ตอนที่ 5 : 5 : เพื่อนบ้านที่ดี
5
เพื่อนบ้านที่ดี
Dialog version
(มีแต่บทสนทนา)
"เฮ้ย ทำไมล็อกวะ"
"ประตูห้องมันล็อกจากด้านในอัตโนมัตินี่..."
"เดี๋ยวผมไปขอคีย์การ์ดสำ--"
"ส่วนกลางปิดหกโมงเย็น"
"เดี๋ยวโทรหาไอ้แจ็คแล้วกัน ขอยืมมือถือหน่อยดิ เดี๋ยวให้มันมารับ นอนบ้านมันสักคืนแล้วกัน"
"งือ..."
2 นาทีผ่านไป...
"เบอร์แจ็ค เบอร์อะไรวะ..."
"อ้าว ไม่รู้เบอร์เพื่อนตัวเองอ่อ"
"คุณรู้ไหมล่ะ เดี๋ยวนี้มีใครจำเบอร์มือถือกันได้ด้วยเหรอ"
"อืม ก็จริง"
"เฮ้ย จะไปไหนอะ"
"ก็ ทำงานต่อ คืนนี้ต้องส่งงาน คงต้องแก้ต้นฉบับอะ ส่งไปแบบนี้คง..."
"ไม่ใช่ดิ คุณจะทิ้งผมไว้เงี้ยนะ"
"อ้าว แล้วต้องทำไง ลองปีนระเบียงกลับไปป้ะ คุณสูง ปีนได้แหละ"
"บ้าป้ะเนี่ย ใครจะปีน นี่มันชั้นยี่สิบสองนะเว้ย"
"อ้อ คิดว่าจะเก่ง..."
"เดี๋ยวพ่อจับโยนลงระเบียงเลย!"
"หงึ ไปดีกว่า โชคดีนะ"
"จีน จีน เดี๋ยว"
"อะระ"
"นี่มันดึกแล้ว..."
"อาฮะ แล้ว"
"ยืมเงินก่อนได้ไหมเดี๋ยวจะนั่งรถไปหาไอ้แจ็ค"
"ไม่มีเงินสดอะ เรามีแต่บัตรซื้อของเซเว่น"
"ก็ไปกดเอทีเอ็มดิ"
"เราไม่มีเอทีเอ็ม...มีแต่สมุดบัญชี เวลาถอนเงินก็เดินไปแบงก์"
"บ้าป้ะเนี่ย ล้อเล่นเหรอ ใครมันจะไม่มีเอทีเอ็มวะ"
"ก็เราไม่อยากมี เดี๋ยวเงินหมดเร็ว"
"ถ้าฉุกเฉินจะทำไง จะเอาชีวิตรอดยังไงกับบัตรเติมเงินซื้อของในเซเว่นวะ นี่คุณประมาทมากเลยนะ เงินสดไม่มีสักบาทได้ไง"
"ก็...แคะกระปุกเอา"
"อ่าวแล้วบอกไม่มีเงิน"
"ก็ไม่เชิง...มันเป็นเหรียญหมดเลย จะยืมเท่าไหร่ล่ะ"
1 นาทีต่อมา...
"เชี่ยไรเนี่ย"
"เหรียญบาทไง ไม่รู้จักเหรอ"
"เอ้า! จะบ้ารึไง ให้ผมนับเหรียญบาทขึ้นแท็กซี่เหรอ"
"เรื่องมากอะ ออกไปยืมตังค์ยามคอนโดฯ ป้ะ"
"..."
"ไปดิ เราจะทำงาน"
"ขอนอนนี่คืนนึงก่อนไม่ได้เหรอ"
"ไม่ได้"
"ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกน่า"
"ไม่เกี่ยว เราไม่ได้กลัว เราต้องทำงาน เราเขียนงานไม่ได้หรอกถ้ามีคนอื่นอยู่"
"เดี๋ยวผมนั่งเงียบๆ"
"ไม่เอา...ออกไปได้ละ"
"เอางี้ๆ เดี๋ยวเราทำข้อตกลงกัน คุณจะเอาอะไรบอกผมมาเลย คิดค่าเช่าโซฟาหนึ่งคืนก็ได้"
"ไม่เอา ออกไป"
"..."
"ออกไป..."
"ไม่ไปเว้ย ไปแล้วจะนอนที่ไหน!"
"คุณ..."
"ผมไม่ไปอะ นี่สี่ทุ่มละใครจะไปวะ คุณอยู่กับผมไม่ได้ก็ออกไปดิ เอาโน้ตบุ๊กไปนั่งทำงานข้างนอกป้ะ"
"..."
"ออกไปดิ"
"ฮึก..."
"เฮ้ย อย่าร้องนะ!"
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ปล.นี่ไม่ได้เข้าข้างน้องจีนเลยจริงๆนะ เป็นกลางสุดสุด
ปล. ทะมายแอบเห็นรังสีความมุ้งมิ้งเกิดขึ้นกันน้า เอ๊ะยังไงๆ