[GOT7-FIC] Room 2209 #Bnior #Bnyoung #ห้องคุณจีน

ROOM 2209

คุณจีน (20)

นางร้ายที่ตื่นขึ้นมาเป็นนายเอก (เอ๊ะ?)

คุณอิม AKA คุณหมี (22)

พระเอกผู้บวชเรียนมาแล้ว โดนเรียกทิดอิมอยู่พักใหญ่

แต่นั่นแหละค่ะเค้าคือพระเอก...

เอิน (20)

คำจำกัดความง่ายๆ

"เพื่อนรักเพื่อนร้าย"

แจ็ค (22)

พระรองที่นิสัยไม่ต่างจากตัวร้าย (อ้าว)

โย (19)

ลูกพี่ลูกน้องของเอิน ผู้กุมความลับของเอินและครอบครัวเอินเอาไว้

เบล (20)

น้องสาวของแจ็ค ผู้ไม่เคยรู้นิสัยแย่ๆของพี่ชายเลย

intro

ผมความจำเสื่อม...

ก่อนหน้าที่ผมจะตื่นมาเล่าเรื่องนี้ ผมประสบอุบัติเหตุเหมือนพระเอกในซีรี่ส์เกาหลีไม่มีผิด ผมโดนรถชนกลางสี่แยกขณะที่กำลังจะวิ่งไปส่งรายงานตอนอายุ 19 ปี แต่เมื่อผมตื่นขึ้นมาผมก็อายุ 21 แล้ว แม่บอกว่าผมอยู่ในอาการโคม่าและกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่เกือบสองปี แล้วศาลเจ้าพ่อเฮงซ่งฮวดที่แม่กับป้าผมไปไหว้ขอพรก็บันดาลให้ผมฟื้นขึ้นมา(แบบที่แพทย์ประจำตัวผมแทบร้องไห้เพราะเรียนมา6ปีแต่แพ้เทพพระเจ้าที่ทำจากปูน)ผมฟื้นขึ้นมาในสภาพคนความจำเสื่อม...

เขาอยู่ในห้องของผม...

แม่ส่งกุญแจห้องที่เจอในกระเป๋าของผมในวันที่ผมถูกรถชนให้ แม่บอกว่ามันเป็นกุญแจห้องของผมตอนที่ผมยังเรียนหนังสืออยู่ แม่ไม่เคยเข้าไปเลยเพราะไม่รู้ว่ามันห้องอะไรไม่มีเลขห้อง และตอนผมยังปกติอยู่ผมก็หนีไปอยู่อพาร์ตเม้นท์เล็กๆโดยไม่บอกพ่อแม่ด้วยซ้ำ จนกระทั่งผมหาห้องนั้นเจอ แต่เมื่อเปิดเข้าไปผมกลับเจอสิ่งมีชีวิตคล้ายหลวงพี่นอนแอ้งแม้งอยู่กลางห้องที่ไม่มีแม้แต่เตียง

เราเป็นแฟนกัน...

เขาบอกว่าเขาเป็นแฟนผมแต่ครอบครัวผมไม่เคยเจอเขามาก่อน ในวันที่ผมป่วยแม่บอกว่าเธอไม่เคยเจอใครมาเยี่ยมผมนอกจากเอิน เพื่อนสนิทที่อยู่ข้างบ้านผม เอินก็ไม่รู้จักผู้ชายคนนี้ ผมพยายามไล่เขาออกไป แต่ไม่ว่าจะทำยังไง เขาก็ไม่ยอมไป ด้วยเหตุผลเดียวคือ "เราเป็นแฟนกัน" 

"เราคบกันมา2ปีเชียวนะ" เขากล่าว

เขาชื่ออิม เพิ่งสึกมาได้ไม่กี่อาทิตย์ เขาบอกเขาบวชตอนที่ผมประสบอุบัติเหตุเพราะรู้สึกผิด แต่พอรู้ว่าผมฟื้นก็รีบสึกออกมาหา เขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับผม แต่ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองเลย นอกจากสิ่งที่แม่บอก แม่คิดว่าเขาคือผู้ชายที่ผมอาจจะแอบคบตอนเรียนก็ได้ เพราะก่อนที่ผมจะประสบอุบัติเหตุผมติดโทรศัพท์มากถึงขั้นไม่รับสายแม่เพราะติดสายคนอื่นอยู่ แน่นอนว่าโทรศัพท์ผมหายไป น่าจะจากไปพร้อมไทยมุงขี้ขโมยสักคน ไม่มีหลักฐานว่าเราคบกันนอกจากคำพูดลามกของเขา 

"จีนมีขี้แมลงวันที่ต้นขาด้านในด้านซ้าย อิมเห็นมาหมดแล้วทุกซอกทุกมุมแหละ" 

ผมไม่ชอบเวลาที่เขามองผมเลย มันดูลามกแปลกๆ ถึงผมจะรู้สึกว่าตัวเองจะชอบผู้ชายมากกว่าผู้หญิง แต่ผมคงไม่ชอบเขาหรอก...

"ผมว่าคุณทำหน้าที่แฟนเหมือนเดิมไม่ได้หรอก เรากลายเป็นคนแปลกหน้ากันแล้ว" 

ผมบอกเขาไป พยายามอธิบายให้เขาเลิกทำตัวเป็นแฟนทั้งที่ตอนนี้ผมไม่รู้จักเขาสักนิด

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวจีบใหม่ก็ได้" เขาเอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ 

แต่นั่นทำให้ผมอายเกินกว่าจะมองหน้าเขา ผมยังยืนยันที่จะปฏิเสธความตั้งใจของเขา

"มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก ผมจำอะไรระหว่างเราไม่ได้เลย ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชอบคุณตรงไหน ชอบเพราะอะไร"

"ก็ให้จีบก่อนได้ไหมละ เดี๋ยวจะทำให้รักมากกว่าเดิมอีก"

"แต่ผม..อึดอัด ไม่ชอบที่คุณเรียกชื่อผมเฉยๆด้วย"

"ให้เรียกยังไง? คุณจีน? เรื่องอึดอัด ไม่อึดอัดหรอกเดี๋ยวก็ชิน คนเคยค้า ม้าเคยขี่ เคยปี้กันทุกวัน เดี๋ยวก็รักกันเหมือนเดิมเองแหละ!" 

ไอ้บ้าเอ้ย! ผมจะปล่อยให้ไอ้บ้านี่มาอยู่ในห้องผมแบบนี้ได้ยังไงเนี่ย! 

.........

TBC

#ห้องคุณจีน

CR.SQW