอย่างนั้นแต่มือเรียวก็ยังคงไล้วนกับหน้าอกหวานของผู้เป็นภรรยาไม่ลดละ จนทงเฮเองก็เกือบอดกลั้นอารมณ์ไว้ไม่อยู่ แต่ก็ต้องฝืนเอาไว้ เพราะต้องทำอาหารต่อให้เสร็จ
“ ไม่เอาน่า ขอผมทำอาหารก่อนนะครับ ” ร่างบางหันมาหาสามีหนุ่ม
“ เสร็จแล้ว นายจะให้ฉันทำต่อใช่มั้ย ” ฮยอกแจยิ้มเจ้าเล่ห์
“ ไม่เบื่อบ้างรึไงครับ ”
“ กับนาย เท่าไรก็ไม่พอต่างหาก ”
“ ปากหวานล่ะสิไม่ว่า ”
“ อยากชิมมั้ยล่ะ จะได้รู้ว่าหวานหรือเปล่า ”
“ คุณครับ ผมอยากรู้จริงๆว่าคุณหมอเขาเปลี่ยนหัวใจของคุณกับคนอื่นมารึเปล่า ทำไมลามกแล้วก็หื่นขึ้นทุกวันเลยนะ ”
“ ก็เฉพาะกับนายเท่านั้นแหละ ”
“ เชื่อได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ”
“ งั้นจะให้พิสูจน์อีกรอบมั้ยล่ะ ”
“ มะ ไม่เอาครับ พอได้แล้ว ผมจะรีบทำอาหาร วันนี้นัดไปหาหมอกับคุณแม่ด้วย ”
“ ให้ฉันไปเป็นเพื่อนมั้ย ”
“ ไม่ต้องหรอกครับ คุณน่ะทำงานหนักทุกวัน พักผ่อนบ้างเถอะ ”
“ งั้นฉันไม่รบกวนแล้ว เดี๋ยวไปนั่งรอภรรยามาป้อนอาหารก่อนก็แล้วกันนะ ” พูดจบก็จุมพิตใบหน้าหวานหนึ่งทีก่อนจะเดินไปนั่งรอในห้องรับประทานอาหารต่อไป ทงเฮมองแผ่นหลังของสามีแล้วระบายยิ้มออกมาน้อยๆ ตอนนี้เขามีความสุขมากและหวังว่าความสุขนี้จะอยู่กับเขาไปอีกนานๆ
.
.
.
“ คุณหมอว่าไงบ้าง ” ผู้เป็นสามีเอ่ยถามหลังภรรยาคนงามอย่างอีทงเฮเปิดประตูเข้ามาในห้อง
“ ไม่เป็นไรครับ ปกติดีทุกอย่าง ”
“ แล้วทำไมหน้านายซีดอย่างนั้นล่ะ ” ฮยอกแจถามเพราะเห็นว่าใบหน้าของร่างบางไม่ได้เป็นปกติเหมือนที่กล่าวมา
“ ไม่เป็นอะไรจริงๆครับ อย่าห่วงเลย ”
“ งั้นเดี๋ยวฉันจะตรวจให้ละเอียดเลยแล้วกัน ” พูดจบก็เดินเข้าไปกอดร่างบางทันที
“ อ๊ะ!!!! คืนนี้ กะ ก็....อีกแล้วหรือครับ ” ทงเฮเอียงตัวหนี สีหน้าท่าทางไม่ดีขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด จนทำให้ฮยอกแจคิดว่าเขาคงจะทำบ่อยเกินไปจนทำให้อีกฝ่ายเริ่มเบื่อขึ้นมาแล้วก็เป็นไปได้
“ ถ้านายไม่ต้องการก็ไม่เป็นไรนะ .... ทานข้าวกันเถอะ ฉันเตรียมไว้ให้แล้ว ” มือเรียวละออกจากภรรยาก่อนจะเดินตรงไปยังห้องอาหาร และเพราะฮยอกแจที่นั่งนิ่งเงียบ ทำให้ทงเฮคิดไปเองต่างๆนานาและไม่กล้าเอ่ยปากบอกความจริงให้ผู้เป็นสามีได้รับรู้
.
.
.
“ คุณครับ หลับแล้วเหรอ??? ” ทงเฮถามสามีที่นอนหันหลังให้
“ ยังหรอก นอนคิดอะไรนิดหน่อยน่ะ ”
“ แล้วคืนนี้ไม่....เอ่อ.... ” ร่างบางตะกักตะกักถามออกไป
“ นายพักผ่อนซะเถอะ ไม่ต้องกลัว ฉันไม่ทำอะไรนายหรอก ”
“ ผมไม่ได้คิดอย่างนั้นนะ ”
“ ไม่เป็นไร ของแบบนี้ถ้าไม่ชอบ ฝืนไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร หรือไม่บางทีอาจจะทำให้รู้สึกแย่มากๆไปเลยก็ได้ ”
“ ไม่ใช่นะครับ ”
“ เอาน่า อย่าคิดมากเลย นอนซะ หรือถ้านายกลัวว่าฉันจะทำอะไร ฉันจะไปนอนห้องอื่นแทนก็ได้ ” พูดจบก็ลุกขึ้นจากเตียง หวังไปนอนห้องข้างๆให้คนตัวเล็กสบายใจขึ้นมา แต่ก็ต้องชะงักไว้เพียงแค่นั้นเพราะลำตัวถูกโอบกอดจากแขนเล็กของผู้เป็นภรรยา
“ อย่าเข้าใจผิดนะครับ ” ทงเฮเอ่ยขึ้น และฮยอกแจก็ไม่ได้ตอบอะไรไป ยืนรับฟังคำบอกเล่าของผู้เป็นภรรยาเพียงอย่างเดียว
“ .... ”
“ ผมน่ะ ยะ อยากทำนะครับ ”
“ .... ”
“ อยากให้คุณกอดทุกวัน อยากให้คุณสัมผัส ตะ แต่ว่า ”
“ นายเริ่มเบื่อ??? ”
“ ไม่นะครับ ”
“ ผมไม่เบื่อเลย เพียงแต่ .... ”
“ หืม??? ”
“ คุณหมอบอกว่าผมสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรงแถมยังพักผ่อนไม่เพียงพอ ”
“ นายก็เลยอยากพักผ่อนบ้าง อ่า~ฉันน่าจะเข้าใจนะ เป็นความผิดของฉันเอง ฉันขอโทษ ” ฮยอกแจหันหน้ากลับมาหาทงเฮ
“ ฟังให้จบก่อนครับ เอ่อคือ....คุณแม่น่ะสิไปบอกคุณหมอว่าผมเพิ่งแต่งงาน คุณหมอเลยบอกว่า อย่าหักโหมมาก แล้วคุณแม่ก็ใส่ใหญ่เลยครับ บอกคุณแม่ว่าคุณน่ะอายุมากกว่าผมเป็นสิบปีมันมีผลอะไรมั้ย แล้วทีนี้ ทีนี้คุณหมอก็ถามว่าคุณน่ะทำงานหนักใช่มั้ย แล้วก็บอกว่าอย่าตามใจคุณมากนัก ถ้าทำเอ่อ ทำบ่อยเกินไป มันจะไม่ดีต่อสุขภาพของคุณด้วยนะครับ ”
“ ฮะ ฮ่ะ ที่แท้ก็เป็นห่วงฉันใช่มั้ย ฉันนึกว่านายอึดอัดที่ถูกฉันกอดซะอีก ”
“ ไม่ครับ ผมไม่เคยคิดอย่างนั้นเลย ”
“ ถ้างั้นคืนนี้ก็พักผ่อนนะ ”
“ คุณไม่โกรธแล้วนะครับ ”
“ อื้ม ไม่โกรธแล้วล่ะ ไปนอนกันเถอะ ” พอสิ้นคำก็เดินจูงมือภรรยาแสนสวยกลับขึ้นไปบนเตียงเช่นเดิม มือเรียวโอบกอดคนตัวเล็กไว้แน่น ก่อนจะกระซิบเบาๆ
“ ทีหลังมีอะไรก็บอกฉันมาให้หมดนะ เข้าใจมั้ย ”
“ อื้อ ครับ ”
“ ถ้างั้นก็ราตรีสวัสดิ์ คืนนี้ขอนอนกอดอย่างเดียวพอ ”
“ ครับ ” ทงเฮส่งยิ้มหวานไปให้ผู้เป็นสามีก่อนจะนอนซุกลงไปบนหน้าอกของชายหนุ่ม
“ อ๊ะ!!!! คะ คุณครับ หนะ ไหนบอกว่า อื้ออออออ จะนอนกอดอย่างเดียวพอไง ”
“ คะ คุณครับ อื้มมมมมมม มะ มือ จับตรงไหนน่ะ อ๊าาาาาาาาา”
“ ขอโทษนะทงเฮ ฉันอดใจไม่ไหวจริงๆ ”
.
.
.
“ หนอยอีฮยอกแจ นายกล้าปฏิเสธคนอย่างไอยูคนนี้ได้เหรอ คอยดูนะ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน ”
…………………………………โปรดติดตามตอนต่อไป
แม่ยกฮยอกชวนคุย
ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ
ดีใจมากค่ะที่ยังเห็นว่ามีคนอ่าน+คนเม้นอยู่
นึกว่าจะทิ้งกันไปซะแล้ว
ตอนนี้แอบหวานเลี่ยนปนหื่นกับอีฮยอกแจไปก่อน
แล้วค่อยกลับมาดราม่า+หื่นกันต่อในตอนหน้า
แล้วพบกันใหม่นะคะ
สำหรับแม่ยก อึนเฮ เฮอึน สามารถฟอลโล่วกันมาได้ที่
Twitter.com/all4eunhyuk
ฟอลมาแล้วเมนชั่นมาบอกนะคะว่าเป็นแฟนฟิค จะได้ฟอลโล่วกลับ ^^
ความคิดเห็น