ตัวโง่งมน้อยพวกนี้ช่างไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง

          “เป็นบุตรีเสนาบดีแล้วอย่างไร ท่านคาดหวังสิ่งใดอยู่ ในเมื่อที่ผ่านมาเลี้ยงดูพวกเราราวเศษสวะ จะให้เราพี่น้องนั่งเชิดหน้าน้ำตาตกอยู่ในวังหลวง วังอ๋อง จวนขุนนาง เพื่อช่วยเชิดชูดำรงวงศ์ตระกูลอย่างนั้นหรือ ทั้งที่ท่านก็รู้ว่าพวกเราแสนจะอ่อนแอ โง่งม เจ็บป่วย ส่งเข้าไปก็ตายเปล่า ข้าน้อยทั้งสามช่วยใครไม่ได้หรอก แค่ใช้ชีวิตเติบโตมาในจวนเสนาบดี 10 กว่าปี ยังแทบเอาตัวไม่รอด สู้ส่งพวกเราไปตบแต่งกับบัณฑิตตกยากแต่ใฝ่ดี เปี่ยมด้วยคุณธรรม หรือจะส่งไปสำนักนางชี สร้างโรงทาน ปฏิบัติธรรมชั่วชีวิต ยังจะสร้างชื่อเสียงให้วงศ์ตระกูลมากกว่าไปเป็นสนมปลายแถว ชายารอง ฮูหยินรอง ถูกเหยียบย่ำทำลายจนไม่เหลือศักดิ์ศรีความดีงามใดๆ ให้ใครจดจำ วอนท่านเสนาบดีได้โปรดพิจารณาอีกครั้งเถิด”

          นี่คือบทสนทนาที่ยาวที่สุดเท่าที่นางเคยกล่าวกับท่านเสนาบดีกรมคลัง บิดาผู้ให้กำเนิด ก่อนจะถูกขับไสให้มาสำนึกตนอยู่ที่สำนักนางชีรกร้างห่างไกลผู้คนแห่งนี้ พร้อมกับก้อนแป้งเจ้าน้ำตาและหมูอ้วนตัวโง่งมร่วมบิดาอีกสองนาง

          “เสี่ยวทู่ เสี่ยวจู เจ้าหยุดร้องไห้กับหยุดกินสักที บัดนี้เราได้ออกจากจวนท่านเสนาบดีมาแล้ว นับว่าบรรลุแผนการขั้นต้น แม้จะเป็นเวลาแค่หนึ่งปีก็เถอะ”

          “พี่ใหญ่ ข้ากำลังกินเฉลิมฉลองอยู่นี่ไง”

          “ส่วนข้า...ข้ารู้สึกยินดียิ่ง น้ำตาที่หลั่งออกมาก็เพราะความปลื้มปีติ”

          สวรรค์...ให้เกิดมาเป็นบุตรีเสนาบดี แต่มีชีวิตอยู่เยี่ยงชาวไร่ชาวนานี่ยังกลั่นแกล้งข้าไม่พอใช่หรือไม่ เหตุใดจึงต้องส่งตัวเกะกะเหล่านี้มาเป็นพี่น้องร่วมอุดมการณ์ด้วย นางได้แต่ทอดถอนใจ

******************************

แนะนำตัวละคร

ไป๋เพ่ยเอิน

          พี่ใหญ่ของหรงเอ๋อร์และถิงเอ๋อร์ บุตรีเสนาบดีกรมคลัง บิดาร่ำรวย สูงส่งด้วยยศศักดิ์อำนาจวาสนา เป็นที่โปรดปรานของโอรสสวรรค์ แต่นั่นก็แค่บิดา เพราะตัวนางกำเนิดจากสาวใช้ประจำตัวของฮูหยินใหญ่ ที่ใช้แผนสาวงามดึงความเสน่หาจากบรรดาอนุต่างๆ พอสามีหมดสิ้นความโปรดปรานเพราะตั้งครรภ์และให้กำเนิดบุตรี มารดาจึงถูกฮูหยินใหญ่ขายออกไปอย่างไร้เมตตา ส่วนบิดายกนางให้แม่นมเซียวเลี้ยงดู อายุมากกว่าถิงเอ๋อร์หนึ่งปี

ไป๋เฟิ่งถิง

          ถิงเอ๋อร์ หรือ เสี่ยวจู หมูอ้วนตัวโง่งม แม้มารดาจะเป็นอนุที่โปรดปราน แต่เมื่อตั้งครรภ์ได้ 4 เดือนบิดาต้องไปช่วยอุทกภัยทางภาคเหนือ มารดาจึงถูกฮูหยินใหญ่ ฮูหยินรอง และอนุต่างๆ รังแกเรื่อยมา กระทั่งให้กำเนิดบุตรีเพียงไม่กี่วันก็สิ้นใจลง เมื่อบิดากลับจากช่วยราชการก็ยกนางให้อยู่ในการดูแลของแม่นมเซียว อายุมากกว่าหรงเอ๋อร์หนึ่งปี

ไป๋ลี่หรง

          หรงเอ๋อร์ หรือ เสี่ยวทู่ กระต่ายน้อยขี้โรค ก้อนแป้งเจ้าน้ำตา อายุ 15 ปี หนึ่งในสองของบุตรีเสนาบดีกรมคลังที่ถือกำเนิดจากมารดาต่ำต้อย ในปีที่เกิดอุทกภัยทางภาคเหนือ บิดารั้งตำแหน่งรองผู้ว่าการเมืองหลวง ถูกส่งไปช่วยเหลือราษฎรนานถึง 18 เดือน บิดานำนางกลับจวนส่งให้แม่นมเซียวเลี้ยงดู แม้มิเคยปริปากบอกว่านางมีที่มาจากแห่งใด แต่ท่านพ่อบ้านที่ติดตามไปดูแลบิดาก็ช่วยไขข้อข้องใจให้ว่ามารดานางเป็นหญิงคณิกาที่นายท่านไถ่ตัวออกมาเพื่ออุ่นเตียง 

ไป๋หูซื่อ (อาซื่อ)

          เสนาบดีกรมคลัง รักแรกของโอรสสวรรค์ อ่านไม่ผิด ท่านไป๋คือรักแรกของฮ่องเต้องค์ปัจจุบันขณะยังดำรงตำแหน่งหวางไท่จื่อ ศิษย์ร่วมสำนักศึกษาในวังหลวง เพราะหวาดหวั่นถึงภัยในภายภาคหน้า หากยังดึงดันต่อไปองค์ไท่จื่ออาจจะถูกปลด จึงตัดใจแต่งงานกับฮูหยินใหญ่ รับฮูหยินรอง และอนุอีก 4 นาง ข่าวลือเรื่องไท่จื่อเป็นชายผู้นิยมตัดแขนเสื้อจึงเงียบลง พร้อมกับความไม่ยินดียินร้ายในตัวบุตรและภริยา มีบุตรี 3 นาง ล้วนมีกำเนิดต่ำต้อย ยกให้แม่นมเซียว แม่นมเฒ่าที่เลี้ยงดูตนเองเมื่อครั้งเยาว์วัยอบรมเลี้ยงดู ส่วนบุตรชายที่เกิดจากฮูหยินใหญ่ ฮูหยินรอง และอนุ รวม 5 คน ล้วนแก่งแย่งแข่งขันเข้ารับราชการในตำแหน่งใหญ่โต 

หานหรงจิ้ง (อาจิ้ง)

          หวางไท่จื่อในรัชกาลก่อน รักมั่นเพียงไป๋หูซื่อ ศิษย์ร่วมสำนักศึกษาในวังหลวง จำเป็นต้องอภิเษกไท่จื่อเฟยเข้าวัง เพื่อขยายฐานอำนาจให้มั่นคง ความสัมพันธ์ในค่ำคืนที่เมามายกับอนุชายาแรกรุ่นก่อกำเนิดโอรสน้อยเพียงองค์เดียว หลังให้กำเนิดโอรสได้ไม่นาน นางก็สิ้นใจลง เดาไม่ยากว่าเป็นฝีมือใคร ภายหลังขึ้นครองราชย์เป็นฮ่องเต้หานหรงจิ้ง โอรสองค์น้อยตกอยู่ในความดูแลของฮองเฮาตามกฎมณเฑียรบาล เมื่อจัดสมดุลอำนาจในราชสำนักฝ่ายหน้าฝ่ายในลงตัว จึงพอมีเวลาว่างทำเรื่องไร้สาระตามใจตนเอง ซึ่งล้วนแต่เกี่ยวพันกับบุรุษนามไป๋หูซื่อทั้งสิ้น

******************************

          นิยายเรื่องนี้แนวจีนโบราณ สุขนิยม หวานแหววแต๋วจ๋า และไม่อ้างอิงยุคสมัย-ข้อเท็จจริงใดๆ ในทางประวัติศาสตร์ทั้งสิ้น ขอฝากนิยายเรื่องแรกให้ช่วยอ่าน ช่วยติชม ผู้เขียนขอน้อมรับด้วยใจ แต่อย่ารุนแรงมากนะเจ้าคะ เดี๋ยวหัวใจจะวายตายไปก่อนปิดเรื่อง

          ลี่ชา - หญ้ากกที่งดงามเจ้าค่ะ