The Blood of Moonlight ราชันย์แห่งแสงจันทร์สีเลือด

ลำดับตอนที่ #1 : ราชันย์แห่งแสงจันทร์สีเลือด

บทนำ
 

     ในปี 1894 ครั้งหนึ่งก่อนสงครามระหว่างซามูไรและทหารของจักพรรดิ ที่ได้ต่อสู้กันมาเป็นระยะเวลายาวนานนับสิบปี ในสงครามนั้นมีผู้คนมากมายที่ต้องหลั่งเลือดและพลีชีวิตเพื่อให้ได้มาซึ่งชัยชนะ และเพื่อจะได้เป็นใหญ่ในปฐพี การต่อสู้ระหว่างซามูไรและทหารของจักพรรดิ ทำให้บ้านเมืองอยู่กันด้วยความหวาดผวา และไม่มีความสงบ แผ่นดินเต็มไปด้วยการต่อสู้ ฆ่าฟัน และนองไปด้วยเลือด ผู้ที่แข็งแกร่งกว่าก็จะได้มีชีวิตอยู่ต่อไป ในสงคราม และผู้ที่อ่อนแอกว่า ก็ต้องพบกับจุดจบ...

     ตามตำนานเล่าว่า มีชายซามูไรผู้หนึ่ง สามารถฆ่าทหารนับร้อยได้ด้วยตัวเพียงลำพัง และได้โค่นบัลลังก์ของจักพรรดิทุกครั้งที่เขาได้ฆ่าคน และได้ยินเสียงกรีดร้อง เห็นเลือดที่สาดกระเซนออกมานั้น เขาจะยิ้มอย่างสะใจเหมือนกำลังเล่นสนุกอยู่ นัยต์ตาของเขาช่างหน้ากลัว ทุกคนต่างก็หวาดกลัวเขาคนนี้ ซามูไรแห่งตำนานที่ถูกขนานนามว่า 'ราชันย์แห่งจันทร์สีเลือด' ภาพของเขาที่ยืนอยู่บนร่างคนนับพันที่ถูกเขาฆ่า ภายใต้แสงจันทร์ทำให้ทุกคนเรียกเขาด้วยฉายานั้น ไม่มีใครรู้จักชื่อที่แท้จริงของเขา 

     สุดท้ายเมื่อสงครามยุติลง ซามูไรเป็นฝ่ายชนะและได้ยึดอำนาจในการครองเมือง ทำให้เกิดเรื่องร้ายๆมากมาย ผู้หญิงมักถูกรังแกและข่มเหง บางคนถูกบังคับให้ไปเป็นโสเภณี บางคนที่ไม่ยอมก็จะถูกฆ่าอย่างไม่มีเหตุผล นั่นทำให้หญิงผู้หนึ่งซึ่งเคยเป็นผู้ดูแลคนในหมูบ้านนั้น พยายามที่จะต่อต้านกับซามูไร เธอมีชื่อว่า 'มิกะ ยูริ' ด้วยพลังพิเศษของเธอทำให้เธอสามารถบุกเข้าไปถึงตัวของหัวหน้าซามูไรได้ และเธอได้ใช้พลังเฮือกสุดท้ายที่จะสาปเขาให้ไม่สามรถทำร้ายคนในหมู่บ้านได้อีก 
"น่าขันนัก ที่เจ้าบุกเข้ามาหาที่ตายถึงที่นี่ ซายะ"
"ข้าได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง และข้าจะทำสำเร็จ" ร่างที่โชกเลือดนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าว แววตาที่มุ่งมั่นของเธอจ้องมองไปที่เขา ทำให้ซามูไรนั้นชะงักไปชั่วครู่
"ครั้งหนึ่งข้าเคยหลงผิด ที่รักซามูไร...แต่ตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าเจ้ามันก็แค่ปิศาจที่ไร้หัวใจ"
"รู้แบบนั้นแล้ว ก็หายไปซะสิ"
"หึ..." เธอแค่นหัวเราะ ก่อนจะสำลักเลือดออกมา
"..." เขานิ่งมองดูเธอที่กำลังจะตาย ด้วยสายตาที่เย็นชา แต่นัยน์ตาของเขานั้นกลับแฝงไปด้วยความเศร้า
"ข้าขอสาปเจ้า ยามใดที่เจ้าแตะต้องสตรีเพศ ร่างกายของเจ้าจะกลับกลายเป็นวัยเยาว์ เพื่อให้เจ้าไม่สามารถทำร้ายคนบริสุทธิ์ได้อีก และคำสาปจะกลับคืนสู่สภาพเดิมเมื่อ..."

ฟลุ่บ! ซายะล้มลงต่อหน้าซามูไรคนนั้น เขายืนมองขึ้นและลุกเข้าไปช้อนร่างบางๆของเธอที่แน่นิ่งขึ้นมา ก่อนจะเดินไปที่ประตูหน้าของวัง
"ท่านหัวหน้า นั่นท่านจะทำอะไร?"
"..." เขายังคงเดินหน้าต่อไป พร้อมกับร่างของมิกะ สีหน้าของเขาเศร้ามากและน้ำตาก็เริ่มไหลลงอาบแก้ม ซามูไรที่เหี้ยมโหดกำลังร่ำไห้ ด้วยว่าเขาได้สูญเสียนางผู้เป็นที่รักไปตลอดกาล พร้อมกับคำสาปที่จะอยู่กับเขาไปชั่วชีวิต...