คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ชั่วโมงเรียนที่ 9 : แพะรับบาป
ตูม!
เสียงระเบิดดังก้องกังวาน หลังจากที่ควีนและดิวซืมาถึงสนามกีฬาก่อนหน้าเพียงไม่กี่วินาที แม้ว่าเสียงที่ได้ยินนั้นมันจะเป็นเสียงที่ดังมาจากเครื่องขยายเสียงในสนามกีฬาของสุซาคุก็ตาม
ผู้ชมทั้งสนามได้แต่เงียบ แม้กระทั่งคนของสุซาคุเอง พวกเขารู้ดีว่าต้องมีบาดเจ็บกันบ้างกับการแข่งขันแบบนี้ แต่นี่มันถึงขั้นตาย แถมคนที่ตายเป็นถึงคลาสซีโร่อีกด้วย
ขออภัยนะคะทุกท่าน...ตอนนี้สต๊าฟทุกคนกำลังร่วมมือกับทหารชายแดนของเบียกโคเพื่อตรวจสอบผู้รอดชีวิตค่ะ ตอนนี้ได้ผลสรุปออกมาว่าไม่มีผู้รอดชีวิต นั่นก็แสดงว่าผู้เข้าแข่งเซเว่นและเรมจากคลาสซีโร่เสียชีวิตลงแล้วค่ะ เสียใจด้วยนะคะ คลาสซีโร่...
“เซเว่น!” ร่างบางที่อยู่ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่หลังจากที่ถูกวาร์ปมาถึงที่สนามกีฬา พอดิวซ์ได้ยินเสียงเธอตะโกนถึงเซเว่นและพยายามลุกขึ้นวิ่งออกไปตรงทางออกทันที
“นี่! อย่าขยับสิ” แต่ก่อนที่จะได้ลุกขึ้นไซด์ก็กดตัวดิวซ์ให้นั่งลงกับพื้น “ไซด์ซัง... ซ...เซเว่น อึก ฮือ” ดิวซ์หันหน้าไปทางไซด์ด้วยสีหน้าที่หมดแรงและซีดสุดขีดก่อนที่จะร้องไห้ออกมา “ฮ...เฮ้ ยัยบ้านั่นไม่ตายง่ายหรอกเชื่อสิ!” ไซด์ได้แต่นั่งลงข้างๆเป็นไหล่นิ่มๆให้ดิวซ์ได้ซบ
“ฮึก...ไหนบอก...ฮึก...ว่า...จะตามมาที...ฮึก...หลังไง...คนบ้า...ฮือ” แล้วดิวซ์ปล่อยโฮออกมาชุดใหญ่ ท่ามกลางเพื่อนๆในคลาสซีโร่ที่รายล้อมเธออยู่ ไซด์ที่ไม่รู้จะทำยังไงก็ได้แต่กอดร่างบางๆเอาไว้ ไซด์มองไปที่จอที่อยู่เหนือหัว ก่อนที่จะพูดพึมพำคนเดียว “ไม่ต้องห่วงนะ...ดิวซ์น่ะชั้นจะดูแลแทนแกเอง...”
“โฮ่ย! ควีน ไหวหรือเปล่า?!” ไนน์เข้าไปจับไหล่สาวแว่นที่ยืนนิ่งมองหน้าจอที่อยู่เหนือหัว “ม...ไม่จริง....” คนยืนนิ่งเริ่มพูดพึมพำ ไนน์เริ่มรู้สึกได้ว่าไหล่เล็กๆที่เขาจับอยู่เริ่มสั่น แล้วร่างของคนตรงหน้าไนน์ก็ทรุดลงไปต่อหน้าต่อตา
“ฮ...เฮ้ย! ควีน!....อ่ะ?!!” ไนน์ทรุดตัวลงไป แล้วเขาก็ได้เห็นอีกมุมหนึ่งของหัวหน้าจอมเฮี้ยม...ควีนกำลังร้องไห้
“...ควีน” ไนน์ได้แต่เรียกชื่ออีกฝ่ายเบาๆ เขาไม่รู้จะปลอบหญิงสาวข้างๆเขาที่กำลังร้องไห้ได้ยังไง แต่บังเอิญไนน์ได้หันไปทางไซด์ที่กำลังกอดปลอบดิวซ์อยู่ไนน์เลยเอากับเขาบ้าง
“ไม่เป็นไรนะ...” ไนน์ทักถามควีนด้วยน้ำเสียงที่เบาและนุ่มกว่าปกติก่อนที่จะเอื้อมแขนขวาโอบไหล่ควีนเอาไว้ “อึก...อื้อ...ฮึก ฮึก” ควีนตอบกลับปนเสียงสะอึ้นออกมาเบาๆ จนแล้วจนรอดจู่ๆควีนก็เข้าไปซบไนน์ จนคนโดนซบทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ “ฮึก...ทั้งๆที่...บอกว่าจะตามมาไง?!...โทกิมิยะซัง!...ฮึก ฮือ” ควีนดึงแว่นตัวเองออกมาแล้วโยนมันทิ้งออกไปแล้วซุกหน้าอยู่ในเสื้อของไนน์
“ค..ควีน” ไนน์พูดเสียงอ่อน ก่อนที่จะกอดควีนเอาไว้ “ไม่เป็นไร...จากนี้ไป ชั้นจะอยู่ข้างๆเธอเอง...เว้ยเฮ้ย!”
“เกมจบซะแล้วล่ะครับ....ผมแพ้ราบคาบเลย” ธารพูดด้วยน้ำเสียงที่อารมณ์ดี ก่อนที่จะหันไปทางคู่สนทนา “คุณยังไม่ลืมสัญญาสินะคะ” คู่สนนทาของธารก็พูดพร้อมกับทำท่าถูมือไปมา เหมือนพ่อค้ากำลังรอรับเงิน “ครับ....แน่นอน” ธารยิ้มให้ก่อนที่จะดึงแขนรองประธานของเขาออกไปจากสนามกีฬานี้
“สำเร็จ...กำจัดพวกมันไปได้แล้ว” เสียงของว่าที่ประธานคนใหม่ดังขึ้นเบาๆพร้อมกับเสียงซุบซิบอื้ออึงที่เปี่ยมไปด้วยความยินดี
หายนะและการปฏิวัติกำลังจะเข้าครอบสุซาคุซะแล้ว!!
...........................................................................................................
หลังจากนั้น
ธาร (ประธานนักเรียน)
หลังจากรู้ผลแพ้ชนะในการพนัน ธารรีบขนข้าวของที่จำเป็น มุ่งตรงไปที่เบียกโคพร้อมกับเพริเนียทันที
คาเลีย
หลังจากจบงานไม่นาน เขาก็ถูกปลดลงจากการเป็นผอ. และด้วยคำแนะนำของอเลเชีย คาเลียจึงเดินทางไปพักร้อนชั่วคราวที่เบียกโค
ลีน,ทีส
เมื่องานจบลงพวกเขาก็รีบพาเด็กที่อยู่ภายใต้ความดูแลไปส่งที่โซริว ก่อนที่จะกลับมาเฝ้าสังเกตการณ์ที่สุซาคุ พร้อมกับไปๆมาๆที่เบียกโค เพื่อรายงานความเป็นไปให้คาเลียที่อยู่ที่เบียกโครู้
คลาสซีโร่
ถูกเลื่อนลำดับจากลำดับที่หนึ่งลงไปที่ลำดับล่างสุด พวกเขาถูกยกเลิกภารกิจทั้งหมด และเปลี่ยนให้คลาสซีโร่เป็นคลาสธรรมดาเท่ากับคลาสเรฟและคลาสไนน์ที่มีแต่เรียนและทำงานอยู่เบื้องหลัง
คุราซาเมะ
ถูกย้ายให้ไปเป็นครูประจำชั้นของคลาสวันแทน
เอมินะ
หลังจากทราบข่างการเปลี่ยนแปลง เธอรีบพาเซ็ตซึนะไปที่โซริวและหลังจากนั้นข่าวของทั้งคนก็ไม่มีอีกเลย
อเลเชีย
ยังคงอยู่ที่สุซาคุและคอยดูแลเด็กๆคลาสซีโร่ต่อไป
เหล่าแขกต่างชาติที่มาเยือน แม้ว่าพวกเขาจะสะเทือนใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ก็ทำอะไรกันไม่ได้อยู่ดี ข่าวนี้ถูกแพร่ไปทั่วโลกและเงียบลงในอีกไม่กี่สัปดาห์ต่อมา
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
จบภาคแล้วค่ะ...ติดตามต่อได้ในDisc2นะคะ
- อ่านต่อได้เลยค่ะ เอามารวมกันแล้ว (ณ ปี57)
ความคิดเห็น