คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6 คิดว่าที่พึ่ง {100%}
6
คิดว่าที่พึ่ง
เสียงโทรศัพท์นั้นที่ดังขึ้นดังขึ้นทำให้คุณนั้นรับมือเพราะมันเป็นสายสำคัญรองจากพ่อแม่ นั้นคือแฟนคนเดียวขอคุณที่คบได้ไม่นานและคิดว่าเขานั้นเป็นคนดีเชื่อใจได้เพราะเขานั้นดีกับคุณทุกอย่างตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงตอนนี้
“พี่ม่อน”
“มารับยูลหน่อยสิ ยูลมีเรื่องให้ช่วย”
“ยูลจะไปรอหน้าป้ายรถเมล์นะ” คุณนั้นคุยกับแร็พม่อนก่อนจะวางสายและแนะนัดหมายด้วยความคิดของคุณว่าจะหนีออกไปจากทีนี้ด้วยโดยที่คุณนั้นไม่ทันได้สังเกตว่าคริสนั้นแอบฟังอยู่ประตูห้อง
คุณนั้นเดินออกมารอป้ายรถเมลืโดยที่คริสนั้นขับรถตามออกมาดูก่อนจะมีรถเบนนั้นมาจอดตรงหน้าคุณแล้วคุณก็ขึ้นรถนั้นไปโดยที่ไม่ได้สังเกตว่าคริสนั้นตามไปด้วย
“ยูลมีเรื่องไรให้พี่ช่วย” แร็พม่อนนั้นถาม
“คือยูลยังหาหอไม่ได้เลย” คุณนั้นตอบก่อนจะหันไปมอง
“ไปคอนโดพี่มั้ย?” แร็พม่อนนั้นหันไปถามก่อนะเลี้ยวรถนั้นเข้าซอยที่เป็นย่างการธุระกิจ
“พี่จะให้ยูลมาอยู่นี้หรอ?” คุณนั้นถามกลับก่อนรถแร็พม่อนจะเลี้ยวเข้าคอนโดใหญ่
เมื่อลงรถมานั้นคุณนั้นก็โดนแร็พม่อนเอาผ้าปิดปากที่มียาสลบนั้นแล้วแบกคุณนั้นขึ้นบ่าแล้วขึ้นลิฟท์ไป คริสที่ตามมาขึ้นไปติดๆ
ความจริงแล้วแร็พม่อนที่คุณนั้นเชื่อใจนั้นกลับไม่ใช่อยากนั้นเขาเป็นคู่อริของคริสตั่งแต่สมัยม.ปลายจนถึงปัจจุบัน แร็พม่อนนั้นรู้ว่าคริสนั้นเข้าออกบ้านคุณบ่อยๆจนทำให้รู้ว่าพ่อคุณนั้นหวังจะให้คริสนั้นมาเป็นลูกเขยโดยแร็พม่อนจึงชิงจีบคุณและทำให้คุณนั้นไว้ใจก่อนลวงมาข่มขืนแล้วถ่ายคลิปส่งไปให้คริส เพราะ คิดว่าจุดอ่อนของคริสคงเป็นคุณ
คุณนั้นที่โดนแร็พม่อนแบกขึ้นมายังห้องเขาก่อนโดยวางลงเตียงกำลังจะโดนทำมิดีมิร้ายแร็พม่อนที่กำลังถอดเสื้อคุณนั้นทำให้คุณนั้นรู้สึกตัวก่อนจะมองเห็นหน้าแร็พม่อนที่กำลังจะถอดเสื้อคุณออก
“ปล่อยนะ” คุณนั้นตกใจก่อนจะขยับตัวเองหนีออกจากแร็พม่อน
“ยูลเธออย่าคิดจะหนีพี่ได้นะ” แร็พม่อนนั้นคลานขึ้นมาก่อนจะขึ้นคล่อมคุณ
“ฉันคิดว่าพี่จะช่วยฉันได้แต่กลับทำร้ายฉัน” คุณพยายามดิ้นให้ตัวเองนั้นหลุดแต่ก็สู้แรงของแร็พม่อนไม่ได้
“ช่วยไม่ได้ เธอเป็นจุดอ่อนของมันเอง” แร๊พม่อนนั้นพูดก่อนจะถอดเสื้อคุรออกแล้วก้มลงไซร้คอคุณที่ดิ้นไปมา
“หมายถึงอะไร” คุณนั้นพยายามถามและดิ้นสุดแรงแล้วใช้มันนั้นผลักแร็พม่อนก่อนจะโดนแร็พม่อนนั้นรวบมือยกขึ้นเหนือหัว
“ไอ่คริสไง” แร็พม่อนนั้นพูดก่อนจะดึงเชือกนั้นมัดมือคุณติดกับหัวเตียงและจัดการจะถอดบราเซียของคุณออก
กีอก กีอก ก๊อก !! เสียงค๊อกประตูที่ขัดจังหวะนั้นทำให้แร๊พม่อนนั้นปล่อยคนที่กำลังนอนร้องไห้เอาเป็นเอาตายด้วยความกลัวและไม่คาดคิดว่าแร๊พม่อนนั้นจะเป็นคนอย่างงี้
“เหี้ยไรว่ะ อารมณ์กำลังมา” แร็พม่อนนั้นเดินไปเปิดประตูก่อนจะล้มลงไปด้วยแรงต่อยของคริสนั้น
“ยูลมีไหน?” คริสนั้นถามก่อนจะกระชากคอเสื้อแร็พม่อนแล้วลงหมัดใส่เข้าที่มุมปากของแร็พม่อน
“คิดแล้วว่าต้องมา” แร็พม่อนนั้นตอบก่อนจะยกมือนั้นมาปาดเลือดที่มุมปากตัวเอง
“กูถาม ยูลมีไหน?” คริสนั้นง่างมือจะต่อยแร็พม่อนอีกรอบ
“ยัยนั้นเสร็จฉันแล้ว” แร็พม่อนนั้นตอบก่อนจะโดนคริสนั้นใส่หมัดหนักนั้นลงไปทีหน้าอีกหลายรอบจนสลบไปก่อนจะได้ยินเสียงร้องไห้ของคุณที่อยู่บนเตียง
คริสนั้นกระถืบแร็พม่อนก่อนจะเขียให้ออกจากทางเดินเพราะขว้างก่อนจะวิ่งเข้าไปหาคุณที่โดนมัดและถอดเสื้อร้องไห้เอาเป็นเอาตายด้วยความกลัว คริสนั้นเดินเข้าไปแก้มัดออก
“คริส” คุณนั้นที่เห้นหน้าคริสจึงเรียกเขาก่อนเข้าไปสวมกอดคริส คริสนั้นเห็นว่าคุณนั้นไม่ได้ใส่เสื้อจึงถอดเสื้อตัวเองมาคลุมไว้
“ฉันอยู่นี้” คริสนั้นตอบก่อนจะกอดคุณนั้นที่ร้องไห้ “ฉันมารับเธอกลับบ้าน” คริสนั้นลูบหัวคุณก่อนจะอุ้มคุณนั้นที่ร้องไห้ด้วยความกลัวเดินออกจากคอนโดแล้วขึ้นรถ
คุณนั้นที่นั่งอยู่ในรถของคริสร้องไห้ไม่หยุดคริสนั้นก็ได้ปาดน้ำคุณออกและได้แต่มองเพราะเขานั้นปลอบคนไม่เก่งได้แต่เป็นเจ้ากำลังเจ้าอรมณ์ออกคำสั่งและเขาคงคิดว่ายิ่งไปปลอบคงยิ่งร้องไห้เลยปล่อยให้คุณร้อง เดี๋ยวก็คงหยุด
แต่จริงๆแล้วคุณนั้นร้องไห้ต้องแต่คอนโดแร็พม่อนยันบ้านของคริส คริสนั้นที่อุ้มคุณกำลังร้องไห้ลงรถมานั้นก็กอดและซบอกคริสโดยไม่มองใครก่อนจะพวกน้องๆของคริสนั้นเข้ามาดูว่าคุณนั้นเป็นอะไร
“ฟาน ยูลเป็นไร?” หมินนั้นถาม
“ใช่ๆ เป็นไร?.” ซูโฮนั้นแทรกขึ้นมา
“ไปไกลๆเลย” คริสหันไปตอบก่อนจะอุ้มตุณนั้นขึ้นห้องโดยที่มีไอ่พวกน้องๆที่เดินตามขึ้นก่อนคริสนั้นจะปิดประตูเสียงดังปัง! จนทำให้พวกที่อยู่ข้างนอกนั้นแยกย้ายกันไป
คุณนั้นที่นอนบนเตียงร้องไห้ไม่หยุดด้วยความกลัวและความไว้ใจที่มีต่อแร็ปมอนนั้นทำให้คริสนั้นขึ้นไปโอบกอดคุณ คุณนั้นก้กอดกลับโดยทั้งทีที่ยังกลัว
“ถ้านายไม่ไปช่วยฉัน ฉันคงไม่รอด” คุณนั้นพูดก่อนจะสะอื้อและร้องไห้ซบอกคริสก่อนจะกอดแน่น
“จะไม่ให้ช่วยได้ไง เธอคือผู้หญิงฉัน ฉันไม่ให้ใครมาทำร้ายเธอ” คริสนั้นพูดอย่างอ่อนโยนก่อนลูบหัวคุณนั้นและมองหร้าคุณก่อนจะปาดน้ำตาคุณอย่างเบามือ
“นายห้ามไปไหนนะ” คุณนั้นพูดออกมาก่อนจะกอดคริสและซบอกอยากแน่นด้วยความกลัว
“สัญญา” คริสนั้นกอดคุณที่ร้องไห้ไม่หยุดก่อนเสียงร้องไห้ของคุณนั้นจะหายไปเพราะคุณนั้นร้องไห้จนหลับ
…………………………………………………………………………………………………..
Kirs part
ผมไม่รู้ว่าเหตุการณ์หล่านี้มันจะเกิดขึ้นอีกไหม แต่ผมรู้แล้ว่าเธอนั้นคือผู้หญิงของผม ผมจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายเธอ ซึ่งผมนั้นก็ยังทำร้ายเธอเอง -..- (?) มันเหมือนโง่มาเลยสินะที่บอกเธอว่าจะไม่ให้ใครทำร้ายเธอ แต่กลับทำเอง ข้อนี่ยกเว้น ใครจะว่าผมเห็นแก่ตัวจะยิงแมร่งเลย
เหมือนเธอนั้นเริ่มมีใจให้ผมนั้นหวังอยากไงไม่รู้สินะ ผมนั้นสัญญาเลยว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจและจะไม่ล้วงเกินเธอ ถ้าผมนั้นห้ามตัวเองได้นะ ผมนั้นจะค่อยปกป้องเธอ จนนาทีสุดท้าย เพราะ ยังไงเธอคือผู้หญิงของผมคนเดียว
The end kira part
..........................................................................................................................................................
พิมพ์ผิดขอโทษเน้อเม้นนางเอกคือกกำลังใจของเอื่อยเน้อ สนุกไม่สนุกบอกเอื่อยเดี๋ยวจะปรับปรุงคุยกันได้
ใครเล่นบอทก็แอดมาคุยกันได้เน้อ Sehun Apollo'z ขอบคุณที่ยังไม่ทิ้งเอื่อย
ขอบคุณนางเอกของฟานฟานที่ยังติดตามและอ่าน T^T
ความคิดเห็น