คลังเก็บของส่วนตัว ^^

ลำดับตอนที่ #29 : ใบสมัครดงแฮ 1 น้องฝ้าย

DONGHAE’s GIRL 1 FORM ; ใบสมัครนางเอกหมายเลขหนึ่งของดงแฮ

(คำตอบใช้สีฟ้านะคะ)

 

 

 

เกี่ยวกับผู้สมัคร

 

นามแฝง ; NuFy

ชื่อเล่น ; ฟามีค่ะ

อายุ ; เอาเป็นว่าแก่กว่าฝ้ายแล้วกัน ไปอยากบอกบ่อยๆ^^

 

 

 

เกี่ยวกับตัวละคร

 

ชื่อ-สกุล ; ณัฏฐณิชา นิลาพันธ์

ชื่อเล่น ; กล่องข้าว

อายุ ; 23 ปี

อาชีพ / การศึกษา ; พนักงานเสิร์ฟในร้านคอฟฟี่ช็อปแห่งหนึ่ง การศึกษาเธอเรียนจบคณะครุศาสตร์ค่ะ ความใฝ่ฝันขั้นสูงสุดคือการเป็นคุณครูสอนเด็กอนุบาล

บุคลิก ; หญิงสาวร่างเพรียวเธอสูงยาวเข่าดี แม้ว่าหน้าตาเธอจะไม่ได้สวยอะไรมากมายแต่จัดว่าดี เธอก็แค่ผู้หญิงผิวขาว ตาโต และยิ้มเก่ง มองดูแล้วเธอแทบจะไม่มีจุดเด่นอะไรเลย

จุดเด่น ; เสียงหัวเราะที่สดใสที่ใครได้ฟังก็จะรู้สึกสบายใจ ผมหน้าม้าปัดข้าง และนัยน์ตาที่ดูมั่งคงและสู้ชีวิตค่ะ

อุปนิสัย ; หญิงสาวสู้ชีวิตผู้ไม่เคยยอมแพ้ต่อโชคชะตา เธอเป็นคนขยันและตั้งใจทำในทุกๆสิ่ง ไม่เคยยอมแพ้หรือถอยหนีปัญหา เธอเป็นมีความดันทุรังค่อนข้างสูง สิ่งใดที่เธอใฝ่ฝันเธอก็จะสู้เพื่อมันให้ถึงที่สุด ยิ้มง่ายและมองโลกในแง่ดี เธอคนนี้มีความเป็นผู้ใหญ่สูง เธอรู้ว่าสิ่งไหนควรหรือไม่ควร เธอรักศักดิ์ศรีชีวิตนี้เธอจะไม่ขอก้มหัวให้ใคร ภายนอกดูเป็นคนเข้มแข็งและไม่เคยทุกใจอะไร แต่ใครจะไปรู้ภายในจิตใจของเธอกำลังสั่นสะท้าน ร่างกายแทบจะไม่มีแรง เธอไม่ใช่คนเข้มแข็ง แค่แกล้งทำเป็นเข้มแข็งเท่านั้น เธออ่อนแอ อ่อนแอเกินกว่าที่ใครๆคิด เธอคนนี้มีอดีตฝังใจมากมายที่ไม่สามารถลบล้างมันทิ้งไปได้ ถึงเธอจะยิ้มให้คุณแต่ไม่ได้แปลว่าตอนนั้นเธอกำลังมีความสุขสักนิด เธอคนนี้ชอบเป็นห่วงความรู้สึกคนอื่นก่อนความรู้สึกของตนเองเสมอ เธอเป็นคนจริงใจในทุกๆสิ่ง รักใครแล้วรักจริง เธอยอมทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อคนที่รักได้ แม้ต่อหน้าคนอื่นจะเข้มแข็งแค่ไหน แต่ถ้าเป็นต่อหน้าคนรักเธอก็อยากจะแสดงความอ่อนแอให้เค้าเห็นได้ ขี้กังวลและกลัวการสูญเสียเป็นที่สุด

สิ่งที่ชอบ ; ดอกไม้ทุกชนิด, รอยยิ้มของทุกคน และการได้เห็นหน้าคนที่เธอรัก

สิ่งที่ไม่ชอบ ; น้ำตา, การยอมแพ้และหลบหนี, สีดำ, นกกาและ การสูญเสีย

ประวัติครอบครัว ; เธอเคยมีครอบครัวที่มีความสุข มีทั้งพ่อและแม่ แต่เรื่องพวกนั้นก็คงเป็นเพียงอดีตเพราะวันนี้และตอนนี้เหลือเพียงเธอบนโลกเท่านั้น พ่อแม่เธอช่างใจร้ายที่ทิ้งเธอไว้ตามลำพัง พวกท่านช่างใจร้ายที่ทำให้ต้องดำรงชีวิตอย่างยากลำบาก ไม่มีญาติคนไหนรับเลี้ยงดูเธอสักคน เพราะทุกคนคิดว่าเธอเป็นตัวกาลกิณี ไปอยู่กับใครคนๆนั้นก็จะมีแต่หายนะ แต่เธอก็ไม่สน เธอยังคงยิ้มและต่อสู้ตามลำพังอย่างไม่ท้อถอย

งานอดิเรก ; อ่านหนังสือเกี่ยวกับเด็ก และ ปลูกดอกไม้

ความสามารถพิเศษ ; ภาษาดอกไม้

เพิ่มเติม ; เธออยากเป็นครูสอนเด็กอนุบาลมากจนหลายๆครั้งที่แอบไปซุ่มมองแถวๆโรงเรียนอนุบาลอยู่บ่อยๆ

อิมเมจ ;Go Eun Ah

 

 

 

คำถามทั่วไป

 

คิดยังไงกับเรื่องนี้ ; น่าสนุกดีค่ะ

ทำไมถึงเลือกออดิชั่นบทนี้ ; หลานสาวชวนให้สมัครค่ะ

ถ้าติดจะติดตามรึเปล่า ; แน่นอนสิคะ

อยากแนะนำแก้ไขส่วนไหนไหม ; ไม่มีนะ

ต้องการให้เรื่องนี้เน้นแนวไหน ; ไม่รู้สิ แต่อยากให้เศร้ามากๆค่ะ ชอบแนวดราม่า^^ แต่ให้มีความสุขบ้างก็ดีนะ เศร้ามากไปพี่ก็คงสงสารนางเอก

 

 

 

คำถามชิงบท

 

ในระหว่างการไปเที่ยวของคุณและเขา ก็เกิดอุบัติเหตุขึ้น เมื่อคุณฟื้นขึ้นคุณก็พบว่าเขาหายตัวไป ไม่ว่าคุณจะเข้าทำการขอความช่วยเหลือจากสำนักงานใดๆ เรื่องก็ไม่คืบหน้าขึ้นสักที จนในที่สุดคุณก็รู้ว่าเขาอยู่ในการปกครองของมาเฟียใหญ่ แต่เขาคือหัวใจของคุณ คุณก็ต้องแย่งคืนมาให้ได้ ตอนนั้นคุณรู้สึกอย่างไร แล้วคุณจะทำยังไงถึงจะนำตัวเขาคืนมาให้ได้ (บรรยายความรู้สึกล้วนๆ ขอยาวๆหน่อยนะคะ) ;ดีใจมากเลย ดีใจที่สุดที่อย่างน้อยฉันก็รู้ว่าเค้าปลอดภัย ฉันเคยโทษตัวเองมาตลอดว่า ถ้าไม่ไปเที่ยวครั้งนั้นคนที่ฉันรักเค้าคงไม่หายไป ฉันเคยเฝ้ารอ วอนขอต่อดวงดาว สักวัน สักวันฉันต้องได้พบกับเค้า แล้ววันนี้ฉันก็ได้รู้ว่าว่าคำขอของฉันเป็นจริง เค้าไม่เป็นไร เค้าปลอดภัยดี ทุกๆวันที่ไม่มีเค้ามันช่างทรมาน ในที่สุดฉันก็ได้พบ ได้พบเค้าแล้ว แต่การที่เค้าต้องไปอยู่ในการปกครองของมาเฟียจะมีความสุขรึเปล่านะ เค้าจะคิดถึงฉันบ้างไหม เค้าจะรู้สึกเจ็บเจียนตายเหมือนฉันรึเปล่า อยากบอกรักเค้า อยากบอกว่าฉันคิดถึงเค้าเหลือเกิน อยากสบตา อยากกอดเค้าแน่นๆ แต่ตอนนี้ฉันกลับทำอย่างนั้นไม่ได้ ทั้งที่รู้ว่าเค้าอยู่ตรงหน้า ทั้งที่รู้ว่าเราห่างกันนิดเดียว แต่ฉันจะทำยังไงให้นายกลับมาล่ะ ต้องทำยังไงเราถึงจะกลับมายิ้มให้กันเหมือนเดิม นายคงไม่ลืมเรื่องระหว่างเราหรอกใช่ไหม นายคงแค่หาทางออกจากที่นั่นไม่ได้ใช่ไหม ได้ ฉันจะช่วยนายเอง ฉันจะทำให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม ตอนให้ต้องถูกไล่ล่า หรือโดนรุมทำร้ายฉันก็ยอมขอเพียงแค่เราได้อยู่ข้างๆกันอีกสักครั้ง ต่อให้ชีวิตฉันต้องดับสลาย หรือจะต้องเจ็บเหมือนตกนรกทั้งเป็นฉันก็ยอม แค่ให้นายได้อยู่ข้างฉัน แค่ให้เราได้อยู่ด้วยกัน แค่นั้นก็พอแล้ว~

 

 

 

คำถามแค่ข้อเดียวเอง ไม่ยากไปนะ สู้ๆค่ะ/ ยากนะต้องเข้าถึงอารมณ์ตัวละคร ^^