คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Into
Into
ณ โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง
เป็นโรงเรียนมัธยมธรรมดาๆ ที่ไม่ใหญ่มากนัก แห่งเดียวในจังหวัดเล็กๆ …
บรรยากาศในโรงเรียนดูเงียบสงบ … เด็กนักเรียนก็มีไม่ค่อยมากนัก (ก็โงเรียนมันเล็กนี่เนอะ
นักเรียนก็เลยน้อย) นักเรียนคนอื่นๆ ต่างกำลังทำกิจกรรมของตนเอง… เด็กหนุ่ม
ร่างสูง ใบหน้าหล่อคมคายกับผมสีน้ำเงินเข้ม กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนโต๊ะตัวหนึ่งเพียงลำพัง…
ตาเรียวสวย จับจ้องไปที่หนังสือในมืออย่างมีสมาธิ…สายอมอ่อนๆที่พัดมาทำให้ผมสลวยสีน้ำเงินพลิ้วไหวไปมา..
“รุ่นพี่อัสรันขา~~!!!>.<”
เสียงเรียกหวานที่ตะโกนมาแต่ไกล.. พร้อมกับตัวเจ้าของเสียง เด็กสาวรุ่นน้อง
ผมซอยสไลด์ละต้นคอสีชมพูเข้ม เธอกำลังวิ่งเข้ามาเขาที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่…
“ไม่ได้นะคะพี่!!”
อยู่ๆเด็กสาวผมชมพูเหลือบแดงผูกหางม้าสองข้าง ก็รีบวิ่งเข้ามาขวางหน้า หล่อนกับอัสรัน…
“หลบหน่อยสีเมริน”
ผู้เป็นพี่สาวพยายามดึงน้องสาวออก เจ้าตัวอัสรัน ยังคงไม่เข้าใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้านี้..
ชายหนุ่มมองของสาวเบื้องหน้าอย่างหาคำตอบ…
“วันของพี่ลูน่ามันพรุ่งนี้ไม่ใช่เหรอคะ”
เมรินพูดและยังคงกั้นไม่ให้ลูน่าไปหาอัสรันที่นั่งหน้าเอ๋อไม่รู้เรื่อง
“เอ่อ…”
อัสรันพยายามที่จะขัดบทสนทนาของทั้งสองพี่น้อง..แต่ว่าไม่เลย ทั้งลูน่าแหละเมรินไม่ได้สนเขาเลย..
“เอ๋~~? นิดหน่อยน่า~~ =3=”
ลูน่าทำหน้าคิ้วขมวด และยังคงทำปากบุ้ย
“ไม่ได้ค่ะ!” <<< เมริน
“ได้สิ!” <<<ลูน่า
“ไม่ได้!!” <<<เมริน
“ได้!!!” <<<ลุน่า
แล้วสองพี่น้องก็เริ่มเถียงกันเอง … ขณะนั้นเอง เด็กสาวผมเหลืองบุคคลที่มาใหม่ ก็เดินเข้ามาหาอัสรัน…
“คางะริ…”
ชายหนุ่มอุทานชื่อของคนตรงหน้าเบาๆ
“เกิดอะไรขึ้นเหรออัสรัน?”
คางะริถามพลางชี้ไปที่สองพี่น้องเถียงกันอยู่…
“เอ่อ…ป่าวหรอก..คางะริ เราไปกันเถอะ..นะ”
ว่าแล้วชายหนุ่มก็รีบลุกขึ้นแล้วจูงมือคางะริออกมาจากตรงนั้น โดยที่เธอยังไม่เข้าใจสถานการณ์เช่นเดียวกับอัสรัน
“วันนี้ไม่ใช่วันของพี่สักหน่อย”
“แล้วทีเมื่อวานตอนเย็นเธอยังคุยกับรุ่นพี่อัสรันเลยนี่!”
“เวื่อวานซืนที่ก็คุยนี่!”
สองพี่น้องยังคงเถียงกันไม่หยุด… แต่ไม่ทันได้ดูเลยว่าเจ้าตัวอัสรันนั้นไม่อยู่แล้ว
ทันใดนั้นเอง ชายหนุ่มอีกสองคนก็เดินเข้ามาเห็นพอดี..
ชายหนุ่มผมสีดำเหลือบม่วงคนหนึ่งหยุดชงักเมื่อเห็นผู้หญิงที่คุ้นเคยทั้งสองคนกำลังยืนเถยงกันอยู่
“เรย์ สองคนนั้นกำลังทำอะไรกันอยู่น่ะ?”
เขาพูดพลางมองไปที่ตัวต้นคำถาม ชายหนุ่มผมยาวสีบอล์นที่เดินมาด้วยกันเหลียวมองตาม
“ไม่รู้สินะ…ชิน..นายอยากรู้ก็ลองไปถามดูสิ..”
ไม่รอช้าชินรีบวิ่งเข้าไปถาม
“เฮ้! ลูน่า เมริน เถียงเรื่องอะไรกันน่ะ?”
“ชิน~~ดูเมรินสิ” เมื่อชินเดินเข้าไปถามลูน่ารีบฟ้องทันที
“พี่ลูน่าต่างหากที่ผิด วันนี้เวรชั้นได้อยู่กับรุ่นพี่อัสรันนะคะ”
เมรินก็ไม่ยอมเช่นกัน
ชินเริ่มปวดหัวกับสองพี่น้องที่เอาแต่จ้องจะจับผู้ชายคนเดียวกัน..(รู้งี้ไม่น่าเข้ามาถามเลย <<ชิน)
“เลิกเถียงกันได้แล้วน่า!ชั้นรำคาน!!”
“อ้อ~~ใช่สิ!! เพราะรุ่นพี่อัสรันมีดีกว่านายเยอะ!”
ลูน่าพูดประชดประชันแล้วเชิดหน้าใส่ชิน
“เฮ้อ~~”
ชายหนุ่มได้แต่ถอนหายใจ แล้วส่ายหัวไปมา อย่างเอือมระอา
“ว่าแต่…อัสรันคนที่พวกเธอแย่งกันน่ะ.. เขาหายไปไหนแล้วเหรอ?”
คำพูดประโยคเดียวของเรย์ทำให้ทั้งสองหยุดชงัก…สองพี่น้องฮอว์คมองหน้ากัน
แล้วหันไปดูที่โต๊ะ ที่มีเพียวแต่ความว่างปล่าว…O_o!!!อัสรันไม่อยู่แล้ว…
แล้วสองสาวก็อุทานออกมาพร้อมกันอย่างพร้อมเพียง…
“รุ่นพี่อัสรัน!!!!!!!!!!!”
……………………………………………………………………………..
ความคิดเห็น