คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4 ใจสั่งมา {100%}
4
ใจสั่งมา 100%
Kirs Part
ผมนั้นไม่เข้าใจตัวเองจริงๆเลยทำไมต้องเอาเธอมานอนที่บ้านใหญ่ด้วยนะ ทั้งทีกลัวว่าไอ่พวกน้องๆนั้นมันจะทำร้ายเธอ เพราะ พวกมันนั้นถึงจะหน้าตาดีกันทั้งหมดแต่นิสัยลึกๆของพวกมันแล้วก็เหมือนเสื่อซ่อนเล็บกันทั้งนั้นแหละ อีกอย่างผมก็บอกพ่อของเธอว่าจะหาหอให้เธอแต่กลับพามานอนทีบ้านตัวเอง
แต่มีบ้างเรื่องที่อยู่ๆผมก็รู้สุกเจ็บขึ้นมาโดยไม่รู้สาเหตุ ทำไมว่าตอนยัยตัวแสบนี่คุยโทรศัพทืกับไปม่อนเตอร์ผมนั้นรู้สึกเจ็บจี๊ดแปลกๆที่อกข้างซ้าย หรือนี่มันคือว่าผมน้นรักเธอไปแล้วทั้งทีเจอกันยังไม่ถึงวันเลยนะ ผมจะรักเธอได้ไงใช่ไหมล่ะ หรือมันแค่ความรู้สึกชั่ววูบผมเท่านั้น
ผมนั้นที่กำลังมองเธอหลับเหมือนลุกแมวที่มีผมนั้นปิดใบหน้าหวานของเธอผมนั้นใช่มือเขี่ยผมเธอก่อนจะมองหน้าเธอ ผมนั้นไม่รู้ว่าต้องทำยังไงถึงจะได้เธอมาครอบ ผมรู้สึกเหมือนต้องการเธอมาอยู่เคียงข้างอยากปกป้องเธอ แต่กลับทำร้ายเธอตั้งแต่แรกเจอกัน
ผมว่าเธอคงเกลียดผมมากเลยว่ามั้ย?
The end Kirs part
………………………………………………………………………………………………………..
คุณนั้นที่กำลังนอนก็สะดุดขึ้นมาซึ่งพบว่าตนเองนั้นนอนในอ้อมกอดของชายร่างใหญ่หล่อตามหล่อคม นิสัยเย็นชา (หน้าจะบอกคริสก็จบ) จอมซวยโอกาสที่กอดคุณไว้ไม่ต่างจากคุณที่ก็นอนกอดเขาก่อนจะเงยหน้ามองคริสที่จ้องและเฝ้าคุณนั้นนอน
“ตื่นแล้วหรอ?” คริสนั้นถามก่อนคุณนั้นจะลุกขึ้นนั่งแล้วมองหน้าคริส
“อืม” คุณนั้นตอบก่อนจะขยับห่างออกจากคริส
“กลัวฉันหรอ?” คริสนั้นถาม แล้วลุกลงจากเตียง
“ยังมาถาม นายมันปีศาจเยือกเย็น จอมฉวยโอกาส” คุณนั้นตอบจนทำให้คริสนั้นขมวดคิ้ว
“คงจริงสินะ” คริสนั้นตอบน้ำเสียงเยือกเย็นก่อนจะเดินออกจากห้องไป
“ยูลมึงทำไรมึงเนี่ยปากมึงเสียจังมานอนบ้านเขาแล้วยังด่าเขาอีก เอ๊ะแต่กุได้ขอนิหว่า เขาเสือกเอง โอ๊ยยยยยแต่ก็ว่าเขาอย่างนั้นไม่ได้นะอิยูล” คุณนั้นนั้งคุยกับตัวเองเหมือนคนบ้าก่อนจะตบตีปากตัวเองเบาๆที่ไปด่าคริสอย่างนั้น ก่อนจะถอดหายใจแล้วเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำ
18 : 30 น.
คุณนั้นเดินออกจากห้องน้ำก็เจอคริสนั้นที่นั่งรอและเสียงทีโทรศัพท์ที่ดังของคุณนั้น คุณนั้นรีบวิ่งไปหยิบโทรศัพทืก่อนจะปิดเสียงมัน
“นายมีอะไร?” คุณนั้นถามคริสที่มองคุณ
“หิวยัง?” คริสนั้นถามสั้นๆก่อนจะลุกขึ้น “ถ้าหิวก็ลงไปข้างล่าง” คริสนั้นพูดก่อนจะเปิดประตูแล้วลงไปข้างล่างซึ่งคุณนั้นก็เดินลงตามไป
ทั้งบ้านนั้นเงียบไม่มีเสียงเหมือนบ้านร้างที่ไม่มีคนอยู่ คริสนั้นที่เดินนำเงียบๆเดินเข้าห้องครัวก่อนจะเปิดตู้เย็นหาของกินสำเร็จรูป เพราะ คริสนั้นทำอาหารไม่เป็นอย่างมากก็อุ่นอาหารเป็นเท่านั้น เขานั้นหยิบสปาเก๊ตตี้นั้นเข้าไมโครเวฟก่อนรอมัน คุณนั้นที่นั้งรอเอามือเท้าคางนั้นนั่งมองว่าเมื่อไหร่จะได้กิน เมื่อเสียงไมโครเวฟดัง คริสนั้นก็หยิบออกมาวางหน้าคุณ
คุณนั้นจัดการกับอาหารตรงหน้าด้วยไม่สนใจคริสที่นั่งมอง คุณนั้นกินจนอิ่มก่อนจะหยิบกล่องนั้นทิ้งขยะ
“นี่นาย พวกเขาจะรู้มั้ยว่าฉันนอนนี่” คุณนั้นถามคริสที่นั่งกินน้ำตรงหน้าคุณ
“ไม่รู้สิ” คริสนั้นตอบก่อนจะหยิบแก้วน้ำแล้วรินน้ำให้คุณ
“ถ้าเขารู้หล่ะ?” คุณนั้นถามแล้วยกแก้วขึ้นดื่มน้ำจนหมดแล้ว
“บิงโก” คริสนั้นเดินหยิบแก้วไปวางในอ่างล้างจานก่อนจะเดินออกจากหน้าครัว
“หมายความว่าไง?” คุณนั้นถามและเดินตามคริสไปมา
“ไม่รู้ เพราะ ฉันไม่เคยพาผู้หญิงเข้าบ้าน” คริสนั้นตอบแล้วเดินขึ้นบันไดคุณนั้นก็เดินขึ้นตาม คุณนั้นเข้าห้องคุณนั้นก็เข้าตาม “จะตามอีกนานมั้ย?” คริสนั้นหยุดก่อนจะหันไปมองคุณที่เดินตามจนชนเข้าหน้าอกของคริส
“ไม่แล้ว” คุณนั้นตอบก่อนจะขึ้นไปนอนบนเตียงใหญ่ของคริสแล้วนั่งคิดนอนคิดว่าทำไมเขาถึงพาคุณเข้าบ้านจนคุณนั้นคิดไปหลายๆอย่างล้วนมีแต่ลบและลบ
“เธอจะคิดมากทำไม?” คริสนั้นเดินมานั่งขอบเตียงก่อนจะมองคุณที่นอนคิดถึงคำพูดของคริสเมื้อกี้ “นอนได้แล้ว” คริสนั้นบอกคุณ แล้วหยิบผ้าขนหนุเข้าห้องน้ำไป
30 นาทีผ่านไป ไหวเหมือนโม้
คุณนั้นที่นอนอยู่บนเตียงของคริสนั้นนั่งมองประตูห้องน้ำว่าเมื่อไร่เขาจะออกมา -.- (เหมือนโรคจิต) จนคริสนั้นเดินออกมาโดยมีผ้าขนหูที่พันรอบเอวเท่านั้น คุณนั้นที่นั่งมองก็ตกใจยกมือขึ้นมาปิดตา คริสที่เห็นการกระทำของคุณนั้นจึงหัวเราะเล็กน้อยก่อนเดินไปหยิบเสื้อนั้นมาใส่
“นาย” คุณนั้นเรียกคริสที่กำลังใส่เสื้อหันมามอง
“หื้อ?” คริสนั้นตอบก่อนจะดึงผ้าขนหนูซึ่งเข้านั้นใส่บ๊อกเซอร์ไว้ของใน
“เปล่า..” คุณนั้นตอบเสียงเบาจนทำให้คริสนั้นสงสัย คริสนั้นเดินเข้าไปหาคุณที่นั้งอยู่บนเตียง
“กลัวฉันหรอ” คริสนั้นถามก่อนเขานั้นจะนั่งลงขอบเตียงแล้วมองหน้าคุณด้วยสายตาที่อ่อนโยน แต่คุณนั้นคิดว่ามันคือสายตาที่เยือกเย็นมากกว่าอ่อนโยนซะอีก
“อิ้อ” คุณนั้นพยักหน้าก่อนจะขยับตัวเองนั้นออกห่างจากคริส คริสนั้นเห็นท่าทีที่คุณกลัวเลยลุกจากเตียงแล้วไปนอนโซฟาแทน
“ดึกแล้วหลับซะ” คริสนั้นบอกก่อนเขานั้นจะนอนหันหลังให้คณนั้นเห็นแผ่นหลังที่ใหญ่ของเขา
เมื่อคริสนั้นสั่งคุณนั้นคุณก็ลุกไปปิดไฟโดยไม่มีใครสั่งก่อนจะขึ้นเตียงแล้วนอนห่ม ทั้งทีใจก็กลัวว่าจะโดนคริสนั้นทำร้ายหรืออะไรสักอย่าง เพราะ ตนเองนั้นดันมาบ้านเขาอีกอย่างเสือกนอนห้องเขาอีกจนทำให้คุณนั้นคิดมากแล้วหลับไป
เที่ยงคืน
เสียงดังโวยวายภายในบ้านแสดงให้เห็นว่าพวกน้องๆของคริสนั้นกลับมาถึง คริสนั้นที่นอนได้ยินเสียงดังกลัวมันจะรบกวนคุณี่กำลังนอน จึงเดินออกไปนอกห้อง
“ไอ่สัส เงียบกันหน่อย” คริสนั้นตะโกนลงไปยังข้างล่าง
“ครับๆ” เสียงพวกน้องๆที่ประสานกันนั้นตะโกนตอบ
“อีกสิบนาที ถ้ากูยังได้ยินเสียงพวกมึงอยู่ข้างล่าง เดี๋ยวรู้เลย” คริสนั้นตะโกนลงไปอีกทีก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเอง
คืนนี้ฝนตกหนักมากคริสนั้นที่นอนโซฟานั้นยกมือขึ้นมาก่อนอกตัวเองโดยอากาศในห้องที่หนาวโดยแอร์อยู่ คุณนั้นตกใจตื่นแล้วหันไปมองคริสที่นอนสั่นอยู่โซฟาใหญ่คุณนั้นซึ่งผ้าห่มนั้นมีผืนเดียว คุณจึงตัดสินใจเอาห่มนั้นไปห่มให้คริส คริสที่ไม่รู้สีกนั้นหันมาแล้วดึงคุณนั้นไปกอดอย่างแน่น ทั้งทีคุณนั้นก็ไม่ขัดขืนก่อนจะหันไปซบอกคริสโดยอนุติมัตแบบไม่ต้องสั่งก่อนจะหลับไปด้วยความอุ่น
100%
…………………………………………………………………………………………………………….........................
ครบล่ะเน้อ TT อ่านแล้วเม้นด้วยเน้อ เอื่อนอยากจะรู้ว่าันแย่ก่อแค่นั้น จะได้ปรับปรุงเรื่องตั้งแต่ต้นอ่าาาาา ขอบคุณนางเอกฟานฟานที่ยังติดตามเน้อ ของคุณแต้ๆเลย นางเอกอี้ฟาน
ความคิดเห็น