ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic EXO ........Soulmate........[Chanyoul X Beakyun]

    ลำดับตอนที่ #1 : ดวงรายสัปดาห์ 50%

    • อัปเดตล่าสุด 2 มิ.ย. 57





    Chapter 1ดวงรายสัปดาห์ 50%





                   ในวันที่มีอากาศร้อน  เวลาบ่ายกว่าๆ  สำหรับเด็กมหาลัยคนหนึ่งที่พึ่งเรียนเสร็จและยังไม่อยากกลับบ้านแต่ไม่รู้จะทำอะไรต่อดี  มันช่างเป็นบรรยากาศที่น่าเบื่อซะจนต้องหาอะไรมาทำแก้เซ็ง 

                    “คยองซูไปดูหนังต่อกันเหอะ^^”  หนุ่มร่างเล็ก  ผู้มีใบหน้าอ่อนเยาว์กว่าอายุเอ่ยถามเพื่อนสนิทที่เดินออกจากห้องเรียนมาพร้อมกันด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

                    “อ๋า  วันนี้ชั้นไปกับนายไม่ได้อ่ะแบคฮยอน  วันนี้ชั้นต้องกลับไปทำช็อคโกแลตให้จงอิน  พรุ่งนี้วันวาเลนไทน์แล้วนะ  นายรู้รึเปล่า”  ร่างบางเอ่ยตอบเพื่อนรักอย่างรู้สึกผิด  แล้วก็เปลี่ยนเป็นตื่นเต้นอย่างออกนอกหน้าที่ตนจะได้ทำของขวัญให้กับแฟนของตัวเอง

                    “ชิ  ใช่สิก็ชั้นมันเป็นแค่เพื่อนนายนี่  เชอะ”  ร่างเล็กตอบกลับไปอย่างงอนๆ  เมื่อเพื่อนรักเอ่ยปฏิเสธตนบวกกับความหมั่นไส้เพื่อนตัวดีที่มักจะทิ้งเค้าแล้วไปสวีทกับแฟนกันสองคน 

                    “ง่า...แบคฮยอนอา..อย่างอนดิ  ไว้วันหลังเราค่อยไปกันนะ  วันนี้ไม่ว่างจริงๆ ^^“

                    “วันนี้ไม่ว่าง  พรุ่งนี้ก็ไม่ว่างเพราะพรุ้งนี้วันวาเลนไทน์  ต้องอยู่กับจงอินใช่มั้ยล่ะ -3-“  ร่างเล็กยังคงตอบด้วยน้ำเสียงแบบงอนๆอย่างเคย

                    “แหะๆ  ก็ใช่อ่ะ”  คยองซูตอบด้วยน้ำเสียงเจื่อนลงเล็กน้อย

                    “หรือนายจะไปด้วยกันล่ะ  พรุ่งนี้ชั้นจะไปสวนสนุกกับจงอิน  นายจะไปด้วยกันก็ได้นะ ^^”

                    “จะให้ไปเป็นก้างขวางคอพวกนายรึไงกัน  ไม่ไปด้วยหรอก  เชิญนายไปสวีทกับแฟนนายเหอะ =3=”

                    “^^ ไว้วันหลังฮยองจะพาไปเลี้ยงไอติมเป็นการไถ่โทษละกันนะค้าบบ”  ร่างบางบอกกับเพื่อนตัวเล็กของตนยิ้มๆพร้อมกับใช้มือลูบหัวแบคฮยอนด้วยความเอ็นดู  แล้วจึงเดินจากไปทิ้งให้ร่างเล็กยืนเซ็งอยู่คนเดียวในตึกเรียน

                    “เฮ้ออออ............วันวาเลนไทน์...................เกลียดวันนี้จัง”

     

     

     





     

                    บยอน แบคฮยอน  เด็กมหาลัยปีสองผู้มีใบหน้าอ่อนเยาว์ดูเด็กกว่าอายุและส่วนสูงที่มีไม่มากเท่าเพื่อนๆรุ่นเดียวกัน  ทำให้เพื่อนๆทุกคนต่างให้ความรักและเอ็นดูเป็นพิเศษเหมือนเป็นน้องชายคนหนึ่งเลยทีเดียว  แต่ด้วยคุณสมบัติที่เขามีนั้นแหละ  ที่ทำให้ทุกคนคิดว่าเขาเป็นเด็กอยู่ตลอด  และเด็กเกินกว่าที่จะมีใครมาจีบไปเป็นแฟน   จนปาดนี้แล้วเค้ายังไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลยด้วยซ้ำ  แล้วแถมเพื่อนๆที่เคยอยู่กันเป็นกลุ่มใหญ่ๆก็พากันหนีเขาไปมีแฟนกันหมดเลย  ไม่เว้นแม้แต่ โด คยองซู เพื่อนที่สนิทที่สุดของเขาก็ดันไปคบกับ คิม จงอิน เพื่อนในกลุ่มเดียวกันที่พึ่งจะตกลงคบกันเมื่อปีที่แล้วนี่เอง  สุดท้ายเค้าเลยต้องอยู่คนเดียวอย่างเหงาๆ  ในเวลาที่เพื่อนๆไม่อยู่  จนบางครั้งเขาก็คิดอยากจะมีแฟนกับเขาบ้างสักคน  จะได้ไม่ต้องเหงาแบบนี้

     
     

     

                    ร่างเล็กเดินคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนพาตัวเองมาหยุดอยู่ที่ร้านหนังสือที่ตั้งอยู่ระหว่างทางกลับบ้าน  ร้านหนังสือเล็กๆที่เขามักจะมายืนอ่านอยู่ประจำจนสนิทกับเจ้าของร้านไปซะแล้ว  และหนังสือที่เค้ามักจะหยิบมาอ่านอยู่ประจำนั้นก็คือ”นิตยสาร”  ไม่ว่าจะเป็นนิตยสารดารา  กีฬา  ของแต่งบ้านหรืออะไรก็ตามที่อยู่ใกล้ๆมือเขาจะหยิบขึ้นมาอ่านทันที  เพราะเค้าไม่ได้สนใจเนื้อหาหลักของนิตยสารเหล่านั้นหรอก  นอกเสียจากคอลัมน์เล็กๆที่มีอยู่ข้างใน  ที่นิตยสารแถบจะทุกเล่มมีนั้นก็คือ  “คอลัมน์ดูดวง”  เมื่อร่างเล็กเดินมาหยุดอยู่ที่ชั้นวางนิตยสารของร้าน  มือขาวก็ยื่นไปหยิบนิตยสารที่อยู่ใกล้ๆมือมาหนึ่งเล่มแล้วก็เปิดหาคอลัมน์ดูดวงทันที


                    “ราศีเมษ  ผู้ที่เกิดตั้งแต่วันที่  15เม.ย. – 14 พ.ค. ในสัปดาห์นี้

        ดวงการงาน  จะได้ข่าวดีเกี่ยวกับงาน  จึงเหมาะแก่การเจรจาตกลงเรื่องธุรกิจ

        ดวงการเงิน  จะได้เงินก้อนใหญ่จากการเป็นตัวกลางซื้อหรือขายสินค้า

        ดวงความรัก  ดวงความรักช่วงนี้จะได้พบคนรักโดยไม่ยาก  ขอให้เลือกให้ดี

        ดวงสุขภาพ  ให้ระวังอุบัติเหตุ  ไม่ควรเดินทางโดยเครื่องบิน


                    ดวงตากลมโตไล่อ่านไปทีละบรรทัด  แต่ที่เขาสนใจและอ่านซ้ำไปซ้ำมานั้นก็คือบรรทัดที่เขียนว่า  “ดวงความรัก  ดวงความรักช่วงนี้จะได้พบคนรักโดยไม่ยาก  ขอให้เลือกให้ดี”

                    “จะได้พบคนรักโดยไม่ยาก”
                    .

                    .

                    “คนรัก”

                    .
                    .

                    “ไม่ยาก?”

                    .
                    .

                    “เฮ้ย.......จริงปะเนี่ย”  พออ่านซ้ำอยู่3-4รอบ  ร่างเล็กก็ถึงกับตาโต  รู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก

                    .
                    .

                    “เหอะ  คนรักเขาหากันได้ง่ายๆที่ไหนกันล่ะ  บอกมาได้ว่าไม่ยาก  ถ้ามันง่ายอย่างงั้น  ชั้นหาเจอไปนานแล้ว”  ตื่นเต้นอยู่ได้ไม่นานก็มีอีกความคิดหนึ่งแทรกเข้ามาขัดแย้งกันเองในหัว  จึงต้องหยิบนิตยสารอีกเล่มขึ้นมาเปิดคอลัมน์เดียวกันดูเพื่อความชัวร์ 

                    -ช่วงนี้ดวงความรักสดใส  จะได้เจอกับเนื้อคู่ที่หามานาน  อาจเป็นคนใกล้ตัวหรือคนที่คุณคาดไม่ถึงในเร็วๆนี้-

                    “เฮ้ยย  จริงดิ o_0”  ไม่รอช้ามือขาวก็หยิบนิตยสารเล่มอื่นๆขึ้นมาดูอีกแล้วบทความในคอลัมน์ของแต่ละเล่มก็ล้วนแล้วแต่เขียนในทำนองเดียวกันทั้งสิ้น

     

     

                    “นี่ๆแบคฮยอน  ถ้าเราจะเปิดดูทุกเล่มขนาดนั้น  ก็ช่วยซื้อให้พี่สักเล่มหน่อยเหอะ”  เสียงพี่เจ้าของร้านเอ่ยทักขึ้นหลังจากที่นั่งดูอยู่นาน

                    “แหะๆ  ขอโทษค้าบ  เดี๋ยวผมจัดให้ใหม่นะ -_-‘)”  แล้วร่างเล็กก็เลิกอ่านแล้วหันมาจัดหนังสือที่เขาวางระเกะระกะไว้ให้เรียบร้อยเหมือนเดิม

     

     

                    “ดวงความรักกำลังสดใส..............จะได้เจอเนื้อคู่งั้นหรอ............แถมยังในเร็วๆนี้อีก.................จะจริงปะเนี่ย อิอิ”  ร่างเล็กพึมพำกับตัวเองในระหว่างเดินทางกลับบ้านหลังจากที่ล่ำลากับพี่เจ้าของร้านหนังสือเสร็จ   ตอนนี้เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก  อยากจะให้คำทำนายที่เขาอ่านเป็นความจริง  แล้วเขาก็เริ่มจินตนาการว่าถ้าเกิดสิ่งที่เขาอ่านมาเกิดขึ้นจริงจะเป็นยังไง  คนๆนั้นจะเป็นคนยังไง  แล้วหน้าตาล่ะจะเป็นแบบไหน  เจ้าของใบหน้าอ่อนเยาว์เดินเหมอลอยพร้อมกับใบหน้าเปื้อนยิ้มที่ดูเพ้อฝันอยู่คนเดียว  จนกระทั้งรู้สึกถึงอะไรบางอย่างมาชนที่เท้าของเขา  ร่างเล็กหลุดจากภวังค์แล้วก้มลงมองเท้าตัวเองก็เห็นลูกบอลกลิ้งไปมาอยู่แถวเท้าของเขา

     

     

     

                    “น้องครับ  เก็บบอลให้พี่หน่อยครับ”  เสียงหนึ่งดังมาจากสนามบาสสาธารณะใกล้ๆกับที่ที่เขายืนอยู่  ร่างบางเงยหน้าขึ้นมองก็พบกับชายหนุ่มร่างสูงสวมเสื้อกล้าม และกางเกงสามส่วน ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อแต่ถือได้ว่าหล่อจัดในสายตาของบยอน แบคฮยอนกำลังมองมาที่เขาอยู่

     

     

                    “น้องครับ  โยนมาเลยก็ได้^^”  เมื่อเห็นว่าร่างเล็กไม่ตอบอะไรจึงพูดขึ้นอีกรอบเพื่อให้ร่างเล็กส่งลูกบาสให้

                    “ออ...อ้อ”  ร่างเล็กหลุดจากภวังค์อีกรอบ  แล้วก้มลงเก็บลูกบาสขึ้นมา  แต่ไม่ได้โยนกลับไปให้อย่างที่ร่างสุงบอก  กลับถือลูกบาสแล้วเดินไปยื่นให้กับมือ

     

                    “นี่ครับ”  ร่างบางยื่นลูกบาสให้พร้อมกับมองหน้าร่างสูงตาไม่กระพริบ

                    “ขอบคุณค้าบ ^^”  ร่างสูงรับลูกบาสไปพร้อมกับยิ้มให้  โดยไม่รู้เลยว่ารอยยิ้มนั้นทำให้ร่างเล็กหัวใจเต้นแรงขึ้นมาทันที  ใบหน้าที่เคยขาวใสกลับกลายเป็นสีแดงระเรื่อ  รู้สึกหน้าร้อนผ่าวอย่างบอกไม่ถูก  แม้ว่าร่างสูงจะวิ่งกลับไปหากลุ่มเพื่อนที่ยืนรออยู่แล้วก็ตาม  แต่ร่างเล็กก็ยังคงยืนมองร่างสูงอยู่อย่างนั้นด้วยความรู้สึกที่เขาไม่เคยเป็นมาก่อน

     

    “หรือว่า.....พี่เขาจะเป็นเนื้อคู่ที่เราตามหาอยู่”


















     

    50%





    Talk : สวัสดีรีดเดอร์ทุกคนค่ะ ฟิคเรื่องนี้เคยแต่งมาแล้วค่ะ แต่เป็นคู่ดูซอบวงบีสนะคะ แต่แต่งไม่รอดค่ะดองไว้นานมากกกกกก จนช่วงนี้ไรต์อินกับคู่ชานแบคมากค่ะ เลยขุดเอาพร็อตเดิมที่เคยแต่งมาปรับโฉมจนกลายเป็นโซเมทชานแบคค่ะ เรื่องนี้เป็นฟิคใสๆโลกสวยค่ะไม่ต้องกลัวมีดรามาเพราะไรต์แต่งไม่ถึง T______T  ก็เป็นฟิคเอ็กโซเรื่องแรกของไรต์นะคะ ชอบไม่ชอบหรืออยากติชมยังไงก็เม้นมาบอกไรต์มั่งน้าาาาาา ชุ้บชุ้บ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×