รักหวานแหววของยัยแอ๊บแบ๊วกับนายไอดอล

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้นเพราะความแอ๊บแบ๊ว

แชะ!  แชะ!   ตาโต  แก้มป่อง  ปากนิด  จมูกหน่อย  O.O  แชะ!  แชะ! 
               ว้าว!  วันนี้มีความสุขจังเลย ^v^ หลังจากที่คุณพ่อคุณแม่ซื้อโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ให้ใช้แทนเครื่องเก่าจอขาวดำ  เนื่องในโอกาสที่ฉันเรียนดีได้เกรดเฉลี่ย 3.8  แต่ก็ยังแพ้ยัยครีมเพื่อนสนิทของฉันอยู่ดี (ก็ยัยนั่นนะ อัจฉริยะสุดยอด!!!)  ยังไงก็ตาม ฉันก็ขอเอามือถือสุดรักสุดดวงใจมาใช้งาน  ด้วยการถ่ายรูปใบหน้าที่สุดแสนน่ารักงดงามของตัวเอง (เอิ๊กๆ โรคหลงตัวเองกำเริบ)  ฉันใช้เวลาอยู่นานสองนานในการบิดซ้าย  บิดขวา  ก้มหน้า  เผยอปาก  เพื่อให้ได้มุมมองที่น่ารักที่สุด
               
                "เฮ้ย! เบสต์ทำไรอยู่อ่ะ"

                "............."

                "เบสต์ ซื้อมือถือใหม่หรอ?"

                "............."

                "เบสต์!!!"

                ป๊าบ!  และแล้วฝ่ามือพิฆาตก็ฟาดลงที่ 'กบาล' ของฉันอย่างจัง

                "โอ๊ย! เจ็บนะครีม  ตบหัวเค้าทำมายยยย"  ToT แงๆ
 
                "อุ๊ย!  เบสต์ เค้าขอโทษนะ  เค้าไม่ได้ตั้งใจตีแรง"   

                " Y-Y ฮือๆ ซิกๆ"

                "เบสต์  อย่าทำหน้างั้นดิ  โอ๋  หยุดร้องนะคนดี"

                แล้วครีมก็ปลอบฉันด้วยการกระทำที่เรียกว่า 'ตบหัวแล้วลูบหลัง' อยู่พักใหญ่  และหลังจากที่ฉันเลิกงอแงแล้ว  เราสองคนก็ไปห้องคอมพิวเตอร์ด้วยกัน  ^O^  ว้าว!!! ห้องคอมที่ร๊ากกกกก...
              
                ฉันและครีมเล่นเครื่องคอมติดกัน  ครีมพิมพ์โครงงาน  ส่วนฉันเข้าเว็บไซต์ยอดนิยมของวัยรุ่นหลายเว็บ (โอ้! กิจกรรมช่างแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง) ฉันคลิกๆ คลิกๆ แล้วก็คลิกๆ เข้าเว็บนั้นเว็บนี้  ฉันอัพโหลดภาพน่ารัก  ของตัวเองจากมือถือและส่งมันเข้าประกวดในโครงการต่างๆ  ทั้งโครงการดาวเดือน  สาวใสวัยรุ่น  แต่สายตาของฉันมาสะดุดที่ 'Idol วัยใสหัวใจแอ๊บแบ๊ว' >O< กรี๊ด!!! นี่แหละ คอนเซ้ปต์ฉันเลย  แถมเว็บนี้ก็กำลังเป็นีท่นิยมของวัยรุ่นด้วย  ^O^  ว๊าว! หนทางสู่ความเป็นดาวของจริง   อืม...ของรางวัลที่จะได้รับจากการประกวดมีอะไรบ้างน้า........................................  OoO (ดวงตาเป็นประกาย) โอโห...  
       1. Gift set มูลค่ากว่า 5,000 บาท จากผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางแบรนด์เนม(ขอสงวนชื่อสินค้า)
       2. เซ็นสัญญาเพื่อเป็นพลีเซ็นเตอร์ให้กับเว็บไซต์
       3. ร่วมถ่ายโฆษณาและมิวสิกวีดีโอกับดาราหนุ่มขวัญใจวัยรุ่น'ชัตเตอร์'    
ว้าว!  ข้อสุดท้ายถูกใจที่สุดเลย \(^o^)/ กรี๊ด!!!!!!!!!!!!   
                
                 "กรี๊ด!!!!!!!!!!!!"

                 "เฮ้ย! เบสต์เป็นอะไร"

                 "กรี๊ด!!!!!!!!!!!!"

                 "เบสต์!!!"

                 "กรี๊ด!!!!!!!!!!!!"

                 พลั่ก!  ครีมถองฉันเข้าอย่างแรง  โอ๊ย! เจ็บนะ  TOT  แต่ไม่ทันที่ฉันจะได้ต่อว่าครีม   ฉันก็ต้องชะงักกับสายตาของทุกคนที่จ้องมองมา  คนเหล่านั้นต่างกระซิบกระซาบกันให้ระงม  และฉันก็เข้าใจทันทีว่าทำไมครีมจึงถองฉัน  ( -///-') ทำมายยยทุกคนต้องมองหนูอย่างงั้นละ  หนูแค่ลืมตัวกรี๊ดเสียงดังไปเท่านั้นเอง แล้วก็ลืมไปว่าที่นี่คือห้องคอม Y-Y ซิกๆ

                 "ตัวเองไม่ได้โดนผีเข้าใช่ป่ะ "ครีมถามด้วยสีหน้าสงสัย

                 "อือ เค้าโดนผีเข้า  เอ๊ย! ไม่ใช่ๆ ครีมดูนี่สิ"ฉันรีบชี้ไปที่ข้อมูลที่ขึ้นอยู่หน้าจอคอม   ครีมอ่านมันอย่างรวดเร็ว  แล้ก็แสดงสีหน้าตื่นเต้นเหมือนกับฉัน

                 "เบสต์  เอาสิ ส่งเลย ส่งภาพเข้าประกวดเลย เธอชอบชัตเตอร์อยู่แล้วไม่ใช่หรอ"

                 "อือ ส่งอยู่แล้วล่ะ  แล้วครีมจะส่งด้วยมั๊ย"

                 "ไม่เอาดีกว่า  ฉันไม่แอ๊บแบ๊วพอหรอก อีกอย่างฉันก็ไม่ชอบการประกวดด้วย"

                 "งั้นฉันส่งล่ะนะ"

                 "เอาเลย สู้ๆ ขอให้เบสต์เพื่อนของฉันชนะการประกวดด้วยเต๊อะ สา....ธุ"

                 ฉันเริ่มพิมพ์(ก๊อกแก๊กๆๆ )ข้อมูลส่วนตัวลงไป(ต้องเขียนประวัติให้ดีเกินจริงนิดนึง  พิมพ์ไปเลยว่าฉันมีความสามารถนานาชนิด)  พร้อมกับแนบไฟล์ภาพของตัวเอง (อุ๊ย! น่ารักจังเลย)   ฉันค่อยๆทำทีละขั้นตอนอย่างละเอียดเพื่อไม่ให้เกิดข้อผิดพลาด   แล้วก็คลิกปุ่มนั้นทีปุ่มนี้ที  และในที่สุดฉันก็คลิก 'ส่ง'  เย้!ๆ ส่งไปแล้ว ดีใจจังเลย \(^v^)/  ตื่นเต้นจัง   ขอให้ชนะเถอะนะเจ้าคะ สาธุ   (ในใจก็เพ้อรำพันถึงชัตเตอร์ เด็กหนุ่มอายุราวๆ18ปี เท่าๆกับฉัน  ใบหน้าของเขาขาวเนียน จมูกเป็นสันได้รูป ริมฝีปากเรียวบาง หน้าตาค่อนข้างลูกครึ่ง  เพียงแค่ดวงตาอันมีสเน่ห์คู่นั้นจับจ้องมาที่ฉัน  ใจก็เต้นตึกตักโครมครามแล้ว)  ^-^  อิอิ   ต่อไปนี้ก็เหลือแค่รอลุ้นล่ะนะ จะประกาศผลอีก 2 สัปดาห์ข้างหน้า    เอ๊ะ! แล้วถ้าเกิดไม่ได้ขึ้นมาคงเสียใจแย่เลย  แต่ฉันก็ต้องเตรียมผิดหวังไว้ก่อน เพราะคู่แข่งเยอะแน่ๆ  
 
                  แล้วหลังจากเลิกเรียนฉันกับครีมต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน  เมื่อกลับถึงบ้านฉันก็ไม่ขอรอช้า รีบเปิดคอมเพื่อหาข้อมูลอื่นๆเพิ่มเติมเพื่อเป็นรายละเอียดเสริมและดูว่ามีผู้สมัครไปมากเท่าไหนแล้ว --- 81 คนแล้วภายในวันในวันเดียว   โอ๊ย! ทำไงดีล่ะ ชักหวั่นๆแล้วอ่ะ  ฮือๆ ความหวังเริ่มเลือนลางลงทุกที Y-Y
                  
                  กลางดึก......

                 "เนื่องจากเว็บไซต์มีปัญหานิดหน่อย  เราจึงขอประกาศชื่อผู้ชนะเลิศภายในวันนี้เลยนะครับ"พิธีกรชายกล่าวเสียงดังท่ามกลางเด็กสาวหน้าตาน่ารักหลายร้อยคน  แต่ละคนต่างน่ารักในแบบของตัวเอง  บางคนก็เปรี๊ยวจี๊ด  บ้างก็แต่งตัวซะหวานจ๋อย  และมีสาวน้อยท่าทางคุณหนูหลายคนประดับตกแต่งร่างกายด้วยเพชรนิลจินดาระยิบระยับแสบลูกกะตา >.< เป็นที่สุด "ผมขอประกาศผู้ชนะเลิศเลยนะครับ (แถ่น แทน แท้น....) คุณอ้อนแอ้น อรชร คร้าบบบบบบบบบบ"

                 "(ฮือฮา)"  

             ใครคนหนึ่งแหวกออกมาจากฝูงชนแล้วก้าวเท้าที่สวมรองเท้าแตะหูหนีบขึ้นมากลางเวที  ฉันเริ่มมองจากเท้าขึ้นไปยังกางเกงโจงกระเบนสีแดงสด   ขึ้นไปยังเสื้อคอกระเช้าสีเหลืองน้ำตาล   และมองขึ้นไปยังใบหน้า --- ที่เป็นรูปเหลี่ยม  ริมฝีปากกว้างและหนา  จมูกคดๆหักๆ  ดวงตาตี่จนเหมือนเธอหลับตาอยู่   คิ้วโก่งสูงขึ้นไปเกินครึ่งของหน้าผาก  สิวเป็นปื้นทั่วใบหน้า  ผมหยิกฟูทั่วหัว    โอ้! พระเจ้าช่วยกล้วยทอด OoO

                 "ครับ และนี่คือโฉมหน้า Idol วัยใสหัวใจแอ๊บแบ๊วของเรา  น่ารักมากใช่ไหมละครับ  เธอมีบุคลิกที่เข้ากับสิ่งที่เราต้องการพอดีจริงๆ ทุกคนเห็นด้วยใช่ไหมครับ" เมื่อพิธีกรพูดจบเด็กสาวทุกคนต่างพยักหน้าพร้อมเพรียงกัน  บางคนก็กล่าวว่า "อ้อนแอ้น น่ารักมากเลยค่ะ"  เด็กสาวที่มีรูปร่างหน้าตาดีมากคนหนึ่งกล่าวว่า "ฉันสวยสู้เธอไม่ได้จริง"  เฮ้! ทุกคนเป็นอะไรกันไปหมดอ่า จะให้คนที่ชื่ออ้อนแอ้นชนะจริงๆหรอ  ม่ายยยอาวววน้า  เค้ากลัววววววววว
 
                 "อ้อนแอ้น รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งนะคะ ที่ได้รับตำแหน่งนี้  อันที่จริงอ้อนแอ้นก็พอจะทราบตั้งแต่แรกแล้วละค่ะ  ว่าความงามอย่างไม่มีที่ติของอ้อนแอ้นจะสามารถเอาชนะใจกรรมการได้" เด็กสาวที่ได้รับรางวัลพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำที่ฟังเหมือนพยายามให้แหลมเล็ก 
                 "และงานนี้ถือเป็นโอกาสที่ดีนะคะ  ที่อ้อนแอ้นจะขอเปิดตัวแฟนหนุ่มของอ้อนแอ้น  เขาก็คือชัตเตอร์ค่ะ!"

                 ไม่ ไม่จริง ใช่ไหม  ภาพที่ฉันเห็นอยู่ตอนนี้  ชัตเตอร์กำลังเดินตรงเข้าไปหาอ้อนแอ้นคนนั้น  ทั้งสองสบตากันอย่างหวานฉ่ำ  ชัตเตอร์ค่อยๆโน้มตัวลง  และเอาหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าเหลี่ยมๆนั่นเข้าทุกที  ปากเริ่มใกล้กันเรื่อยๆ  อีก 1 นิ้วเท่านั้น  อีก 2 ซม.  อีก 1 ซม. และ---

                 "ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

                 ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาและพบกับความมืดซึ่งว่างเปล่าไร้ภาพของคนทั้งคู่  โอย...ค่อยยังชั่ว  โชคดีจังที่มันเป็นแค่ความฝัน  แฮ่กๆ (หอบด้วยความเหนื่อย)  เหมือนจริงจนตกใจเลย ( -.-')  หวังว่าฉันคงไม่ฝันอย่างนี้อีกนะ  เฮ้อ.....

            -------------------------------------------------------------------------------------------------------