ภารกิจสำรวจโรงเรียนร้าง

เนื้อเรื่อง

                       เมอร์เซเดสเดินทอดน่องมาเรื่อยๆจนถึงสนามหญ้าที่มีต้นหญ้าขึ้นระเกะระกะเพราะไม่มีคนดูแล สายตาของเธอมองที่สนามราวกับมันเป็นเหยื่ออันโอชะของเธอพลางคิดในใจว่าน่าสนุกจริงชะมัดงานนี้

                      “จิตใจจะไม่ดูแลสนามหญ้าบ้างรึไงนะ!”เมอร์เซเดสบ่นพร้อมหยิบมีดสั้นที่เตรียมไว้มาเผื่อเจอพวกสัตว์มีพิษอย่างงูเอาไว้แล้วกวาดสายตาไปรอบๆมองสนามหญ้าที่ดูเล็กกว่าที่โรงเรียนเธอเคยเรียนอยู่มากโข คงไม่ต้องเดินมากหรอกคราวนี้

                      เมอร์เซเดสเริ่มสำรวจจากทิศเหนือของสนามก่อน ซึ่งดูไม่ต่างจากด้านอื่นเท่าไหร่ หญ้าขึ้นรกเหมือนๆกันนั่นแหละ ว่าแล้วก็จดบันทึกแล้วเดินไปทิศตะวันออก แล้วสายตาเธอก็เจอกับสมุดสีน้ำตาลซีดเหมือนสีเลือดเล่มหนึ่ง เธอเริ่มพลิกอ่านในสมุด ด้านในเหมือนจะเป็นไดอารี่ประกอบภาพที่เด็กประถมทำเองและไม่ค่อยสวยนัก

          “เพื่อนในห้องเริ่มรังแกหนูอีกแล้ว หนูไม่เข้าใจเลยว่าทำไมต้องให้หนูไปสำรวจบ่อน้ำหลังโรงเรียนน่ากลัวๆนั่นด้วย”

         “ตอนแรกก็มาด้วยกัน ทำไมตอนนี้กลายเป็นว่าหนูอยู่คนเดียวแล้วละ...”

         “หนูเจอคุณลุงภารโรงด้วยล่ะค่ะ ดีใจจังเลย”

                      บันทึกจบแค่นั้นแต่เธอก็เห็นถึงฉากจบแล้ว เธอมองหนังสือด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก พร้อมเดินไปสำรวจทางทิศใต้ซึ่งก็น่าจะไม่มีอะไรมากกว่านี้ แต่แล้วเธอกลับรู้สึกขนลุกพร้อมอากาศที่ดูเหมือนจะเย็นขึ้นเรื่อยๆ  เธอเริ่มจดบันทึกไปเรื่อยๆ แต่แล้วสายตาเธอก็เหลือบไปที่ทิศตะวันตกพร้อมกับเห็นร่างเด็กผู้หญิงคนนึงยืนโบกไม้โบกมือให้เธออยู่ อยากจะวิ่งหนีให้รู้แล้วรู้รอดแต่ขามันดันไม่ขยับซะงั้นเอาเถอะ ไหนๆก็ไหนๆแล้วเธอหลับตาพร้อมสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วมองไปที่เดิมอีกครั้ง แต่เด็กคนนั้นก็หายไปแล้ว

                    เมอร์เซเดสจำใจต้องเดินไปทิศตะวันตกทั้งๆที่ไม่อยากเดินไปเลย แล้วเธอก็ได้ยินเสียงเหมือนมีอะไรขยับอยู่ในพงหญ้าแม้จะห้ามไม่ให้ตัวเองหันไปมอง แต่สุดท้ายความอยากรู้อยากเห็นก็ชนะเธออยู่ดี สายตาเธอเผชิญกับเจ้าแมวดำที่จ้องเธอเขม็งนั่นทำให้เธอยิ้มได้เธอชอบแมวสุดๆ เธอกำลังจะเอื้อมมือไปอุ้มเจ้าแมวน้อยแต่มันกลับวิ่งหนีเธอหายไป เธอถอนหายใจอย่างเสียดายก่อนจดบันทึกทั้งหมดใส่สมุดแล้วเดินไปหาแคชเชียร์ที่บ้านพักเตโช