สาวยียวนกับหนุ่มกวนหัวใจ

ลำดับตอนที่ #5 : เรื่องวุ่นวายกับนายสองบุคลิก

ตุ๊งๆ แช่ ตุ๊งๆ แช่ !!!!

อ้ากกกก!!!เสียงดังชะมัด ไอ้หน้านิ่วนี่มันลากฉันมาที่ห้องดนตรีสากลอ่ะTT แล้วไอ้เสียง  ตุ๊งๆ แช่ ตุ๊งๆ แช่ !! นั่นน่ะมันก็มาจากการฟาดกลองของไอ้หน้าหม้อเจ้าเก่านั่นเอง(ตีเฟ่ย!ไม่ใช่ฟาดยัยเพี้ยน-_-^:สาวโอเลี้ยง)ถ้าห้องนี้ไม่ใช่ห้องเก็บเสียงฉันว่าเสียงมันคงจะดังสะเทือนเลือนลั่นไปทั่วปฐพีแหงๆ -___-^

“ฉันไปซ้อมก่อนนะเธอนั่งรออยู่ที่โซฟานั่นละกัน!!”ไอ้นิวมันแหกปากใส่หูฉันก่อนจะวิ่งจู๊ดไปซ้อมดนตรี

เออเจริญ  ตกลงนายนั่นพาฉันมาทำไมกันเนี่ย ปวดหมองชะมัดไอ้หน้าหม้อนั่นก็เหมือนกัน ช่วยตีให้มันเป็นเพลงหน่อยจะได้ม้ายย!!! แล้วนักร้องน่ะหายไปไหนมีแต่พวกแกเที่ยวดีดสีตีเป่าอยู่ได้น่ารำคาญเว้ย!!ไอ้เพชรแกอยู่ไหนฟะ!รีบมาร้องเพลงหน่อยจะได้กลบเสียงควายตีฉิ่งYYแสบหูชะมัด

ตอนนี้ฉันกำลังนั่งสงบสติอารมณ์อยู่ที่โซฟา-_-^ตัวสีขาวแสนนุ่มนิ่ม ด้วยเหตุผลอะไรเหรอคะ?จริงๆฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าฉันจะมานั่งเฝ้าไอ้ตุ๊ดหน้านิ่วมันทำซากซอมบี้อะไร-_____-^ฉันคงจะเป็นประสาทไปแล้วYYนายนั่นสั่งให้ฉันรอ ฉันก็เสือกรอตามที่มันว่าอีก=__=! ฉันว่าเรามาเปลี่ยนเรื่องกันดีกว่าเรื่องไหนที่คิดไม่ตกก็ไม่ต้องไปคิดมัน อืม...เอาเรื่องอะไรดี ไม่มีอะไรคุยแล้วฉันจะบรรยายห้องนี้แล้วกันนะ^^ ห้องนี้เป็นห้องดนตรีสากลซึ่งฉันก็ได้บอกไปตอนต้นแล้ว ลักษณะของห้องนี้ บริเวณห้อง เอ่อ...ไม่มีอะไรเลยค่ะ-___-^มีแต่เครื่องดนตรีกับนักดนตรีซังกะบ๊วยที่อยู่ตรงหน้าฉัน อ๋อ!ลืมไปมีต้นไม้เน่าๆใกล้ตายตั้งอยู่ข้างโซฟาที่ฉันนั่งอยู่ -__-^นักดนตรีเท่าที่เห็นก็มีอยู่ 4 คน คนแรกก็คือไอ้หน้านิ่วที่เล่นเบสคงไม่ต้องบรรยายแล้วนะคะว่าหน้าตามันเป็นยังไง-___-!!! คนที่สองเป็นมือกลองก็คือไอ้หน้าหม้อหรือนายศิลานั่นเอง ตานี่หน้าตาออกไปทางพี่ป๋อ ณัฐวุติ โดยเฉพาะผิว โคตรเหมือนเลย ส่วนคนที่สามฉันไม่รู้จักเล่นกีตาร์หน้าตายังกะตี๋ตระกูลซ่ง และคนสุดท้ายมืออีเล็กโทรนคนนี้ฉันก็ไม่รู้จักเหมือนกันแต่ที่รู้ๆหน้าตาว้านหวานเหมือนเด็กผู้หญิงมากมาย

เสียงดนตรีในตอนนี้มันทำให้ฉันจะบ้าตาย ต่างคนก็ต่างเล่น นักร้องก็หาย ฉันชักจะไม่แน่ใจแล้วสิว่านี่มันเป็นวงดนตรีของโรงเรียนจริงเหรอ=____=!!เห็นทีฉันต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว อย่างน้อยก็จนกว่าไอ้เพชรจะมาอ่ะนะ

“หยุด หยุดได้แล้ว!!!!ฉันบอกให้หยุดโว้ย!!>O<”

ตุ๊งๆ แช่ ตุ๊งๆ แช่ !!!! แน่ด แน็ว แน่ด แน็ว!!!!

                ไม่อยากเชื่อเลยตาพวกนี้มันไม่ฟังที่ฉันพูดเลยซักกะนิด เห็นทีแม่ต้องใช้ไม้ตายขั้นสุดยอดซะแล้ว ฮึม!!

                “กะกะกรี๊ดดดดดดดด!!>O<”

เงียบ~ ~ ฉี่~ ~

                ตอนนี้ทุกสายตากำลังหันมามองฉันเป็นจุดเดียวกัน เฮ้อ!!ก็บอกแล้วว่าอย่าให้แม่ต้องแสดงไม้ตายออกมาไม่งั้นจะหนาว ฮิ ฮิ^^ ดูสิแต่ละคนหน้าเอ๋อกันเป็นแถบๆคงคิดกันอยู่สิว่า ‘อีบ้านี่มันเพี้ยนเกินเยียวยาแล้วจริงๆ’ แต่ชั่งเถอะค่ะยังไงฉันก็ไม่สนหรอกขอแค่ให้พวกนั้นหันมาฟังฉันก็พอ

                “ยัยนี่ใครอ่ะ o_O?” ไอ้หน้าตี๋คนที่เล่นกีตาร์มันพูดขึ้น

                “ยัยบ้า!!เล่นอะไรของเธอน่ะ ดูซิเนี่ยทำคนอื่นเค้าตกใจกันหมดแล้ว”ไอ้นิ่ว-___-^มันเดินดุ่มๆมากระชากแขนฉัน(อีกแล้วTT)

                “ก็พวกนายอยากไม่ฟังที่ฉันพูดเองนี่นา !!แค่นี้ก็ต้องตวาดด้วย ไอ้บ้า!นายมันก็ดีแต่ใช้กำลังกับผู้หญิงไอ้หน้าตัวเมียเอ๊ย!!!”ฉันยื่นหน้าเข้าไปถลึงตาใส่นายนิว

                “อะ...ไอ้O__O!!!”ตี๋ตระกูลซ่ง

                “นะ...หน้าO__O!!!”นายหน้าหวาน

“ต...ตัวเมียO__O!!!”ไอ้หน้าหม้อ

เอ๋?ทำไมพวกนายต้องทำหน้ากันอย่างนั้นด้วยล่ะO_o?ฉันว่านายนิวนะยะไม่ได้ว่าพวกนายซะหน่อยทำมาเป็นเดือดร้อนแทน

“ยัยผู้หญิงบ้า เธอกล้าดียังไงถึงมาว่าฉันอย่างนี้น่ะ หา!”

พลัก!!!

“โอ๊ย!!TT”ฉันเองYY

เจ็บชะมัด จะไม่ให้เจ็บได้ยังไงกันล่ะคะตาบ้านั่นเล่นผลักฉันลงไปกองแม่ะอยู่กับพื้นเนี่ย เจ็บก็เจ็บแถมยังเย็นตูดชิบหายเลยTT นายทึ่ม บ้าหรือไงขาฉันเพิ่งหายมาแม่บๆนะยะ ถ้าเกิดอักเสบขึ้นมาอีกจะทำยังไง อย่าคิดนะว่าตัวเองเป็นเจ้าของโรงบาลแล้วจะรังแกคนอื่นเค้าได้!! แต่แหมYYสังขารไม่เที่ยงจริงๆเลยค่ะคุณผู้อ่านพูดไม่ทันขาดคำขาฉันมันตายไปแล้วแหงๆลุกไม่ไหวเลย เจ็บโคตรๆT___T

“ไอ้บ้า! นายมันเลวที่สุด คิดจะแกล้งฉันไปถึงไหนมิทราบ หา!YY”น้ำตาฉันเริ่มไหล

“ใช่!!ฉันมันเลว! เลวเฉพาะกับคนอย่างเธอไงล่ะ ยัยมารร้าย!!ไม่ต้องทำมาเป็นบีบน้ำตาเลยนะ อ้ากก!!ฉันจะบ้าตายแล้วโว้ย!!”เค้าตะคอกใส่ฉันก่อนจะสะบัดตูดออกไปข้างนอก

“ไอ้นิวแกจะไปไหนวะ!”นายตี๋ตระกูลซ่งตะโกนเรียกไอ้หน้านิ่วแล้วก็วิ่งตามออกไปโดยมีนายหน้าหวานพ่วงไปด้วย

ฉันได้แต่นั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้น มันคงเป็นเวรเป็นกรรมของฉันที่ต้องมาเจอกับคนบ้าคนนี้TTคนอะไรเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย หลายอารมณ์จริงโว้ย!!!ทำไมนายไม่คิดสงสารคนที่อยู่ข้างๆบ้างล่ะว่าเค้าจะทนกับอารมณ์ของนายได้มั้ย ยังกะคนวัยทองYY

 “เป็นอะไรมากมั้ย พลอย ลุกไหวหรือปล่าว!!”

                แกก็เหมือนกันเลยไอ้หน้าหม้อพอทีนี้แล้วพูดได้พูดดีเลยนะทีเมื่อกี้จะห้ามไอ้บ้านิวซักคำก็ไม่มีมัวแต่เล่นสะกดคำหอกอะไรก็ไม่รู้ ฮือๆๆ ฉันคิดผิดจริงๆที่ย้ายมาเรียนที่นี่T_Tรู้อย่างนี้ฉันไม่มาให้โง่หรอก เจ็บทั้งตัวเจ็บทั้งใจ อยู่ดีไม่ว่าดีดันมาให้ไอ้บ้านิวมันข่มเล่นเอาง่ายๆ y_y

                “เจ็บมากมั้ยเนี่ยเธอ ร้องไห้ใหญ่เลย”นายศิลาถามฉันอีกครั้งหลังจากที่พาฉันกลับมานั่งที่โซฟาเจ้าเก่า

                “(T_T)(_ _)(T_T)”ฉันพยักหน้าทั้งน้ำตา

                ไม่เจ็บมั้งไอ้บ้า!คนนะยะไม่ใช่กระสอบทรายที่โดนควายขวิดแล้วไม่สะทกสะท้านน่ะ แต่ถ้านายคิดว่าฉันไม่เจ็บล่ะก็ ลองมายืนให้ควายขวิดดูมั้ยล่ะT_T

                “นายนั่นเพี้ยนหรือปล่าวเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายฉันงงไปหมดแล้วนะY___Y”ฉันถามไอ้หน้าหม้อ

                “ปกติไอ้นิวมันเป็นคนอารมณ์ดีนะแต่บางครั้งมันก็โมโหร้ายน่ะเรียกว่าคนสองบุคลิกล่ะมั้ง ยิ่งเธอพูดดูถูกว่ามันเป็นไอ้หน้าตัวเมียอีกมันก็เลยยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่น่ะสิ ปกติผู้ชายทั่วไปเค้าก็ไม่ชอบให้ใครมาว่าแบบนั้นหรอกเป็นฉัน ฉันก็โกรธแต่คงน้อยกว่าไอ้นิว เธออย่าคิดมากน่ะ^^เดี๋ยวก็ชินไปเอง”

O___O!!ดูมันพูดเซ่! ‘เดี๋ยวก็ชินไปเอง’ แล้วเมื่อไหร่ล่ะกว่าฉันจะชินมีหวังฉันได้น่วมไปทั้งตัวแน่Y_Y แล้วปากฉันมันยิ่งกว่าผีเจอะปากมาพูดอีกแบบนี้ฉันจะลอดเร้อ(รู้ด้วยเหรอยะว่าแกมันปากปีจอ-___-^^:สาวโอเลี้ยง)แถมดูท่าว่านายนิวจะเกลียดฉันเป็นพิเศษด้วยสิ คุณผู้อ่านสังเกตเห็นมั้ยล่ะคะว่ากับคนอื่นน่ะเค้าจะพูดเพราะเสมอแต่กับฉันไม่ว่าอารมณ์ดีหรือร้ายก็ตะคอกฉันตลอดไม่ก็แกล้งฉันอยู่เรื่อยเลย เฮ้อ!ยังไงฉันก็คงต้องทนๆไปอ่ะนะอุตส่าห์ย้ายโรงเรียนมาแล้วนี่ พยายามอยู่ให้ห่างๆนายนั่นแล้วก็ระวังปากตัวเองก็คงไม่เป็นไรมั้ง

“เธอเลิกทำหน้าอย่างนั้นได้แล้วนา”

“=_____=”หน้าฉัน

“เอางี้ เดี๋ยวฉันเล่นกีตาร์ให้ฟังละกัน^^”นายศิลาว่า

“นายเล่นเป็นด้วยเหรอ o_o”

ฉันล่ะนึกว่านายนี่จะเป็นแต่ตีกลอง ตุ้งแช่ อย่างเดียวไม่คิดเลยแฮะว่าตานี่จะมีความสามารถอย่างอื่นอีกด้วย เห็นทีฉันต้องใช้ยางลบ ลบอคติที่มีต่อนายออกซะแล้ว

“อย่าดูถูกกันสิ ใช่ว่าฉันจะมีแค่ปากคอยเห่าคนไปวันๆซะหน่อย^^”นายศิลาพูดก่อนจะเดินไปหยิบกีตาร์โปร่งตัวหนึ่งแล้วกลับมานั่งข้างฉัน

“ฉันเล่นกีตาร์อย่างเดียวคงไม่หนุก เธอช่วยร้องเพลงแล้วกันนะ^^”

“อืม เอาสิๆ ก็ดีเหมือนกัน เล่นมาเลยเพลงอะไรก็ได้ฉันร้องได้หมดแหละ^^”โฮะๆๆ^O^ได้เวลาแสดงความสามารถแล้วข่อย

“เอางั้นเลยเหรอ ถ้าอย่างนั้นเอาเพลงนี้แล้วกันร้องให้ได้ล่ะ^^”นายศิลาเริ่มขยับนิ้วบรรเลงเพลง

ว้าว!นี่มันเป็นเพลงโปรดของฉันเลยนะเนี่ยเพลงของพี่เสกโลโซ รับรองเลยว่าฉันไม่มีทางร้องผิดอย่างแน่นอน ตกหล่นซักตัวก็ไม่มีรับรองได้เลยค่ะคุณผู้อ่าน อะแฮ่ม!ถึงท่อนที่ต้องร้องแล้ว เอาล่ะน้า^^

~‘คืนนี้จันทร์นวลผ่อง มองแล้วคิดถึงแต่เธอ ~

 ~ตัวฉันยืนมองเหม่อ ถามว่าเธออยู่ที่ใด~

~วอนสายลมพัดแผ่ว ให้ช่วยพัดพาใจไป~

~ บอกกับเธอ ว่าคิดถึง~

~จันทร์เจ้ารู้หรือปล่าวว่าฉันเหงาเกินกว่าใคร~

~วันที่เธอลาไกล บอกไปแล้วจะกลับมา~

~ คืนนี้ฉันรอเธออยู่ อยากบอกให้รู้คำเดียวว่า~

~ จะรอจนกว่า ค่ำคืนนี้ไม่มีจันทร์~

~ รัก รักเธอหมดใจรู้หรือปล่าว~

~อยากมีเพียงสองเรา อยู่กับจันทร์เหมือนเคย~

~ อยากฟังสาม คำที่เธอเอื้อนเอ่ย~

~ บอกว่ารักเหมือนเคย อยู่ในอ้อมแขน~’

                ~ o ~ o ~

‘~จันทร์เจ้ารู้หรือปล่าวว่าฉันเหงาเกินกว่าใคร~

~วันที่เธอลาไกล บอกไปแล้วจะกลับมา~

~ คืนนี้ฉันรอเธออยู่ อยากบอกให้รู้คำเดียวว่า~

~ จะรอจนกว่า ค่ำคืนนี้ไม่มีจันทร์~

~ รัก รักเธอหมดใจรู้หรือปล่าว ~

~อยากมีเพียงสองเรา อยู่กับจันทร์เหมือนเคย~

~ อยากฟังสาม คำที่เธอเอื้อนเอ่ย~

~ บอกว่ารักเหมือนเคย อยู่ในอ้อมแขน~

~รัก รักเธอหมดใจรู้หรือปล่าว~

~ อยากมีเพียงสองเรา อยู่กับจันทร์เหมือนเคย~

~ อยากฟังสาม คำที่เธอเอื้อนเอ่ย ~

~บอกว่ารักเหมือนเคย อยู่ในอ้อมแขน ฉัน~ ’

หลังจากนั้นฉันก็ร้องเพลงนู่นเพลงนี่สารพัด ฉันเองก็จำไม่ได้หรอกว่ากี่เพลงถ้าให้นับอ่ะนะวันนึงก็ไม่หมด ชีวิตของฉันใช่ว่าจะมีแต่เรื่องแย่ๆนี่เนอะคุณผู้อ่าน^^เรื่องดีๆมันก็มีออกแยะไป อย่างเช่นเรื่องที่ฉันได้กลับมาเรียนที่เดียวกับไอ้เพชรกับยัยฝ้ายอีกครั้ง ถึงจะมีปัญาหานิดๆหน่อยๆก็เหอะ แล้วก็เรื่องที่ฉันได้มารู้จักกับนายศิลาหรือนายหน้าหม้อนั่นเอง ทั้งๆที่ตอนแรกฉันไม่คิดจะรู้จักกับนายนี่เลยด้วยซ้ำไป แต่อย่างว่านั่นแหละหมาเห่าแต่ไม่กัดดีกว่าหมาที่เชื่องแต่ชอบกัดเจ้าของเวลาเผลอ ที่ฉันพูดเปรียบเทียบก็หมายถึงนายศิลานั่นแหละค่ะ ถึงเค้าจะปากไม่ดีชอบแซวหรือเห่าหอนไปวันๆแต่เค้าก็ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใครซักหน่อยใช่มั้ยคะ^^    

“พลอยฉันมีอะไรอยากถามเธอหน่อยน่ะ”นายศิลาพูดขึ้นขณะที่เรากำลังเดินไปยังที่จอดรถ

ทำไมเราถึงเดินไปที่จอดรถน่ะเหรอคะ? โฮะ ๆๆ ๆ^O^ ก็เพราะว่านายหน้าหม้อเค้าอาสาจะพาฉันไปส่งที่คอนโดน่ะสิ เฮอะ ๆ ๆ คนหน้าตาดีมันก็อย่างนี้แหละค่ะมีคนเข้ามาสนใจมากมายแต่น่ารักยังไงก็คงจะแพ้คุณผู้อ่านกับสาวโอเลี้ยงนั่นแหละค่ะว่ามั้ย^^(ถูก ถูกสุดๆ:สาวโอเลี้ยง

“อืม ถามมาดิ”

“เธอเคยรู้จักกับไอ้นิวมาก่อนหน้านี้ใช่มั้ย”เค้าถามด้วยหน้าตาที่เหมือนกับหมาสงสัย

“เออสิ ”

ยิ่งกว่ารู้จักอีกย่ะ!ไอ้บ้านั่นมันเป็นคนปล้ำริมฝีปากอันอวบอิ่มของฉันไปเลยนะ จะให้ฉันไม่รู้จักมันได้ยังไง จูบของฉันTTโอว! ไม่นะ! Come Back กลับมา Y_Y จูบจ๋า เวอร์จิลของริมฝีปากฉัน มีอีกนะตานี่ยังทำให้หัวใจฉันเต้นตุ้มๆต่อมๆเหมือนจังหวะชัดๆช่าอีก ฮึ่ย! ยิ่งคิดก็ยิ่งแค้น T_T แต่จะทำไงได้ล่ะ ฉันมันจะไปมีเรี่ยวแรงอะไรไปทำร้ายเค้า มีวิธีเดียวก็คือพยายามอยู่ห่างๆเค้าเข้าไว้จะได้ไม่ต้องมีเรื่องกันอีกYY

“โทษนะ รู้จักกันได้ยังไง”มันซักต่อ-_-^^

นายหน้าหม้อนี่มันคงคิดจะซักฉันให้ขาวไม่สีสีตกใส่ซักจุดเลยหรือไงกัน รู้บ้างมั้ยว่าคำถามแต่ละคำถามของแกมันหน้าตอบทั้งน้านนน!!!

“บังเอิญ ฉันดันเดินไปเหยียบหัวแม่ตีนกำของนายนิวเข้าน่ะสิ -_-”มั่วไปเลยฉัน

“หัวแม่ตีนกำO_O!”

“เออ”

“หัวแม่ตีนกำเนี่ยนะ?”มันยังไม่หยุด-_-!!

“ก็ใช่น่ะสิ ตกลงนายจะกลับมั้ยยะ บ้านน่ะจะกลับมั้ย หา!”(พูดยังกะว่านั่นน่ะเป็นรถแกเลยนะยะยัยคุณนางเอก-_-^^:สาวโอเลี้ยง)

“ไปสี ไปๆ”นายศิลารีบแจ้นมาเปิดประตูรถ โฟร์กคันสีเหลืองอ๋อยที่จอดอยู่เป็นคันแรกของที่จอดรถ

ไม่อยากจะเชื่อเลยแฮะว่านายนั่นจะชอบรถแบบนี้ ฉันล่ะก็คิดว่าผู้ชายเค้าจะชอบรถสปร์ต หรือไม่ก็รถเปิดประทุนอะไรอย่างเงี้ยซะอีก นายนี่หนิมาแหวกแนวผิดคาด แถมรสนิยมยังคล้ายๆกับฉันอีก แบบนี้สิจะได้คบกันนานๆหน่อย^^

“นี่ ทำไมพวกนายถึงได้ทำท่าเหมือนกับว่าเกรงกลัวนายนิวนักล่ะ ทั้งยัยฝ้ายแล้วก็ไอ้เพชรด้วย?”ฉันถามขึ้นเพราะความอยากรู้อย่างไม่มีเหตุผล จริงๆเรื่องนี้คุณผู้อ่านเองก็อยากรู้เหมือนกันใช่ม้า^^ฉันรู้ทันหรอกนา

“เธอเคยเห็นหมาบ้ามั้ยล่ะ”

“(-_-)(_ _)(-_-)”ฉันพยักหน้า

“เวลาหมามันบ้าน่ะมีใครบ้างที่อยากเข้าใกล้ ไอ้นิวก็เหมือนกันเวลามันโกรธหรือว่าโมโหพวกเราก็จะพยายามอยู่นิ่งๆให้มากที่สุดมันจะได้ไม่หันมากัดเราไง^^”เค้าหันมายิ้มกับฉัน

“ตาบ้าหันไปมองข้างหน้าเซ่!นายกำลังขับรถอยู่นะเฟ่ย!”ฉันตวาดเค้า

“ฮึ ฮึ ฮ่าๆๆๆ^^ หน้าเธอนี่มันตลกชะมัด”

“เพี้ยนหรือปล่าวนายน่ะ คนเค้าว่ายังหัวเราะอีก”

“ฮ่าๆๆๆๆ^^”ยังอีกๆ

สุดท้ายนายศิลาก็หัวเราะตลอดทางจนมาถึงคอนโด ส่วนฉันก็นั่งด่านั่งว่าเค้าตลอดทางเหมือนกัน สรุปเลยก็คือ เราบ้าแล้วก็ไม่เต็มบาทกันทั้งสองคนนั่นแหละค่ะไม่อย่างนั้นฉันกับตานี่ก็คงไม่คุยกันถูกคอหรอกค่ะ-_-^^ เห็นทีนิยายเรื่องนี้คงต้องเปลี่ยนชื่อเรื่องแล้วมั้งคะ เอาเป็นชื่อ ก๋วนคนบ้าฮาไม่เต็มบาทดีมั้ยคะ สาวโอเลี้ยงว่าไง (ชื่อนั้นน่ะเอาไว้เวลาแกแต่งนิยายเองแล้วกัน-_-!!!:สาวโอเลี้ยง)

อะแฮ่ม!ไดอารี่ที่รักจ๋าวันนี้เป็นวันแรกของการเริ่มต้นชีวิตใหม่ในรั้วทิพยธานนท์รู้หรือปล่าวว่าวันนี้น่ะเกิดเรื่องมากมายกับเจ้าของแกเลยนะ วันนี้น่ะฉันไปโรงเรียนสายรู้มั้ยว่าฉันต้องลอดเข้าเพิงหมาลอด คิดดูดิรูเล็กกะจิ๊ดเดียวกว่าจะออกมาได้แทบตายแน่ะ หลังจากนั้นนะฉันก็ได้เจอกับยัยฝ้ายเพื่อนสุดเลิฟของฉันไง^^ดีใจมากเลยที่เราได้อยู่ห้องเดียวกันอีก ยังมีอีกนะฉันได้เจอเพื่อนใหม่ด้วยแหละเค้าชื่อศิลาหรือนายหน้าหม้อ ทำไมฉันเรียกเค้าอย่างนั้นน่ะเหรอ? ก็เพราะว่าเค้ามันปากชีกอไงล่ะ แต่จริงๆแล้วตานั่นก็แค่เห่าไปงั้นแหละยังไงก็ดีกว่ากัดอ่ะเนอะไดอารี่จ๋า^^ยังไม่หมดวันนี้ฉันเจอกับนายนิวอีกแล้วล่ะ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมฉันต้องเจอกับเค้าอยู่เรื่อยเลย ไม่ใช่แค่เจอธรรมดานะ เค้ายังทำร้ายร่างกายฉันด้วยเหมือนกับเมื่อวันก่อนที่ฉันเคยเล่าให้เธอฟังไง เค้าทำให้ฉันเจ็บเท้าอีกแล้ว ฉันว่าฉันหน้าจะตัดขาทิ้งซะเลยเธอว่าดีมั้ยเจ้าไดอารี่ เออใช่ลืมบอกไปว่าวันนี้ยัยฝ้ายกับไอ้เพชรทะเลาะกันด้วยแหละไม่รู้เหมือนกันว่าพวกมันทะเลาะกันเรื่องอะไรแต่ที่แน่ๆก็คือมันต้องเดือดร้อนมาถึงฉันไงล่ะT_T แต่ชั่งเหอะฉันชินแล้ว วันนี้โดยรวมๆฉันว่ามันก็เป็นวันที่ดีนะถ้าไม่ติดกับว่ามีนายนิวมาเอี่ยวด้วย(-_-) ฮ่าวววว! ฉันชักง่วงแล้วสิเอาไว้เจอกันพรุ่งนี้อีกนะ^^คืนนี้พระจันทร์สวยมากเลยบรรยากาศยังกะในเนื้อเพลงที่ฉันร้องกับนายศิลางั้นแหละ หวังว่าเธอคงนอนหลับฝันดีนะไดอารี่ที่รัก^^