คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ความซับซ้อนของผู้หญิง
“หมาหรอ? กาอินมีหมาด้วยหรอ?” ผมรำพันกับตัวเองทันทีหลังจากที่กาอินวางสาย แย่จังหวังจะโทรไปอ้อนให้เธอปลอบใจเราแท้ๆ เฮ้อ.... ในขณะที่ผมเสียดายอยู่นั้นสายตาก็เหลือบไปเห็นภาพถ่ายของภรรยา
“ขอโทษจ้า เชคยอง แต่ยังไงคุณก็เป็นที่หนึ่งในใจผมเสมอนะ” ผมพูดกับภาพภรรยาแสนดีของผม เธอเป็นผู้หญิงที่วิเศษและน่ารักที่สุดเท่าที่ผมเคยพบ แม้จะรู้ว่าในใจผมนั้นมีใครอยู่ แต่เธอก็ไม่เคยหยุดทุ่มเทความรักหรือบังคับให้ผมเลิกสนใจคนคนนั้น กลับคอยปลอบใจและเป็นกำลังใจให้ผมเสมอ จนผมพ่ายแพ้ต่อหัวใจเธอและตัดสินใจแต่งงานกับเธอในที่สุด แต่ก็เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งเรา เพียงไม่นานเธอก็จากไปด้วยโรคร้าย ผมไม่คิดว่าชาตินี้จะมีผู้หญิงคนไหนรักผมได้มากเท่าเธออีกแล้ว
เช้าวันครบรอบของเชคยองผมจัดเตรียมอุปกรณ์และของไหว้ทุกอย่างไว้แล้ว หวังว่ากาอินเองก็คงจะพร้อมนะ ผมอยากจะไปรับเธอที่แมนชั่นแต่เธอก็ปฏิเสธ น่าเสียดายจริงๆ พักนี้เธอดูแปลกๆไป ในขณะที่ผมกำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้นก็ปรากฏร่างของหญิงสาวคนหนึ่งตัดหน้ารถผม ผมต้องเบรกจนตัวโก่ง อ้า!เธอล้มลงไป ผมรีบลงจากรถเพื่อไปดูอาการเธอทันที
“เป็นอะไรรึเปล่าครับ?” ผมถามอย่างตื่นตระหนก ก่อนจะพบว่าหญิงสาวคนนั้นคือ คุณอี ยุนนา ธุรการประจำสำนักอัยการนั่นเอง เธอมาทำอะไรแถวนี้นะ?
“เอ่อ....ตายจริงฉันขอโทษนะคะ ฉันนี่เดินใจลอยจริงๆ” เธอกล่าวพลางพยายามลุกขึ้นยืนผมจึงช่วยพยุงเธอ แต่เธอกลับเสียหลักล้มใส่ผม
“ว้าย!.......ขอโทษค่ะ” เธออุทานก่อนจะช้อนตาขึ้นมองผมและกล่าวขอโทษ ในขณะที่หน้าอกอวบอิ่มของเธอดุนแขนของผมอยู่
“เออ...ผมว่า ไปตรวจที่โรงพยาบาลสักหน่อยดีกว่านะครับ มาครับผมจะพาไปเอง” ผมพยายามรวบรวมสติ และเดินประคองเธอขึ้นรถ ให้ตายเถอะมันช่างอันตรายจริงๆ เวลาที่ต้องอยู่ใกล้ๆคนเซ็กซี่ขนาดนี้ ผมเข้าใจแล้วล่ะว่าทำไมหนุ่มเล็กหนุ่มใหญ่ในสำนักอัยการถึงคลั่งไคล้เธอนัก ผมเองแม้จะไม่ใช่พวกเจ้าชู้ไก่แจ้ แต่เจอแบบนี้ก็กระเจิงได้เหมือนกัน กระโปรงที่เธอใส่นี่มันไม่สั้นไปหน่อยหรือ แต่ขาก็เรียวดีนะ ห่ะ? เอ่อ..มันเข้ากับเธอดี เซจุนตั้งสติเอาไว้ ผมพยายามรวบรวมสติโดยการมองของไหว้ผ่านกระจกมองหลัง จึงทำให้เธอมองตามผม
“ตายจริง! อัยการจินจะไปไหว้ภรรยาวันนี้หรือคะ ฉันนี่แย่จริงๆ ทำให้คุณต้องมาเสียเวลา” เธอตำหนิตัวเองยกใหญ่ ผมจึงต้องพูดอะไรสักอย่างเพื่อไม่ให้เธอคิดมาก
“ไม่หรอกครับ แค่พาคุณมาโรงพยาบาล มันเป็นความรับผิดชอบของผมอยู่แล้ว ถึงอย่างไรคุณก็บาดเจ็บเพราะผม” ผมพูด แต่ดูเหมือนมันจะไม่ทำให้เธอหายกังวล
“ถ้าอย่างงั้น เดี๋ยวคุณส่งฉันที่หน้าโรงพยาบาลก็พอแล้วค่ะ” เธอกล่าวอย่างเกรงใจ
“ไม่ได้หรอกครับ เผื่อคุณเป็นอะไรมาก ผมอยากฟังผลตรวจเพื่อให้แน่ใจว่าคุณไม่เป็นอะไร จากนั้นก็จะไปส่งคุณที่บ้านให้ครับ” ผมอธิบาย
“โอ้! ไม่ค่ะ ไม่ต้อง! ทำแบบนั้นคุณก็เสียเวลาแย่ซิคะ” เธอคัดค้าน
“แต่ถ้าผมทิ้งคุณไว้ที่โรงพยาบาลคนเดียวและรีบไปไหว้ภรรยาผม ผมว่าภรรยาของผมต้องไม่พอใจแน่ๆครับ ที่ทอดทิ้งสุภาพสตรีที่ผมเป็นต้นเหตุให้เธอบาดเจ็บไว้” ผมจึงต้องอ้างเชคยองช่วย ดูเหมือนเธอจะอ่อนลง
“ถ้าอย่างงั้น ตรวจเสร็จแล้วเรารีบไปไหว้ภรรยาคุณก่อนก็ได้ค่ะ จากนั้นค่อยไปส่งฉัน ดีไหมคะ?” เธอเสนอ
“เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวผมไปส่งคุณก่อนก็ได้” ผมปฏิเสธอย่างถนอม
“ไม่ได้ค่ะ อย่าทำให้ฉันรู้สึกผิดไปมากกว่านี้เลยค่ะ ฉันไม่อยากฝันร้ายเพราะคุณนายจินมาเข้าฝันว่าฉันทำให้สามีเธอไปไหว้เธอช้าหรอกนะคะ” เธอยืนยันแถมให้เหตุผลที่ผมถึงกับหลุดขำ
“ฮ่าๆๆ โอเคครับ เอาแบบนั้นก็ได้” ผมจึงตอบตกลง เธอช่างเป็นผู้หญิงที่แสนดีจริงๆ มีเสน่ห์และเข้าอกเข้าใจผู้อื่น เหมือนกับเชคยองเลย หือ? เหมือนกับเชคยองอย่างนั้นหรือ? เซจุนนายคิดอะไรอยู่ ไหนว่าชาตินี้จะไม่มองผู้หญิงคนอื่นแล้วไง ความหวังสุดท้ายของนายคือผู้หญิงที่เป็นรักฝังใจในอดีตต่างหากเล่า ไหนนายตั้งใจว่าจะทำมันให้สำเร็จยังไงล่ะ Focus หน่อยเซจุน คนที่นายควรจะรู้สึกแบบนี้คือ ยูล กาอินเท่านั้น ยูล กาอินผู้หญิงที่อยู่ในใจนายมาตลอดคนนั้นต่างหากล่ะ
หลังจากที่ตรวจอาการเรียบร้อยพวกเราก็ตรงไปยังหลุมฝังศพของภรรยาผมที่นอกเมือง ผมเห็นกาอินยืนรออยู่ เธอยิ้มรับเมื่อเห็นรถผมวิ่งเข้ามา ผมจอดรถและลงไปประคองคุณอี ยุนนาลงรถ ท่าทางของกาอินดูแปลกใจมาก
“โอ้! สวัสดีค่ะอัยการยูล เอ๊ะคุณก็มาไหว้ที่นี่เหมือนกันหรือคะ คุณมาไหว้ใครกันหรือคะ คุณพ่อหรือคุณแม่ เอ๊ะหรือว่าทั้งสองคะ?” คุณอี ยุนนากล่าวทักเสียงใสทันทีที่ลงจากรถ
“พ่อกับแม่ฉันยังสุขภาพแข็งแรงดีอยู่ที่อังกฤษค่ะ ฉันมาไหว้เพื่อนรักของฉัน หรือก็คือภรรยาของพี่เซจุน” กาอินตอบ ดูเธอจะอารมณ์ขุ่น คงเพราะรอผมนานและที่คุณอี ยุนนามาด้วย กาอินไม่ชอบเรื่องเซอร์ไพร์มาแต่ไหนแต่ไร ผมจึงรีบจัดเตรียมของและทำพิธีไหว้ให้เสร็จโดยเร็วก่อนที่กาอินจะสร้างพายุหิมะขึ้นในฤดูฝน ในระหว่างพิธีกาอินก็ยังคงหลั่งน้ำตาเหมือนครั้งก่อนๆ พวกเธอทั้งสองเป็นเพื่อนรักกันมาก ผมเองไม่เคยมีเพื่อนที่สนิทแบบนี้ แต่หากต้องสูญเสียเพื่อนรักไปก็คงเศร้าใจไม่น้อย ผมชอบที่จะได้เห็นด้านอ่อนแอแบบนี้ของเธอนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมจึงชวนเธอมาด้วยทุกปี เพราะนอกจากเวลานี้ผมก็ไม่มีโอกาสได้เห็นน้ำตาของผู้หญิงที่ชื่อว่า ยูล กาอิน เพราะเธอช่างเข้มแข็งและเพอร์เฟ็คไปเสียทุกด้าน จนผมไม่อาจเอื้อม
หลังเสร็จพิธีผมขับรถไปส่งคุณอี ยุนนาที่บ้านโดยมีกาอินติดรถไปด้วย บรรยากาศตลอดทางมาคุนาดู สองสาวฟาดฟันสายตาผ่านกระจกมองหลังของผมจนมันแทบแตก ผมล่ะสงสารมันจริงๆ ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมผู้หญิงถ้าไม่ใช่เพื่อนกันก็ต้องเป็นศรัทตรูกันไปเลย ทำไมความสัมพันธ์ระหว่างผู้หญิงกับผู้หญิงถึงมีตัวเลือกน้อยนัก
“เอ่อ...อัยการจินคะ ส่งฉันแค่นี้ก็พอค่ะ” คุณอี ยุนนากล่าวขึ้นกะทันหัน ทั้งที่เพิ่งถึงปากซอยที่อยู่ที่เธอบอกผมแท้ๆ
“แต่นี่แค่ปากซอยเองนะครับ คุณต้องเดินอีกไกลนะ” ผมถาม
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันรบกวนคุณมามากแล้ว ยังไงก็ขอบคุณมากนะคะ สวัสดีค่ะ” เธอรีบกล่าวลาและลงจากรถไปทันที ท่าทางเธอดูลุกลี้ลุกลน ผมก็ไม่อยากจะซักไซ้อะไรมากจึงขับรถจากไป เมื่ออยู่กับกาอินเพียงสองคนผมจึงชวนเธอคุย
“เมื่อคืนเป็นยังไงบ้าง เธอทำโทษหมาเธอหรือเปล่า?” ผมถามเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เธอวางสายผมเพราะบอกว่าหมาแย่งอาหารเธอ
“คะ?..หมา?........อ้อ! หมานั่นเอง เอ่อ....ฉันไม่ทันได้ทำโทษมันนะค่ะ มันดันหลับไปเสียก่อน” เธอดูไม่เข้าใจในคำถาม ก่อนจะคิดอยู่นานถึงตอบผมได้
“หลับหรอ? ฮ่าๆๆ คงเป็นหมาที่ขี้เซาน่าดูนะ” ผมกล่าวเสริม
“ค่ะ! ขี้เซามากๆเลยละค่ะ ฉันนะทั้งถีบทั้งตีก็ยังไม่ยอมตื่น............เอ่อก็...จริงๆก็ไม่ได้ทำรุนแรงขนาดนั้นหรอกค่ะ แฮะๆ” เธอเล่าอย่างใส่อารมณ์ ก่อนจะแผ่วลงในตอนท้าย ผมเองก็ตกใจไม่น้อยที่เห็นเธอแสดงอารมณ์แบบนี้ เพราะปกติเธอจะไม่ค่อยแสดงอารมณ์ต่อสิ่งใดเท่าไหร่นัก นอกเสียจากว่ามีใครมาทำให้เธอโกรธ ดูท่าเธอคงจะรักหมาตัวนี้มาก
“ฮึๆๆ สัตว์เลี้ยงตัวใหม่ก็เลยรักมากซินะ” ผมกล่าวขึ้น
“สัตว์เลี้ยง!!!” เธอถึงกับอุทานตกใจลั่นรถ ทำเอาผมแทบจะเหยียบเบรกอย่างลืมตัว ก่อนจะรีบเก็บอาการของเธอตามเดิม
“เอ๋...หมานั่นไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของเธอหรอกรึ?” ผมจึงถามด้วยความสงสัย
“ไม่มีทางค่ะ ฉันไม่มีวันเลี้ยงเด็ก เอ้ยหมานั่นเด็ดขาด!” เธอยืนยันเสียงแข็ง แล้วตกลงนี่เธอชอบหรือไม่ชอบมันกันแน่นะ? ยูล กาอินช่างเป็นผู้หญิงที่ซับซ้อนเหลือเกิน
ความคิดเห็น