คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Battle 7 : เรื่องราวซ้ำซ้อน
“อ้ะ!”
“อะไรหรอ...เคออส?”
แคริสถามขณะที่ทั้งสองคนกำลังทานข้าวเช้ากันที่โรงแรมแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น
“ข้ารู้สึกว่าข้าอ่อนแอลง...”
“...ก็ดีสิโลกโน้นจะได้ไม่วุ่นวาย”
“อ้ะ! นี่เจ้า!!”
“คิกๆๆ”
เคออสอุส่าจริงจังแต่แคริสพูดกลับไปอย่างกับว่าเคออสเป็นเด็กอย่างงั้นแหละ แต่ทั้งสองคนก็ไม่คิดอะไรมากและทาน
ข้าวกันต่อไป
“เอ่อ...เรนส์ ไลท์นิ่ง ทำอะไรต่อดี?”
“แล้วจะให้ชั้นทำอะไรล่ะ มาสเตอร์ตัวน้อยของผม ในเมื่อ...”
“อิมิเตชั่นเป็นร้อยเลย”
ไอซ์ เรนส์และไลท์นิ่งพูดไล่กันตามลำดับ หลังจากที่ทั้งสามคนโดนพามาที่ออฟานแคนเดิล
ให้มาสู้กับนักรบอีกฝ่ายก็ไม่เท่าไหร่แต่กับอิมิเตชั่นที่มาเป็นร้อยขนาดนี้มันก็ไม่ไหวเหมือนกันนะ ไอซ์คิดในใจก่อนที่จะนึกถึงการหนี
“เผ่นไปหาพวกพี่แสงกันเถอะ”
“เอางั้นก็ได้”
“อืม...”
---โซลซิงโคร---
เมื่อสรุปได้ก็ไม่รอช้าไอซ์รีบโซลซิงโครกับเรนส์ทันที การ
โซลซิงโครก็เหมือนกับทุกครั้ง เมื่อโซลซิงโครกันร่างบางส่วนของมาสเตอร์จะเปลี่ยนไปตามลักษณะของพาทเนอร์
ไอซ์เองก็เหมือนกับคนอื่นๆ สีผมถูกเปลี่ยนไปเป็นสีน้ำเงินเข้ม สีตาก็เปลี่ยนเป็นสีม่วงเข้ม ตามลักษณะของเรนส์
“ใช้ร่างลินด์เซย์ทีเรนส์”
ได้เลย
เรนส์เร่งปฏิกิริยาของการโซลซิงโครร่างกายของไอซ์เริ่มกลายเป็นคริสตัล และมีปีกงอกออกมา
แล้วปีกที่ว่านั่นมันดันต้องงอกออกมาจากกระดูกสันหลังซึ่งมันทำให้มาสเตอร์ของเรนส์เจ็บหลังมากๆ
“เจ็บว้อย! ฮึ่ม...ขอเสียมารยาทนะไลท์นิ่ง...”
ไอซ์ลองขยับปีกเบาๆก่อนที่จะอุ้มไลท์นิ่งในท่าเจ้าหญิงและบินออกไปจากออฟานแคนเดิลทันที
จะไปไหนกันครับสาวๆ
“!!”
บินไปได้พักหนึ่งก็มีเสียงดังไปทั้วบริเวณ และมีแสงสีดำหุ้มตัวไอซ์และไลท์นิ่งเอาไว้
“อะไรวะเนี่ย? เรนส์เปิดมิติไปโลกของเราได้ไหม!”
ได้ แต่แค่คนเดียว...
“ดี งั้นเอาล่ะนะ”
ไลน์!!!
มิติสีขาวขนาดเล็กปรากฏขึ้นต่อหน้าไอซ์ไม่รอช้าโยน
ไลท์นิ่งไปที่มิตินั้นทันที
“ไอซ์! ทำอะไรน่ะ?!”
“ไปหาออขอความช่วยเหลือ....”
วูม.......
ยังพูดไม่ทันจบไอซ์หายไปพร้อมกับแสงสีดำนั้นทันที
ไลท์นิ่งเองก็หลุดออกมาจากแสงสีขาวและหล่นลงมากระแทกกับพื้น
“เป็นอะไรหรือเปล่า?”
“อึก...ไม่เป็นไร...ที่นี่มัน!”
กึง เคร้ง!
“โธ่เว้ย! ไม่หมดสักที”
อาเนะบ่นไปพร้อมกับหลบการโจมตีของสิ่งมีชีวิตจำลองรูปคนหรืออิมิเตชั่นนั่นเอง
“ฝนเราหนีกันเถอะ!”
“จะให้หนีไปไหนล่ะ? ที่นี่ที่ไหนเรายังไม่รู้เลยนะ”
วิ้ง!!
“เอ๋!แสงอะไรน่ะ?”
จันทราเหลือบไปเห็นแสงสีดำทมึนที่กำลังปรากฏอยู่ตรงหน้าของเธอและอาเนะ ทุกสิ่งทุกอย่างหยุดลงราวกับโดนสต๊าฟไว้
“เหวอ!!”
ผลัก!
สิ้นเสียงร้องและเสียงก้นกระแทกพื้น จันทราและอาเนะแทบจะไม่เชื่อสายตาเมื่อคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าจะเป็น...
“อาร์ม!/ไอ้เด็กเพี้ยน!”
“เฮ่ย...เพี้ยนงั้นหรอ? ว่าแต่ที่นี่มัน...”
อามุจังข้างหลัง!!
เสียงใสๆดังขึ้นอีกเมื่ออาร์มหันไปในทิศที่พาทเนอร์บอกก็เห็น
อิมิเตชั่นร่างคลาวด์กำลังง้างดาบเพื่อที่จะสับอีกฝ่ายให้ดับดิ้น
ตูม!
“อ้ะ!”
“อาร์ม!”
“ไอ้เพี้ยน!!”
เสียงร้องของอาร์ม จันทรา และอาเนะไล่กันเป็นลำดับ ดาบถูกฟาดลงกับพื้นอย่างจัง
แต่เมื่อควันหายไปจันทราและ
“หายไปไหนแล้วล่ะ?”
“เลิกเรียนเราว่าเพี้ยนได้ไหม เราไม่ได้เพี้ยนสักหน่อย”
อาเนะตะโกนลั่น อาร์มก็ตะโกนกลับไปขณะที่ยังลอยตัวอยู่บนอากาศที่ต่อเนื่องจากจังหวะที่หลบดาบใหญ่ของอิมิเตชั่นนั่นเอง
“เอาล่ะได้เวลาตอบโต้แล้ว อาดิส!เจงกิส!”
อาร์มพูดพร้อมกับเรียกอาวุธของพาทเนอร์ออกมา และยกดาบทั้งสองขึ้นเหนือหัวและหวดใส่อิมิเตชั่นอย่างแรง
ตูม!!
“บร้ะเจ้า ทำได้ไงอ่ะ”
เมื่อควันจางลงอาเนะถึงกับอ้าปากค้าง เพราะยังเห็นอาร์มยืนอยู่บนซากของอิมิเตชั่น
“เพราะCGยังไงล่ะ”
“หา?....”
“CGงั้นหรอคะ?”
อาเนะกับจันทราถึงกับหน้าเหวอเมื่อได้ยินคำตอบ อีกฝ่ายก็แอบขำไปพร้อมกับรับการโจมตีของอิมิเตชั่น ก่อนที่จะพูด
“ล้อเล่นน่ะ...ไว้จะเล่าให้ฟังทีหลัง ก่อนอื่นชั้นอยากให้
คุณจันทราช่วยชั้นหน่อยน่ะ”
“มีอะไรที่ชั้นพอจะช่วยเธอได้ก็บอกมาเถอะ”
“ชั้นก็จะช่วยด้วยนะ”
“ดี...pspเครื่องนั้น ปลุกมันขึ้นมา ขอแค่นี้ก่อน”
“...เจ้านี่หรอ?”
จันทรารีบหยิบpspออกมาดู แม้ว่าตัวจันทราเองจะเปิดเครื่องเพื่อใช้งานไม่ได้แต่เธอก็เก็บติดตัวไว้ตลอดไม่รู้ทำไม...
“แต่เจ้านี่มันเสีย...ว้าย!”
“เหวอ!”
จันทรายังพูดไม่จบอาร์มก็คว้าตัวเธอและอาเนะวิ่งหนีฝูง
อิมิเตชั่นอย่างเร็วจนไม่ทันตั้งตัว
“อะไรฟร้ะ เมื่อกี้อย่างเท่ห์ แล้วไหงตอนนี้กลับเผ่นซะล่ะ”
“มันเยอะขึ้นเรื่อยๆแบบนั้นชั้นก็สู้ไม่ไหวอ่ะ”
“อ่ะโด่ว....”
อาเนะได้ฟังก็ทำหน้าเจื่อนๆแบบผิดหวังใส่อาร์มทันที
“ง่า...อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ”
ความคิดเห็น