ซาลาเปาไส้ครีม

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ช่วงที่ไปวิปัสสนากรรมฐานเนี่ย ทางนั้นเขาเลี้ยงอาหารดีมาก

แต่บางมื้อเราก็ไม่ปลื้ม(ผิดเองที่กินไม่เป็น)

กับข้าวมีให้เลือกประมาณสามอย่าง และมื้อนั้นเราไม่ชอบทุกอย่าง lol

เลยต้องเลือกอันที่เราไม่ชอบน้อยที่สุด

เนื้อเรื่อง

ช่วงที่ไปวิปัสสนากรรมฐานเนี่ย ทางนั้นเขาเลี้ยงอาหารดีมาก

แต่บางมื้อเราก็ไม่ปลื้ม(ผิดเองที่กินไม่เป็น)

กับข้าวมีให้เลือกประมาณสามอย่าง และมื้อนั้นเราไม่ชอบทุกอย่าง lol

เลยต้องเลือกอันที่เราไม่ชอบน้อยที่สุด

คือเต้าหู้ทอด 

คือจริงๆเขาให้ตักมากเท่าไหร่ก็ได้นะ แบบบุฟเฟ่ต์ 

แต่เราขอนี้ดดเดียวพอ อยากรีบกินรีบจบ 

(แม้ก่อนกินเขาให้พิจารณาอาหารว่า"ไม่ทานเพื่อบำรุงกิเลส ตัณหา อุปปาทาน"orz)

พออาหารเข้าปากก็รสหนอ 

เพื่อบอกว่ามันก็แค่รสนะ ไม่ต้องปรุงแต่งต่อหรอกว่ามันหวานเปรี้ยวเค็มเผ็ด

ด้วยความที่ไม่ชอบเต้าหู้ทอด ก็กำหนดใหญ่เลย รสหนอๆ เคี้ยวหนอๆๆ กลืนหนอๆๆ

เพื่อให้แต่ละคำที่แสนทรมาณนั้นรีบๆลงคอไปซะ

มื้อเช้าวันต่อมา!!

ก็พวกข้าวต้มไรงี้ และของหวานเป็นซาลาเปาไส้ครีมมมมมมมม

กินด้วยอารมณ์เปี่ยมสุขมาก

จนลืมกำหนดว่ารสหนอ

เลยคิดในใจ..

ทีไอ้เต้าหู้ทอดมื้อก่อนล่ะ กำหนดใหญ่เชียวว่ารสหนอๆ

ไม่ทุกข์ไม่เห็นธรรมจริงๆ หึ

หลังจากที่มันรำพึงเท่ๆให้ตัวเองฟังแล้วก็รู้สึก...

สงสัยว่ะ..

ทำไมไม่ทุกข์ไม่เห็นธรรม..

อืม ทำไมไม่ทุกข์ไม่เห็นธรรมวะ..........

ทำไมต้องรอให้ทุกข์ก่อนถึงจะเห็นธรรม ทำไมตอนกำลังสุขถึงไม่เห็นธรรม...

เพียงชั่วเคี้ยวซาลาเปาแหลก!!!! ก็ได้คำตอบทันที!!!

.

.

.

.

เวลาพูดถึงการปฏิบัติธรรม

ใครๆก็นึกถึงนุ่งขาวห่มขาว เดินจงกรม นั่งสมาธิ

แล้ววิปัสสนากรรมฐานนี่อะไร ทำไมมันฟังดูโบราณจัง

วัยรุ่นวัยกำลังชิค(?)อย่างชั้น ไม่เหมาะกับอะไรเชยๆหรอก

ของแบบนี้น่ะ มันกิจกรรมคนแก่

ยูโน้ว คนแก่ที่อยู่บ้านว่างๆ แล้วว่าจะใช้เวลาที่เหลือในชีวิตอย่างมีคุณค่า ถึงจะมาปฏิบัติธรรม

หรือถ้าบอกว่า วัยรุ่นเข้าวัดเข้าวา ฟังเทศน์ฟังธรรม

มันก็วัยรุ่นอกหัก!!!!!

ตอนนี้ชั้นก็มีความสุขดี การงาน การเงิน การเรียน ความรักก็ดี

มีความสุขดีแล้ว จะปฏิบัติธรรมทำไม? -3-)

.

.

เออแล้ว

ทำไมจู่ๆคนอกหักถึงอยากธรรมะธรรมโมวะ........

เหมือนพี่ตูเดี๊ยะ...อกหักแล้วนั่งสวดมนต์ นับลูกประคำ..

แล้วทำไมตอนเรากินเต้าหู้ทอด เราต้องกำหนดย้ำตัวเองวะ ว่านั่นเป็นแค่รส..

.

.

อ้อ

.

.

เพราะกำลังทุกข์ 

คนเราไม่ชอบความทุกข์ เลยอยากหาทางดับทุกข์ ต้องการที่พึ่งว่างั้น

เหมือนคนป่วย ที่ต้องหายามากิน มารักษาโรคให้หาย

.

.

คนอกหักเขาก็ทุกข์ อยากหาที่พึ่งมาเยียวยาหัวใจ(ฟังดูน้ำเน่า) ก็เข้าหาธรรมะ

เรากินของไม่อร่อยแล้วทุกข์ อยากหาที่พึ่ง ก็นึกถึงธรรมะ 

เพื่อให้ผ่านความทุกข์นั้นไปได้

.

.

อ้อ มันงี้นี่เอง

.

มิน่า คนกำลังมีความสุข ไม่อยากปฏิบัติธรรม เพราะเขายังไม่ต้องการที่พึ่ง

.

.

.

.

วิปัสสนากรรมฐาน เป็นศาสตร์ที่ว่าด้วยการมีสติ

และยอมรับในความจริงของธรรมชาติได้

.

.

.

.

มันไม่ดีกว่ารึไง ถ้าเราเข้าหาธรรมะเสียตั้งแต่ตอนที่เรายังมีความสุข

เพื่อเตรียมรับมือกับความทุกข์ที่ยังมาไม่ถึง

.

.

ซาลาเปาไส้ครีมมื้อนี้ กินคุ้มจริงๆ