[Osomatsu-san] addict (AllxIchi)

ตอนที่ 6 : Chapter06

"เห้ยๆ  นี่แกจะคอแข็งเกินไปแล้ว!"อิจิมัตสึมองคนที่ยกแก้วของเหลวสีอำพันกระดกเข้าปากรวดเดียวหมดและขวดเบียร์เกินครึ่งโหลที่คารามัตสึกินเข้าไปคนเดียวหมด  แต่เจ้าตัวก็ยังดูสบายมากๆอยู่เลยสติก็อยู่ครบมีเพียงหน้าคมเข้มที่ขึ้นแดงจางๆจากฤทธิ์แอลกอฮอล์เท่านั้น

"เอาคาราอาเกะมาอีกที่ครับ"คารามัตสึหันไปสั่งพนักงานเสิร์ฟที่เดินผ่านมาพอดี  อิจิมัตสึเริ่มหน้าซีดนิดๆถ้าโอโซมัตสึเบี้ยวนัดเขาคงต้องทำงานล้างจานที่นี่แน่ๆ

"พี่ไม่ดื่มหรอครับ"จูชิมัตสึกลืนเบียร์อึกสุดท้ายลงคอแล้วหันมาถามอิจิมัตสึที่กำลังแผ่รังสีเคียดแค้นออกมา

"ไม่ล่ะฉันคออ่อน"อิจิมัตสึถือคติว่าถ้าไม่ใช่ในบ้านตัวเองก็จะไม่ดื่มเด็ดขาด  เพราะอิจิมัตสึเป็นพวกเมาง่ายมากถึงมากที่สุดแล้วเวลาเมาก็จะกลายเป็นอีกคนด้วยสิ

"หืม...อ่อนขนาดไหนหรอ?"พอได้ยินคำพูดยั่วประสาทของคารามัตสึนิสัยชอบเอาชนะก็เริ่มทำงาน  มือขาวคว้าแก้วมาจากในมือคารามัตสึมืออีกข้างก็ยกขวดเบียร์ขึ้นมารินจนเต็มแก้วจนฟองเบียร์สีขาวนุ่มๆล้นออกมาจากแก้ว  อิจิมัตสึยกแก้วขึ้นมาจรดปากลองค่อยๆกลืนมันลงไป  คารามัตสึมองคนขี้ยั่วะอย่างอารมณ์ดีที่นานๆทีจะแกล้งอีกฝ่ายได้  จูชิมัตสึพยายามจะห้ามไม่ให้อิจิมัตสึกินจนหมดเพราะดูท่าทางเหมือนจะไม่ค่อยชอบดื่มเท่าไหร่แต่อิจิมัตสึก็ยืนยันว่าตัวเองกินได้และจะกินให้หมด  คารามัตสึสัมผัสได้ถึงแรงสั่นน้อยๆมาจากกระเป๋ากางเกง  คารามัตสึหยิบสมาร์ทโฟนสีขาวใส่เคสสีน้ำเงินที่มีกริ้ตเตอร์สะท้อนกับแสงไฟของห้องจนปวดตาขึ้นมารับสาย

"Hello~ โอ้bigbrotherหรอว่าไง"

'งานทางนี้ยังไม่เสร็จเลยอ่ะ  แบบว่าโจโรมัตสึปล่อยให้หนีไปคนหนึ่งอ่ะ  นายนั่นแหละ!!  เออๆฉันเองแหละ  ช่วยรอที่ร้านอีกนิดนะใกล้เสร็จแล้วจริงๆ  อ๋อใช่!  ห้ามให้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทุกชนิดเข้าปากอิจิมัตสึโดยเด็ดขาด'

"ทำไมล่ะ?"

'หมอนั่นคออ่อนมากๆๆๆ  แก้วเดียวก็ไปแล้วเวลาเมาน่ะสุดๆไปเลย  ห้ามล่ะ!'

"เอ่อ...ได้สิbigbrother!  ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว"

'ดีมาก  แล้วเจอกันไปล่ะ'

    เมื่อวางสายจากโอโซมัตสึคารามัตสึก็สัมผัสได้ถึงหายนะที่กำลังจะมาเยือน

"เอ่อ...อิจิมัตสึ  ฉันว่านายเลิกดื่มเถอะนะ"

"ไม่ทันแล้วพี่หมดไปแล้วล่ะ"จูชิมัตสึยกแก้วเปล่าขึ้นมาเทเพื่อแสดงว่ามันไม่มีอะไรตกลงมาแล้วเพราะมันย้ายไปอยู่ในท้องอิจิมัตสึเรียบร้อยแล้ว  แก้มขาวซีดที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีแดงจัดและท่าทางโงนเงนดูไม่มีสติบ่งบอกว่าอิจิมัตสึเมาแล้ว  คารามัตสึพยายามดึงแก้วเปล่าออกจากมืออิจิมัตสึที่เตรียมจะรินเบียร์อีกรอบ  อิจิมัตสึเหมือนเด็กที่ถูกขัดใจใช้เท้าถีบเข้ากลางลำตัวคารามัตสึอย่างไม่ตั้งใจ

"อุ่ก!  b..brother"คารามัตสึจุกจนตัวงอพยายามดันเท้าของอิจิมัตสึออก  แต่มันยิ่งทำให้อิจิมัตสึรู้สึกสนุกที่เห็นคารามัตสึทำอะไรไม่ได้จึงเปลี่ยนจากแรงกดกลายมาเป็นใช้เท้าขยี้ส่วนนั้นแทน

"b..brotherหยุด..brother..อิจิมัตสึหยุด...หยุดเถอะนะ..อึก"จากความจุกเริ่มเปลี่ยนเป็นความรู้สึกดีขึ้นมา  คารามัตสึไม่ได้พยายามดันเท้าของอิจิมัตสึออกแต่ใช้เป็นที่ระบายอารมณ์และข่มใจตัวเองแทน

"อะไรเนี้ย~  เฮงซวยมัตสึลามกชะมัด"อิจิมัตสึหน้าแดงและฝืนพูดจาให้อีกฝ่ายเขินเล่นๆเมื่อรู้สึกถึงสิ่งที่เริ่มนูนขึ้นมาใต้เท้า

"...อิจิมัตสึ....อิจิมัตสึ"เพราะจำนวนแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปมากทำให้อารมณ์ถูกปลุกขึ้นมาง่ายๆเช่ยกัน  คารามัตสึมองอิจิมัตสึด้วยดวงตาหยาดเยิ้มต้องการปลดปล่อย

"เอ่อ....."จูชิมัตสึที่นั่งหัวโด่อยู่ตลอดเวลาเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างพยายามจะห้ามอิจิมัตสึแต่ก็ไม่รู้จะห้ามยังไงดี

"เอ..หรือว่าจูชิมัตสึคุงก็ต้องการหรอ?"อิจิมัตสึไล่มือไปทั่วโครงหน้าคมที่ตอนนี้เอาแต่นิ่งค้าง  ก่อนจะเลื่อนลงมาจนเกือบถึงสิ่งนั้นประตูห้องก็เปิดขึ้นเสียก่อน

"ไง ทุกคน~"เหมือนเสียงสวรรค์ปนนรกดังขึ้นสำหรับจูชิมัตสึ  โอโซมัตสึพรวดพราดเข้ามากอดคออิจิมัตสึ  อิจิมัตสึรีบชักเท้าตัวเองกลับมาทันที

"ทีเรื่องแบบนี้กระตือรือร้นดีจังนะ"เสียงแขวะดังขึ้นพร้อมๆกับเสียงเท้าเดินเข้ามาในห้องของโจโรมัตสึและโทโดมัตสึที่โบกมือทักทาย

"พี่คารามัตสึเป็นอะไรหรอฮะ?"โทโดมัตสึชี้คารามัตสึที่นอนฟุบลงกับโต๊ะแล้วหอบหายใจแรงถี่ๆหน้าก็แดงไปหมด  อิจิมัตสึมองภาพฝีมือตัวเองแล้วแสยะยิ้ม

"ไม่รู้สิเมามั้ง"อิจิมัตสึหยักไหล่  นิ้วเรียวจุ่มวนในน้ำสีอำพันแล้วยกขึ้นมาป้ายปากจูชิมัตสึที่สติเตลิดไปแล้ว  ความเย็นของเครื่องดื่มทำให้จูชิมัตสึกลับมาได้สติอีกครั้ง

"เฮ้ๆ  นายดื่มหรออิจิมัตสึ"โอโซมัตสึมองน้องชายที่เริ่มเปลี่ยนไปแล้วพอเดาได้  โอโซมัตสึโน้มตัวลงมาดมกลิ่นแอลกอฮอล์ที่ติดตัวอิจิมัตสึ

"แล้วยังไงหรอ?"อิจิมัตสึเชิดหน้าโอโซมัตสึที่อยู่ตรงอกขึ้นมาสบตากับตน

"ดื่มเยอะด้วยสินะ"โอโซมัตสึยิ้มแหย่เขาไม่อยากให้ใครเห็นอิจิมัตสึในแบบนี้ด้วยสิ ใบหน้าของทั้งสองใกล้ชิดกันมากจนโอโซมัตสึหน้าร้อนผ่าว  ท่าทางและกิริยาที่เปลี่ยนไปของอิจิมัตสึทำให้คนที่เหลือมองนิ่งค้างด้วยความตะลึ่งหน่อยๆ  อิจิมัตสึผลักโอโซมัตสึออกแล้วหันไปรินเครื่องดื่มให้โจโรมัตสึและโทโดมัตสึทั้งคู่รับแก้วมาดื่มอย่างงงๆ  โจโรมัตสึมองอิจิมัตสึที่ยกแก้วขึ้นดื่มแบบไม่ขาดปากพร้อมกับอาการที่เมามากขึ้น

"หมอนั่นดื่มไม่ไหวแล้วนะ"โจโรมัตสึหันไปคุยกับโอโซมัตสึ

"นั่นสิ  ฉันพากลับเลยดีกว่า"โอโซมัตสึวางแก้วลงแล้วพยายามจะอุ้มจะอิจิมัตสึขึ้นมาในท่าเจ้าสาวแต่อิจิมัตสึก็ไม่ยอมอยู่นิ่งๆ  โอโซมัตสึจึงต้องเปลี่ยนเป็นพาดบ่าแทน

"ปล่อยฉันลงโอโซมัตสึ!"อิจิมัตสึใช้ส้นเท้ากระแทกอกโอโซมัตสึเต็มแรง  โอโซมัตสึนิ่วหน้าด้วยความเจ็บส่วนคนอื่นๆก็นั่งให้กำลังใจโอโซมัตสึอยู่เงียบๆ

"มันเจ็บนะเฮ้ย!  อยู่เฉยๆสิอิจิมัตสึ"มือหนาฟาดเข้าเต็มๆก้นด้วยความหมั่นเขี้ยว

"อ๊า!  โอโซมัตสึ!"เสียงครางหลุดออกมาจากริมฝีปากบาง  อิจิมัตสึหยุดดิ้นแล้วหันมาตวาดใส่โอโซมัตสึ  สายตาก็เหลือบไปเห็นคารามัตสึโจโรมัตสึจูชิมัตสึและโทโดมัตสึเข้าทุกคนมองอิจิมัตสึด้วยสายตาแปลกๆทำให้อิจิมัตสึรู้สึกอายขึ้นมา  อิจิมัตสึซบหน้าลงกับหลังของโอโซมัตสึและเอ่ยออกมาด้วยเสียงแผ่วเบาจากความอับอาย

"พ..พาผมกลับบ้านที"

--------------------------------

    นี่ไรต์แต่งอะไรลงไป.....จริงๆมันค่อนข้างจะเรทกว่านี้แต่ไรต์ตัดออกไปเกือบหมด(เหลือแค่คารา)เพราะกลัวโดนแบน555เลยอาจจะสั้นไปหน่อยนะคะ

     ปล.จริงๆควรลงเมื่อวานแต่เพราะมีงานด่วนเลยเลื่อนมาขอโทษด้วยนะคะ

Hotaru_chan