คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Battle 10 : มิติที่บิดเบือน
กึง!
“แก...โอ๊ย...แกเป็นใครกันแน่”
กลับมา ณ. เวลาปัจจุบัน ตอนนี้กลุ่มโจรที่บุกโรงเรียนของพวกออและอาร์มก็ถูกแซ็คกับคลาวด์จัดการส่งตำรวจเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“...คนธรรมดานี่แหละ ใช่มะ”
“อืม.....”
แซ็คกับคลาวด์ให้คำตอบกับกลุ่มโจรด้วยสีหน้าที่ปกติ
“กรูไม่เชื่อออออ!!!”
แล้วเหล่าโจรตะโกนพร้อมกันก่อนจะเข้าซังเต โรงเรียนก็กลับสู่สภาพปกติอีกครั้ง แซ็คกับคลาวด์ก็เดินกลับบ้านพร้อมกับการ์แลนด์ที่เดินมารับ แต่ขณะที่ทั้งสามกำลังเดินกลับ กลับไม่รู้สึกตัวว่ามีคนกำลังจ้องมองอยู่
“ไอ้นั่นมันคนที่อยู่กับไอซ์นี่”
แม้ว่าจะนั่งรอ ยืนรอ นอนรอนานแค่ไหนก็ตามดูท่าว่ามายด์กับน้องๆอีกสามคนจะยังกลับบ้านไม่ได้อยู่ดี
“อยากกลับบ้านแล้วอ่า”
“ทำไมเรายังกลับไม่ได้ล่ะ?”
“...............พี่ไปเดินเล่นนะ”
มายด์นั่งไปเงียบสักพักก็ตัดสินใจลุกออกจากกลุ่มไปโดยมี
ทิฟาตามไปด้วย
วิ้ง...
“เอ๋!”
“หือ!?”
นั่งซึมกันไปสักพัก จู่ก็มีแสงสีดำๆปรากฏออกมาตรงหน้า และคนที่ออกมาจากแสงสีดำก็เป็นคนที่จันทรารู้จักดี
“พะ...พี่เรียว!!”
“พี่โย่ง!”
จันทราและอาเนะพูดเรียกอีกฝ่ายที่พึ่งปรากฏตัวออกมา
“จันทรา อาเนะ...ทำไมพวกเธอมาอยู่ที่นี่ล่ะ?”
คิดแล้วไม่ผิด ดีนะที่เลือกที่จะมาที่นี่...เรียวคิดในใจก่อนที่จะพูดถามออกไป
“ไม่รู้แต่อยากกลับบ้านแล้วอ่ะพี่โย่ง”
“ไม่ทราบค่ะ”
“อืม ช่วงนี้มิติที่โลกนี้แปลกๆอยู่ด้วย...”
เรียวยืนนิ่งๆไปพักใหญ่ก่อนที่จะเปิดประตูแสงอีกครั้งและใหญ่กว่าตอนที่เขามาที่นี่
“เข้ามาสิเดี๋ยวพี่จะพาไปส่ง”
“เย้ๆได้กลับบ้านแล้ว”
อาเนะร้องดีใจแล้ววิ่งเข้าไปในมิตินั้นทันที
“จันทราส่งมือมา”
เรียวยื่นมือไปทางจันทราซึ่งอีกฝ่ายก็รีบจับมือนั้นไว้ทันที
“คะ...ค่ะ”
“เธอด้วยนักรบคอสมอส...ตอนนี้ชั้นไม่ทำอะไรเธอแน่นอน”
“อ่ะ...ขอบคุณค่ะ แต่ไม่เป็นไร”
เรียวเรียกอาร์มที่ยืนอยู่ห่างๆเพราะต่างฝ่ายต่างรู้ว่าเป็นศัตรูกัน แม้จะได้รับการยืนยันแต่คนที่เป็นศัตรูย่อมไว้ใจไม่ได้ อาร์มจึงปฏิเสธแทบจะทันที
“งั้นไปล่ะ”
เรียวมองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเรียบเฉยก่อนที่จะปิดมิติลง
วิ้ง.........
“พลาดโอกาสกลับบ้านซะแล้ว...แต่จะทิ้งเพื่อนพี่ออไว้คนเดียวไม่ได้หรอกนะ”
อืม...
“อย่าตามมาได้ป่ะ”
เมื่อรู้สึกตัวว่าทิฟาเดินตามมามายด์ก็หยุดเดินแล้วหันไปพูดกับอีกฝ่าย
“ไม่ได้หรอก”
ทิฟาตอบปฏิเสธพร้อมกับเดินไปอยู่ข้างๆมาสเตอร์ของตัวเอง
“ทำไม...”
“ไม่รู้สิ”
มายด์ถามอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเจื่อนๆ ส่วนทิฟาก็ตอบกลับพร้อมกับยิ้มน้อยๆให้
“...”
แล้วมายด์ก็ออกเดินต่อโดยที่ไม่ได้พูดอะไรโดยมีทิฟาเดินตามไปเงียบๆ
กึก...
หนุบ!
เดินไปอีกพักใหญ่มายด์ก็หยุดเดิน แต่ทิฟาที่เดินตามมาไม่ได้มองหน้าอกของทิฟาจึงชนหลังของมายด์โดยไม่ได้ตั้งใจ
“ขอโทษ”
มายด์พูดขอโทษทันที แถมสีหน้าตอนนี้แดงก่ำจนถึงใบหูเลยทีเดียว
“เอ๋...ไม่หรอกชั้นต่างหากล่ะที่ต้องขอโทษ”
“ไม่หรอก...ชั้นหยุดโดยไม่ได้บอกเธอนี่”
ทิฟาเริ่มแปลกใจเมื่อมาสเตอร์พูดกับเธอด้วยน้ำเสียงที่ปกติ
“เป็นอะไรไปหรอ?”
ทิฟาพยายามเดินมาตรงหน้ามายด์แต่อีกฝ่ายกลับหันหน้าหนีไปอีกทาง
“เปล่านี่”
“ไม่เชื่อหรอกต้องเป็นอะไรแน่ๆเลย”
ทิฟาลองเดินมาด้านหน้าของมายด์อีกครั้ง คราวนี้อีกฝ่ายเดินหนีไปเลยซะงั้น
“เดี๋ยวสิ”
“อย่าตามมาจะได้ไหมฟร้ะ”
“ไม่!”
“ขอล่ะ...”
“ไม่!”
“อย่าตามตื๊อได้ไหม”
“ไม่!”
“กรอด....โธ่เว้ย!!”
“!!”
จู่ๆมายด์ก็ร้องขึ้นมาดังลั่นจนทิฟาต้องตกใจ
“เมื่อกี้ก็เห็นแล้วไม่ใช่หรือไง ถ้าเธอยังอยู่กับชั้นเธอก็จะ...เป็นแบบไอซ์นะ!!”
“...”
“แล้วชั้นก็ไม่คิดจะสู้อีกแล้วด้วย!”
“...”
“แล้วที่สำคัญชั้นน่ะ....”
มายด์ที่หันหลังพูดอยู่นานก็หันกลับมามองทิฟาตรงๆพร้อมกับน้ำตาอาบแก้มจนเลอะไปหมด
“มายด์...”
“...ชั้นไม่อยากให้เธอต้องหายไปแบบริโนอา เข้าใจหรือเปล่า!!”
มายด์ตะโกนทั้งน้ำตาทำให้ทิฟาถึงกับอึ้งแทบจะทันที
“แล้วอย่างชั้นน่ะ...ปกป้องใครไม่ได้อีกแล้ว!!”
“ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย!”
หลังจากฟังมาสเตอร์ตวาดใส่อยู่นาน ทิฟาเองก็เริ่มทนฟังไม่ได้และโต้กลับไปบ้าง
“ถ้าเธอปกป้องใครไม่ได้แล้ว...ชั้นจะมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงกันเล่า คิดหน่อยสิยัยบ้า”
“...”
“ตอนที่ชั้นมาหาเธอตอนแรก หลังจากนั้นไม่นานเธอเองก็โดนเรียกมาที่นี่ใช่ไหมล่ะ”
“...”
“ทั้งๆที่ถูกบอกเอาไว้ว่าให้พกชั้นเอาไว้ แต่ตอนที่ถูกเรียกไปเธอกลับโยนชั้นออกมา...”
“...”
“หลังจากกลับมามายด์เองก็บาดเจ็บด้วย...ทั้งหมดเนี่ย
เธอกำลังปกป้องชั้นอยู่ไม่ใช่หรือไง?!!”
“ชั้น............. มันก็เท่านั้นเอง”
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เล่นดราม่าเยอะไปไหมหว่า ช่างมันไปเสื่อมกับType-0ต่อและ
ปล. เค้าไม่ได้ดองนะ! <<<<ตอแหล
ความคิดเห็น