[EXO] Disappearance ผีเสื้อที่หายไป (HUNBAEK)

  

คุณไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่า ในขณะที่เรากำลังไล่จับผีเสื้อตัวหนึ่ง เราไม่รู้หรอกว่าเราจะได้มันมาอยู่ในมือเมื่อไร ไม่รู้ว่าเราต้องวิ่งไกลแค่ไหนถึงจะได้มันมา แล้วเราก็ไม่รู้อีกเช่นกันว่า ผีเสื้อตัวนั้นจะยอมให้เราจับมั้ย .  มันคงยากจริงๆที่ได้จับผีเสื้อตัวหนึ่ง และเราก็ไล่จับมันไม่ได้ตลอดหรอกครับ สักวันเราต้องเหนื่อยแล้วหยุดพักอยู่ดี แล้วให้ผีเสื้อตัวนั้นบินหนีจากเราไป แล้วเรา ก็จะกลายเป็นดอกไม้ให้ผีเสื้อตัวนั้นบินกลับมาเกาะเราเอง .

ผมก็เหมือนคนอีกเป็นร้อย ตามหาใครสักคนมาเติมหัวใจ และแล้วผมก็ต้องวิ่งตามหาเขาตลอดเวลา แต่ยิ่งผมไล่ตามเขามากเท่าไรเขายิ่งกลับอยู่ไกลผมมากเท่านั้น ผมเคยหวังว่าเขาจะหันมาสนใจผมบ้าง แต่การตอบรับที่ผมได้กับมา คือความว่างเปล่า บางทีผมก็เหนื่อยเกินความสามารถของผมที่วิ่งไล่ตามคนๆนึ่ง แล้วผมก็คิดว่า ถ้าผมหยุดวิ่งตามเขา แล้วสักเขาวันเขาจะกลับมาหาผมเอง 

____________________________________

-แบคฮยอน-

ผมเหมือนคนโง่เนอะ ที่ปล่อยความรักหลุดมือไป เขาได้แต่วิ่งตามผมมาตลอด ทั้งๆที่ผมไม่ได้แสดงความรักให้เขาดู จนวันมีวันหนึ่งวันที่เขาเหนื่อย แน่นอนละครับ เวลาเราวิ่งไม่ถึงเส้นชัยมันต้องมีความท้อขึ้นมา แล้วสุดท้ายก็ตัดสินใจที่จะเดินออกจากสนามวิ่ง แล้วเป็นอิสระในที่สุด บางทีผมผมคงตั้งเส้นชัยไว้เกินกว่าความสามารถของเขาจริงๆ เขาเลยเลือกที่จะเดินออจากสนามไป ต่อให้ผมมาคิดจะเลื่อนเส้นชัยเข้าไปใกล้ๆเขา มันก็สายไปแล้วครับ คำหนึ่งที่อยู่ในหัวของผมคงมีแต่ “กลับมาได้มั้ย คิดถึงมึงนะ"

___________________________________

-โอเซฮุน-

twitter ; @huzbaek0605

แฮ็คแท็กน้า ; #ฟิคผีเสื้อที่หายไป