คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : trouble || intro |
intro ♥
มินยุนกิ
มินชูก้า
มินยุนก้า
เอาเป็นว่าจะมินอะไรก็ช่างเถอะ
มินยุนกิน่ะ.. เป็นนักเรียนดีเด่นเชียวนะ ! มินยุนกิน่ะเป็นนักเรียนที่ได้รับการขนานนามว่าเรียนดี เรียนเก่ง ประพฤติดีที่สุดในโรงเรียน ไม่เคยเกเรหรือมีเรื่องตบตีชกต่อยกับใครไม่ว่าจะกับคนในโรงเรียนเดียวกันหรือต่างโรงเรียน มินยุนกิก็เป็นแค่เด็กเนิร์ดม.ปลายหน้าขาวคนหนึ่งที่พยายามทำตัวเป็นเด็กดี เป็นคนดีเพื่อที่จะได้ทุนไปเรียนต่อ จะว่ายังไงดีล่ะ ถ้าไม่เป็นคนดี ไม่ได้รับการรับรองจากทางโรงเรียนว่ามีความประพฤติที่ดีและมีผลการเรียนที่ดีมากเขาก็จะไม่ได้รับทุน แต่มันเรื่องอะไรล่ะ เรื่องอะไรที่โอกาสที่จะได้ทุนนั้นมันลอยหายไปกับตาเพราะไอ้เพื่อนบ้าคนนึง !!!!
“จองโฮซอก...”
“...”
“จองโฮซอก...”
“...”
“จองโฮซอก.... !!!!!”
“จ..จ๋า ...”
“ไม่ต้องมาจงมาจ๋าเลย ! เพราะมึงอ่ะ เพราะมึง เพราะมึงคนเดียวเลย ทุนอเมริกาของกูมันลอยหายไปกับตาแล้วมึงรู้มั้ยยยยยย แล้วกูจะทำยังไง แล้วกูจะตั้งใจเรียนได้ที่ 1 ทำตัวดีมาตลอดสามปีที่ผ่านมาเพื่ออะไร เพื่อให้กูไปช่วยมึงวิ่งหนีไอ้พวกนักเลงที่มาหาเรื่องมึงจนกูไม่ได้ส่งงานแล้วติด F แบบนี้น่ะเหรอห๊ะ ไหนบอกกูมาสิกูควรทำยังไง !!!!” เทศนายาวสามบรรทัดให้มันสมกับสิ่งที่ผมต้องเสียไป คุณคิดว่าไงมันสมควรไหมล่ะ มันสมหตุสมผลไหม อาจารย์ที่ให้ผมติด F นี่ก็เหมือนกันทำไมไม่ถามเหตุผลซะหน่อยก่อน ไปส่งงานช้าแค่ชั่วโมง สองชั่วโมงก็ไม่ได้ นักเรียนดีเด่นแล้วไง ยังไงมันก็ต้องมีพลาดบ้างละเว้ย เห้ย ! พาลแล้วเนี่ย เหนื่อยนะต้องบ่น
“เห้ยใจเย็นๆดิ๊ยุนกิคนงาม”
“คนงงคนงามอะไรมึง ไม่ต้องเลย จะไปไหนก็ไป กูงอนมึงแล้ว เอาเงินมาให้กูส่งกูเรียนเลยมึง เอามา !” มือข้างหนึ่งกอดอกตัวเองเอาไว้อีกข้างก็ทำเป็นยื่นมือไปขอเงินจองโฮซอกเพื่อนสนิทอย่างน่าดูเอ็น เอ้ย ! เอ็นดู
“ถ้ากูมีตังค์นะมึงไปต้องไปเรียนถึงอเมริกาให้เสียหัวหรอกที่รัก อยู่เกาหลีทำตัวสวยๆรอเป็นคุณนายจองให้กูเลี้ยงก็พอแล้ว”
“มึงเคยนั่งอยู่เฉยๆแล้วจู่ๆก็วูบไปแบบไม่ได้ฟื้นเลยป่ะ อยากลองมะเดี๋ยวกูจัดให้”
“ฮ่าๆๆๆๆ กูล้อเล่น”
“ขอให้นักเรียนดีเด่นมินยุนกิ นักเรียนดีเด่นมินยุนกิ เข้าพบท่านผู้อำนวยการในเวลานี้ด้วยค่ะ”
“เฮ้ยนั่นเขาเรียกมึงป่ะ ผอ. มีอะไรกับมึงวะ”
“กูจะรู้มั้ยละ แล้วประชาสัมพันธ์นี่ก็ย้ำจั๊ง นักเรียนดีเด่นมินยุนกิ ถุ๊ย ! ถ้าจะซ้ำเติมกูงี้นะ เอา F ออกให้กูก่อนสิ เดี๋ยวกูมานะมึง”
“ไม่ให้ไปด้วยเหรอวะ”
“ไม่เป็นไรหรอก แป๊บเดียวเดี๋ยวกูมา ไปนะ” แล้วคนตัวเล็กก็วิ่งไปพร้อมโบกไม้โบกมือให้เพื่อนตัวเอง
ก๊อก ก๊อก
“มินยุนกิครับ ขอเข้าไปนะครับ” เคาะประตูเพื่อไม่ให้เป็นการเสียมารยาทก่อนจะเปิดประตูเข้าไปพบกับท่านผู้อำนวยการของโรงเรียนมัธยมปลายผู้ใจดีที่ให้ทุนเขามาเข้าเรียนที่นี่ตอนอยู่ปีหนึ่ง อันที่จริงมันก็เพราะเขาสอบชิงทุนมาได้ด้วยนั่นแหละแต่ก็ต้องขอบคุณอยู่ดี
“มาแล้วเหรอคุณยุนกิ เชิญนั่งก่อนสิ”
“ครับ ขอบคุณครับ” ยุนกินั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามท่านผู้อำนวยการ นั่งหลังตรงมือประสานกันอย่างเรียบร้อยสมกับเป็นนักเรียนผู้มีความประพฤติดี
“เข้าเรื่องเลยนะ ผลการเรียนเทอมที่ผ่านมาเป็นอย่างไรบ้างล่ะ ?”
“ก็ .. ดีครับ”
“แต่ผมได้ข่าวว่าคุณติด F ไปหนึ่งวิชานี่นา ใช่ไหม ?” ข่าวถึงท่านเร็วไปหรือไม่ครับ
“อ่า ใช่ครับ แต่ผมส่งงานช้าไปแค่ไม่กี่ชั่วโมงเองนะครับ”
“นั่นไม่ใช่เรื่องที่คุณจะมาบอกผม ประเด็นมันอยู่ที่ว่าการที่คุณติด F ไปแล้วนั่นหมายความว่าคุณจะไม่มีสิทธิ์ได้รับทุนไปศึกษาต่อที่อเมริกาตามที่เราเคยตกลงกันไว้อีก แต่...”
“แต่.. แต่อะไรเหรอครับ”
“ถ้ามันยังมีทางที่จะทำให้คุณได้ทุน.. คุณจะทำมั้ย ?” ทาง...ทางอะไร จะให้ไปทำถนนที่ไหนเหรอ
“ทางไหนเหรอครับท่าน มีอะไรให้ผมทำผมทำได้หมดเลยครับขอแค่ให้ผมได้ทุนก็พอแล้ว”
“งั้นฟัง ผมจะให้เวลาคุณหนึ่งเทอม ตลอดหนึ่งเทอมนี้คุณต้องทำให้ คิมแทฮยอง ปี 2 ห้อง D มีผลการเรียนที่ดีขึ้น จะไม่มีการติด F ไม่ว่าวิชาใดๆ ทุกวิชาต้องได้เกรดไม่ต่ำกว่า B และต้องไม่มีเรื่องชกต่อยกับใครไม่ว่าจะในโรงเรียนหรือนอกโรงเรียน ชกต่อยแต่ละครั้งมีการหักคะแนนครั้งละ 5 คะแนน หักครบ 20 คะแนนเมื่อไหร่เท่ากับว่าคุณก็ไม่มีสิทธิ์จะได้ทุนไปด้วย โอเคไหม ?” ด.. เดี๋ยวดิ... คิมแทฮยองเนี่ยนะ ?
“เอ่อ .. ผมขอถามก่อนได้มั้ยครับ”
“เชิญ”
“ทำไมต้องเป็นแทฮยองครับ คนอื่นไม่ได้เหรอ ?”
“ทำไม มีปัญหาอะไรงั้นเหรอ”
“เปล่าครับผมแค่สงสัย”
“คิมแทฮยอง.. เป็นลูกชายของผมเอง” อ๋อลูกชาย
ลูกชายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!!!!!!
ทำไมไม่เคยจะเอะใจเลยนะว่ามีผู้อำนวยการโรงเรียนนามสกุลคิม T _ T
----------------------------
มาแก้คำผิดกับปรับบทนิดหน่อยนะคะ แค่นิดเดียวเนื้อเรื่องในส่วนนี้ไม่เปลี่ยนค่า :D
ความคิดเห็น