ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DISSIDIA final fantasy 012 II : แก๊งค์ป่วนก๊วนอลเวง 2

    ลำดับตอนที่ #6 : Battle 6 : เพื่อนใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 7 ต.ค. 54


     

    เอ้า! ทักทายเพื่อนๆหน่อยสิจ๊ะ

    คามิโนะ อามุค่ะ เรียกอาร์มง่ายกว่านะคะ ฝากตัวด้วยค่ะ

    ........................

    เอ๋!....

    อาร์มถึงกับไปไม่เป็นเมื่อหลังจากแนะนำตัวทุกคนในห้องเงียบกริบ แถมพวกผู้ชายในห้องยังตัวสั่นกันอีกต่างหาก

    น่ารักจังคร้าบ! เหมือนไอดอลเลยอ่ะ

    มีแฟนหรือยังครับสนใจผมไหม มีโปรโมชั่นแถมด้วยนะ!”

    เรามาตั้งอามุจังเอฟซีกันเถอะ!”

    เอาสิ!”

    เอาเลยๆ!!”

    เหล่าผู้ชายในห้องตะโกนเฮกันอย่างบ้าคลั่งด้วยความยินดี

    โชคดีแฮะที่ใส่คอนแทคมา เลยไม่ค่อยมีใครส่งสัยเท่าไหร่ อาร์มคิดในใจ หากวันนี้เธอไม่ใส่ผ้าปิดตามา ทุกคนอาจจะกลัวเธอก็ได้

    นี่เงียบๆหน่อย

    ครูเกท(คนเดิม)พูดเสียงเรียบแล้วเหล่าชายหนุ่มทั้งหลายก็กลับเข้าสู่ความสงบอีกครั้ง

    เดี๋ยวอามุไปนั่งข้างๆอาเนะนะ เห็นที่ว่างนั่นใช่ไหม

    ค่ะ

    อาร์มโค้งน้อยๆให้อาจารย์ก่อนที่จะเดินไปนั่งที่

    ซวยชะมัดได้นั่งข้างยัยอาเนะน่ะ

    นั่นสิ

    เสียงกระซิบจากฝั่งผู้หญิงในห้องที่อาร์มได้ยินระหว่างเดิน ผ่าน อาร์มเดินไปเรื่อยๆจนมาถึงที่นั่งของเธอ แน่นอนอาร์มได้สบตากับอาเนะที่ควงมีดอยู่

    ไง...

    อาเนะปล่อยรังสีอัมหิตใส่เด็กใหม่ทันที ทุกคนในห้องถึงกับขนลุกเว้นแต่ครูเกทและจันทราที่นั่งอยู่หน้าอาเนะ

    สวัสดีจ้า เราชื่ออาร์มนะ

    เออรู้...เมื่อกี้เอ็งเพิ่งแนะนำตัว

    อาเนะพูดแบบไม่สบอารมณ์ แต่อาร์มกับยิ้มให้อย่างไม่เกรงกลัว ก่อนที่จะนั่งลง

    จากนี้ไปฝากตัวด้วยนะ

    เออ...อย่ามาเกะกะชั้นแล้วกัน

    อ่านะ

    เอาล่ะ เปิดหนังสือประวัติศาสตร์กรีกหน้า34”

    ครูเกทสั่งให้นักเรียนทุกคนเปิดหนังสือเพื่อเข้าสู่การเรียน

    อาร์มเองก็เช่นกันแต่เมื่อเปิดหนังสือก็ถึงกับค้างไปทันที

    เป็นอะไรไป?

    อาเนะทัก อาร์มหันกลับมาทั้งน้ำตาก่อนที่จะตอบกลับไป

    ชั้น...อ่านภาษาไทยไม่ออกอ่า

    แล้วที่พูดอยู่นี่ล่ะ?

    ก็พูดเป็นอย่างเดียวไง

    ซะงั้น...

    ไหวหรือเปล่าค่ะ

    เด็กสาวคนที่นั่งหน้าอาเนะทัก 

    พอรู้ประวัติอยู่บ้างแหละ ไหวอยู่ ว่าแต่...

    จันทราค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ

    ทางนี้ด้วยนะคะ

    ตรงนั้นน่ะเงียบหน่อยสิ!”

    ค่ะ

    ขอโทษค่ะ

    บ่นมากหน้าแก่น่าเจ๊...

    แกว่ายังไงนะ!!”

    คุยกันไปได้นิดหน่อยก็โดนครูเกทดุจนได้ แล้วก็ดูท่าว่า

    อาเนะจะสนใจนักเรียนคนใหม่นี้เข้าซะแล้ว...

    …………………………………………………

    พักกลางวันแล้วจ้า หาที่โซยข้าวกันได้แล้ว...

    เสียงประกาศเร็วขึ้นกว่าทุกที อาร์มดูนาฬิกาก่อนที่จะเก็บหนังสือ

    ปกติต้องเป็นสัญญาณออดสิ ไหงเป็นเสียงประกาศล่ะ

    นั่นสิ ชั้นว่ามีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นแน่เลย

    จะบ้าหรอคนประกาศยังพูดแบบชิลๆอยู่เลย

    เออๆ...ช่างมันเถอะไปกินข้าวกัน

    เสียงพูดคุยกันของคนในห้อง ตัวอาร์มเองแม้จะไม่ค่อยรู้เรื่องแต่ก็รู้สึกว่ามันต้องเกิดอะไรไม่ดีขึ้นแน่ๆ

    นี่แกน่ะ...

    หือ!”

    ขณะที่กำลังหยิบข้างกล่อง คนที่นั่งข้างๆก็ทักขึ้น

    จะไปกินข้าวที่ไหนล่ะ?

    ไม่รู้สิ...ที่นี่มีดาดฟ้าไหมล่ะ

    เสียใจ ที่นี่ไม่...

    มีค่ะ...งั้นชั้นจะพาไปแล้วกัน

    อาเนะพูดไม่ทันจบจันทราก็เข้ามาตอบแทนอาเนะ

    อ้ะ! จันทร์เจ้าไปบอกเขาทำไมเล่า โธ่...

    ก็ฝนไปหลอกอาร์มก่อนทำไมล่ะ

    ไม่เป็นไรหรอก...ชั้นไม่ถือ ไปกินข้าวกันเถอะ

    แกเป็นใคร อ้ะ! อัก..........

    แกร๊ก...วี้.............

    ยังไม่ทันได้ออกไปไหน จู่ๆก็มีเสียงออกมาจากช่องกระจายเสียงของตึก

    กรุณาหยุดก่อนเหล่านักเรียนผู้โชคร้ายทั้งหลาย...นี่เป็นการเรียกค่าไถ่ขอให้พวกหนูๆอยู่ในความสงบด้วยนะ ไม่งั้นเดี๋ยวจะตายไม่รู้ตัว

    สิ้นเสียงประกาศเด็กๆทั้งหมดลุกฮือและวิ่งวุ่นด้วยความหวาดกลัวทันที

    โอ้...มาวันแรกก็เจอเรื่องสนุกแบบนี้เลยหรอเนี่ย

    อาร์มใจเย็นพูดออกไปก่อนที่จะเดินไปด้านนอก

    จะไปไหนน่ะ...

    อาเนะถามพร้อมกับจับไหล่อีกฝ่ายไว้แน่น

    ไปที่ดาดฟ้าน่ะสิ ที่นั่นน่าจะปล่อยภัยกว่าในห้องนี้แน่

    แต่ถ้าคนร้ายมาเจอจะทำยังไงล่ะค่ะ

    ไม่หรอกเราใช้โอกาสตอนที่คนวิ่งวุ่นนี่แหละดีที่สุดแล้ว...จะไปด้วยกันไหม?”

    จันทราถามด้วยความเป็นห่วง แต่อาร์มก็ตอบกลับแบบเยือกเย็นการกระทำแบบนี้มันยิ่งทำให้อาเนะสนใจในตัวอาร์มมากขึ้นไปอีก

    ไปสิ เบื่อๆอยู่เหมือนกัน

    เดี๋ยวสิทั้งสองคน

    อาเนะตอบรับด้วยสีหน้าที่สนุกสุดๆอาร์มยิ้มให้ก่อนที่จะวิ่งออกไป จันทราเองก็วิ่งออกไปด้วยเพราะเป็นห่วงเพื่อนของเธอทั้งสองคน

     

    ขอแจ้งข่าวด่วนค่ะ ขณะนี้ที่โรงเรียน....

    หือ! ไอซ์มีข่าวคนร้ายบุกเข้าไปในโรงเรียนเพื่อเรียกค่าไถ่...จะไปช่วยหน่อยไหม?

    เรนส์ที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่ตะโกนถามมาสเตอร์ของตน

    โรงเรียนอะไร ไกลก็ไม่ไปล่ะ...ปล่อยให้ตำรวจทำงานบ้าง เห็นวันๆเอาแต่ถือกระดาษอยู่กลางถนน...

    โรงเรียนแถวๆนี้นี่แหละ

    โรงเรียนเก่าของไอซ์หรือเปล่า

    ไลท์นิ่งที่นอนอยู่ทักขึ้นหลังจากตื่นขึ้นมาเพราะข่าวด่วน

    ...ใช่แหละ ค่อยไปก็ได้

    ทำไมล่ะ?

    เรนส์กับไลท์นิ่งถามพร้อมกัน อีกฝ่ายก็หันมายิ้มน้อยๆให้

    เพราะว่ามีทหารชั้นเยี่ยมสองคนอยู่ที่โรงเรียนแล้วน่ะสิ

    จะทำอะไรต่อล่ะ...

    หลังจากที่ทั้งสามขึ้นมาบนดาดฟ้าได้สำเร็จ อาเนะเอ่ยปากถามอาร์มว่าจะทำอย่างไรต่อไป

    กินข้าวเถอะ

    หา...?

    อาเนะและจันทราแทบไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน สถานการณ์ฉุกเฉินแบบนี้เพื่อนใหม่ของเธอยังมีอารมณ์กินข้าวได้อีก

    อ้ากกกก แกจะบ้าหรือไงนี่มันคอขาดบาดตายเลยนะเว้ย ยังจะกระเดือกข้าวลงอีกหรอ แกนี่มันบ้าไปแล้วววว!!”

    อาเนะยกมือเกาหัวพร้อมกับตะโกนอย่างบ้าคลั่ง เพราะไอ้การ
    รีแอคชั่นของอาร์ม มันสงบเกินมนุษย์ธรรมดาจะแสดงออกมาได้

    นั่นสิ ชั้นว่าเราสามคนหาทางหนีกันเถอะ

    หนี...เราหนีออกไปไม่ได้หรอก อีกฝ่ายมีปืนชัวร์ ถ้ามันเห็น

    พวกเรามันยิงแน่ๆ

    อาร์มเห็นเลยพูดขึ้นพร้อมกับหยิบข้าวปั้นออกมาชิ้นหนึ่งก่อนที่จะเก็บมันใส่กระเป๋า

    ไปก็ได้...ว่าแต่ ชั้นมีอะไรจะถาม

    เอ้อ!...ค่อยเข้ากับสถานการณ์หน่อย ว่าแต่จะถามอะไรล่ะ

    พวกคุณมีpspสีแปลกๆติดตัวกันบ้างหรือเปล่า

    อาร์มถามพร้อบกับยิ้มให้ จันทรารีบพยักหน้าทันทีส่วน

    อาเนะส่ายหน้าตอบไป

    อืม...พวกคุณอยู่รอที่นี่เถอะ นะ!”

    ทำไมล่ะ!”

    เอาเป็นว่าชั้นลุยเดี่ยวได้แล้วกัน คนธรรมดาน่ะอยู่เฉยๆก็พอแล้วล่ะค่ะ

    อาร์มพูดจบก็เดินหายไปจากชั้นดาดฟ้า ทิ้งอาเนะกับจันทราไว้บนดาดฟ้า

     

    ปล่อยสองคนนั้นไว้จะดีหรออามุ

    เสียงใสๆของเด็กสาวดังขึ้นจากกระเป๋าคาดเอวใบเล็กที่อาร์มพกติดตัวเอาไว้

    อ่า...มีคนหนึ่งที่ไม่ใช่มาสเตอร์ ชั้นไม่อยากให้คนนอกเข้ามาเกี่ยวพันเรื่องพวกนี้มากขึ้นน่ะ

    อาร์มตอบกลับและเปิดกระเป๋าแล้วหยิบpspสีชมพูเข้มขึ้นมาและตอนที่มันโดนแสงแดดตัวเครื่องเปลี่ยนเป็นสีแดงและปรากฏลายสก็อตออกมาสวยงามมาก

    แหม๋...เป็นห่วงทั้งสองคนสินะ ทำเป็นเท่ห์เชียว

    มะ...ไม่ใช่สักหน่อย อย่าพูดแบบนั้นสิ

    ค่า...มาสเตอร์

    ซูม!...

    เดินไปได้สักพักจู่ๆก็มีลมพัดใส่อาร์มอย่างแรง

    อะไรน่ะ! ลมกรรโชกหรอ?

    อาร์มพูดแบบตื่นๆก่อนที่จะสังเกตุเห็นว่าร่างกายของตัวเองกำลังจะสลายไป

    หือ?...เกิดอะไรขึ้นกับร่างกายชั้นล่ะเนี่ย

    ฟุบ!

    อาร์มพูดเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะหายไป

    ในเวลาเดียวกัน บนดาดฟ้า จันทรากับอาเนะก็หายตัวไปเช่นกัน และระหว่างที่ทั้งสองกำลังจะหายไปมีผู้ชายสองคนกำลังดูพวกเธออยู่

    เด็กพวกนั้นอยู่ฝ่ายคอสมอส...

    คลาวด์พูดขึ้นก่อนที่จะลุกขึ้นยืนหลังจากนั่งมานาน

    เรื่องนั้นช่างมันเถอะ เราต้องไปเป็นฮีโร่กันก่อนนะ

    แซ็คพูดขึ้นบ้าง ก่อนที่จะบิดขี้เกียจ

    เรื่องคนร้ายตอนนี้น่ะหรอ

    อืม...ไปกันเถอะ

    คุยกันจบดาบใหญ่ทั้งสองเล่มถูกเรียกออกมาก่อนที่จะถูกติดเอาไว้ด้านหลัง แล้วคลาวด์กับแซ็คก็เดินลงจากดาดฟ้าอย่างช้าๆไม่รีบร้อน

     

    ข่าวด่วนค่ะ ขณะนี้ที่โรงเรียน....มีการบุกยึดและเรียกค่าไถ่

    เรียวโรงเรียนนี่มัน

    อะไรหรอกอล?...โรงเรียนที่จันทร์อยู่นี่

    จะไปช่วยไหม

    ไม่...มีอย่างอื่นที่น่าไปช่วยมากกว่า

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×