[GOT7] Little Pony | { markbam } .

ลำดับตอนที่ #1 : CHAPTER I ม้ามาแล้วจ้า (รีไรท์)

                       

  B E R L I N ?

  

 

Little Pony♡

Chapter I

(edited on 1/22/17) 

ณ ห้อง 027 คอนโดดังแห่งหนึ่ง

แสงแดดกำลังส่องกระทบใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มนามว่ามาร์ค ทำให้เขารู้ว่านี่เป็นเวลาเช้าแล้ว มาร์คลุกขึ้นนั่งบนเตียง เขาสวมสลิปเปอร์และเดินไปทางห้องครัวเพื่อชงกาแฟ

แก้วกาแฟถูกยกขึ้นดื่มครั้งแล้วครั้งเล่าโดยมาร์คที่กำลังยืนชมวิวอยู่ที่ระเบียงห้อง เมื่อกาแฟถูกดื่มจนหมด เขาจึงตัดสินใจที่จะล้างแปรงฟันเตรียมตัวไปมหาลัย แต่ทันใดนั้นที่มาร์คเปิดประตูเข้าไปในห้องของตัวเองนั้น เขาตกใจตัวโยนจนต้องตะโกนว่า

"เห้ยยยยย"  ผมมองเด็กผู้ชายหรือผู้หญิงก็ไม่รู้ที่อาศัยอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีขาวยาวถึงขาอ่อน เอิ่ม.. ไม่ทราบว่าหลุดมาจากหนังเอ็กซ์เรื่องไหนเหรอครับ เห็นเเล้วปลุกความเป็นชายในตัวผมมากอ่ะฮื้ออออ

ดูจากสภาพแล้วผมว่าไม่ใช่โจรแน่อ่ะครับ แต่เมื่อเดือนก่อนผมไปหาหมอดูมานะ เขาบอกว่าผมจะได้เนื้อคู่เป็นคนมีไหวพริบดี โจรก็มีไหวพริบดีนะ พี่ยอมมีเมียเป็นโจรเพราะน้องเลยนะจ้ะ

มึงมีเมียเป็นโจรว่ะไอ่มาร์ค ปรบมือ แปะ แปะ แปะ

เดี๋ยว ใช่เรื่องเหรอวะ?

“น้องเป็นใครอ่ะ เข้ามาอยู่ในห้องพี่ได้ไง?" ผมถามออกไปเพราะตั้งแต่ตื่นนอนมา ผมยังไม่เห็นน้องเขาเลยอ่ะ พอไปยืนทำเอ็มวีหน้าระเบียง เข้าห้องมาเพิ่งเห็นเนี่ย เล่นเอาคนหล่อตกใจหมดเลย

"ม้า เค้าเป็นม้า"

"มะ.. ม้า?"

"ใช่ เค้าเป็นม้า ฮี่ ค่อกๆ" คนที่อ้างตนเป็นม้าตรงหน้าผมกำลังทำท่าเหมือนม้า(?) ถ้าม้าจะน่าแดกขนาดนี้ ผมขอเป็นอาสาสมัครผู้ใจกล้าอัดสารคดีผสมพันธุ์กับม้าเลยอ่ะ ทั่วโลกจะต้องตกตะลึงกับความทุเรศของผมคนนี้  แต่ผมก็ยอมแค่ม้าตัวนี้ตัวเดียวน้าาา

เดี๋ยวสิ คือกูต้องตั้งสติ ตื่นขึ้นมาตอนเช้าตะวันคล้อยใกล้จะลับขอบฟ้า เช้าครับเช้า ไปอาบน้ำ เดินกลับมาที่ห้องอีกที เจอเด็กน่าเอานั่งอยู่บนเตียงบอกว่าตัวเองเป็นม้า -_____-

"นี่ ถึงน้องจะหน้าสวย หุ่นเอ็กซ์ น่าทะนุถนอมแค่ไหน แต่น้องฟังพี่นะ น้องรู้รึเปล่าที่นี่ดาวอะไร?" กูว่าขนาดถามว่าน้องเค้าเป็นใคร เขายังตอบว่าเป็นม้า แต่น้องอาจจะเล่นมุกก็ได้ไรงี้  ต้องหลอกถามด้วยคำถามควายยังรู้ครับ ถ้าน้องตอบไม่ได้ผมจะเอาหัวโขกกำแพงแล้วเอาแต่ตะโกนว่าทำไม(ว่าที่)เมียกูต้องเป็นบ้าด้วย พฮือออออ

"ดาวอะไร.. เค้าไม่รู้จัก เค้าจะกลับบ้าน"

"ไม่รู้จักดาวก็ไม่เป็นไรครับ แล้วบ้านอยู่ไหน?" เอาแล้วไงดาวที่น้องอยู่ก็โลกไงครับ.. โขกหงโขกหัวห่าไรครับ กูไม่รู้จัก ไม่เคยพูดเล๊ย ว่าจะโขกหัวถ้าน้องเค้าตอบคำถามกูไม่ได้ ไม่มี๊ กูแค่คิดเฉยๆ

แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นที่กูต้องเพ้อ กูต้องคุยกับน้องเค้าให้รู้เรื่องก่อนว่าชอบถุงยางกลิ่นอะไร แบบเรียบหรือแบบขรุขระ เอาบางขนาดไหน ต้องใช้เจลด้วยมั้ย หรือไม่ต้องใช้อะไรเลย แบบเอาเนื้อแนบเนื้อ อุ้ยย มาร์คคิดอะไรเนี่ย..

นอกประเด็นตลอดเลยกูเนี่ย -____-

"บ้านอยู่ที่บ้าน ฮึก เค้าคิดถึงเพื่อน.. เพื่อนเค้า.. ฮืออออ" แล้วม้า(?)ตรงหน้าก็ปล่อยโฮออกมา น้องคิดว่าน้องเเสดงเป็นคุณนายโฮอยู่เหรอครับ อย่างน้องจะแสดงหนังที่มีเสียงกรีดร้องสระอือกับสระอาดีกว่า เดี๋ยวพี่เป็นพระเอกให้เอง..

แหม นี่มาร์คไม่ได้คิดอะไรนะ..ไม่เลยยยย

จริงๆนะครับ ( พยายามทำเสียงต่ำมากที่สุด )

"ไม่เอา ไม่ร้อง" เก็บเสียงน้องไว้ครางเวลาทำกิจกรรมอบอุ่นร่างกายกับพี่บนเตียงดีกว่า เอ้ะ หรือห้องน้ำดี..

"เค้าจะหาเพื่อนนนนนนนน จะกลับบ้านนนนน" น้องม้าเริ่มแหกปากโวยวายละครับ กูบอกให้เลิกร้องก็เลิกร้องนะ แต่โวยวายแทน กูควรจำทำไงดี จับทำเมียแล้วฆ่าทิ้งเลยมั้ย ไม่ได้มาร์คมึงเป็นพระเอก นี่แค่เริ่มเรื่องมากูก็เจอแบบนี้แล้ว เกิดเป็นพระเอกนี่มันไม่ง่ายเลย หรือเรื่องนี้กูเป็นนายเอกว่ะ พอเถอะ ผมควรเอาเวลาเพ้อเรื่องไร้สาระ มาคิดหาวิธีพาน้องม้าคนสวยกลับบ้าน ก่อนหน้านี้ผมถามน้องเค้าว่าบ้านอยู่ไหน น้องเค้าก็ตอบว่าบ้านอยู่ที่บ้าน แหน่ะ ผมนี่ไปส่งถูกเลย นี่เค้าไม่รู้หรือกำลังกวนตีนกูอยู่กันแน่ ต้องเริ่มคิดละ แต่ดูจากเบ้าหน้าเเล้วไม่น่ากวนตีนใครเป็นนะ ..

"น้องอยู่ที่ไหนครับ?" ผมตัดสินใจถามน้องเค้าอีกครั้ง เผื่อจะได้คำตอบที่แตกต่างจากคำว่าบ้าน..

"เค้า เค้าอยู่โพนี่วิลล์ โพนี่วิลล์มีม้าหลายๆตัว มีดอกไม้เยอะๆ มีสัตว์น่ารักเยอะเต็มไปหมดเลย" โพนี่วิลล์นี่ที่ไหน ใช่ที่รักหรือเปล่า ไม่ใช่ละ กูว่าโพน่งโพนี่เนี่ยคุ้นๆนะ ใช่ที่ที่มันมีเด็กผู้หญิงสามคนที่เกิดขึ้นจากการผสมกันของน้ำตาล เครื่องเทศ สารพัดของกุ๊กกิ๊ก แต่ศาสตรายารย์ยูโทเนียมดันทำสารเคมีเอ็กซ์ตกลงไปด้วย จึงเกิดเป็นพาวเวอร์พัฟเกิร์ลส์ ได้ข่าวว่าน้องเค้าเป็นม้า ..

ว่าแต่โพนี่นี่ใช่การ์ตูนม้าสาวแสนซนคนสวยที่ไอ่เด็กโข่งมีมี่ชอบดูป่ะวะ -____-

"น้องนี่มีทุกอย่างเลยเนอะ ยกเว้นสติ"

"สติคือไรหย๋อ" เจองี้ขึ้นเลยครับขึ้นเลย ของกูเนี่ยขึ้นเลย มีทำถ้าเอียงคงเอียงคอ คิดว่าฟรุ้งฟริ้งมากไง๊ ขอโทษนะ น้องเกินคำคำนั้นมานานเเล้วครับ -.,- กูล่ะเสียดาย คนน่ารักแบบนี้ทำไมสติไม่ดีวะ เห้อมมมมม

"เจ้าม้าตัวน้อย ~ เจ้าม้าตัวจ้อย ล่าลาล๊าลาาาา ~" ร้องเพลงละครับ สนุกละครับ อิหนูตรงหน้าผมเริ่มเต้นละครับ กูงงครับ เมื่อกี้ยังอยากกลับบ้านอยู่เลย ทำไมร้องเพลงเฉ๊ย .. กูว่าบางทีน้องเค้าอาจจะไม่ได้บ้านะ แต่อาจจะอินกับตูนมากไปป้ะ แบบติดตูนอ่ะ เหมือนกับเวลาที่เด็กผู้ชายเล่นเอ็กซ์ช็อตมากไปงี้ เสือกโขมยปืนยิงนกพ่อมาไล่ยิงชาวบ้านเข้าจริงๆ มันจะใช่กรณีเดียวใกันป้ะ แล้วจะแก้ไงดีว่ะ ว่าแต่กูเกี่ยวไรด้วย กูไม่ใช่จิตแพทย์นะ แบบอาการเป็นยังไง ไหนบอกหมอซิ นั่นมัน VRZO

"ทะวั๋ยลั่ยยยย แอ่บเปิ๋ลแจ๊คคคค เหล๋นโบ๋วแด๊ชชชช แฟล๊ทเทิลชายยยย แหล่ริตี๋ พิ๋งกรี้พรายยยยย ~ คิกคิกก" น้องเริ่มพูดชื่อตัวห่าไรไม่รู้เเล้วก็หัวเราะคนเดียว .. บ้าไปแล้ว บ้าไปแล้วจริงๆ กูเนี่ยบ้าไปแล้ว ยอมให้คนแปลกหน้าที่ไหนไม่รู้มาแหกปากร้องเพลงในห้องตัวเอง

แจ้งตำรวจสิวะ แจ้งตำรวจ แต่ผมว่าถ้าน้องเค้าบ้าจริง เค้าก็ต้องหนีออกมาจากรพ.บ้าใช่ม่ะ หนีออกมาก็แสดงว่าไม่อยากอยู่ ถ้ากูแจ้งตำรวจ น้องเค้าก็ต้องกลับไปที่ที่เค้าหนีมาอ่ะดิ่  ชีวิตน่าสงสารยิ่งกว่ากูเวลาม๊าไม่ให้ค่าขนมอีก.. แล้วถ้าไม่แจ้งตำรวจเเล้วควรทำไงวะ โทรหาแจ็คสิวะ

"แจ็ค กูเจอคนบ้าในห้องกู"

( มึงว่าอะไรนะ!! )

"กูเจอคนบ้าในห้องกู มาหากูหน่อย"

( มึงลืมอะไรไปหรือเปล่าเพื่อนรัก กูเรียนวิศวะคอมไม่ได้เรียนจิตแพทย์ )

"หรือต้องให้กูโทรหาม๊าหวังให้ทำเรื่องย้ายคณะไปเรียนจิตแพทย์ก่อนมึงถึงจะมาได้ "

( เพื่อนหวังเป็นห่วงเพื่อนมาร์คจัง เดี๋ยวเพื่อนหวังขอเวลาเปลี่ยนชุดเป็นชุดซุปเปอร์หวังโร่เหาะไปหานะจ้ะ จุ้บๆ ) ห่วงสวัสดิภาพการมีชีวิตของเพื่อนมากเลยครับ อิเพื่อนเวร .. ถ้ากูไม่เอาม๊าหวังขู่ มึงก็ไม่มากูรู้ สัส

นั่งจ้องน้องม้าหน้าเอ็กซ์รอประมาณ 10 นาที ก็ได้ยินเสียงกดกริ่ง แม่งรบกวนเวลากูส่องน้องม้ามากเลยเว้ย สกิลกดกริ่งมึงยิ่งกว่าสกิลติ่งกดบัตรคอนอีกสัส

"เหี้ยแจ็ค ถอดกลับไปกดเล่นที่บ้านต่อเลยมั้ยสัส" กูล่ะเบื๊อเบื่อ ไม่รู้คิดไงเลือกแม่งเป็นเพื่อน ตอนแรกกูเห็นมันนะ ก็ประเมินไว้เเล้วว่าหน้าแบบนี้อ่ะบ้าชัวร์ แต่พอมาเจอจริงๆ หนักกว่าคำว่าบ้าอีก สัสเอ๊ยยย

"เห้ย เอากลับไปได้จริงดิ่วะ โหยยย ใจป๋าจริงเพื่อนมาร์ค เพื่อนหวังปลื๊ม ปลื้มมม" มึงพูดอย่าวเดียวกูก็ว่ากระแดะชิบหายแล้ว มีเข้ามาถูแขนด้วยนะครัช ขนกูนี่นั่งไม่อยู่เลยครับ ลุกกันไม่หยุดเลย

"ไอ่สัส - -"

"ก็สัตว์น่ะสิ หวังไม่ใช่พืชนะ"

"กูก็ยังไม่ได้พูดว่ามึงเป็นพืช กูก็บอกว่าสัตว์" กวนตีนมาต้องกวนตีนกลับครับ อย่าให้น้อยหน่า เอ้ย น้อยหน๋า เอ้ย น้อยหน้า เอ้ย ถูกแล้ว ดูแววแล้วคงคิดว่ากูเป็นนักแสดงตลกคาเฟ่กันสินะ ขอโทษครับ นี่ใครครับ กูไม่รู้แล้วรีดจะรู้ได้ไง ถรุ้ยยยย กูมาร์ค ต้วนครับ ประสบการณ์เป็นพระเอก 123 เรื่อง มีอันจะกิน 122 เรื่อง เพราะเรื่องนี้กูไม่มีอันจะกินครับ เกิดเป็นพระเอกเรื่องนี้แม่งเศร้าครับ เศร้าตั้งแต่ชื่อเรื่องละ ลิตเติ้ลโพนี่ห่าไรไม่รู้ กูไม่เคยดูซักตอนนึงครับ ตอนเด็กๆนะกูก็จะไปดาวนาเม็กกับปล่อยหมัดดาวเสาร์อย่างเดียวเลยครับ ไม่มีเจ้าม้าตัวน้อยอยู่ในเศษเสี้ยวสมองคนหล่อซักนิด

"แล้วไหนคนบ้ามึงวะ?" ความจริงไม่อยากให้แม่งเจอน้องม้าเลยอ่ะ หวง น้องม้าผัวเค้านะ -3- ในเมื่อฟิคเรื่องนี้นายเอกของเราไม่เต็ม กูจะเป็นแม่งทั้งสองอย่างเอง(?)

"อยู่ในห้องนอน" ผมนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขก ให้หวังหน้อยผู้กล้าหาญ ชื่อเหมือนการ์ตูน เคอเร็ท หมาน้อยผู้กล้าหาญที่ฉายช่องบูมเมอแรงเลยเนอะ .. ได้ข่าวว่าตอนเด็กกูสนใจแค่ดาวนาเม็กกับหมัดดาวเสาร์ ก็นั่นมันตอนเด็กไง โตขึ้นมาแล้วสกิลการดูการ์ตูนก็พัฒนาขึ้น

กูไม่ซื้อแผ่นดูแล้ว คือมันเคยเกิดเหตุการณ์

' น้องโจอี้อยากดูการ์ตูนฮะ '

' ไปหยิบแผ่นสิครับ อยู่หน้าทีวี '

' อื้ออออ .. อ๊าาาาส์ ซี้ดดดด อ้ะ.. อ่ะ .. อิไต๊ อื้มมม อ้ะ คะ..คิมูจิ '

ไม่ต้องงงครับว่าเกิดอะไรขึ้น นางน้องโจอี้อยากดูตูน ไปหยิบสิครับ ครับ หยิบหนังโป๊กูมาทำม๊ายยยยย หลังจากนั้นผมก็เผาแผ่นทิ้ง ฟังดูเป็นคนดีใช่มั้ยล่ะ แต่ความจริงคือ กูเผาการ์ตูน หนังโป๊เก็บสะสมเป็นคอลเล็คชั่นเหมือนเดิมครับ  น้องโจอี้เลยต้องดูช่องบูมเมอแรงแทนครับ ผมเลยต้องนั่งดูเป็นเพื่อนเพื่อจะปิดปากน้องเรื่องหนังโป๊

"ไอ่เหี้ยยยยยยยยย" เสียงเพื่อนหวังดังมาเลยครับ ตกใจในความเอ็กซ์แตกของเมียกูอ่ะดิ้ ง่อววววว

"เป็นไรมึง?" ผมนี่รีบวิ่งเข้าไปหาหวังเลยครับ เป็นห่วงมาก เป็นห่วงน้องม้าไม่ใช่เชี่ยหวัง 5555555555

"ทำไมห้องมึงเละงี้?" นี่น้องตอแหลพี่ว่าน้องเป็นม้า แต่ความจริงเเล้วน้องเป็นลิงใช่มั้ยครับ .. ห้องกู ไปหมดแล้ว .. กูจะร้งหั้ย

"ม้าาาาาา!" ไม่ต้องตกใจทำไมกูเรียกเสียงดัง น้องเค้าหายไปไหนไม่รู้ แต่ที่แน่ๆคืออยู่ในห้องกูนี่แหละ

"จ๋าาาา ~" เสียงมาเเล้วเว้ย แต่ตัวอยู่ไหน - -

"ม้าอยู่ไหนครับ?" อยู่ในใจมึงไงไอ่มาร์คคคคคค

"อยู่ในนี้" นี้นี่ นี้ไหนวะ ตอนนี้ฟีลลิ่งเหมือนย้อนกลับไปตอนวันวาน เล่นซ่อนแอบกับน้องส้ม น้องมังคุด น้องละไม น้องลำไย ถ้าหาเจอได้บีบตูดทีนึง กูนี่วิ่งกันเข่าแทบเสื่อม เห็นงี้ผมไม่ใช่คนแบบนั้นนนน ถ้ารีดรู้นะ รีดจะเข็มขัดสั้น แบบคาดไม่ถึงอ่ะ ขัมจัง 555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

"ออกมาหาพี่หน่อย"

"อะ.. ออกไม่ได้ ฮึก .." มันมาเเล้ววววว เรียกช่างซ่อมเขื่อนนี้สายด่วนเบอร์อะไรวะ ใช่ 1150 ป่ะ ( เหมือนเป็นการโฆษณาทางอ้อมทั้งๆที่ไม่ได้ค่าห่าอะไรเลย )

"เชี่ยหวัง.." ลืมไปเลยว่าเคยมีหวัง ว่าแล้วก็ใช้ตีนสะกิดเพื่อนเตี้ยที่ยืนอยู่ข้างๆกันแต่เหมือนมันไม่มีตัวตน

"จะ.. จ๋าเพื่อนมาร์ค" พอมองหวังเพื่อนรักแล้ว ก็เห็นหวังมองไปที่ใต้เตียงอีกทอดนึง ต้มไม่ได้เหรอ เดี๋ยวอ้วน ถรุ้ยยย มองใต้เตียง แล้วก็เสียงสั่น หรือว่าไรท์หลอกกูว่าเป็นฟิคมุ้งมิ้งสุดติ่งกระดิ่งแมว แต่ที่แท้จริงแล้วเป็นฟิคสยองขวัญเลือดสาดเต็มจอ เฮือกกกก กูไม่อยากมองตามไอ่หวังเลย แต่พอมองตามเท่านั้นแหละ อะฮื้อออออ เกิดวิกฤตการณ์มะนาว 3 ลูก 100 เลยครับ ของขึ้น.. น้องม้านอนขดตัวเป็นเลขแปดเหมือนกางเกงในของผมเลย(?) เปรียบเทียบซะน้องเค้าไม่เป็นคน แต่น้องเค้าเป็นม้านะ เอาใหม่ เปรียบเทียบซะน้องเค้าไม่เป็นม้า  เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ว่าสั้นเเล้วเลิกขึ้นไป เลิกได้ไงยังไม่คบกันเลย โอเค มุกฝืด555 เห็นหน้าท้องที่ดูยังไงก็ไม่เหมือนพุงม้า ไหนจะขาเรียวสวยที่มีกางเกงยีนส์ขาสั้นตัวกระจิ้ดริ้ดอาศัยอยู่ ไม่เข้าใจเลยทำไมน้องแต่งตัวงี้ มันไม่เหมาะสมเว้ย ดูรีดแต่ละคนอายุน้อยๆกันทั้งนั้น ให้มาดูน้องแต่งตัวงี้เนี่ยนะ ใช่ไม่ได้เลย ต้องถอดหมดเลยต่างหาก จะได้ไม่เสียเวลา เนอะรีดเนอะ..

"ออกมาครับ" ผมเอาตัวแนบกับพื้นข้างเตียง เเล้วกวักมือเรียกน้องม้า

"มืด มองไม่เห็นทาง" มองเห็นก็แปลกแล้วน้อง ที่บอกว่าขดตัวเป็นเลขแปดนี่ล้อเล่นนะครับ น้องเค้าแค่ขดตัวเป็นก้อนกลมๆ พี่แนะนำลาออกจากการเป็นม้าเเล้วไปสมัครยิมนาสติกทีมชาติไทยเถอะ แล้วถ้าให้เดา ผมว่าน้องเค้าปิดตาอยู่ พระเอกสุดหล่ออย่างผมทนเห็นนายเอกของตัวเองตกที่นั่งลำบากแล้วก็ต้องช่วย!

"พี่ขอจับแขนน้องนะ" พอดีพ่อกีบแม่ผมเป็นจิตรกร ลูกเลยสร้างภาพเก่งไงจ้ะ เหมือนตอนน้องโจอี้อ่ะกูก็สร้างภาพมาซะดิบดี เจอหนังโป๊ที หลอกเด็กว่ามันเป็นแผนงานวิชาเพศศึกษาเกี่ยวกับเพศมันเป็นแผนงานวิชาเพศศึกษาเกี่ยวกับเพศสัมพันธุ์ระหว่างเพศชายเเละเพศหญิง พูดเสร็จต้องไปหาหมอเลยครับ พอดีแถจนสีข้างถลอกเลย โชคดีที่แม่งโจอี้แค่ 4 ขวบไม่รู้เรื่อง ถ้าเจออิเด็กโข่งมีมี่นะ ชิบหายแน่กู

"คะ.. ครับ" ตกลงจะค่ะหรือครับวะ นี่น้องตอแหลพี่ว่าน้องเป็นม้า แต่ความจริงเเล้วน้องเป็นไส้เดือนชิป้ะ แบบมี 2 เพศอ่ะ ดูน้องดิ่หน้ามดขึ้นมากเลย ( หวาน ) แต่จะบอกว่าเป็นผู้หญิงก็ไม่ได้ นมแฟ๊บแฟ่บ เมื่อน้องม้าอนุญาต พี่มาร์คเองก็สนองเต็มที่ จับแล้วค่อยๆลากออกมาอย่างอ่อนโยน

นาทีนี้อยากจะกรี้ดตัวเองจริงๆ พระเอกอะไรทำไมหล่อแล้วยังอ่อนโยนอีก

สร้างเพจเอฟซีตัวเองรัวๆๆๆๆๆๆ

"ลืมตาได้แล้วครับ" ลากออกมาจากใต้เตียงเสร็จ น้องเค้าก็เลิกทำตัวเป็นก้อน แต่น้องเค้ายังไม่ลืมตา

"เมื่อกี้เค้าแค่เห็นคุณแมลงสาบินอยู่ แล้วเค้าก็บินตาม แต่เค้าบินไม่ได้ เค้าเลยโมโหทำลายของทิ้งหมดเลย แล้วคุณแมลงสาบก็ลงมาเดินที่พื้น เค้าว่าจะเข้าไปทักทาย แต่คุณแมลงสาบหนีไปในนี้ เค้าก็เลยเค้าไปหาคุณแมลงสาบ แต่พอเข้าไปเค้าก็ไม่เห็นอะไรเลย อย่าดุเค้านะ" พอลืมตาปุ้บ พูดไม่หยุดเลยครับ พูดทั้งที่ยังนอนอยู่ในอ้อมกอดกูเนี่ย กูนี่ผิวดี๊ดีเนอะ เนี๊ยนเนียน ลากออกมาปุ้บกูกอดเลย น้องม้าแม่งไม่รู้ตัวด้วย เสร็จกูเลย แต่ที่แปลกใจคือ แมลงสาบไม่กลัว แต่กลัวความมืด

"โอ๋ๆ ไม่ต้องกลัวนะครับ" ไม่ต้องวงกลมเป็นรูครับ( ห่วง ) นี่ไม่ใช่เสียงกูครับ อิหวังครับแผ่รังสีผู้ชายเกือบร้อนมาเลยครับ( อบอุ่น ) ลากน้องม้าออกจากอ้อมอกกูเลยครับ มันกอดปลอบแล้วครับ ของกูครับ อิเเส๊ดดดด พรากลูกพรากเมียผู้อื่นได้ไง จิตใจมึงทำด้วยอะรายยยย

"หวังจ้ะ" ตอนนี้พยายามแผ่รังสีอัมหิตใส่อิหวังครับ ปล่อยน้องม้าของกู๊วววว อิน้องม้านี่ก็ซุกอกหวังเลยครับ ถึงของพี่จะไม่ตูมตูมเหมือนมันแต่ก็อบอุ่นนะเห้ยยยย อิม้าแรด(?) ตกลงม้าหรือแรด อิเด็กไม่รักนวลสงวนตัว  นี่ผมเป็นพระเอกหรือตัวขี้อิจฉากันแน่วะเนี่ย

"ปล่อยสิหวัง" พูดแบบไม่ออกเสียงครับ นี่ไม่มีเจตนาจะไม่ให้น้องม้าได้ยินนะ แต่ไม่มีเสียงจริงจริ๊งงงง

"เพื่อนหวังไปคุยกันข้างนอกหน่อยสิ"

"ได้ครับเพื่อนมาร์ค" ไม่ต้องคิดว่ามันกลัวเพื่อนอย่างกูครับ มันกลัวเมียต่างหาก เมียป๊ามันอ่ะ ม๊าหวังรักผมยิ่งกว่าผัวตัวเองอีก ไม่อยากจะโม้ (แต่โม้ไปแล้ว) ถ้ามันไม่ทำตามที่ผมบอก พอดีพ่อกับแม่เป็นนักเขียนด้วยไง ก็เลยว่าจะสร้างเรื่องให้ม๊ามันฟัง และแน่นอนม๊าไม่เชื่อลูกเนรคุณอย่างมันหรอก ม๊าต้องเชื่อผัวน้อยวัยใสตั๊ลลั๊คกู๊งกิ๊งงงงอย่างผมสิ(?)

"กูอยากเลี้ยงม้า.." อยากขี่ม้าด้วย ..

"ม้าบ้านพ่อมึง นี่มันคนบ้าชัดๆ เดี๋ยวกูเลี้ยงให้เองดีกว่า มึงจะได้ปลอดภัย" กูรู้มึงคิดอะไรสัส อีกอย่างบ้านมึงบัญญัติคนบ้าเป็นสัตว์เลี้ยงด้วยเหรอ ?

"ตอนนี้มึงห่วงความปลอดภัยของมึงก่อนเถอะ พูดงี้มึงบอกลาป๊าม๊าที่บ้านมึงมาละยัง?" กูรู้เจตนามึงดี เพราะเรามีเจตนาเดียวกัน อิอิ

"เพื่อนหวังล้อเล่นน่า ของเพื่อนมาร์คเพื่อนหวังไม่ยุ่งหรอก" ไม่ยุ่งเหี้ยไรเมื่อกี้มึงยืนกอดกับร้องเค้าอ่ะ เล่นซะกูอยากเกิดเป็นนมมึงเลยนะ ได้โดนหน้าน้องเค้าด้วยอ่ะ งื้อออออออ(?)

"มาร์ค เด็กเลี้ยงม้า อุว่ะฮ่ะฮ่าาา"

"เลี้ยงตัวเองให้รอดก่อนเพื่อนมาร์ค หนี้กูอ่ะเมื่อไหร่จะจ่าย?"

"ม๊าหวังนี่ใช้เบอร์ไรเเล้วน้าา"

"ค่อยคืนก็ได้เพื่อนมาร์ค เพื่อนหวังไม่รีบหรอก ไม่รีบเลยจริงจริ๊ง"

-

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

หน้าที่สามีน้อยของแม่หวังเป็นอะไรที่ประเสริฐสุด

เรื่องนี้ถ้านายเอกไม่บ้า พระเอกก็บ้าอ่ะ

ถ้าพระเอกไม่บ้า เพื่อนพระเอกก็บ้าอ่ะ 55555

บ้าทั้งเรื่อง จบปิ้ง55555

ปล. จงเม้นท์ จงเม้นท์ จงเม้นท์ สาธุ