ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนพิเศษ : คืนวันพระจันทร์เต็มดวง
Kyumiho – แฟนผมเป็นจิ้งจอกเก้าหาง
ตอนพิเศษ : คืนวันพระจันทร์เต็มดวง
“ ซีวอน .... ทำไมเดี๋ยวนี้เจ้าขัดใจข้าจริงๆ ” คยูฮยอนลงไปนั่งกับพื้นอย่างขัดใจ เมื่อชายหนุ่มไม่ยอมทำตามคำขอร้องของตน
“ เราไม่ได้ขัดใจ แต่เรื่องแบบนี้มันต้องค่อยเป็นค่อยไปสิ ...แล้วก็ช่วยลุกขึ้นมาก่อนได้มั้ย ” มือหนาเอื้อมไปจับคนขี้แง
“ เจ้าขัดใจข้ายังจะมาเถียงอีกว่าไม่ได้ขัดใจ อีกอย่างเรื่องนี้ข้าขอตั้งนานแล้วนะ ทำไมไม่ยอมข้าสักที ”
“ ตะ แต่ว่า ”
“ ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น เจ้ายังรักนังนั่นอยู่ใช่มั้ย .... ใช่มั้ย บอกมาสิ ” ร่างเพรียวยืนขึ้นเต็มความสูง ก่อนจะจ้องมองใบหน้าคมเขม็ง
“ ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ” ซีวอนตอบ มันจะเป็นเช่นนี้ทุกครั้งเมื่อวันพระจันทร์เต็มดวงมาถึง คยูฮยอนจะต้องขอมีอะไรกับตนเอง และช่วงหลังอาการยิ่งหนักเข้าไปอีก เมื่อคนตัวเล็กเริ่มงอแงเหมือนเด็กๆ พอขัดใจก็ไปหาหมอมินวู เหมือนครั้งที่แล้ว ถ้าเขาไม่ตามไปเจอเข้า ก็ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นจริงๆ แม้จะรู้ว่าคนรักไม่มีทางนอกใจ แต่มันก็อดน้อยใจขึ้นมาไม่ได้ แต่นั่นก็ต้องโทษที่ความขลาดเขลาของตนเองเช่นกัน
“ แล้วมันหมายความว่ายังไง .... หรือว่าเจ้า ไม่ได้รักข้า ” คยูฮยอนตะโกน
“ เฮ้ !!! อย่าพูดเสียงดังสิ ”
“ ข้าจะพูด แล้วจะพูดให้ดังกว่านี้ด้วย ข้าจะถามเจ้าครั้งสุดท้าย เจ้าอยากผสมพันธุ์กับข้ามั้ย ????? ”
“ อ๊ากกกกกก เบาๆสิ เดี๋ยวพวกที่ซ้อมอยู่ชั้นล่างได้ยินหมด ” มือหนารีบเข้าไปปิดปากคนตัวเล็กทันที
“ อื้ออออออ ไม่ต้องปิด .... ข้าดูแล้ว ไม่มีใครอยู่สักคน ” มือเรียวแกะมือหนาออก
“ มันไม่ใช่ แบบนั้น นายก็รู้ ว่าเรารักนายแค่ไหน เพียงแต่ว่า ”
“ แต่ว่าอะไรอีก ” คยูฮยอนตะหวาด
“ ก็วันนี้มันวันพระจันทร์เต็มดวง ถึงเราจะอยากทำแต่ว่า แต่ว่า นายก็รู้ว่าเรากลัวหางนาย ”
“ เจ้าจะกลัวหางข้าทำไม หางข้าออกจะน่ารัก อีกอย่างข้าสัญญาว่าจะไม่ให้มันต้องแสงจันทร์เด็ดขาด นะ ซีวอน นะ นะ นะ ” ร่างบางทำตาปริบๆ มือเรียวเขย่าที่ชายเสื้อของชายหนุ่ม
“ …. ” เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
“ ข้ารู้แล้ว ... เจ้าไม่ได้รักข้าเลย ” พูดจบก็เดินหันหลัง แต่ก็ต้องหันกลับมาปะทะอกกว้างอีกครั้ง เมื่อซีวอนรั้งแขนเรียวไว้ และกระชากกลับมา พร้อมกับประทับจูบดูดดื่มแก่ร่างเพรียวในอ้อมกอด ลิ้นร้อนดูดซับความหวานในโพรงปากฉ่ำ คยูฮยอนดันรีบดันร่างของตนออกมาด้วยความตกใจ แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อซีวอนยังคงกดศีรษะมนให้อยู่กับที่
“ อื้อออออออออออ ” คยูฮยอนประท้วง มือเล็กทุบลงไปบนอกกว้างครั้งสองครั้งก่อนจะอ่อนลง จากที่ประท้วงกลายเป็นขยำเสื้อของอีกฝ่ายไว้แน่น
“ อย่าเก่งแต่ปากก็แล้วกัน ” ชายหนุ่มอุ้มคนที่ทำท่าจะหมดแรงไปวางบนเตียงหนา สายตาจับจ้องไปยังคนที่กำลังหน้าแดงด้วยความเขินอาย หน้าอกหวานสั่นกระเพื่อมขึ้นลงอย่างถี่ระรัวผ่านเสื้อยืดสีขาว ก่อนที่ร่างสูงจะค่อยๆนอนลงทาบทับร่างบาง มือหนาควานเข้าไปยังสาบเสื้อบาง สะกิดติ่งไตบนอกอิ่ม ถลกเสื้อตัวบางขึ้น ก่อนจะไล้ลิ้นร้อนลงบนอกหวาน ส่วนมืออีกข้างแล่นผ่านหน้าท้องแบนราบ ผ่านเข้าไปยังกางเกงขาสั้นของอีกฝ่าย แค่เพียงสัมผัสแผ่วเบาคยูฮยอนถึงกับสะดุ้งหนี
“ อ๊ะ.... วะ ว่าไปแล้ว วันนี้ กะ ก็ อื้อออออออ ขะ ข้า ก็ไม่ค่อย อ๊ะ... พะ พร้อม เอา ไว้วัน หลังดี กว่านะ ” ร่างบางทำท่าว่าจะลุกขึ้น แต่ก็ถูกมือใหญ่ล็อคไว้ก่อน
“ มาถึงตอนนี้แล้ว .... ให้เปลี่ยนใจไม่ได้หรอกนะ ”
“ อ๊ะ.... ตะ แต่ว่า อื้อออออออ จะ เจ้า จะ จับตรงไหนน่ะ ” คยูฮยอนบิดตัวหนี แต่มือหนาก็ตามไปทุกที่
“ จะให้เราบอกมั้ย ว่ากำลังจับตรงไหนอยู่น่ะ ” ซีวอนกระซิบ ก่อนจะค่อยๆถอดกางเกงตัวเล็กออก
“ อ๊ะ....จะ เจ้า อื้ออออออออ คนหน้า มะ ไม่ อาย ”
“ ใครอยากเริ่มก่อนหืม ???? ”
“ อ๊ะ... จะ เจ้า ”
“ ซีวอน เรียก ชื่อเราสิ ซีวอน ”
“ อ๊ะ..... ซะ ซีวอน อื้มมมมมมมมมม ”
.
.
.
NC เด็กสองขวบ ทิ้งเมล์ไว้นะจ๊ะ
.
.
.
“ ซีวอน เจ้าบ้า !!! คนใจร้าย คนโรคจิต ” มือเรียวทุบลงไปบนอกแกร่งของคนที่นอนอยู่ข้างๆ
“ อะไร มาตีเราทำไม ”
“ เจ้าทำอะไรกับข้า ทำไมข้าขยับตัวไม่ได้ เจ็บสะโพกไปหมดแล้วนะ ”
“ มีแรงตีเราซะขนาดนี้ ยังจะบอกว่าเจ็บอีกรึไง ”
“ ก็ข้าเจ็บนี่ เมื่อคืนข้าบอกแล้วว่าไม่เอา ไม่เอา ยังจะฝืนเข้ามาอีก ”
“ นายเนี่ยนะห้ามเรา ทำไมเราได้ยินแต่ เอาอีก แรงอีกล่ะ ”
“ ไม่จริง เจ้าโกหก ข้าจะพูดอย่างนั้นได้ยังไง ในเมื่อของของเจ้ามันใหญ่ขนาดนั้นน่ะ ”
“ งั้นลองอีกครั้งมั้ยล่ะ ” ซีวอนพลิกตัวขึ้นมาบนร่างเล็กอีกครั้ง
“ มะ ไม่เอาแล้ว ยะ ยังเจ็บอยู่เลยนะ นะ ข้าขอร้อง ” คยูฮยอนบอกออกไปด้วยสายตาวิงวอน
“ ดี.... ต่อไปต้องเชื่อฟังเรา ห้ามเป็นคนขี้โมโห ห้ามคิดเล็กคิดน้อย ห้ามคิดว่าเราไม่รักอีกเข้าใจมั้ย ถ้าไม่เชื่อฟังเรา เราจับกดแน่ ตกลงมั้ย ”
“ อื้อ.... ” ร่างบางผงกหัว
“ อีกอย่าง..... ”
“ อะไรเหรอ ” คยูฮยอนมองตาแป๋ว
“ เรารักนายนะ ” ร่างสูงบรรจงจูบลงบนหน้าผากเนียนสวย
“ ข้าก็รักเจ้า .... ต่อไปนี้เจ้าต้องรับผิดชอบข้านะ ”
“ ได้สิ .... เด็กโง่ของซีวอน ”
“ ใครเด็ก แล้วใครโง่ เจ้าว่าข้าเรอะ !!!! ไม่ต้องมายุ่งกับข้าเลย เจ้าเด็กเมื่อวานซืน ข้าอายุ600ปีแล้วนะ ” คยูฮยอนผลักซีวอนออกจากตัว จนทำให้ร่างสูงกระเด็นออกจากเตียง
“ โอ๊ย !!!!! เจ็บนะ ผลักมาได้ ... ดี ในเมื่อพูดแล้วไม่ฟัง อย่าหาว่าเราใจร้ายนะ ” พูดจบก็กระโดดขึ้นคร่อมคนตัวเล็กอีกรอบ
“ จะ เจ้าจะ ทำอะไร น่ะ อื้อออออออออ ” หมดเสียงด่าทอ เมื่อซีวอนประทับจูบแก่คยูฮยอนอีกครั้ง ก่อนที่สงครามขนาดย่อมจะเกิดขึ้นบนเตียงอีกครั้ง
The End
แม่ยกฮยอกชวนคุย
ช่วงนี้งานยุ่งเป็นยิ่งนัก ถ้าใครจะเอา NC ทิ้งเมล์ไว้นะคะ
แล้วจะมาส่งให้ในวันพุธ ที่ 9 นี้ค่ะ
ตอนนี้เป็นตอนพิเศษฉลองวันเกิดคุณคนเล็ก
เอ็นซีไม่หวือหวา ตามธรรมดาของคนเขียนไม่เป็น >////<
ส่วนคยูมิโฮตอนต่อไปจะเอามาลงประมาณสัปดาห์หน้า
แล้วเจอกันใหม่ ตอนหน้า
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจและทุกคอมเม้นคร่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น