คลังเก็บของส่วนตัว ^^

ลำดับตอนที่ #38 : ใบสมัครนางเอกยุนยุน น้องธัน

ใบสมัครนางเอกของ....(ยุนโฮ)

[[ FORM FOR AUDITION ]]

 

ส่วนที่ 1 (เกี่ยวกับข้อมูลตัวละคร)

1. ชื่อ((ขอมีความหมายค่ะ)) :: ปาร์ค แจวอน (ผู้หญิงที่มีพรสวรรค์)

2. วันเกิดและอายุ ::20 สิงหาคม / 18 ปี

3. บุคลิกและรูปร่างลักษณะ ::สาวน้อยผิวขาวดังหิมะ จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตากลมโต ผมยาวถึงกลางหลังสีน้ำตาลเข้ม ยิ้มง่าย พูดมาก และอยู่นิ่งๆแทบจะไม่ได้ เสียงหัวเราะของเธอดูสดใสตลอดเวลา จะว่าไปเสียงหัวเราะของเธอนี่ก็เป็นเอกลักษณ์ของเธอเลยซะด้วยซ้ำ  ยามปกติเธอไม่จะชอบทำหน้าประหลาดๆที่ใครเค้าไม่ทำกัน

4. ชั้นปีและหอพัก ::ชั้นปีที่ 4 หอพัก ปราการตะวัน

5. สัญชาติ / เชื้อชาติ ::เกาหลี / จีน

6. ลักษณะนิสัย (ไม่ต่ำว่า 5 บรรทัดนะคะ) ::สาวน้อยแสนร่าเริง เธอสดใสเหมือนพระอาทิตย์ยามเช้าที่เจิดจรัส เป็นคนยิ้มง่าย และ มองโลกในแง่ดีสุดๆ เคยเป็นคนง่ายๆ ไม่ค่อยสนใจสิ่งรอบๆตัวเท่าไร อยากทำอะไรเธอก็ทำ ไม่อยากทำเธอก็ไม่แตะ ค่อนข้างจุ้นจ้าน วุ่นวาย ด้วยความที่เป็นคนเข้าใจยาก ทำให้ใครก็มองว่าเธอคนนี้เลอะเทอะและเพ้อเจ้อประจำ เธอชอบพูดอะไรที่คนอื่นไม่เข้าใจ ไม่ว่าจะเป็นมุกแป้กๆที่เธอมักจะยืนหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังอยู่คนเดียว ทั้งที่คนอื่นได้แต่งง ว่างๆเธอชอบหากระจกมาฝึกหน้าตาประหลาดๆและพิสดารซึ่งคนส่วนใหญ่เขาไม่ทำกัน ไม่มีใครรู้ว่าเธอฝึกไปทำไม แต่ก็ไม่มีใครกล้าถาม เพราะคำตอบทุกครั้งจะเหมือนเดิม คืออยากทำ ไม่ใช่ว่าเธอจะทำทุกอย่างที่เธออยากนะ แต่เธอจะเป็นทำสิ่งนั้นอย่างมุ่งมั่นก็ต่อเมื่อสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ทำให้เธอมีความสุขเท่านั้น ใช่เธอไม่ค่อยสนใจอะไร แต่ถ้าหากเธอสนใจอะไรขึ้นมาแล้ว เธอก็จะจดจ่ออยู่กับสิ่งๆเดียว เป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงความรู้สึกเท่าไร เพราะทั้งวันเธอจะได้แต่ยิ้ม ยิ้มแล้วก็ยิ้มเท่านั้น เธอไม่เคยแสดงอารมณ์อย่างอื่นให้ใครเห็น แต่ที่เธอยิ้มก็ไม่ได้แปลว่าเธอมีความสุข เพราะเธอค่อนข้างจะเป็นคนเก็บอารมณ์เก่ง เธอคนนี้ รั่วๆ บ้าๆบอๆ เป็นคนสนุกสนาน และร่าเริงเกินเหตุ ลั่นล๊าได้ทั้งวี่ทั้งวัน เธอเป็นคนรักเสียงเพลงและความตื่นเต้นหรือเรื่องลี้ลับ ชอบหาอะไรใหม่ๆทำอยู่เสมอๆ อยู่ไม่เคยเป็นสุข ขยุกขยิกแทบจะตลอดเวลา เธอคนนี้ไม่เคยจริงจังกับอะไรสักอย่าง ใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่มีจุดมุ่งหมายในชีวิต เธอเป็นมีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ และความคิดของเธอส่วนมากก็มักจะแปลกพิสดาร ว่าไปเธอไม่มีอะไรที่เหมือนคนปกติส่วนไปสักนิด ดูไปแล้วผู้หญิงคนนี้แทบไม่มีสาระในตัวเอง แต่ใครจะไปรู้ว่าเธอเป็นคนเอาจริงเอาจังได้เช่นกัน แล้วเวลาเอาจริงเอาจังเธอก็จะตั้งใจสุดๆ ไม่ว่าจะสำเร็จหรือไม่ เธอก็จะทำมันอยู่อย่างนั้น ไม่ยอมแพ้และไม่ท้อถอย ตราบใดที่มันยังไม่สำเร็จเธอก็จะไม่มีวันหยุด ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ก็ตาม เธอก็จะทำอยู่เพียงแค่นั้น ใครๆก็มองว่าเธอบ้า ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ แล้วจะพยายามไปเพื่ออะไร แต่ไม่ว่าใครจะพูดอย่างไรเธอก็ไม่สน เพราะเธอพอใจที่จะทำ เธอคนนี้ขี้สงสัย เนื่องจากเป็นคนช่างสังเกตุ เธอจึงชอบถามนู้นถามนี่อยู่แทบจะตลอดเวลา จนคนที่โดนถามรำคาญไปเลยก็มี เธอเป็นคนพูดเก่ง คุยสนุก เธอรู้ว่าคนแบบนี้ควรชวนคุยเรื่องอะไร หรือควรทำแบบไหนให้คนๆนั้นสนใจเรา เธอคนนี้ถึงจะมีความเป็นเด็กอยู่ในตัวสูง ไม่ว่าจะเป็นการที่ค่อนข้างเอาแต่ใจ ขี้งอน และดื้อรั้น แต่นั่นก็เป็นเสน่ห์ของเธออย่างหนึ่ง เธอเป็นคนใจดีและชอบช่วยเหลือทุกคนถ้าทำได้  เธอเป็นคนเก็บความลับเก่งมาก เพราะเธอไม่อยากคนที่เป็นเจ้าของความลับเดือดร้อนเธอจึงพยายามจนถึงที่สุด ไม่ว่าจะลำบากขนาดไหนก็ตาม เพราะถ้าความลับนั้นทำให้เจ้าของเสียหาย เธอจะไม่มีวันทำให้มันรั่วไหล ไม่ว่าคนที่เป็นเจ้าของความลับจะดีกับเธอหรือไม่ก็ตาม เธอคนนี้เป็นคนที่เกลียดใครไม่เป็น ต่อให้คนๆนั้นร้ายกับเธอแค่นั้น เธอก็จะไม่มีวันทำร้ายใคร เพราะเธอรู้ว่าทุกคนมีเหตุผลในการกระทำ เหมือนเธอไงที่ต้องยิ้มตลอดเวลา เพื่อให้คนรอบข้างสบายใจ ต่อให้เธอแย่แค่ไหนเธอก็พร้อมที่จะยิ้ม หลายครั้งเมื่อเธอรู้สึกถึงเรื่องร้ายๆ เธอจะไม่ยอมบอกใครทั้งสิ้น แต่จะพยายามช่วยเหลืออยู่ห่างๆ เธอไม่อยากให้ใครกังวล เธอไม่ชอบน้ำตา เธอไม่ชอบเห็นใครโศกเศร้า เพราะเธอคนนี้อยากให้โลกนี้มีแต่รอยยิ้มและความสุขเท่านั้น
7. จุดเด่น ::เสียงหัวเราะสดใส , ดวงตาสีชา และ ผมยาวสลวยถึงกลางหลัง

8. ชมรม ::การตรวจโชคชะตา

9. สิ่งที่ชอบและสิ่งที่เกลียดหรือไม่ชอบ: เรื่องลี้ลับ, โชคชะตา และพรหมลิขิต / ความร้อน, ความเงียบ และการอยู่นิ่ง

10. สิ่งที่กลัว ::ความสูง และ แมว

11. ประวัติครอบครัว ::เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของนักพยากรณ์ชื่อดังชาวจีน พ่อของเธอมีถึง 6 สัมผัส เขาเห็นวิญญาณ เข้าสามารถทำนายอนาคตอันใกล้ได้ แต่กลับไม่มีใครเชื่อในคำทำนายของเขา อาจเป็นด้วยที่อยู่ต่างบ้านต่างเมือง จึงไม่แปลกที่คนเกาหลีส่วนใหญ่จะไม่เชื่อตำราจีนเก่าๆที่พ่อเธอมักพกไปไหนมาไหนเสมอ แม่ของเธอเป็นเพียงเจ้าของร้านอาหารจีนเล็กเท่านั้น ท่านชอบดูดวงชะตา ฮวงจุ้ย และโฉลกประจำวันมากมาย ทั้งๆที่พ่อก็คอยบอกว่ามันไม่ได้ช่วยอะไรแต่ท่านก็ไม่เคยฟัง และยังคงเคร่งครัดเรื่องพวกนี้ต่อไป ไม่ว่าพ่อของเธอจะชอบทะเลาะกับแม่เรื่องฮวงจุ้ยหรือโฉลกอะไรต่างๆประจำ แต่เธอก็เห็นทั้งคู่รักกันดี และเธอก็รักพวกท่านมากเช่นกัน

12. ประวัติการเรียน: ปานกลาง ก็เธอไม่เคยจริงจังกับอะไร เธอจึงเรียนให้ผ่านๆก็พอ

13. ประวัติความรัก ::ไม่เคยมี ก็เพราะว่ามันไม่เป็นมงคลกับชีวิต เพราะยังไม่ถึงเวลา แม่เธอบอกเอาไว้ แต่พ่อเธอกลับพูดว่า เมื่อเวลามาถึง มันจะมาของมันเอง เธอจึงไม่เคยไขว่คว้าหรือตามหาความรักเหมือนเด็กสาวคนอื่นๆที่อยากมีความรัก^^

14. ความสามารถพิเศษ :: การทำนายทุกชนิด ไม่ว่าจะเป็น ดวงชะตา ราศี ฮวงจุ้ย วันเดือนปีมงคล ดวงชะตาจากดวงดาว ฯลฯ ,เรื่องเกี่ยวกับดาราศาสตร์ เพราะมันมีส่วนในเรื่องดูดวงชะตาเช่นกัน เรื่องการทำนายส่วนมากก็มาจากแม่เธอที่เคร่งไปซะทุกเรื่อง ,ภาษาจีน และ ดวงตาแห่งอนาคต เธอสามารถรับรู้เหตุการณ์ทั้งเรื่องดีและเรื่องร้ายที่จะเกิดขึ้นในภายหน้าได้ อาจจะเป็นเพราะพ่อเธอที่พิเศษกว่าคนอื่น เธอจึงได้รับพรนี้มาเช่นกัน แต่ดูเหมือนว่าพรนี้จะมีมากเกินไป จนเธอไม่สามารถควบคุมมันได้ พลังมันช่างมหาศาลจนบางครั้งก็จำให้เธอรู้สึกอ่อนเพลีย พลังดวงตาอนาคตของเธอ ไม่มีความแน่นอนว่ามันจะใช้ได้เมื่อไหร่ แต่ถ้าเธอต้องการใช้มันก็จะเผยออกมาแต่มากกว่า ตอนที่มันเผยอนาคตออกมาเอง ด้วยเหตุนี้เธอจึงไม่ค่อยดูดวงชะตาให้ใคร ถึงจะดูด้วยศาสตร์อื่นๆได้ แต่เธอก็จะรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างอยู่รอบกายตลอดเวลา เธอจะรับรู้อนาคตได้โดยความรู้สึก และ ภาพเหตุการณ์ล่วงหน้าที่มักจะเผยขึ้นมาตอนจิตใจเธอว่างเปล่าค่ะ^^

15. อิมเมจ พร้อมชื่ออิมเมจ (ขอแบบดูดีนะคะ ไม่ต่ำกว่า 5 รูปค่ะ) :: Park Boram (ถ้าซ้ำ เปลี่ยนได้นะ)

ส่วนที่ 2 (เกี่ยวกับตัวผู้สมัคร)

1. ชื่ออะไรเอ่ย ฟามีจ้า

2. อายุเท่าไหร่คะ17 แล้วค่ะ

3.ยินดีที่ได้รู้จักน้า สัญญาว่าถ้าติดแล้วไม่ทิ้งกันนะคะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก ถ้าติดพี่ไม่ทิ้งแน่นอนจ้า

 

ส่วนที่ 3 (คำถาม)

1.หากจู่ๆคุณได้รับคำเชิญจากครูใหญ่ของโรงเรียนให้เข้าไปร่วมงานเลี้ยงน้ำชาส่วนตัวของท่าน คุณจะรู้สึกอย่างไร(( ไม่ต่ำกว่า บรรทัดครึ่งนะคะ))

::ฉันหรอ ในใบคำเชิญมันเขียนชื่อฉันไว้จริงๆหรอ ปาร์ค แจวอน มันก็ชื่อฉันนี่ หรือที่นี่มีคนชื่อซ้ำ เอ๊ะ แต่ถ้าไม่ใช่ฉันจริงทำไมมันถึงมาส่งอยู่หน้าห้องเราล่ะ ไม่นะ!!! หรือฉันไปทำอะไรรุนแรงเข้าครูใหญ่ถึงเชิญ แต่ถ้าทำเรื่องใหญ่ ครูน่าจะเรียกไปตักเตือนสิ ไม่ใช่ชวนไปดื่มน้ำชา อ้าว? แล้วเขามาชวนฉันทำไมล่ะ เขาเป็นญาติกับป๊าหรอ ไม่น่าครูใหญ่เป็นคนเกาหลี ป๊าเป็นคนจีนจะไปเอาส่วนไหนไปเป็นญาติกันล่ะ แล้วมันเรื่องอะไรล่ะเนี่ย!!! ช่างมันแล้วกัน ไปถึงก็รู้เอง กินน้ำชากับครูใหญ่ ขนมเพียบชัวร์เลย ลาบปากแจวอนจริงๆ ของฟรี ของฟรี >O<

 

2.หากคุณจะต้องทำภารกิจบางอย่างซึ่งนั่นก็คือการตามหานักท่องราตรีผู้ควบคุมกาลเวลาทั้งมวลกับรุ่นพี่และรุ่นน้องทั้งสองหอ คุณคิดว่าคุณรู้สึกอย่างไรและมีเหตุผลอะไรที่คุณเข้าร่วมภารกิจครั้งนี้((ไม่ต่ำว่า 2 บรรทัดนะคะ))

::ภารกิจตามหานักท่องราตรีหรอ ฉันเคยได้ยินเรื่องนี้มากผ่านๆนะ แต่ก็ไม่ได้สนใจเท่าไรนี่สิ นักท่องราตรีจะเป็นยังไงนะ น่าสนุกดีจริงๆ ต้องไปตามหาตอนกลางคืนรึเปล่า แล้ว เวลาตามหาจะเห็นผีไหม แล้วถ้าเจอผีจะทำไงดี อยากรู้ๆ >O< ตื่นเต้นจังเลย แล้วถ้าหานักท่องราตรีเจอ เขาจะดุเราไหมนะ ไปกวนเวลาเที่ยวเขาอ่ะ แต่เขาคงใจดีหรอก ไม่งั้นคงไม่ท่องราตรีจริงไหม แต่เขาเป็นผู้ควบคุมเวลานี่ เขาอาจจะสาบให้เราแก่ก็ได้ ไม่เอานะ ถ้าแจวอนแก่ แจวอนจะสวยไหมล่ะ TTT^TTT ชักไม่อยากทำแล้วสิ เวลาให้มันผ่านไปดีๆก็ได้นี่ ทำไมต้องมีคนคอยควบคุมด้วย กาลเวลานี่ประหลาดดีเนอะ แต่มันก็น่าสนุกนะ โอกาสก็ไม่ได้มีบ่อยๆ แถมฉันไม่ได้ไปตามหาคนเดียวเสียหน่อย เพื่อนไปเป็นฝูงเลย (ฝูง?) ไม่เห็นต้องกลัวเลย ฮ่าๆๆๆ ฉันเข้าร่วมแน่นอน ส่วนเหตุผลที่เข้าร่วมก็ง่ายๆ อยากเข้า น่าสนุกดี เจอไม่เจอก็ช่างสิ เสี่ยงตายไหมไม่รู้ แต่ทุกคนก็เกิดมามีชีวิตเดียว ใช้ให้คุ้มค่าสิ เรื่องสนุกๆอย่างนี้ ปาร์ค แจวอนไม่พลาดแน่นอน.... แต่ฉันมีความรู้สึกแปลกๆด้วยกับภารกิจครั้งนี้ ใจมันหวิวๆยังไงก็ไม่รู้ จะมีเรื่องที่เปลี่ยนแปลงทั้งใหญ่งั้นหรอ แล้วอะไรล่ะ ความรู้สึกฉันมันเป็นแบบนั้นจริงๆนะ แล้วมันก็ไม่เคยผิดด้วยสิ เปลี่ยนแปลง ทำให้ชัดกว่านี้ได้ไหม ปวดหัวจัง TTTOTTT ไม่คงไม่คิดมันแล้ว ชะตาไม่มีใครเปลี่ยนได้ เหมือนชะตาที่ทำให้ฉันเกิดมางดงามอย่างนี้ไงล่ะ ฮ่าๆๆๆ ^O^

 

3. ฉากที่อยากให้มีในนิยายเรื่องนี้ค่ะ ((จะเป็นฉากรักระหว่างคุณกับคู่ , ตอนจบ , ฉากบู๊ ฯลฯ ตามสบายเลยค่ะ))

:: อยากให้มีฉากเยี่ยมหอของผู้ปกครองค่ะ พี่ว่ามันคงวุ่นวายน่าดูถ้าป๊า กับ ม๊าของแจวอนมาเจอที่นี่  ก็ประมาณว่า......

 

 

          สวัสดีค่ะทุกคนฉัน ชื่อ ปาร์ค แจวอน เป็นคนจีนที่เกิดที่ประเทศเกาหลี แต่ก็ไม่ใช่ว่าฉันลืมความเป็นจีนนะ ก็เวลาอยู่ที่บ้าน ฉันยังต้องพูดภาษาจีนอยู่เลย ป๊าบอกว่าเราเป็นจีน ก็ต้องสื่อสารกันเป็นภาษาจีนสิ บ้านฉันวุ่นวายมากๆเลยล่ะค่ะ จะทำอะไรทีก็ต้องดูฤกษ์ดูยามให้วุ่นไปหมด ม๊าคลั่งเรื่องฮวงจุ้ยมากเลย ของนี้วางตรงนี้ดีไหม ตรงนั้นห้ามวางอย่างนี้ แล้วก็ชอบเรื่องโฉลกด้วยล่ะ สีนี้ดีนำโชค สีนี้อย่าเอามาเข้าใกล้มันจะพาหายนะมาให้ เพราะเรื่องนี้แหละทำให้ป๊ากับม๊าทะเลาะกันประจำ เพราะป๊าบอกว่าต่อให้ย้ายบ้านมันก็ไม่ได้ช่วยอะไรให้ขึ้นนักหรอกน่า ทะเลาะกันซะใหญ่โตเชียว เรื่องนี้ม๊าไม่เคยยอมป๊าจะทีเฮ้อ~  ยิ่งคิดก็อยากเจอจังเลย พวกท่านจะสบายดีไหม อาม่ายังน่ารักเหมือนเดิมรึเปล่า แล้วได้เอาแมวบ้าน่าขยะแขยงไปปล่อยวัดหรือยัง คิดถึง ป๊ากับม๊าที่สุดเลย

 

 

“อาหมวยนั่งทำอะไรอยู่”ดูสิ คิดถึงพวกท่านจนหลอนแล้วป๊ากับม๊าจะมาได้ไงเล่า

 

 

 

“อาหมวยทำไมลื๊อไม่ตอบป๊าฮะ!!!”จะเสียงดังทำไมเนี่ยกำลังคิดถึงบ้านอยู่นะ

 

 

 

“อาหมวย อาหมวย ปาร์ค แจวอน!!!”

 

 

 

“คะ....”ฉันสะดุ้งพลางหันเงยหน้าขึ้นไปมองคนที่ทำลายความสุขฉัน โธ่ก็แค่ตาแก่พุงโตเหมือนลูกแตงโม เหมือนป๊าเลย ป๊าเหรอ

 

 

 

 

“ป๊า มาได้ไงเนี่ย”ฉันเอ่ยด้วยความดีใจก็จะรวบป๊าเข้ามากอด คิดถึงพุงป๊าที่สุดเลย

 

 

 

“อั๊วก็นั่งรถมาสิ จะให้เหาะมารึไง”

 

 

 

“ฮือๆๆๆๆ คิดถึงป๊าอ่า TTTOTTT” ฉันกล่าวดูความสุขใจ ก่อนจะปล่อยโฮออกมา ได้เจอป๊าแล้ว กำลังคิดถึงอยู่เลย แปลว่าสวรรค์คงเห็นใจอาหมวยปาร์คอย่างฉัน

 

 

 

“อ้าว!!! โอ๋ๆๆ ไม่ร้องจะคนดี ลูกสาวป๊าทำไมขี้แยอย่งงี้ล่า”ป๊าปลอบฉันพลางลูบหัวบ่อยๆ

 

 

 

 

“ก็อั๊ว คิดถึงอาป๊านี่นา และป๊ามาคนเดียวหรอ”ฉันเอ่ยบอกป๊า พลางหันซ้ายหันขวาก็ไปพบกับม๊าที่ยืนมองเตียงฉันด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ ม๊าอย่าบอกอั๊วน้า ว่ามันไม่ถูกโฉลก ไม่เอาอย่ามาทะเลาะกับป๊าที่นี่น้า TTT^TTT

 

 

 

“อาม๊า ทำไมลื๊อทำหน้าอย่างนั้นล่ะ”

 

“อาหมวย ใครให้ลื๊อนอนเตียงสีขาวเนี่ย ลื้อเกิดวันศุกร์มันเป็นอัปมงคลรู้ไหม อย่างลื๊อต้องสีเหลืองหรือสีฟ้าสิ”

 

 

 

“โธ่ ม๊าก็ทางโรงเรียนเค้าจัดมาให้อย่างนี้”

 

 

 

“นั่นสิ ลื๊อจะสนไปทำไม ลูกก็อยู่มาเกือบเทอมแล้ว ไม่เห็นมีเรื่องร้ายเลย”ใช่ๆๆๆ ป๊าพูดถูก ม๊าชอบยุ่งยาก

 

 

 

 

“ไม่ได้!!! ดูสิประตูห้องอีก ใครสั่งให้เป็นสี่เหลี่ยมฮะ อย่างนี้ชีวิตก็ไม่ราบรื่นสิ ของลื้อต้องประตูโค้งๆ”

 

 

 

"แต่ม๊า....."

 

 

“แล้วนี้อะไรฮะ!!! ใครให้เอาแจกันดอกไม้มาวางไว้บนหัว มันไม่ดี”

 

 

 

 

“สีแจกันอีก ใครให้ใช้สีชมพูฮะ”

 

 

 

 

“แล้ว....”โอ๊ย!!!! ใครให้ม๊าเข้ามาเนี่ย ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว ใครก็ได้ ช่วยแจวอนด้วยยยยย ><




"นี่ลื๊อจะอะไรกับลูกนักหา มันเปลี่ยนไม่ได้ ลื๊อก็น่าจะรู้"





"อั๊วก็แค่จะหาสิ่งที่ดีที่สุดให้ลื๊อ"




"ดีที่สุด โดยการมาโวยวายนี่นะ ไร้สาระน่า ฮวงจุ้ยหรือโฉลกมันไม่ได้ทำให้ใครย่ำแย่ขนาดถึงชีวิตหรอก"ไม่นะ ป๊ากับม๊าจะทะเลาะกันแล้ว ไม่เอา ป๊าใจเย็น ม๊าใจเย็น!!!





"ลื๊อรู้ได้ยังไงหา!!! ไม่เชื่อก็อย่ามาขัดได้ไหม"




"ก็ลื๊อเรื่องมากนี่"




"อั๊วหรอ"แล้วก่อนเรื่องราวจะจบ ก็หมดเวลาเยี่ยมพอดี>< แจวอนโล่งอก

 

 

 

เป็นไงบ้าง พี่อยากให้มีฉากนี้ด้วยอ่าค่ะ จะได้เพิ่มสีสัน ^^ เริ่มรักป๊ากับม๊าแจวอนขึ้นเยอะเลย แล้วพอสุดท้ายในที่สุดม๊าแจวอนก็ชนะ เพราป๊าไม่เคยเถียงขึ้นซะที ม๊าของเธอจึงขอเข้าพบครูใหญ่แล้วจัดการเรื่องห้องลูกสาวซะใหม่ จนถูกฮวงจุ้ยและโฉลก โดยมีป๊าแจวอนยิ้มเห่ยๆอยู่ข้างๆ

 

 

................................................

คำถามง่ายๆมากๆนะคะ ขอแค่ตั้งใจตอบ ตอบดูดีโดนใจธันก็ให้แล้วล่ะค่ะ ><