บทความต้องห้าม ดูไม่ได้

ลำดับตอนที่ #2 : ออล x ลู

ฟิคเรื่องนี้ ลูฟี่ เป็นทหารเรือ เพราะฉะนั้นเอสกับซาโบก็ยังไม่ตายแล้วก็เป็นทหารเรือทั้งสามคน เพราะฉะนั้นโซโลยังเป็นนักล่าค่าหัว อุซปก็ยังเป็นจอมโกหกอยู่ที่หมู่บ้าน ซันจิก็ยังเป็นพ่อครัว นามิก็ยังเป็นขโมยและอยู่ใต้อำนาจของอารอง ช้อปเปอร์ยังเป็นหมอ โรบินยังเป็นมิสออลซันเดย์ แฟร้งกี้ยังเป็นช่างต่อเรือที่วอเตอร์เซเว่น บรูคยังคงลอยเอ้อระเหยอยู่ในหมอก
โดฟรามิงโก้ x ลูฟี่ x คร็อกโคได
เอส x ลูฟี่ x ซาโบ
ลอว์ x ลูฟี่ x มิฮวอค์
สามพลเอก x ลูฟี่ x หนวดขาว,แชงส์คูส
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"พลตรีครับ พลตรี"เสียงเรียกดังระงมเมื่อพลตรี(ไม่รู้ว่ามีไหมแต่เราเดาว่ามีเพราะมีพลเอก พลโท ก็ต้องมีพลตรี เพราะพลจัตวายังมีเลย)ทั้งสามของกองทัพเรือหายตัวไปในขณะที่จอมพลเซ็นโงคุเรียกประชุม

"เอะอะอะไรกันไม่เห็นหรือไงคนกำลังนอนอยู่ หวา นอนนานไปหน่อยตัวดำเลย เพราะพวกนายมาปลุกชั้นช้านั้นแหล่ะ"พลตรี เอสหมัดอัคคีเดินโซเซลงมาจากหลังคา
"แล้วใึครเค้าใช้ให้ไปนอนบนนั้นกันครับ!!!"ลูกน้องว่าอย่างเหลืออด
"แล้วมีอะไรก็ว่ามาสิ แล้วก็ไปเตรียมอาหารมาด้วย เดี๋ยวเจ้านั่นมันก็ตื่นแล้ว"พลตรีซาโบลงมาจากทางเดียวกันพูดขึ้น
"จอมพลเซ็นโงคุเรียกประชุมครับ"ลูกน้องคนนั้นบอก
"..."เอส
"..."ซาโบ
"...?"ลูกน้องงงที่จู่ๆทั้งคู่ก็เงียบกัน
"เขาเรียกตั้งแต่เมื่อไหร่"ซาโบถาม
"เมื่อชั่วโมงที่แล้วครับ"
"..."เอส
"..."ซาโบ
"ชิบหายแล้วตื่นลูฟี่"เอสวิ่งไปลากน้องชายที่กำลังหลับอุตุอยู่ลงมาพร้อมแต่งตัว
"ZZZ"ลูฟี่ยังนอนอยู่
"ตื่นสิโว้ย"ซาโบ เสิร์ฟ ซาโบคิกปลุกลูฟี่
"อะไร ถึงเวลาอาหารแล้วหรอ"พลตรีลูฟี่ถาม
"บ้ารึไง เขาเรียกไปประชุม"เอสสั่งคณะที่โยนชุดให้ลูฟี่ ก็เพราะเขาสามคนใส่กางเกงบอกเซอร์แค่ตัวเดียวนอนนี่น่า
"ทำไมไม่รีบๆบอก ชั้นต้องไปถึงก่อน"ลูฟี่วิ่งไปแต่งตัวไำปโดยพี่ชายทั้งสองวิ่งตาม ส่วนลูกน้องมองประมาณว่า ทำไมรีบอย่างกับไปดูนักร้องดังอย่างนั้นล่ะ???

ห้องประชุม

"ฮืม....."จอมพลเซ็นโงคุตอนนี้หน้าตาเฮี้ยมกว่าปกติเพราะอะไรน่ะหรอมาดูความคิดของเขากัน
'ไอ้สามหน่อตัวแสบ หนึ่งชั่วโมงแล้วนะหายไปอยู่่ไหนกันนักหนาวะ'
"เฮ้ยๆ ตกลงจะให้มานั่งจ้องหน้ากันทำซากอะไรฟระ ไม่เริ่มซักที"คร็อกโคไดล์ที่ความอดทนลดต่ำพูด
"รอไอ้แสบอีกสามหน่อก่อน"เซ็นโงคุตอบส่วนพลเอกทั้งสามกับพลโทการ์ฟถึงกับถอนหายใจเหนื่อยหน่าย
"ตายจริงพลตรีลูฟี่จะมาหรอ ท.ท.ท.ท.ท.ท.ท.ท.ท่า..ท่านลูฟี่จะมาด้วยล่ะ"โบอา แฮนค็อก จักรพรรดิสาวสวย เริ่มหน้าแดงแล้วม้วตัวอายส่วนคนที่เหลือลอบยิ้มในใจถ้าลูฟี่มาให้รออีกชาติเราก็รอได้
"พลตรีลูฟี่รายงานตัวแล้วคร้าบ"เสียงมาก่อนตัว แต่มันจะไม่เป็นอะไรถ้าเสียงมาจากทางหน้าต่างไม่ใช่ประตู
ปัง
เพล้ง

และต่อด้วย

เพล้ง
เพล้ง

"พลตรีซาโบ/พลตรีเอส รายงานตัวคร้าบ"น้ำเสียงกวนส้นเท้าไม่มีใครเกินสามคนนี้
"ทำไมไม่เข้าทางประตูวะ หลังจากนี้ซ่อมด้วยแล้วไปทำอะไรกันมาถึงมาป่านนี้ บอกแล้วใช่ไหมว่าถ้ามาเข้าประชุมช้าจะงดปริมาณอาหารของพวกนายน่ะฮะ"เซ็นโงคุลุกขึ้นตวาด
"อ่ะ อย่านะคุณลุง ถ้าลดปริมาณอาหารเท่ากับฆ่าผมทั้งเป็นเลยนะ สงสารเด็กตาดำๆเถอะ แล้วก็พวกผมไม่ผิดนะ ลูกน้องพึ่งจะมาบอกเมื่อกี้เองแล้วผมก็เลยมาทางลัดไง"ลูฟี่แก้ตัวพร้อมเดินไปนั่ง
"ช่างเถอะๆ คราวหน้าอย่าให้มีล่ะกัน"เซ็นโงคุยอมผ่อนปรนให้เอาสามหนุ่มถอนหายใจอย่างโล่งอกที่อาหารยังไม่หายไป
"เฮ้ ลูฟี่ คราบน้ำลายแหน่ะ"แชงค์(บอกไว้ก่อนสี่จักรพรรดิมาแค่สองคนเป็นมิตรรัดบาลนะ)
"อ่ะ"ลูฟี่รีบคลำหาใหญ่เลยเรียกเสียงหัวเราะได้
"แชงค์อ่ะอย่าแกล้งกันดิ"ลูฟี่ทำหน้างอนตุ้บป่องตุ่บป่อง
"นี่ตาแก่จะประชุมอะไรก็รีบๆทำ บอกไว้ก่อนเจ้านี่พึ่งตื่นยังไม่ได้กินอะไรเลย"เอสพูดขณะที่ลูฟี่ไถลไปกับโต๊ะ
"เออๆ แต่หัดมีสัมมาคารวะหน่อยดิวะ"แล้วก็เริ่มประชุม
"อย่างที่เคยได้ยินกันอยู่บ่อยๆในช่วงนี้นั่นแหล่ะ มันมีเรื่องอยู่หลายที่ กลุ่มโจรสลัดบิ๊กมัม กับ กลุ่มโจรสลัดไคโด หันมาร่วมมือกันทำอะไรซักอย่างที่เราไม่รู้แต่เป้าหมายก็พวกเจ็ดเทพโจรสลัดเพราะฉะนั้น เจ็ดเทพโจรสลัดจะมาอาศัยอยู่ในฐานทัพสักพักเราจะได้รู้ว่ามันต้องการจะทำอะไร แล้วก็นักล่าค่าหัวที่ชื่อโรโรโนอา โซโลตอนนี้อาลวาดไปทั่วอีสบลู...มีอะไรลูฟี่"เซ็นโงคุหยุดพูดเมื่อลูฟี่ยกมือถาม
"ก็นักล่าค่าหัว เขาล่าแต่โจรสลัดใช่ม๊า(พยักหน้า)แล้วทำไมเราต้องไปล่าเขาด้วยล่ะ เขาก็ไม่ได้ทำอะไรกองทัพเรือหรือรัฐบาลซักหน่อยนี่น่า"
"ก็ถือว่าฆ่าคนไงลูฟี่"แฮนค๊อกตอบ
"งั้นถ้าเขาไม่ฆ่าคนเราก็ไม่ต้องจับใช่ป๊ะ"
"อืม มาเข้าเรื่องกันต่อเรื่องของโรโรโนอา โซโล อยากจะให้ไปหว่านล้อมเขาให้มาเข้ากับรัฐบาลดู คนที่เก่งหว่านล้อมก็...ลูฟี่นายรับงานนี้ไปนะ"
"จ้าๆ"ลูฟี่ตอบปัดๆ
"แล้วก็ที่ทะเลอีสบลูละแวกหนึ่ง มีหมู่บ้านหลายแห่งโดนกดขี่โดยกลุ่มโจรสลัดพระอาทิตย์ อยากจะให้กำจัดใครจะไปก็ได้แล้วแต่ขอให้มันไม่อยู่ทำร้ายคนที่นั่นก็พอ"
"รับทราบ"สามหนุ่มตะเบะท่าทหารไม่ดูสถานการณ์ตึงเครียดแต่ก็ทำให้ความกดดดันเรื่องสี่จักรพรรดิลดลง
"ลูฟี่นายออกไปรอหน้าประตูก่อชั้นมีเรื่องจะคุยกับคนที่เหลือ"
"คร้าบๆ ท่านจอมพล"ลูฟี่พูดแล้วออกมายืนหน้าห้อง

ห้านาทีผ่านไป หลับทั้งๆที่ยืนพิงกำแพงอยุ่

"เอาล่ะก็อย่างที่บอกเลิกประชุมได้"พูดจบแค่นั้นพวกหนุ่มๆที่รอเวลาก็ไปตีกันแย่งจะออกไปเจอลูฟี่ก่อนเพราะใครไปก่อนมีสิทธิ์คุยเยอะกว่า
"หลบไปซี่ ชั้นจะออกก่อน"คร๊อกโคไดล์พูด
"ได้ไง เดี๋ยวแกก็คาบหมวกฟางไปรับประทานสิ"ลอว์ว่า(สมมุติลอว์มันอยู่ล่ะกัน)
"เฮ้ๆเจ้านั่นมันน้องชั้นนะชั้นต้องได้ออกไปหามันก่อนสิ"ซาโบกับเอสพูด
"เรื่องอะไรพวกแกน่าอิจฉาที่สุดแล้ว"ทุกคนหันมาตะโกนใส่ทั้งสอง พวกผู้ใหญ่มองอย่างเอือมการประชุมไหนมีลูฟี่เป็นงี้ทุกทีล่ะน่า
"อ้าว แล้วสโมกเกอร์ล่ะ"การ์ฟถาม ทุกคนหยุดแย่งกันแล้วมองหาไม่มีหรือว่าโดฟลามิงโก้ที่อยู่ใกล้ประตูเปิดประตูออกให้เห็นสโมกเกอร์กำลังโอบเอวร่างบางที่ขยี้ตาเพราะความง่วงอยู่แถมยังหันมายักคิ้วใส่อีก
'หนอยแก ไอควันเวรเอ๊ย'
"เฮ้ยๆ มือแกน่ะ"การ์ฟวิ่งมาอย่างไวผลักสโมกเกอร์?ไปชนกำแพงจนมันพังแล้วหันมาพูดกับลูฟี่
"ไปเก็บของก่อนดีกว่าต้องออกไปทำงานไม่ใช่รึไง หลานปู่ จะไปเมื่อไหร่ล่ะ"แล้วการ์ฟก็ลากลูฟี่ไปเก็บของส่วนสโมกเกอร์นอนมึนอยู่
"เฮ้อ ชั้นไปเตรียมเรือใหู้ฟี่ดีกว่าไปกันซาโบต้องซ่อมเครื่องนำทางอัตโนมัติก่อนเดี๋ยวเจ้านั่นหลงทางอีกจะแย่เอา"แล้วเอสก็ลากซาโบไปอู่เรือ
"ชิ ตามมาเดี๋ยวชั้นจะพาพวกนายไปหอพัก"สโมกเกอร์ที่หายมึนแล้วพูดก่อนจะนำทางไปส่วนสองจักรพรรดิก็กลับเรือตัวเอง

ทะเลอีสบลู สองวันต่อมา

    ร่างบางนอนอยู่บนเรือนำทางอัตโนมัติของที่นักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะ เบก้าพังค์สร้างมาสำหรับคนชอบหลงทาง แต่มันก็ติดตรงที่ว่า
"ฮะๆ แย่จังน้า ดันมาติดน้ำวนซะได้ ชั้นก็ดันว่ายน้ำไม่ได้ด้วยสิ โอ๊ะ กรณีนี้ถึงว่ายน้ำได้ก็เปล่าประโยชน์สินะ ฮะๆๆๆ หืม ถังหรอ...นึกออกแล้ว"ว่าแล้วเขาก็เอาตัวเข้าไปยัดไว้ในถังให้มันลอยน้ำก่อนจะหลับไป

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

กุกกักๆ
'อึดอัด'นี่คือความรู้สึกแรกที่ก่อขึ้น
ปัง
"ฮ้า หลับสบายจังน้า เอ๊ะ ที่นี่ที่ไหน"ร่างบางมองไปรอบมีแต่เด็กหนุ่มผมสีชมพูนั่งตัวสั่นงกๆด้วยความกลัวปนตกใจอยู่
"หือนายที่นี่ที่ไหนแล้วนายเป็นใครชื่ออะไร"ลูฟี่ถามรัว
"ผมชื่อโคบี้ครับ ผมเป็นลูกเรือโจรสลัดแล้วที่นี่ก็เรือโจรสลัดแล้วคุณล่ะครับ"
"ชั้นชื่อลูฟี่ยินดีที่ได้รู้จักแล้วทำไมนายมาเป็นโจรสลัดล่ะ"
"เอ่อ เรื่องมันไม่มีอะไรมากหรอกครับพอดีผมตกปลาอยู่แล้วเรือแตก เขาเก็บมาแล้วบังคับให้ผมเป็นเด็กรับใช้นะครับ"
"อ๋อ แล้วอยากหนีไหมล่ะ"
"อยากสิครับ แต่กัปตันเขาน่ากลัวมากเลยครับ"
"เชื่อใจชั้นสิ เดี๋ยวชั้นจะพานายออกไปเอง"
.........................................................................................
แล้วลูฟี่ก็พาโคบี้ออกมาได้ตามคำพูด

"ผมน่ะ อยากเป็นทหารเรือนะครับ"โคบี้พูดแล้วพายไปด้วย
"งั้นหรอ"ลูฟี่ทำหน้ารับรู้
"อยากเป็นตั้งแต่เด็กแล้ว"
"อืม นายต้องทำได้แน่ โคบี้"ลูฟี่ยิ้มให้ ทั้งคู่คุยกันจนมาถึงเกาะที่โซโลอยู่

..........................................................................................
"หืมได้ข่าวว่าอาลวาทอยู่นี่น่าไหงโดนขึงเป็นพระเยซูตรึงกางเขนแบบนั้นล่ะ โรโรโนอา โซโล"ลูฟี่พูดล้อทั้งๆที่รู้อยู่แล้ว
"หนวกหู"
"จะให้ชั้นช่วยไหม"ลูฟี่ถาม
"อีกไม่นานชั้นก็จะรอดแล้ว"
"ใครว่าอีกไม่นานหมอนั่นจะมาฆ่านายมากกว่า"ลูฟี่บอก
"หือ"
"ชั้นได้ยินเจ้า เอ่ มันชื่ออะไรไม่รู้มันพูดว่า เดี่ยวเที่ยงปุ๊ปหัวนายหลุดปั๊บ"ลูฟี่ทำท่าทางประกอบ
"งั้นขออย่างเดียว ไปเอาดาบของชั้นมาให้หน่อย พอดีมันโดนยึดไปอยู่ในห้องนั้นน่ะ"โซโลมองไปยังห้องกระจก
"ได้เลยรอแปป"แล้วลูฟี่ก็บุกเข้าไปเอาดาบมาทั้งๆที่ถ้าแสดงตัวเป็นพลตรีเรื่องแค่นี้จิ๊บๆ
......................................................................................
"เฮ้ย แกน่ะจะปล่อยตัวนักโทษโรโรโนอา โซโลไม่ได้นะ"ทหารเรือหลายคนตั้งปืนขึ้นแล้วยิง
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ลูฟี่เข้ามากันไว้
"ทำบ้าอะไรของนายน่ะ"โซโลตกใจก็ตะโกนขึ้น
"ไม่เป็นไรหรอกน่า อันไหนดาบของนาย ชั้นไม่รู้ก็เลยเอามาทั้งหมดเลย"ลูฟี่ยื่นดาบให้ขณะที่พวกทหารยังยืนอึ้งอยู่
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ"ทหารเริ่มรู้สึกตัวจึงเล็งปืน
"ถอยห่างโรโรโนอาซะ แล้วยกมือขึ้นไว้ที่ท้ายทอย"ทหารเรือสั่ง แต่ลูฟี่ไม่ฟังเขาค้นกระเป๋าเอาผ้าคลุมออกมา
"พวกแกคิดจะสั่งใครกันฮึ"ลูฟี่ใส่ชุดคลุมพลตรีไม่ใช่อะไรมากมายเขาเริ่มหิวแล้วขี้เกียจมีเรื่อง
"อ่ะ ผ้าคลุมพลตี หรือว่าคุณคือ.....ขออภัยที่เสียมารยาทครับ"ทหารทุกคนทิ้งปืนแล้วทำความเคารพ
"ง่ะ คุณลูฟี่เป็นทหารเรือหรอครับ!!!!!"โคบี้อึ้ง
"ก็นะ"
"ประชาชนคนนั้นอย่าเสียมารยาทสิ นั่นคือพลตรีแห่งศูนย์ใหญ่้กองทัพเรือหมวกฟางลูฟี่หนึ่งในสามตำนานไร้พ่ายเชียวนะ"คนที่ดูจะเป็นหัวหน้าเอ่ย
"...."โคบี้
"...."โซโล
"...."ทหารเรือคนอื่น
"เอ๋!!!!!!!!!!!"ทุกคน
"ไม่อยากเชื่อที่ว่ากันว่าเป็นหลานของวีรบุรุษการ์ฟน่ะหรอ"ทหารเรือหนุ่มๆเริ่มกระซิบกระซาบกัน
"มีคำสั่งมาจากเบื้องบนว่าให้พาตัวโรโรโนอา โซโลไปที่ศูนย์ใหญ่กองทัพเรือ"ลูฟี่พูดแล้วหาว
"แล้วก็ได้ยินข่าวมาว่ามอร์แกนมือขวานที่เป็นทหารเรือกลับดูแลประชาชนไม่ดีเพราะฉะนั้นมีคำสั่งปลดมอร์แกนมือขวานออกจากตำแหน่งผู้พันให้เหลือแค่สิบเอกและขับไล่ออกจากเกาะให้ไปประจำการที่ G5 ในโลกใหม่"ลูฟี่พูดป่าวๆก่อนจะช่วยพยุงโซโลเดินออกไป
"สุดยอดเลยไม่นึกฝันว่าจะได้เห็นตำนานไร้พ่ายที่นี่"ทหารเรือปลาบปลื้มกันใหญ่
..............................................................................................................
"อี่อ้าอองอับเอืออั่งไอ้อาอัวอั้นไปอิงอ๋อ(ที่ว่ากองทัพเรือสั่งให้พาตัวชั้นไปจริงหรอ)"โซโลถาม
"อือ...ไอเอ็นอวกเอียวอับเอา เอ็นอะอ๋านเอือ(อือ...ไปเป็นพวกเดียวกับเราเป็นทหารเรือ)"
"อึกๆๆๆๆ ทำไมล่ะ"
"อึกๆๆ ไม่รู้สิปู่นั่นสั่งมาไปๆเหอะน่า"ทั้งคู่ก็กินข้าวจนอิ่มก่อนจะออกเรือ
"นี่นายน่ะ"ลูฟี่หันไปหาโคบี้
"ครับ"
"มาด้วยกันสิ อยากเป็นไม่ใช่หรอ ทหารเรือน่ะ"ลูฟี่ยิ้มกว้างสว่างไสว
"ที่ได้ยินมาเป็นจริงๆด้วยที่เขาว่า พลตรีกองทัพเรือคนนี้น่ารักกว่าเด็กผู้หญิงอีกน่ะ แถมยังไม่หยิ่งอีกด้วย"ทหารเรือเริ่มกระซิบกระซาบกัน
"ได้จริงหรอครับ"โคบี้ถาม
"อื้ม อีกอย่างนายก็มานำทางด้วยล่ะ ชั้นดูทางในทะเลไม่เป็นหรอก"ลูฟี่พูดทั้งๆที่ยิ้ม
"อีกหนึ่งอาทิตย์จะมีเรือจากกองทัพมารับตัวมอร์แกนเดี๋ยวชั้นจะฝากของที่จำเป็นมาให้นะ"ลูฟี่บอกพวกทหารเรือก่อนจะออกเรือไป ทำให้ทหารหลงจนหัวปักหัวปำไปเรียบร้อยโรงเรียนทหารเรือ
..............................................................................................................
หมู่บ้านโคโคยาชิ
   ทุกคนกำลังสนุกสนานกับการฉลองที่ขับไล่อารอนออกจากหมู่บ้านได้
"นี่พวกนายเดี๋ยวชั้นต้องกลับแล้วนะ"ลูฟี่บอกคนในหมู่บ้าน
"เดี๋ยวสิ ให้ชั้นไปกับพวกนายได้ไหม"นามิถาม
"ได้สิ เธอเกลียดโจรสลัดใช่ไหมล่ะ ก็มาสิ มาเป็นทหารเรือ"ลูฟี่รับนามิเข้าเป็นทหารเรือ
...............................................................................................................
ภัตตาคาร บาราติเอ
"นายจะเป็น กุ๊กของหน่วยชั้น"ขณะที่นั่งอยู่บนเรือลูฟี่ก็คุยกับเพื่อนใหม่ทั้งสี่คนมาเรื่อยๆจนถึงเกาะร้างแห่งหนึ่ง
"อยู่นี่ก่อนละกันเดี๋ยวชั้นโทรเรียกเอสมารับ"ลูฟี่บอกแล้วค้นกระเป๋าเอาแมลงโทรสารออก
"...อ่ะ ฮัลโหล ปู่ ให้เอสมารับหน่อยสิ พอดีเรือผมแตกอ่ะเอาเรือลำใหญ่นะไม่เอาเรือเอสลำนั้นนั่งสองคนก็ล่วงแล้ว ครับ แค่นี่ปู่"แล้วลูฟี่ก็วางแมลงสื่อสาร
"อีกไม่เกินสองชั่วโมงเดี๋ยวก็มาแล้ว"ลูฟี่บอกก่อนจะค้นกระเป๋าอีกรอบ
"เนื้อหมดแล้วอ่ะ โซโล ซันจิ เคร้าหิวข้าวอ่ะ"ลูฟี่หันไปมองทั้งสองคนด้วยสายตาอ้อนๆ อมนิ้วท่าทางโมเอะมากๆ
"รอแปปหนึ่ง"แล้วทั้งสองก็วิ่งจู๊ดหายไปในป่า แล้วไม่นานก็กลับมาพร้อมเนื้อสัตว์ส่วนซํนจิก็จัดการทำอาหารให้ลูฟี่เขมือบกิน พอกินแล้วไม่นานเรือก็มาแล้วก็รับพวกลูฟี่ไป ตอนนี้ก็จะย้ายกันไปที่โลกใหม่จึงมากันหมดแล้วเรือก็ออก
..............................................................................................................
เวลากลางคืน สามพลตรีหลับไปแล้ว
"เฮ้ เซ็นโงคุ ดูสิ ตอนเจ้าลูฟี่มันเด็กๆ"การ์ฟตอนนี่ใส่ชุดนอนลายหมีนั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่นยกอัลบั้มรูปลูฟี่ตั้งแต่เด็กจนโตให้เซ็นโงคุที่อยู่ในชุดนอนลายท้องฟ้าพร้อมสวมหมวกเรียบร้อยดู
"หือ น่ารักนีหว่า ไม่เห็นเหมือนพ่อกับปู่มันเลย"เซ็นโงคุว่าแล้วนั่งลงข้างๆพร้อมจิบนม
"ไอ้เวรตะไลสองคนนี่ใคร"โดฟลามิงโก้ที่นั่งอยู่ด้วยถามพร้อมชี้ไปที่รูปๆหนึ่งให้เห็นลูฟี่ยืนอยู่ตรงข้างแล้วสองข้างมีเด็กชายหน้าตกกระกับชายผมสีทองหอมแก้มคนละข้าง
"ก็เอสกับซาโบไงรู้สึกจะเป็นตอนที่อยู่กับดาดันล่ะมั้ง"การ์ฟตอบ
"ดาดัน?"อาโอคิยิถาม
"อ๋อ เป็นโจรภูเขาตอนเจ้าเอสเกิดก็ให้มันเลี้ยงพอลูฟี่เจ็ดขวบก็ให้มันเลี้ยงนั่นแหล่ะ เจอซาโบก็ที่นี่นั่นแหล่ะ"
"ทำไมถึงให้คนที่จะเป็นทหารเรือถูกเลี้ยงโดยโจรภูเขาล่ะ"ลอว์ถาม
"ก็นะ ชั้นไม่มีเวลาแล้วเจ้าพวกนั้นทั้งสามคนก็เติบโตกันเองฝึกกันเอง หากินเองทำทุกอย่้างด้วยตัวเองหมดเลยด้วย มันถึงได้เทพอย่างนี้ไง"การ์ฟพูดแล้วหัวเราะ
"อ่ะนี่มันของหมัดเพลิงนี่"เซ็นโงคุก้มลงไปหยิบกระเป๋าหนังสี่เหลี่ยมของเอส
"ไหนลองดูสิมันใส่อะไรไว้ข้างใน"การ์ฟพูดด้วยแววตาซุกซน ก่อนจะหยิบรูปในกระเป๋าออกมาปึกหนึ่ง เป็นรูปลูฟี่แต่ ไหงทุกรูปแม่มเอ็กซ์อย่างนี้วะ เรียกกำเดาเลยนะเนี่ย
"ซาคาซึกิ เผาโลด"การ์ฟยื่นรูปให้อาคาอินุเผาถึงจะเผาก็จริงแต่ไม่ใช่รูปนั้นเพราะคิซารุเอาอย่างอื่นมาเปลี่ยนแทนด้วยความเร็วแสงแล้วใช้น้ำแข็งของอาโอคิยิดับไฟที่กำลังลามไปเล็กน้อยพร้อมเอาไปซ่อน ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นใน 0.00000001 วินาที(เขาทำเป็นกระบวนการ)
"ว่าแต่พ่อแม่ของเอสกับลูฟี่นี่ใคร"มิฮวอคถาม
"อ๋อ พ่อของเอสก็โกล ดี โรเจอร์ไง"การ์ฟพูดสบายๆแถมเคะขี้มูกด้วย
"....!!!"
"ส่วนพ่อของลูฟี่ก็เจ้าลูกไม่รักดีของชั้น นักปฏิวัติดราก้อนไง"การ์ฟพูด หาวอีกด้วยส่วนเซ็นโงคุกุมขมับจะบ้าตาย มันเคยทำอะไรโดยคิดหน้าคิดหลังก่อนไหม
"อ่ะ เรื่องนี้ต้องเป็นความลับสินะ งั้น เมื่อกี้ไม่นับนะ"
'ไอ้แก่สติฟั่นเฟืองแกบ้าไปแล้วรึไงที่พูดแบบนั้นออกมาแล้วให้ลืมเนี่ย'นี่คือความคิดของทุกคน
"ปู่จ๋า"เสียงหวานเอ่ย ลูฟี่ในสภาพชุดนอนลายน้องตายกับหมอนข้างลายเนื้อที่หิ้วมาด้วย ท่าทางขยี้ตาอันแสนน่ารักน่าชัง ทำเอาหลายคนจะเป็นลม
"หือ มีอะไรลูฟี่"การ์ฟทัก
"ขอนอนด้วยคนจิ เอสกับซาโบกรนดัง ผมนอนไม่หลับอ่ะ"ลูฟี่พูด โอ้เธอช่างเจิดจ้า
ลอว์ใช้มือข้างหนึ่งยันกำแพงเพื่อพยุงตัวมืออีกข้างอุดเลือดกำเดา
"เจิดจ้า เจิดจ้าไปแล้ว"ลอว์พึมพำ
"กัปตันหายใจลึกๆครับ"ลูกน้องลอว์เข้ามาเรียกสติ
"เฮ้ยแชงค์ทำใจดีๆไว้"เบนเขย่าตัวแชงค์ที่เลือดกำเดาไหลจนสลบไปแล้ว
"น่ารัก น่ากดอะไรอย่างนี้"แชงค์ก็ไม่รอด
ส่วนคนอื่นก็กำเ้ดาไหลอย่างเงียบเฉียบทุกคน ทิชชู่จะหมดก็วันนี้ล่ะ
"ตามใจเจ้าสิลูฟี่ มานอนตักปู่ก่อนม่ะ เดี๋ยวปู่คุยอะไรเสร็จก็จะอุ้มเจ้าไปนอนล่ะกัน"การ์ฟว่าเมินเจ้าพวกที่กำเดาไหลไปเลย
"ครับปู่"แล้วลูฟี่ก็เข้ามานอนตักของการ์ฟโดยใช้ผ้าห่มที่หยิบติดมาด้วยห่ม น่าด้วยหน้าตาโคตรโมเอะเหมือนลูกแมวน้อยๆ
"ไม่เคยคิดเลยนะว่าปีศาจอย่างดราก้อนกับโรเจอร์ จะมีลูก"อาโอคิยิพูด
"เจ้าสองคนนั้นถึงใครจะว่ามันเก่ง มันเทพยังไง มันก็ยังเป็นคนนะ เป็นมนุษย์ผู้ชายคนหนึ่ง เด็กที่เกิดมามันไม่มีความผิดอะไรชั้นก็เลยรับมันมาเลี้ยงไงเจ้าสองตัวนี้"การ์ฟพูด
"แล้วแม่ของลูฟี่ใคร ท่าทางลูฟี่น่าจะหน้าตาเหมือนแม่นะเพราะปู่ก็ไม่เหมือนพ่อก็ไม่เหมือน"โดฟลามิงโก้ถาม
"ชั้นจะไปรู้เรอะ จู่ๆเจ้าดราก้อนก็โผล่มายัดลูกมันใส่มือชั้นแล้วก็ไปเลย"การ์ฟว่าแล้วกินนมร้อน
"เอาล่ะได้เวลานอนกันแล้วเจ้าพวกไก่อ่อน ลูฟี่ต้องนอนเยอะตื่นมาเดี๋ยวมันก็หิวอีก กระเพาะเจ้านี่ทำงานตลอดเวลา"การ์ฟอุ้มลูฟี่ท่าอุ้มเจ้าสาวก่อนจะเดินไปที่ห้องนอน(พลตรีลงมานอนอีกห้อง พลโทขึ้นไปนอนอีกห้อง โจรสลัดนอนที่เรือตัวเองหรือไม่ก็ไปหาที่สิงเอาเอง)
...............................................................................................................................
เช้าวันต่อมา

"ข้าวเช้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ซํนจิ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ข้าวเช้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"ตัวเล็กตื่นมาก็โวยวายกลายเป็นนาฬิกาปลุกคนทั้งในเรือ นอกเรือให้ตื่นกันหมด
"จะแหกปากอะไรแต่เช้าลูฟี่"เอสเข้ามาในห้องครัวพร้อมเสิร์ฟ เอสคิกให้เป็นของว่าง
"มันเจ็บนะเอส ซาโบ ดูสิ เอสชอบใช่ความรุนแรง"ลูฟี่หันไปฟ้องซาโบ
"น่าๆ หิวข้าวไม่ใช่หรอ"แล้วทุกคนก็ถูกต้อนไปที่ห้องอาหารอาหารส่วนของพลตรีทั้งสามต้องแยกกินเพราะ มันเยอะมากแล้วใครอยู่ละแวกใกล้เคียงรับรองอดกิน
"ลูฟี่ อาหารมาแล้ว"ซันจิเดินออกมาพร้อมถาดอาหารขนาดยักษ์
"ลูฟี่ ใครหล่อที่สุด"
"ซันจิ"เจ้าตัวเล็กตอบทันที
"ใครเท่ที่สุด"
"ซํนจิ"ยังคงตอบอย่างรวดเร็ว
"อยากกินรึยัง"
"อยาก"น้ำลายหกเป็นทางแล้ว
"ไหนกอดสิ"
หมับ ง่ายมากๆ พอจบคำลูฟี่ก็กระโดดกอดทันทีเียกความอิจฉาให้ทุกคนได้ตอนนี้ทุกคนคิดในใจ
'เดี๋ยวต้องไปเรียนทำอาหารบ้างแล้วมั้ง ไม่งั้นไปกุ๊กเถื่อนนั่นได้กำไรคนเดียวแน่'
"กินล่ะนะครับ"แล้วทั้งสามก็ลงมือกิน คนท ี่เหลือมองอยู่แปปหนึ่งก่อนจะก้มลงกินของตัวเอง พอทุกคนตักคำแรกเข้าปาก
"อิ่มแล้วครับ"ทั้งสามพูด
ควับ ทุกคนหันไปมองกองเนื้อเมื่อครู่ไม่มีเหลือ
"ไวโคตร!!!!!!!!"ทุกคนพูด แม้แต่เจ็ดเทพโจรสลัดยังค้าง
"โอ๊ะ ลูฟี่ มีเนื้อติดแก้มแหน่ะ"ซาโบเลียเนื้อออกจากแก้มลูฟี่
"อ๊ะ ซอสเปื้อนปากแหน่ะลูฟี่"เอสกำลังก้มลงไปเลียซอสที่มุมปากของลูฟี่
ฟ้าว ตูม
"แอ้กกกกก"ทั้งสองคนโดน เซ็นโงคุคิก กับการ์ฟคิกไปคนละชุด
"นี่ๆปู่เมื่อไหร่จ๊ะถึงโลกใหม่ซักที"ลูฟี่หันมาถามพร้อมเลียซอสที่ติดปากตัวเองออกหมด
"ไม่รุ็อีกแปปล่ะมั้ง"การ์ฟตอบโดยที่มีเอสอยู่ใต้ฝ่าเท้า
"งั้นผมไปรับลมที่หัวเรือก่อนนะ"ลูฟี่ว่าแล้วเดินออกไปรับลมที่หัวเรือ
"เจ้าพวกนี้มันศัตว์ประหลาดรึไง"ลอว์พึมพำ

ตูม!!!ซ่า!!!เสียงของหนักๆตกน้ำ
ตึกๆๆๆๆๆ
"แย่แล้วครับพลตรีตกน้ำไปแล้วครับ"ลูกน้องคนหนึ่งวิ่งมาบอก
"ว่าไงน้า!!!!!!"ห่้างกันไม่ถึงนาทีก่อเรื่องอีกแล้ว เอสวิ่งไปกระโดดลงน้ำไปคนแรก
"แกว่ายน้ำไม่ได้ไม่ใช่รึไงเอส"ซาโบกระโดดตามว่าคนอื่นไม่ดูตัวเองเลย
"ไอ้พวกเด็กโง่เอ้ย"การ์ฟกระโดดลงไปลากทั้งสามคนขึ้นมา
"ลูฟี่ตกลงไปพอว่า แล้วเอ็งสองตัวสะลอนลงไปตามทำสากกระเบืออะไรฟระ"การ์ฟดุ
"ขอโต้ดกั๊บ"ทั้งสามนั่งคุกเข่าสำนึกผิดอยู่หน้าการ์ฟ
"แล้วไหงลูฟี่ตกลงไปได้ล่ะ"ลอว์ถามแล้วเข้ามาตรวจดูจับนู่นนี่พร้อมอ้างว่าตัวเองเป็นหมอเสร็จสรรพ
"ก็หมวกฟางมันปลิวพอจะไปหยิบรู้สึกตัวอีกที่ก็อยู่ขอบเรือแล้วก็ร่วงลงไปเลยแหะๆ"ลูฟี่พูดแล้วหัวเราะ
'น่ารักแบบนี้ใครมันจะไปเกลียดลงฟระ'

"เอ่อ"ลูกน้องมาจะรายงานบางอย่างแต่เมื่อมาอยู่แล้วไม่รู้จะแทนด้วยอะไรดี มีทั้งพลเอก พลโท พลตรีพลจัตวา มาครบเลย