ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังเก็บของส่วนตัว ^^

    ลำดับตอนที่ #13 : ----Praram-----('s Me)

    • อัปเดตล่าสุด 3 พ.ค. 54


     ใบสมัคร OMG Thailand Fever., 
     
    1.ข้อมูลทั่วไป (Character I) 













    รูปตัวละคร : http://i342.photobucket.com/albums/o440/jisu_kim/5.jpg
    http://img204.imageshack.us/img204/3258/x2241882e.jpg
    http://www.igossipy.com/wp-content/uploads/2011/04/zen.jpg
    http://image.ohozaa.com/i/52a/207112_214241431924754_100000166970951_1039815_3075314_n.jpg
    http://a1.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/185875_203838822963667_150703854943831_890978_7681121_n.jpg
    http://gossipstar.mthai.com/media/upload/content/2010/08/20/314-r-76-%E0%B9%80%E0%B8%8B%E0%B8%99-%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%8A%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B9%87%E0%B8%94%E0%B8%87%E0%B8%B2%E0%B8%A1-jpg
    ชื่ออิมเมจ : เซน ปฏิภาณ หล่อเสถียร (แค่ชื่อก็บอกถึงหน้าตา กรี๊ด!!! > <)
    ชื่อเล่น พระราม (Praram)
    เพศ: ชายนะครับ ^ ^      
    วัน เดือน ปี เกิด : วันที่ 11 เดือน ตุลาคม พุทธศักราช 2533 (1990)
    อายุ : 20 ปีครับ  
    การศึกษา : กำลังจะขึ้นปี 2 คณะธุรกิจคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพครับ ^ ^~  
    ครอบครัว :  ครอบครัวไม่เล็กไม่ใหญ่ที่ประกอบไปด้วยคุณพ่อของผม ท่านทำงานเป็นนักรักษาความปลอดภัยอยู่ที่โรงงานทำกระเป๋าแห่งหนึ่ง คุณแม่เป็นสาวโรงงานทำกระเป๋าที่คุณพ่อท่านทำงานอยู่นั่นแหละครับ พวกท่านพบกันกันที่นั่น ^ ^ นอกจากคุณพ่อคุณแม่ก็จะมีผม แล้วก็น้องชายกับน้องสาวอีกอย่างละคน น้องชายผมชื่อพระลักษมณ์ครับ ส่วนน้องสาว...ลองทายสิครับว่าชื่ออะไร ^[+ + +]^ น้องสาวผมชื่อสีดาครับ พอดีคุรแม่ท่านชอบเรื่องรามเกียรติ์เป็นพิเศษไม่แปลกหรอกที่ชื่อพวกเราจะเป็นแบบนี้ ^ ^ แต่ผมก็ชอบชื่อผมนะ ดูเป็นพระเอกดี (หัวเราะ) ครอบครัวเราไม่ได้ร่ำรวยอะไรครับ ออกจะไปทางยากจนข้นแค้นอยู่ซ้ำ แต่ผมก็ไม่เคยคิดโทษโชคชะตานะครับ เพราะถ้ามองในมุมกลับกัน ผมว่าต้องมีคนที่ลำบากกว่าผมแน่ๆ แล้วถ้าคนพวกนั้นที่ลำบากกว่าผมยังข้ามผ่านวันเวลามาได้เลย แล้วทำไมครอบครัวผมจะมีความสุขอย่างพอเพียงไม่ได้ล่ะ ^ ^ ผมพอใจเท่าที่มีนะ แต่ก็สงสารคุณพ่อคุณแม่ ผมอยากให้ท่านพักแล้วล่ะครับ ไม่อยากให้ท่านลำบากเพราะผมกับน้องๆอีกแล้ว... แต่ผมควรจะทำยังไงดีนะ เพราะแค่ผมทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟตอนนี้ก็ช่วยอะไรท่านไม่ค่อยจะได้เลย แต่ถึงจะเป็นยังไง ชีวิตเราก็ต้องสู้ครับ ^ ^V
    ความสามารถพิเศษอื่นๆ : ผมทำได้ทุกอย่างนะครับ ตั้งแต่งานราชยันงานหลวง แต่ที่ถนัดคงจะเป็นพวกงานบ้านงานเรือน ^ ^  
    บุคลที่เกี่ยวข้อง: ไม่มีหรอกครับ ^ ^
     
    2.ข้อมูลอย่างละเอียด (Character II)
     
    เกี่ยวกับตัวละคร : พระเอกละครครับ^ ^ ผมไม่ได้คิดเองนะครับ แต่ใครๆเขาก็พูดว่าคนแบบผมหายยากเต็มทน หลายครั้งผมก็สงสัยว่าเขาบอกผมเป็นของแปลกรึเปล่า? ก็ในเมื่อคนแบบผมหายากนี่ครับ แปลว่าผมเป็นตัวประหลาดสำหรับใครๆไปทั่วสินะ ^ ^ ผมก็ว่าผมออกจะธรรมดานะ หรือผมแปลกจริงๆ (เกาแก้มเบาๆ) ใครๆเขาก็บอกว่าผมเป็นคนดี (เกินไป) ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจว่าคำว่าคนดีของพวกเขาเท่าไรหรอกนะครับ คนดีของพวกเขาเป็นยังไงนะ ผมว่าผมก็เป็นคนที่มีสองด้านนะครับ ไม่ได้ดีขนาดนั้นสักหน่อย แถมนิสัยสองด้านของผม ผมว่าออกจะไปทางด้านที่น่าเบื่อ น่ารำคาญด้วยซ้ำ ผมเป็นคนเงียบๆครับ แต่คำว่าเงียบของผมไม่ได้หมายความว่าผมเป็นคนเย็นชาไม่พูดไม่จานะครับ แต่ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยตอบโต้ใครมากกว่า ผมชอบที่จะรับฟังความคิดเห็นของคนอื่นครับ หลายครั้งที่ผมอาจไม่เห็นด้วยกับความคิดของพวกเขาแต่ผมก็จะไม่ขัด แต่มักจะส่งรอยยิ้มออกไปแทนคำตอบ แต่การที่ผมไม่เห็นด้วย ไม่ได้แปลว่าผมจะไม่สนใจคำพูดพวกนั้นนะ เพราะผมเข้าใจว่าเวลาทำอะไรก็ต้องใช้ความคิดเห็นของคนส่วนมาก แล้วส่วนใหญ่ความคิดของผมมันจะไปตรงกับคนหมู่มากด้วยสิ แต่สำหรับผมคำว่าส่วนใหญ่ไม่ได้หมายถึงทุกคน ในเมื่อมีคนส่วนมาก ก็แปลว่าก็ต้องมีคนส่วนน้อยด้วยสิครับ ^ ^~ แล้วจะให้ผมละเลยพวกเขาได้ยังไง พวกเขามีความคิดของพวกเขา เหมือนที่เรามีความคิดความต้องการของเรา ดังนั้นเวลามีใครดุหรือว่าผมเสียๆหายๆผมก็จะไม่นึกเคืองอะไร เพราะผมถือว่าเขาให้คำวิจารณ์การกระทำของผม มากกว่าการจะหาเรื่องให้วุ่นวาย ผมเป็นคนเรื่อยๆครับ เขาบอกให้รอผมก็จะรอ เขาบอกให้ผมเดินผมก็จะเดิน ไม่ค่อยขัดความต้องการใครนักหรอก แบบเป็นคนขี้เกรงใจครับ ดังนั้นเวลาที่มีคนบอกว่าแบบนี้ดี แบบนั้นโดน ก็ไม่ต้องแปลกใจถ้าผมจะทำได้แค่ยิ้มรับ ผมเป็นคนที่ห่วงใยความรู้สึกของคนรอบข้างเสมอ ห่วงจนบางครั้งลืมห่วงตัวเองด้วยซ้ำ ใครๆก็บอกว่าผมนี่ พ่อพระ มาเกิด ผมอยากจะบอกว่าผมไม่ใช่คนดีอะไรแบบนั้นหรอก ผมก็แค่คนธรรมดา ไม่ได้ฝักใฝ่ธรรมะหรือไม่มีข้อเสียนี่ครับ ไม่มีใครหรอกที่มีข้อดีไปซะหมด บางครั้งอะไรที่ดีมากเกินไปก็เป็นข้อเสียได้เหมือนกัน ผมเป็นคนใจเย็นเกินไปครับ ดังนั้นหลายครั้งผมมักจะสูญเสียเวลาไปกับการนั่งทำอะไรเดิมๆซ้ำๆโดยไม่มีเบื่อ ไม่ใช่ว่าผมชอบการรอคอยนะ แต่ผมว่าอย่างน้อยผมก็มีโอกาสได้รอ คนบางคนไม่มีโอกาสรอเสียด้วยซ้ำ ^ ^ ผมเป็นคนขี้อายครับ ไม่ค่อยคุ้นชินกับคนแปลกหน้าเท่าไร ผมเป็นคนที่ปรับตัวไม่ค่อยเก่ง ซึ่งนั่นก็เป็นข้อเสียของผมอีกอย่าง เวลาเจออะไรใหม่ๆ หรืออะไรที่ไม่คุ้นชิน ผมอาจต้องใช้เวลาสักพักในการปรับตัว ^ ^ แต่ถ้าปรับตัวได้ก็สบายแล้วล่ะครับ ผมเป็นคนที่ทนดูคนอื่นเศร้าไม่ได้ ในบางครั้งผมรู้ว่าผมไม่สามารถช่วยอะไรคนเหล่านั้นได้เลย แม้ว่าจำทำได้เพียงยืนมอง แล้วคอยส่งยิ้มเมื่อเขาต้องการผมก็จะทำ ผมยอมนั่งเป็นเพื่อนใครบางคนเป็นหลายสิบชั่วโมงได้ ถ้ามันทำให้เขารู้สึกดี ผมชอบรอยยิ้มของทุกคนนะครับ แม้รอยยิ้มบางครั้งมันจะมาจากการฝืนยิ้มก็ตาม แต่ถ้ามองในมุมกลับกัน ที่เขาฝืนยิ้มเพราะเขากำลังจะพยายามมีความสุขต่างหาก ผมจะไม่ถามถึงเหตุผลของอาการเหล่านั้น หน้าที่ของผมคืออยู่เป็นเพื่อนเมื่อต้องการ คอยรับฟังถ้าเขาอยากระบาย คอยมองอยู่ไกลๆ ถ้าเขาต้องการเวลาส่วนตัว ผมว่าการมีทุกข์บางครั้งก็ดีเหมือนกัน ยิ่งทุกข์มากๆ พอเราผ่านมันไป ความสุขที่เล็กน้อยสำหรับใครๆ อาจกลายเป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่ของเราก็ได้ พวกคุณว่าผมเหมือนพระเอกไหม หลายคนอาจกำลังพยักหน้า แต่หลายคนต้องกำลังปฏิเสธแน่ๆ ^ ^~ ผมก็ว่าผมไม่ได้เป็นพระเอกหรือคนดีอะไรมากมาย ผมแค่เลือกที่จะทำในสิ่งที่คิดว่าควรเท่านั้น เป็นคนมองโลกในแง่ดี แต่ก็ไม่ได้ดีจนอยู่ร่วมกับใครไม่ได้ เพราะชีวิตผมก็ผ่านความทุกข์ ความลำบากมาเหมือนคนอื่นๆเช่นกัน แต่ผมจะถือว่าเรื่องที่ผ่านมาเป็นภูมิต้านทานให้ผมนะ ^ ^ เพราะอย่างน้อยผมก็เคยมีความสุข อย่างน้อยผมก็เคยผ่านความรู้สึกแบบนั้นมา อย่างน้อย...สิ่งเหล่านั้นก็ทำให้ผมเป็นคนเข้มแข็งเหมือนทุกวันนี้ ^ ^ ขอบคุณความทุกข์และความสุขที่เข้ามาในชีวิตผม ขอบคุณครับ (โค้ง)
    ชีวิต (อดีต): ผมเคยมีบ้านเป็นของตัวเองครับ ถ้าจำไม่ผิดเมื่อตอนประมาณผมเรียนอยู่ประถม คุณพ่อกับคุณแม่ท่านเปิดร้านขายเสื้อผ้าเล็กๆ ไม่แค่ร้านเดียวนะครับ มีตั้งสองร้าน ^ ^~ พอเวลาผ่านไปได้สักพัก ผมไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้น จากร้านสองร้าน ก็เหลือเพียงร้านเดียว ผ่านไปอีกสักพักจากร้านเดียวก็ไม่มีสักร้าน จากที่นั่งขายของรอลูกค้ามาซื้อ คุณพ่อกับคุณแม่ก็ต้องเริ่มขับรถขายตามบ้าน จนตอนหลังรถก็ต้องขายทิ้ง คุณพ่อกับคุณแม่ต้องเข้ากรุงเทพเพื่อหางาน ลำบากกันมากเลยล่ะครับ จากเมื่อก่อนที่เคยมีบ้านหลังโตๆ ผมก็ต้องย้ายมาอยู่บ้านหลังเล็กลง เล็กลง เล็กลง จนเหลือแค่ห้องเช่า จากครอบครัวที่เคยมีอยู่มีกินอย่างสุขสบาย เคยมีทุกๆอย่าง แต่ตอนนี้กลับไม่เหลืออะไรเลย ไม่มีกระทั่งสิ่งที่เลือกว่าบ้าน บ้านของเรา... ไม่มีอีกแล้ว ไม่มีบ้านของเราอีกแล้ว...แต่มันก็เป็นแค่อดีตนะครับ ตอนนี้ผมมีความสุขกับชีวิตใหม่ของผมนะ ^ ^ เพราะอย่างน้อยผมก็เคยมีบ้าน...ไง
    ชีวิต (ปัจจุบัน): ตอนนี้ผมกำลังจะขึ้นปี 2 แล้วครับ^ ^~ ผมว่าถ้าขึ้นปี 2 ผมอาจจะไม่ยุ่งกว่านี้ก็ได้ ส่วนช่วงปิดเทอมผมก็จะทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟอยู่ที่ร้านไอศกรีมแห่งหนึ่ง พอเปิดเทอมก็จะเปลี่ยนเป็นทำพาร์ททาม แล้วผมก็ส่งนมกับหนังสือพิมพ์ตอนเช้าด้วยนะ เพิ่มรายได้ให้ครอบครัว ก็ตอนนี้น้องๆผมเขาก็เรียนสูงขึ้นเรื่อยๆ ต้องช่วยกันครับ เดี่ยวคุณพ่อคุณแม่จะลำบาก ^ ^~ 
    ชีวิต (อนาคต) : ผมจะต้องเรียนให้จบครับ แล้วก็จะมีงานทำเป็นหลักเป็นแหล่ง มีเงินเดือนสูงๆ เอาไว้เลี้ยงทดแทนพระคุณคุณพ่อคุณแม่ยามท่านแก่เฝ้า ผมจะต้องเก็บเงินเพื่อซื้อบ้านให้พวกท่านให้ได้ จะต้องทำให้พวกท่านและน้องๆมีความสุข สบายๆ ^ ^ ผมต้องทำได้แน่ๆ
    จุดเด่น: ผมหน้าเหมือนแมวครับ ^w^
    อาหารที่ไม่ชอบ / แพ้ : สภาพครอบครัวตอนนี้ไม่มีสิทธิ์ให้เลือกหรอกครับ แหะๆ (เกาแก้มแก้เขิน)    
    สิ่งที่ชอบ : ผมชอบแมวนะครับ^ ^ แล้วก็ชอบอ่านหนังสือเรียน ผมชอบทำงานหาเงินด้วย แล้วก็ชอบทำความสะอาด เย็บปักถักร้อย ทำอาหาร เยอะจัง (หัวเราะ) ผมชอบช่วยเหลือทุกคนด้วย ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะครับ...  
    สิ่งที่ไม่ชอบ / เกลียด / กลัว : ไม่มีครับ หรือว่าผมควรกลัวดีนะ แหะๆ   
    คำพูดที่ชอบพูด : อย่างน้อย..., แหะๆ, ผมไม่ใช่คนดีอะไรหรอกครับ^ ^~
    เพิ่มเติม : ผมเป็นพวกรักความสะอาดนะ อยู่นิ่งๆเฉยๆไม่ได้ พอเห็นอะไรสกปรกผมก็ชอบไปปัดๆถูๆ แหะๆ ถึงมันจะไม่ได้สะอาดขึ้นเท่าไร แต่อย่างน้อยก็ได้ทำแหละครับ^ ^
     
    3.คำถามพิเศษ (ตัวละครเป็นผู้ตอบ)
     
    สิ่งที่บ่งบอกถึงความเป็นตัวคุณ: คนดี (เกินไป) ...ผมว่าผมไม่ใช่แบบนั้นนะ =o=   
    คติ/ปรัชญา/แง่คิด ประจำใจ : ถ้าไม่เคยมีทุกข์ จะไม่มีวันรู้ว่าความสุขเป็นยังไง^ ^~  
    สเปคของ ชาย / หญิง ในฝัน? : เอ่อ... อยากจะบอกว่าไม่มีเลยครับ ถ้าคิดว่าใช่ก็คงใช่ ^ ^ แต่ตอนนี้ผมมุ่งด้านอื่นมากกว่านะ ไม่ค่อยสนใจเท่าไรหรอก แหะๆ (เกาแก้ม)
    หากได้เป็น ไทยจริง สิ่งแรกที่จะทำคือ? : อ่า...(ยืนคิด) ผมคงต้องไปบอกคุณพ่อคุณแม่ครับ ว่าผมกำลังทำอะไร แล้วเลือกที่จะทำอะไร ประมาณว่าบอกให้ท่านได้รับรู้ว่าผมจะต้องทำอะไร งง ไหมครับ รู้สึกเหมือนพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง แหะๆ ^ ^;   
    แมลงสาบเป็นสัตว์ประจำชาติ คุณคิดว่า? : ^ ^ (ยิ้มรับเพราะไม่อยากขัด) อย่างน้อยก็เป็นสัตว์ที่อดทนดีนะครับ 
    คุณอยากจะบอกกับเอมพ์ตี้ว่า? : ผมไม่ใช่คนดีอะไรหรอกครับ ^ ^~

    4. แบบทดสอบ (กำหนดให้แสดงความคิดเห็นในมุมมองของตัวละคร) 
       
            
    คิดอย่างไรกับคำว่า “ไทยแลนด์ฟีเวอร์” ? : เอ่อ...ผม ผมว่ากระแสต่างชาติหรือกระแสเมืองไทยก็ดีไปคนละด้านนะครับ ก็ไม่ใช่คนไทยหลงลืมชาติตัวเองนี่นา แค่ไม่ได้สนใจเท่าที่ควร แต่อย่างน้อยก็ไม่ลืมนะครับ ถ้าให้ความสนใจมากกว่านี้อีกนิด ผมว่าเมืองไทยคงจะให้บรรยากาศไปอีกแบบ ได้ความรู้สึกรักไทย ใช้ไทย เที่ยวไทยมากขึ้น แต่ผมไม่ได้ปัดกระแสต่างชาตินะ!! ผมว่าเราน่าจะรู้จักผสมผสานมากกว่า ^ ^ ชาติไหนๆก็ตาม อย่างน้อยก็เป็นเพื่อนร่วมโลกกันนะครับ ^ ^; แหะๆ
             
    5
    .สำหรับผู้ยื่นใบสมัคร (Editor) 
     
    1.ชื่อเล่น : กุญแจฟา >//<
    2.อายุ:18 จ้ะ      
    3.My.iD
    : http://my.dek-d.com/hummx_sersed  
    4.E-Mail: hummx_fluck@hotmail.com
    5.แน่ใจว่าอ่านกติกาดีแล้วใช่ไหมคะ?? : จ้ะ
    6.เปิดโหวตเมื่อไหร่ พาเพื่อนมาโหวตกันเยอะๆนะคะ : จ้ะ ^ ^
    7.ขอบคุณที่มีส่วนร่วมนะคะ: จ้ะ   
     


    6.สิ่งที่แนบมา (ต้องกรอกข้อมูลอย่างน้อย 1 ข้อ)


    1.Clip : คนข้างๆ ไม่ใช่นางเอกเอ็มวีนะครับ = =; แหะๆ (รีบปฏิเสธ)

    2.Music
    :เพลงนี้ร้องเองครับ ^ ^

    ♪  MUSIC CAFE : LUN LA
     
     
    chipii .xip

    chipii.xip ชิปี้ชิปธีม คลิกๆๆ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×