คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ภูกับคำสารภาพของธีร์
Love Like Candy Floss ตอนที่ 15
หลายวันผ่านไป ธีร์กับป๊อบก็ยังไปหามาไหน หัวเราะ มีความสุขด้วยกัน แม้ว่าจะมีหลายสายตาที่เหมือนจะมองว่ายังไงคู่นี้ก็ไปกันไม่รอด แต่ทั้งสองก็ดูเหมือนจะไม่สนใจ ป๊อบเพลิดเพลินไปกับช่วงเวลากับธีร์ ทั้งติวหนังสือ ดูธีร์ซ้อมวงโย เล่นบาส จนเกือบจะลืมว่าเคยกังวลเรื่องถ่านไฟเก่าระหว่างภูกับธีร์ ธีร์เองก็ได้รู้ภาษาญี่ปุ่นจากป๊อบไปหลายคำ และดูธีร์เองก็มีแต่รอยยิ้มเวลาเขาอยู่กับป๊อบเช่นกัน
ในตอนเช้า ป๊อบมาถึงโรงเรียน เธอก็เดินขึ้นห้องเพื่อไปเก็บกระเป๋า เมื่อไปถึงห้องก็พบว่าดิวกับฮารุกำลังนั่งคุยกัน
“ฉันมาแล้วแก !”
“เออ แกมาก็ดีแล้ว วันนี้ไปร้องคาราโอเกะกันป่าว ฉันมีอะไรเล่าให้แกฟังด้วย”
“โทษว่ะแก เย็นนี้ไม่มีใครอยู่บ้านอะ ฉันต้องรีบกลับไปเฝ้าบ้าน พี่ป้อมก็ไปราชการต่างจังหวัด พี่ยนต์ก็ไปงานเลี้ยง อาจจะกลับเช้าเลย”
“แล้ววันนี้ใครมาส่งแกวะ?”
“ก็พี่ยนต์ไง”
“เออ แล้วแกจะกลับไงอะ ไม่มีทั้งพี่ป้อมพี่ยนต์”
“ไม่รู้อะ..... กลับกับแกมั้ง”
“เหอะ ถ้าไปคาราโอเกะ กลับช้านะเว้ย ฉันว่าถ้าพี่ธีร์ว่าง แกก็ไปขอพี่ธีร์ไปส่งที่บ้านแกดิ”
“เห้ย บ้า ถ้าไปส่งชั้นแล้วพี่ธีร์เค้าจะกลับยังไงอ่ะ?”
“โอ้ยยยย พี่ธีร์เค้าไปบ้านแกตั้งกี่ครั้งแล้ว เขาคงจำทางไปทางกลับได้แล้วแหละ”
“...........เออเนอะ งั้นเดี๋ยวเที่ยงนี้จะลองไปขอพี่ธีร์ดู”
“ว่าแต่.....เรื่องที่แกจะบอกป๊อบคืออะไรอะ ?” เมื่อเห็นว่าทั้งสองเงียบ ฮารุจึงได้จุดประเด็นขึ้นมา
“เออใช่ วันก่อนที่แกถามชั้นว่าพี่ภูกับแฟนผู้หญิงเค้าเป็นยังไงบ้าง ฉันไปสืบมาให้แกแล้วนะ”
“โห นี่มันนานจนชั้นลืมไปแล้วนะเนี่ย” ป๊อบพูดเหมือนลืมไปแล้วว่าเคยถาม “แล้ว มันเป็นยังไงอะ...”
“ก็เห็นสองคนอะ ผิดใจกันบ๊อยบ่อย ผิดใจกันเหมือนแกกับพี่ธีร์เด๊ะ แล้วเรื่องที่ผิดใจมันก็เรื่องหึงๆหวงๆนี่แหละแก”
“อย่าบอกนะว่าพี่ผู้หญิงคนนั้นเค้ามีกิ๊กอะ?”
“ก็ไม่เชิงกิ๊กหรอก น่าจะเพื่อนห้องเดียวกันนั่นแหละ แต่รายละเอียดลึกๆชั้นก็ไม่ค่อยรู้อะ”
“อ้าว....” ป๊อบกับฮารุร้องขึ้นพร้อมกันโดยไม่ได้นัดกันมาก่อน
“แต่ก็ดีแล้วล่ะ อย่างน้อยฉันก็รู้ว่าพี่ภูกับแฟนเขาคงยังไม่มีท่าทีจะเลิกกัน.....”
ป๊อบพูดด้วยท่าทีที่เบาใจลง เธอได้แต่หวังเล็กๆว่าสิ่งที่เธอเคยกลัวคงจะไม่เกิดขึ้นจริง....
=====================
ในตอนเที่ยง ป๊อบไปกินข้าวกับดิวกับฮารุ แต่หลังจากแยกกับเพื่อนแล้ว เธอก็ได้ไปตามหาธีร์ที่สนามบาส เมื่อไปถึง เธอก็พบธีร์กำลังเล่นบาสกับเพื่อนๆ เมื่อธีร์เห็นป๊อบเขาก็โบกมือให้ ป๊อบจึงได้โบกมือตอบและส่งซิกส์ว่ายังไม่ต้องเลิกเล่นก็ได้.... ป๊อบได้ตัดสินใจว่าเธอต้องแวะไปร้านสะดวกซื้อเสียหน่อยเพื่อซื้อน้ำไปให้ธีร์
ที่ร้านสะดวกซื้อ
ในขณะที่ป๊อบกำลังเลือกซื้อน้ำอยู่เธอก็ได้ยินเสียงนักเรียนหญิงสองคนกำลังคุยกัน เธอจึงแอบเงี่ยหูฟัง
“แกได้ข่าวพี่ธีร์วงโยกับยัยป๊อบศิลป์ญี่ปุ่นมะ”
“ได้ยิน ก็เห็นคบกันมาได้สักพักละนี่”
“แก แต่เค้าว่าพี่ธีร์ชอบผู้ชายไม่ใช่เหรอวะ เกย์กับผู้หญิงรักกันได้จริงดิ”
“อาจจะฆ่าเวลาป่าววะ แบบรักๆเดี๋ยวก็เลิกอะ แบบยังไม่รู้ตัวไรเนี่ย”
“สงสัยอยากได้แฟนจนตัวสั่นเลยเอาเกย์ไปขั้นเวลาก่อนมั้ง”
“นั่นสิๆ”
“คริกๆๆๆๆๆ.....”
เมื่อป๊อบได้ยินอย่างนั้นจึงเริ่มทนไม่ไหว เธอตบเท้าเดินไปที่ทั้งสองอย่างรวดเร็ว
“นี่ !! มีอะไรก็มาถามเราตรงๆได้นะ ไม่จำเป็นต้องมานั่งวิเคราะห์ให้เสียเวลาหรอก”
เมื่อทั้งสองเห็นป๊อบออกมาปรากฏตัวจึงเงียบและเดินออกไปแต่ก็ยังไม่ทิ้งเสียงกระซิบนินทากัน ป๊อบเองก็รู้สึกหงุดหงิดกับการซุบซิบนินทาคนอื่น ทั้งๆที่ยังไม่รู้จักกัน
หลังจากซื้อเสร็จป๊อบก็เดินกลับมาที่สนามบาส ป๊อบโบกมือให้ธีร์อีกครั้ง
“พี่ธีร์คะ! น้ำค่ะ!”
ธีร์เห็นดังนั้นจึงถอนตัวจากเพื่อนมา และเดินมาที่ป๊อบ
“ขอบใจนะ” ธีร์รับน้ำมาและเปิดฝาขวดพร้อมเสียบหลอดเข้าไป
“เหงื่อพี่เต็มเลย เดี๋ยวซับให้นะคะ”
ป๊อบเห็นเหงื่อเต็มหน้าธีร์ เธอจึงหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับที่หน้าของธีร์ ธีร์ยิ้มให้กับท่าทีที่ดูเอาใจใส่ของป๊อบ เขายื่นน้ำให้กับป๊อบก่อน
“อะ พี่ให้กินก่อนเลย ตอบแทนที่อุตส่าห์วิ่งไปซื้อมาให้นะ”
“อะ โอเคค่ะ”
ป๊อบรับน้ำที่เสียบหลอดรออยู่แล้วแล้วดูดเข้าไป ดื่มเสร็จธีร์ก็รับมาแล้วดูดต่อ
“อะโหๆๆๆๆ มีจูบกันทางอ้อมเว้ยเฮ้ยยย หวานกันจังเว้ยย กุละเสียดายแทนไอ่ภูจัง”
เพื่อนคนหนึ่งที่เล่นบาสกับธีร์เมื่อครู่พูดขึ้นกับเพื่อนอีกคน แต่ดันพูดดังจนป๊อบกับธีร์ได้ยิน ป๊อบถึงกับสะอึกเมื่อได้ยินชื่อของภูอีกแล้วทั้งๆที่เพิ่งกินน้ำไปเมื่อครู่ เธอมองหน้าธีร์ที่อึ้งไปกับคำพูดของเพื่อนเช่นกัน แต่ในเมื่อเธอไม่อยากคิดมาก เธอจึงเข้าเรื่องทันที
“เอ่อ.....พี่ธีร์คะ คือ.....เย็นนี้พวกพี่ชายไม่มีใครอยู่บ้านเลยค่ะ ดิวก็มีธุระ วันนี้ก็ต้องกลับเร็วด้วย”
“จะให้พี่ไปส่งเหรอ....”
“ดะ.....ได้ไหมคะ”
“.......... ได้สิ วันนี้พี่ไม่ได้ซ้อมวงโยด้วย”
“จริงเหรอคะ เย้ !!!! ขอบคุณนะคะ” ป๊อบกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ อีกนัยหนึ่งก็เพื่อกลบความรู้สึกกังวลของตัวเองที่จะเผลอแสดงให้ธีร์เห็น ส่วนธีร์ก็ยิ้มเหมือนกับจะชินอากัปกิริยาร่าเริงเกินเหตุของป๊อบแล้ว
=====================
ในตอนเย็น ธีร์นั่งรถตู้ไปส่งป๊อบที่บ้านตามสัญญา ทั้งสองเดินกันมาถึงหน้าบ้าน
“พี่ธีร์จะแวะเข้าบ้านก่อนไหมคะ”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่จะกลับหอไปอ่านหนังสือดีกว่า”
“งั้นถ้าถึงหอแล้วโทรหาหนูด้วยนะคะ”
“ได้สิ แล้วเดี๋ยวป๊อบปิดบ้านดีๆนะ อยู่คนเดียวด้วย พี่เป็นห่วง”
“รับทราบค่ะ เรียวไคเดสสสสสส”
ป๊อบยกมือตะเบ๊รับคำธีร์ ธีร์ยิ้มให้ป๊อบก่อนที่จะกลับไป ส่วนป๊อบก็เดินเข้าบ้านและล็อคประตูรั้วตามคำสั่งพี่ชายทั้งสอง
=====================
หลังจากกินข้าวและทำงานบ้านเสร็จก็เป็นเวลา 2 ทุ่ม ป๊อบอาบน้ำเสร็จ ก็ออกมาเล่นคอมพิวเตอร์ เธอรู้สึกดีใจที่วันนี้จะไม่มีพี่ๆมาคอยกำหนดเวลาเล่นคอมของเธอ เธอท่องเว็บไปเรื่อยๆ จนไปพบกับการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องหนึ่งที่มีคนมาแปะไว้ในเฟซบุ๊ค
“Moonlight Lady เหรอ ชื่อเพราะจัง เรื่องต้องสนุกแน่ๆเลย”
แต่เมื่อป๊อบคลิกเข้าไป เธอก็พบว่าเนื้อเรื่องไม่ได้ใสตามชื่อเรื่อง อีกทั้งเปิดฉากมาก็มีเสียงดังที่ฟังแล้วดูน่าอายดังออกมาด้วย ป๊อบตกใจมาก เธอรีบปิดคลิปทันที แม้จะไม่มีพี่ๆอยู่ในบ้าน แต่เธอก็ยังกลัวบ้านอื่นได้ยินอยู่ดี
“เห้ย การ์ตูนอะไรเนี่ย ! เห็นพระเอกหล่อไม่คิดเลยว่าจะเอชขนาดนี้นะเนี่ย...”
ป๊อบนั่งทำใจสักพักด้วยความไม่กล้าดู แต่ด้วยความอยากรู้อยากเห็นที่มากกว่า ทำให้ป๊อบตัดสินใจเคลื่อนเมาส์ไปเปิดคลิปการ์ตูนเรื่องนั้นดูอีกครั้ง (แต่คราวนี้ได้มีการหรี่เสียงไว้ด้วย รับรองไม่มีใครรู้แน่นอน)
ยิ่งดูไปเรื่อยๆ ป๊อบก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นอย่างไม่เป็นมาก่อน เมื่อได้เห็นสรีระของทั้งพระเอกและนางเอกที่กำลังบรรเลงเพลงรักอยู่ริมหน้าต่าง ทำให้ป๊อบหวนคิดถึงใบหน้าของธีร์ ชายหนุ่มที่เป็นสุดที่รักของเธอ.....
=====================
กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง แต่ความคิดนั้นก็ต้องดับวูบลงอย่างกะทันหัน เมื่อป๊อบพบว่ามีใครโทรเข้ามาหาเธอ ป๊อบตกใจ มือรีบหยิบโทรศัพท์ กดรับอย่างรวดเร็ว
“ฮัลโหล”
“ป๊อบ ทำอะไรอยู่อะ รับสายช้าจัง”
ธีร์นั่นเองที่โทรมาหาเธอ
“ขะ...ขอโทษค่ะ” ป๊อบที่ยังอารมณ์ค้างตอบคำถามแบบอ้ำๆอึ้งๆ
“ขอโทษอะไร แล้วนั่นเสียงอะไรอ่ะ? ฮั่นแน่ แอบดูหนังแนวนั้นอยู่ใช่มั้ย”
ป๊อบตกใจทำไมธีร์ถึงรู้ เธอคงลืมว่าเธออยู่หน้าคอมและลำโพงก็อยู่ใกล้โทรศัพท์เสียด้วย
“เห้ย ไม่ใช่ค่ะ การ์ตูนค่ะการ์ตูน” ป๊อบตัดสินใจปิดคลิปไปอีก เธอรู้สึกอายที่ธีร์รู้ว่าเธอแอบดูอะไรอยู่
“เห้ย คุยกับแฟนอยู่ได้ มากินเหล้ากันเพื่อน” อยู่ดีๆก็มีเสียงผู้ชายเล็ดลอดเข้ามาในสาย ป๊อบสงสัยจึงได้ถามออกไป
“พี่ธีร์ไม่ได้อยู่หอเหรอคะ?”
“อือม พี่มาดื่มกับเพื่อนที่หอพักวงโยอะ พอดี...เพื่อนพี่มันเพิ่งทะเลาะกับแฟนมา”
ธีร์ตอบอย่างไม่โกหก ป๊อบเลยเดาออกว่าคนที่ทะเลาะกับแฟนน่าจะเป็นใคร
“พี่ภูด้วยเหรอคะ”
“อือม”
“งั้นก็กินเหล้าน้อยๆนะคะพี่ เดี๋ยวเกิดเมาขึ้นมาจะกลับหอไม่ถูกกันพอดี”
“ป๊อบก็เหมือนกันนะ การ์ตูนอย่างว่าอะดูน้อยๆหน่อย อ่านหนังสือเยอะๆ เดี๋ยวเกรดตกนะ”
“อ่าค่า ไม่ดูแล้วค่ะ พี่ธีร์ไปสังสรรค์กับเพื่อนเถอะค่ะ”
“โอเค รีบนอนนะ ฝันดีจ้ะ”
“ค่ะพี่ธีร์ บายค่ะ”
หลังจากวางโทรศัพท์ ป๊อบก็เลิกความคิดจะดูการ์ตูนต่อ เธอหันไปเปิดเฟซบุ๊คแทน เธอมองเห็นสเตตัสของธีร์ที่ถูกแท็กร่วมกับภูและเพื่อนๆนิ่ง พร้อมกับในใจที่เริ่มรู้สึกกังวลกับอะไรบางอย่าง
“เฮ้อ คิดมากน่าเรา ไปอ่านหนังสือดีกว่า”
=====================
เวลา 5 ทุ่ม ป๊อบยังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องนั่งเล่นรอเวลาเผื่อพี่ยนต์ของเธอจะกลับมาเร็ว ฝนเริ่มตกลงมาแรงจนป๊อบรู้สึก เธอมองนาฬิกาก่อนที่จะเดินไปเพื่อปิดไฟและเข้าห้อง แต่แล้ว.....
ติ๊งหน่องงงงงงงงงงงงงง เสียงออดดังขึ้นท่ามกลางเสียงฝน
“ใครมากันนะ ดึกๆดื่นๆป่านนี้แล้ว”
ป๊อบเริ่มกล้าๆกลัวๆเดินไปแอบส่องที่หน้าต่าง แต่เมื่อเธอเห็นว่าคนที่ยืนอยู่หน้าบ้านเป็นคนที่เธอคุ้นเคยและไม่คิดว่าจะมาปรากฏตัวที่นี่ มันก็ทำให้เธอตัดสินใจเดินออกไปรับทันที
“พี่ธีร์?” ธีร์ยืนอยู่ในสภาพชุดนักเรียนที่เปียกฝน ป๊อบกางร่ม เดินออกไปที่ประตูรั้ว เธอสงสัยทำไมธีร์ถึงมาที่นี่
“ตอนนี้ฝนตกนะคะ เข้ามาในบ้านก่อนเถอะค่ะ” ป๊อบเลื่อนประตูรั้วเพื่อเปิดให้ธีร์เข้ามา แต่เมื่อเปิดประตูปุ๊บ ธีร์ก็โผเข้ากอดป๊อบทันที
“พี่ธีร์.....!?” ป๊อบผงะ ตกใจเล็กน้อยที่อยู่ดีๆธีร์ก็ทำแบบนั้น ธีร์ตัวสั่นเทิ้มจนป๊อบรู้สึกได้ ลางร้ายของเธอค่อยๆชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ......
ป๊อบได้พาธีร์เข้าไปในบ้าน และหาผ้าเช็ดตัวให้ซับน้ำฝนไปก่อน
“กินอะไรร้อนๆก่อนนะคะพี่ธีร์ จะได้รู้สึกดีขึ้น”
ธีร์รับแก้วโกโก้ที่ป๊อบชงมาให้ เขายังไม่พูดอะไรกับป๊อบในตอนนี้
“ปาร์ตี้เมื่อกี้เป็นไงบ้างคะ?”
ป๊อบพยายามเปลี่ยนเรื่องพูดหลังจากที่เงียบมานาน เธอรอที่จะฟังคำพูดอะไรบางอย่างจากธีร์ เนื่องจากธีร์ดูเซื่องซึมกว่าตอนเย็นที่มาส่งเธอที่บ้าน
“ป๊อบ.......” ธีร์เรียกชื่อของป๊อบ “พี่.....พี่.....”
ธีร์ยังอ้ำอึ้ง แม้ป๊อบจะกลัวกับคำที่ธีร์จะพูดแต่เธอก็ยังใจดีสู้เสือ
“พี่ธีร์มีอะไร พี่ธีร์บอกหนูได้หมดเลยนะคะ หนูโอเคค่ะ”
“แล้วถ้าพี่บอกว่าพี่จูบกับภู ป๊อบยังจะโอเคอยู่ไหม”
เปรี้ยงงงงงงงงง !!! สิ้นคำของธีร์ ฟ้าก็ผ่าลงมาดังเปรี้ยง ทั้งบ้านของป๊อบเต็มไปด้วยความมืดเนื่องจากไฟดับอย่างกะทันหัน
“.......” ป๊อบอึ้งไปเมื่อฟังคำนั้นของธีร์ จูบกัน...? หมายความว่ายังไง ? ทั้งสองยังรักกันอยู่หรือ...?
“พี่ธีร์.....ทำไม.....เกิดอะไรขึ้นคะ?”
“พี่....พี่ขอโทษนะ......... พี่...พี่ยังไม่ลืมภูหรอก แต่พี่...พี่ก็ทำร้ายป๊อบไม่ได้เหมือนกัน”
ธีร์หลับหูหลับตาสารภาพ อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์เหล้าที่ทำให้เขากล้าพูด แต่ป๊อบยังอึ้ง ในที่สุดสิ่งที่เธอกลัวที่สุดก็เกิดขึ้นจริงๆจนได้
ป๊อบไม่รู้ว่าควรทำยังไง เธอได้แต่เดินไปนั่งอยู่เคียงข้างธีร์ ท่ามกลางความมืด ไม่มีใครสังเกตเห็นน้ำตาของกันและกันที่เริ่มซึมออกมาจากดวงตา ป๊อบยื่นหน้าเข้าไปใกล้ธีร์ ปากของเธอสั่นด้วยความรู้สึกเสียใจและคั่งค้าง
“พี่ธีร์....หนูแทนเขาไม่ได้เลยเหรอคะ? หนูแทนพี่ภูไม่ได้เลยเหรอคะ?”
ป๊อบกระซิบเสียงสั่น เหตุการณ์ครั้งนี้ไม่ได้เหมือนกับที่งานเทศกาลบงโอโดริ เพราะเธอไม่ได้เมา แต่เธอไม่ยอมที่จะต้องเสียธีร์กลับไปให้ใคร
“ป๊อบ....” เพียงชั่วพริบตา ป๊อบก็ยื่นริมฝีปากมาประกบกับธีร์ ธีร์อึ้งไปกับสิ่งที่ป๊อบทำ แต่เขาก็ไม่ได้ขัดขืน กลับหลับตายอมรับริมฝีปากนั้น ริมฝีปากที่เขาไม่กล้าได้สัมผัสตั้งแต่เขาเปิดใจคบกับป๊อบ
ท่ามกลางบรรยากาศฝนตกไฟดับ ป๊อบเริ่มเมามันไปกับจูบจากริมฝีปากของธีร์ มือทั้งสองของเธอเริ่มจับมือของธีร์เลื่อนไปที่ต้นขา และพยายามบังคับให้ไล้ไปเรื่อยๆตามร่างกายของตัวเอง.....
แต่แล้ว ทุกอย่างก็หยุดลง เมื่อไฟในบ้านกระพริบเปิดขึ้นมา ทุกอย่างกลับสู่สภาพปกติ ธีร์เมื่อรู้สึกตัว เขาก็เอามือออกและผละป๊อบออกจากเขา
“พี่ธีร์......” ป๊อบก็เริ่มรู้สึกตัวแล้วว่าเธอเกือบจะทำผิด “หนูขอโทษนะคะ”
“พี่.....พี่ก็ขอโทษนะ” ธีร์พยายามเรียกสติตัวเองกลับมาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ “พี่ว่าพี่กลับก่อนดีกว่า”
“พี่ธีร์ นอนที่นี่ก็ได้นะคะ มันดึกแล้วด้วยอะ แถมพี่ยนต์ก็คงกลับเช้าเลยอะค่ะ”
“.......อย่าเลยป๊อบ ถ้ามีคนมาเห็นพี่อยู่กับป๊อบมันจะไม่ดีนะ”
ธีร์เดินออกมาจากบ้านของป๊อบ ฝนเริ่มซาจนหยุดแล้ว ป๊อบได้แต่มองธีร์เดินออกไปโดยไม่ได้พูดอะไร ป๊อบยกมือขึ้นสัมผัสกับริมฝีปากของตัวเอง เธอรู้สึกโกรธตัวเองที่ทำแบบนั้นกับธีร์ไป ไม่ว่าธีร์จะมองเธอยังไง เธอก็ไม่อยากให้ธีร์มองเธอเป็นคนใจง่ายขนาดนั้น......
To be continue…..
ความคิดเห็น