คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ไม่ใช่ ไม่ใช่ 01
01
ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม บยอนแบคฮยอนไม่เข้าใจเลยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!
‘มึงดูดิ เผลอแป๊บเดียวเองไอ้ชานยอลแม่มคาบน้องแบคไปแดกละ’
‘กูบอกแล้วอย่าไว้ใจ เพื่อนกันเองเนี่ยตัวดี’
‘รักแท้แพ้ใกล้ชิดสินะ’
‘ชานยอลไม่น่าคิดผิดนะฉันว่า’
‘ผิดไม่ผิดก็สังเกตดู ไม่เคยเห็นเพื่อนคนไหนเค้ารักกันน่าเอ็นดูขนาดนี้เลยแกเอ๊ยยยยยยยยยย’
ฮึ่ยยย หมายความว่าไงแบคฮยอนไม่ได้เป็นอะไรกับชานยอลซะหน่อย แล้วอะไรคือการบอกว่าชานยอลคิดผิดกันห๊ะ??
“แบคเราว่าหน้าแบคแปลกๆนะเช้านี้ แอคทีเวียมั๊ย?”
จะบ้าหรอแบคปุ่งปุ๊งแล้วนะเซฮุน
“แบคทำการบ้านยังวะ?”
“แล้ว!”
“งั้นดี เอามาลอกดิ๊”
ฮึ่ยยยย ย ไอหมีกัมจงเคยทำการบ้านมาเองซักวันมั๊ยถามจริงงงงงง
“แบคคอนแทคที่แกใส่มาสีมันแปลกๆป่ะวะ”
โอ๊ยยยยย นี่ก็งุ๊งงิ๊งกันจัง จะแปลกได้ไงตอนเช้าเช็คมาแล้วเว่ย
“แบคกูพูดจริงๆนะ มึงใส่คอนแทคมาคนละข้างอ่ะ”
ห๊ะ??
“มึงเอ๋อหรอ เมื่อเช้าไม่ขี้ไง๊?”
“เซฮุนแนะนำให้แบคกินแอคทีเวียแล้วล่ะลู่หาน ไม่ต้องเป็นห่วงนะ”
“ห่วงพ่องงงง อิแบคมึงตื่นจากอาการอึนแล้วลุกมาส่องกระจกให้ไว”
โว๊ะ! เวลากูเครียดเพื่อนแม่มไม่เคยเป็นใจ
ไหนกระจกเอามาดิ๊พี่แบคขอส่องหน่อยยยยยยยยย........................
ชิบหายละ แบคเอ๊ยยยยยยยย คอนแทคคนละสีแบบสุดขั้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“อ้าวแบคนี่มึงไม่ตั้งใจหรอ กูนึกว่ามึงตั้งใจใส่ขวาสีเขียว ซ้ายสีเทานะเนี่ย กูก็นึกอยู่ว่ามันเข้ากันตรงไหน แต่กูคิดว่ามึงกำลังสร้างเทรนด์ของตัวเองเลยไม่ได้ทัก”
ฮอลลลลลล มึงเงียบไปเลยอิหมีกัมจง
“เทรนด์ของตัวเองแบบนี้อ่ะนะ มึงตลกป่ะจงอิน”
“กูไม่ด้ตลกนะลู่ มึงเห็นแฟชั่นไอ้แบคแต่ล่ะอย่างกูคิดในหัวตลอดอ่ะว่าสติมันดีรึปล่าวเวลาใส่หน้าเหมือนเซฮุนใส่ดิค่อยน่ารัก”
อิหมีกัมจงง...........
“เมื่อกี๊มึงชมเซฮุนน่ารักหรอจงอิน”
เออ
เดี๋ยว
นะ
กู
ย้อน
ขึ้น
ไป
อ่าน
มา
ละ
มึงชมเซฮุนว่าน่ารักเรอะ!!! ไอฮุนก็นั่งบิดจัง
มึงสองคน.........................................................
คง
จะ
“เรายังไม่ได้กับจงอินนะ!!!!!!!!!!!!!”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อย่างนี้คือมึงได้กันแล้วสินะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“แหม หลอกเด็กสามขวบมันยังไม่เชื่อ”
ผมพูดจริงๆนะ เด็กสามขวบก็ไม่เชื่อหรอกเมื่อกี๊ก็ว่าเห็นมันเกี่ยวก้อยกันใต้โต๊ะแว๊บๆ หึ มึงคิดจะหลบสายตากูหรอ
“เปลี่ยนคอนแทคเหอะอิแบคกูว่ามันไม่ใช่เทรนด์”
บางทีผมก็คิดนะว่าลู่หานมันเป็นอะไรกับแฟชั่นผมนักหนา ถะ... ถึงวันนี้ผมจะไม่ได้ตั้งใจใส่มาผิดก็เหอะ
“ไม่ พี่ไม่มีทางเปลี่ยน พี่คิดแล้วว่ามันเข้ากับพี่”
“เข้าถุย อะไรล่ะนี่กูรักมึงนะเลยบอกก่อนชานยอลเห็นนะมึงเอ๊ยยยยยยยยยยย”
“ชานยอลทำไม ทำไมต้องพูดถึงชานยอลด้วย ชานยอลเกี่ยวอะไร?”
ทำไมทุกคนชอบเอาชานยอลมาเกี่ยวข้องกับทุกเรื่องในชีวิตผมจัง
“ฮั่นแน่ อย่ามาทำหน้าซึน ถ้าเปรียบมึงเป็นหมา ชานยอลคงเป็นคนเลี้ยงหมา”
ละ...ละแล้วทำไมพี่แบคต้องเป็นหมาล่ะอิหมีกัมจง!!!
“กูว่ามึงยอมรับเหอะมึงสองคนอ่ะใกล้ได้กันละ กูมั่นใจ”
อิลู่หาน.......
“บางทีอาจจะได้กันแล้วแต่ไม่บอกพวกเราใช่มั๊ยพี่แบค”
เซฮุนอ่า.........
“มึงเสร็จชานยอลแล้วยอมรับเถอะพี่บยอนนนนนนนน”
ไอ้กัมจง..........
“เงียบไงมึงงง เงียบ เงียบเลย เงียบบบบบบ”
เงียบพ่องดิลู่
“แบคทำไมวันนี้คอนแทคสีไม่เหมือนกันล่ะ บอกแล้วว่าอย่านอนดึก ตื่นเช้ามาเบลอเลยสิตัวเล็ก”
เสียงทุ้มๆ แบบนี้ ประโยคอ่อนโยนแบบนี้ ฮรื่อออออ ไปต้องหันไปมองก็รู้ว่าใคร
ชานยอล
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดแม่จ๋าช่วยพี่แบคด้วยพี่เขิน
-///////////////////////////-
“แบค แบคคคคคคค มึงตายยัง?”
ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ พี่จะไม่ตาย อิกัมจง อิหมีปากหมา
“ตะ ตัวเล็กไม่ได้นอนดึกนะชาน สี่ทุ่มก็นอนแล้ว”
“แสดงว่าแบคต้องการใส่คอนแทคแบบนี้หรอ”
คือกูควรจะพูดยังไงดี อย่ามาทำหน้าเอ๋อใส่พี่นะ เดี๋ยวปั๊ดพี่จะจับฟัดดด
“อื้ออ เทรนด์ใหม่ไง”
“เทรนด์เชี่ยไรวะ กูสาบานเลยถึงเหง้าหน้ากูจะดูดีมากแต่ไม่มีวันที่กูจะใส่คอนแทคแบบแม่มเด็ดขาด”
ทำไมลู่หานชอบทำร้ายจิตใจกูจัง.....ขอบใจนะ
“ลู่หานอย่าไปว่าแบคสิ เดี๋ยวแบคก็หมดความมั่นใจหรอก ไม่เป็นไรนะแบคฮุนเข้าใจว่าบางทีคนเราก็ต้องลองผิดลองถูก”
ขอบใจอีกครั้งนะเซฮุน มึงช่วยกูจริงๆ รู้สึกดีโคตรรรรรรร
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ถ้าตัวเล็กตั้งใจแบบนี้ก็โอเค นึกว่าเมื่อเช้าตัวเล็กมัวแต่คิดถึงเรื่องเมื่อคืนจนทำอะไรผิดๆ ถูกๆ ซะอีก”
-//////////////////////////////////////////-
“ห๊ะ !!!!!!!!”
“เมื่อคืนมึงได้กันหรอ”
“กูบอกแล้วว่าหมาเสร็จคนเลี้ยงหมา”
“บ้า ไม่ใช่นะ!!!!!!!!!!!!!!”
พูดอะไรของชานนนนนนนนน ไอ้บ้าพวกนี้ยิ่งชอบคิดลึกอยู่
“ไม่ใช่อะไร ไม่ใช่ว่าได้กันหรือไม่ใช่ว่าคิดถึงเค้าจนเบลอวะมึง”
“ไม่ใช่ทั้งสองอย่างแหละ!!!!”
ชานก็ไม่ได้ช่วยพี่เคลียร์เลย นั่งยิ้มอยู่นั่นแหละ ยิ้ม ยิ้มมม ยะยิ้มทำไม มันน่ารักนะเว่ยยยยยยย
“แล้วเมื่อคืนทำอะไรกัน”
“จงอิน ทำการบ้านเถอะ”
ขอบใจนะเซฮุน
“กัมจง มึงยังไม่ต้องทำหรอกมาช่วยกูเค้นน่ะดีแล้ว เมื่อคืนแกทำอะไรไอ้ชานยอลวะแบค”
“มันต้องเป็นชานยอลทำอะไรแบคฮยอนไม่ใช่หรอลู่หาน”
นะ นั่นสิเซฮุนเราบอบบางนะ ทำอะไรชานยอลได้ที่ไหน
“โห ฮุนครับของจงอิน ลู่หานถามถูกแล้ว ต้องถามว่าไอ้แบคมันทำอะไรชานยอลน่ะถูกแล้ว”
อิกัมจงงง กูเคยไปเผาผ้าถุงอาม่ามึงสินะ........
“แบค พูดอะไรหน่อยสิเงียบแบบนี้ชานเสียหายนะ”
ชานยอลเสียหายหรออ เสียหายบ้าอะไรล่ะ หยุดขำเดี๋ยวนี้เลยนะชานยอลลลลลลลลลลลลล!!!!!!!
“แบคหน้ามึงแดงมาก สีแดงมันไม่เข้ากะสีเขียวและสีเทาเลยว่ะ”
มึงยังไม่จบกับคอนแทคกูสินะลู่
“บอกคนอื่นไปสิแบคว่าแบคปีนระเบียงมาแอบลักหลับชานอ่ะ”
“ห๊ะ!!!!!!!!!”
“เชดดดด พี่แบคของน้องลู่อย่างเจ๋ง”
“ปีนอะไรยังไงวะ ขอยืมไปทำกับเซฮุนมั่ง”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
จะบ้าไปกันใหญ่แล้ว พี่แบคปล่าวลักหลับนะ แค่ขโมยจูบเองอ๊ะ!!!!!!!
“เฮ้ยยยยย มึง ชิบหายละ น้องแบคลักหลับชานยอลลลลลล!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
เดี๋ยว
“ป่าวประกาศให้ทั้งโรงเรียนเลยมึง!!!!!!!!!!!!!!!”
ก่อน
“เดี๋ยวกูกระจายข่าวแป๊บ”
นะ
อิสามประโยคหลัง มึงเป็นใคร กระจายข่าวเรอะ !!!!!!!!!!!!
ข่าวเป็นแฟนกันยังไม่พอ ยังจะมีข่าวกูลักหลับเค้าอีกหรอออออออ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
สงสารกูเถอะ ฮอลลลลลล
“อย่ามายิ้มนะชานยอล!!!!!!!!!!!!!!!”
พี่แบคจะขู่ชานยอลแล่ววว ครั้งหน้าจะลักหลับจริงๆแน่
อุ่ย!!!
ความคิดเห็น