คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ความรู้สึกที่สวนทาง
Love Like Candy Floss ตอนที่ 12
หลังจากวันที่ทั้งสองได้สารภาพกัน ธีร์กับป๊อบก็เริ่มคบกันอย่างเปิดเผย ทั้งสองไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอในโรงเรียน ธีร์เองก็สอนเลขให้ป๊อบที่อ่อนเลขอยู่เสมอ
“โอ้โหหหห อิจฉาจังโว้ยยยย คนเขาสวีทกันเนี่ยยยย” ดิวกับฮารุเดินผ่านและแซวป๊อบขณะที่เธอนั่งติวเลขอยู่กับธีร์
“สวีทบ้าไรแก ไปเลยๆ เดี๋ยวเจอปากกาบินนนน” ป๊อบทำท่าจะปาปากกาใส่เพื่อนด้วยความเขินอาย ส่วนสองคนก็รีบวิ่งหนี ธีร์เห็นก็หัวเราะ
“ขอโทษนะคะ เพื่อนหนูมันก็บ้าแบบนี้แหละค่ะ”
“หึหึ ไม่เป็นไร มาติวต่อดีกว่า” ธีร์ชวนป๊อบติวหนังสือต่อ เพราะใกล้จะสอบปลายภาคเรียนที่ 1 แล้ว
“เฮ้อ...ทำไมเลขมันยากแบบนี้น้อ” ป๊อบวางปากกาหลังจากที่ฟังธีร์อธิบายจนมึน
“ไม่ยากหรอก ถ้าเราเข้าใจสิ่งที่โจทย์ต้องการ”
“นี่แหละค่ะปัญหา เวลาครูถามว่าไม่เข้าใจตรงไหน เราก็ตอบไม่ได้ เพราะเราไม่เข้าใจหมดเลย”
“ฮ่ะฮ่ะ” ธีร์หัวเราะอีก “เอาเถอะ ถ้ายังไม่เข้าใจอีก เย็นนี้ต้องลองอีกสักตั้ง”
“อ้าว แล้ววันนี้พี่ธีร์ไม่ซ้อมวงโยเหรอคะ”
“อื้อ ไม่อ่ะ พี่ลาได้ ก็จะสอบแล้วแต่ป๊อบยังไม่เข้าใจ ป๊อบคิดว่าพี่จะซ้อมอย่างสบายใจได้เหรอ”
ป๊อบรู้สึกซึ้งใจที่ธีร์ใจดีกับเธอแบบนี้ แต่อีกใจก็ยังเป็นห่วงธีร์ที่อาจจะทุ่มให้เธอมากไปจนไม่สนใจตัวเอง
===========================
ป๊อบเดินกลับมาเข้าห้องเรียนเพื่อรอเรียนโดยมีธีร์มาส่ง มาถึงห้องก็พบว่าฮารุกำลังคุยอยู่กับดิวพอดี
“พวกแก คุยอะไรกันอยู่” ป๊อบเข้าไปทักทั้งสอง
“แหม ก็คนไม่มีแฟนเค้าจะคุยกันแกกกก... ช่วงนี้พี่ธีร์ทำคะแนนน่าดูเลยเนอะ ติวหนังสือก็ติวให้ ไปไหนมาไหนก็ตัวติดกันยังกะปาท่องโก๋”
“เวอร์น่าแก” ป๊อบเขินอาย “ฉันก็แค่...อยากอยู่กับพี่เขาเท่านั้นเอง”
“นี่แกรู้มะ คนเกือบทั้งโรงเรียนให้ฉายาแกกับพี่เขาแล้วนะ ว่ายัยญี่ปุ่นสุดอึดกับนายฟลูตกลับใจ”
“ดิว แกไปรู้มาได้ไงเนี่ย” ฮารุหันไปถามดิว
“ก็...แกก็รู้นี่ว่ามีข่าวอะไร ฉันก็รู้ก่อนตลอดแหละ”
“........เออ ช่างมันเหอะแก...... ใครจะพูดอะไรก็พูดไป เพราะตอนนี้ฉันมีความสุขสุดๆเลยแก” ป๊อบยิ้มร่า เธอรู้แล้วว่าต้องมีคนพูดถึง
“เออ....มีสุขให้ตลอดรอดฝั่งนะเว้ย เหลืออีกเทอม พี่ธีร์เขาก็ต้องสอบเข้ามหาลัย ถ้าติดต่างจังหวัด แกแหละจะน้ำตาตก”
“พี่ธีร์เคยบอกฉันว่า เขาจะเข้าบัญชีอะแก แล้วก็เล็งมหาลัยในกรุงเทพฯด้วย ฉันว่าคนเก่งอย่างพี่ธีร์อะ ไม่พลาดอยู่แล้วแหละ เฮ้อ....แต่มันมีเรื่องนึงที่ห่วง”
“ห่วงอะไรอะ ?”
“พี่ธีร์ช่วงนี้เขาห่วงฉันมากไปว่ะ วันนี้พี่ธีร์ก็ยอมไม่ไปซ้อมวงโย แล้วมาติวเลขให้ฉันตอนเย็น”
“โห วงโยนี่มันต้องซ้อมด้วยกันบ่อยๆนี่หว่า แกไม่ไปนัดกับพี่เขาเสาร์อาทิตย์แทนวะ”
“โห ไม่รู้จะอ้างพี่ยังไงนี่ดิ แกก็รู้ว่าพี่ชั้นหวงชั้นจะตาย โดยเฉพาะพี่ยนต์อะ”
“เฮ้อ.....พูดถึงพี่ยนต์แล้ว ชั้นรู้สึกร้อนๆหนาวๆเลยว่ะ..... แล้วแกบอกพี่ป้อมแกยังว่าแกกับพี่ธีร์คบกันเป็นแฟนแล้ว”
“....ยังอะแก ฉันไม่กล้าอะ แต่ฉันก็แอบตะล่อมๆนะ ว่าช่วงนี้ฉันชอบกลับบ้านเย็นเพราะพี่ธีร์จะติวหนังสือให้อะ พี่ป้อมก็ไม่ว่าอะไรนะ”
“ก็นั่นแหละ.....ถ้าตอนเย็นพี่ธีร์ต้องซ้อมวงโย วันหยุดแกก็พาพี่ธีร์ไปกินข้าวที่บ้านดิ พี่ๆแกจะได้ไว้ใจ ไม่ก็ให้พี่ธีร์ไปติวให้ที่บ้านเลยก็ได้”
“..........โอ้ยยยยยย เพื่อนรักกกกก ขอบคุณมากกกกกกก” ป๊อบโผเข้ากอดดิวที่แนะนำในสิ่งที่เธอคิดไม่ถึงให้ และมันก็ทำให้เธอโล่งใจไปเปราะหนึ่ง
===========================
ในตอนเย็น ที่ห้องเรียนม.4/6 ทุกคนกำลังเก็บของเตรียมตัวกลับบ้าน มีนักเรียนส่วนหนึ่งทยอยออกไปแล้ว เหลือเพียงบางส่วนเท่านั้น
“ป๊อบ” ธีร์เดินมาที่ห้องของป๊อบพร้อมกับโบกมือให้ ฮารุเห็นธีร์แล้วก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย
“หืม...วันนี้นัดกันในห้องเรียนเลยเหรอแก แอบนึกถึงซีรีส์ญี่ปุ่นที่ฉันดูเลยอะ พระเอกกับนางเอกอยู่ด้วยกันสองต่อสองแล้วก็จูจุ๊บกันในห้องเรียน วร๊ายๆ”
“ไปเลยๆ ไปวร๊ายที่อื่นเลย” ป๊อบหน้าแดงจนเห็นได้ชัด “เดี๋ยวยืมโต๊ะหน่อยนะ จะให้พี่ธีร์นั่ง”
“จ้า...ตามสบายจ้ะ ไปละ เดี๋ยวดิวรอนาน มาตะเนะ!” ฮารุพูดจบก็เดินออกไปอย่างร่าเริง เธอยิ้มให้ธีร์ที่เริ่มเดินเข้ามาในห้อง
“รอพี่นานไหมป๊อบ?”
“ไม่นานค่ะพี่ นั่งเลยค่ะ”
ธีร์มานั่งที่โต๊ะข้างๆป๊อบ ก่อนที่จะเปิดหนังสือ และเริ่มติวเลขให้กับป๊อบ
“ข้อนี้ ป๊อบลืมเอาไปคูณนะ มันต้องไปคูณก่อนถึงจะได้ผลลัพธ์ไปหารเศษ”
“แล้วข้อนี้โอเคไหมคะ?”
“อือม.....โอเคละล่ะ”
ป๊อบมองหน้าธีร์นิ่ง เธอยังรู้สึกเป็นห่วงธีร์ในเรื่องที่คุยกับดิวเมื่อตอนกลางวัน จนเริ่มไม่มีสมาธิจะทำโจทย์เลข ป๊อบหันไปมองธีร์ที่กำลังเชคโจทย์ที่ป๊อบได้ แต่เมื่อธีร์หันมา ป๊อบก็หันกลับไปที่สมุด
“ป๊อบ.....เป็นอะไรอะ? ดูสีหน้าไม่สบายใจเลยนะ” ธีร์ถามป๊อบที่ทำหน้าไม่สบายใจจนเห็นได้ชัด ป๊อบเงียบไปสักพัก ก่อนที่จะตัดสินใจพูดบางอย่าง
“พี่ธีร์มาติวหนูแบบนี้ พี่ธีร์ลำบากไหมคะ”
“หืม ทำไมล่ะ?”
“ก็พี่ต้องสละเวลาซ้อมวงโย มาติวให้หนู หนูเป็นห่วงอะค่ะว่าพี่ธีร์จะโดนครูว่า”
“ไม่ต้องห่วงหรอกเรื่องนั้นน่ะ พี่บอกแล้วไง ว่าตอนนี้ป๊อบสำคัญกว่าอะไรทั้งนั้น”
“แต่พี่ธีร์ก็สำคัญสำหรับหนูเหมือนกันนะคะ”
ป๊อบจับมือธีร์ขึ้นมา เธอนำมือของธีร์มาแนบไว้กับแก้มของเธอ
“อะไรที่พี่ธีร์ทำแล้วลำบากใจ พี่ธีร์ไม่ต้องฝืนนะคะ หนูเข้าใจค่ะ”
ป๊อบมองตาของธีร์ เธอไม่รู้ว่าธีร์ผ่านความรักแบบไหนมา แต่สำหรับเธอแล้ว หากเธอมีความสุขทั้งๆที่ธีร์ไม่มี เธอก็ออกจะลำบากใจอยู่เหมือนกัน
ธีร์ส่ายหน้า เขาถอนมือที่ป๊อบนำไปแนบกับหน้าออก และยกมาลูบหัวของป๊อบ
“บอกแล้วไงว่าไม่ต้องคิดมาก เด็กโง่....”
ธีร์ยิ้มเล็กน้อย พร้อมกับยื่นหน้ามาหาป๊อบ ป๊อบชะงักนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ถอยหนี ริมฝีปากของธีร์ขยับเหมือนกำลังจะเข้าประทับกับเธอ ป๊อบได้แต่หลับตา เผยอปากรอริมฝีปากนั้น.....
แต่แล้ว.....
"ปะ ทำโจทย์กันต่อ เดี๋ยวพี่ชายก็มารับแล้วนี่"
ธีร์พูดจบเขาก็หันไปหยิบหนังสือมาติวต่อ ป๊อบที่ยังอึ้งๆก็หันไปหยิบปากกามาทำโจทย์ต่ออย่างเด็กดี ทั้งๆที่อารมณ์ก็ยังคงคั่งค้างเล็กน้อย
===========================
หลังจากติวเลขกันเสร็จ ธีร์ก็มาส่งป๊อบที่หน้าโรงเรียน ในขณะที่รถเทียบที่จอด
“ขอบใจนะธีร์ ติวหนังสือให้ยัยป๊อบแถมยังมาส่งหน้าโรงเรียนอีก” ป้อมลดกระจกลงมาคุยกับธีร์
“ไม่เป็นไรครับ สวัสดีครับ” ธีร์ยกมือไหว้ป้อม ก่อนที่ป๊อบจะโบกมือลาธีร์และเข้ารถไป
ในขณะที่รถของป้อมกำลังแล่นอยู่บนถนน
“นายธีร์นี่ก็น่ารักดีนะ ดูสุภาพสุขุมดี”
“ใช่ค่ะ น่ารัก เรียนเก่ง แล้วก็มีน้ำใจด้วยค่ะ”
“นี่....พูดเยินยอขนาดนี้ อย่าบอกนะว่าเป็นฟงเป็นแฟนกันแล้วอะ ยังเรียนอยู่นะ คบเป็นพี่น้องเรียนรู้กันไปก่อนก็พอนะโอเค๊”
“อ่าค่า.....รับทราบค่ะ” ป๊อบตอบแบบส่งๆ เพราะจริงๆแล้วเธอก็รู้อยู่แก่ใจว่าตอนนี้เธอกับธีร์เป็นแฟนกันแล้ว
===========================
ในตอนกลางคืน หลังจากทำงานบ้านเสร็จ ป๊อบก็อาบน้ำ และเตรียมตัวเข้านอน แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะส่งข้อความให้กับธีร์ผ่าน facebook
“ฝันดีนะคะพี่ธีร์”
ป๊อบรอสักพัก ก่อนที่ธีร์จะส่งข้อความกลับมา
“คืนนี้ฝันอะไรดีนะ”
ป๊อบยิ้มกว้างให้กับข้อความ ก่อนที่จะกดโทรศัพท์หาธีร์
“ว่าไงป๊อบ”
“พี่ธีร์ ถ้าพี่ธีร์จะฝันดีอะ คืนนี้ฝันถึงหนูก็ได้นะคะ”
“ฮ่ะฮ่ะ ให้ฝันว่าอะไรดีล่ะ ฝันว่าป๊อบร้องเพลงโดราเอมอนให้ฟังเหรอ”
“ง่าพี่ธีร์อะ หนูไม่ได้ร้องเป็นแต่โดราเอมอนซะหน่อย”
“ฮ่ะฮ่ะๆ..... โอเคๆ พี่จะฝันถึงป๊อบแล้วกันนะ”
“แล้วเดี๋ยวฝันว่าอะไร พรุ่งนี้ไปบอกหนูด้วยนะคะ”
“จ้ะ...ฝันดีนะ”
หลังจากวางโทรศัพท์ ป๊อบก็เอาโทรศัพท์ไปชาร์จ ก่อนที่จะปิดไฟเข้านอน แต่เธอก็ยังนอนไม่หลับทีเดียว เพราะเธอกำลังมีความสุขกับความรักของเธอกับรุ่นพี่ที่เธอสนใจมาตั้งแต่ต้นเทอม พลางนึกถึงเมื่อตอนเย็นที่เธออยู่กับธีร์สองต่อสอง และเรื่องละครญี่ปุ่นที่ฮารุเล่าให้ฟัง ถ้าธีร์เกิดจูบเธอขึ้นมาจริงๆละ จะเกิดอะไรขึ้นกันนะ.......
“โอ้ยยยยย นอนดีกว่าเรา ”
===========================
ในตอนเช้าของวันถัดมา ป๊อบมาโรงเรียนแต่เช้าเพื่อจะแวะไปหาธีร์ เพราะเธอรู้ว่าเวลาแบบนี้ถ้าไม่เจอธีร์ที่ห้องเรียนก็ต้องเป็นห้องวงโย แต่เมื่อเธอไปถึง เธอก็ต้องชะงักและไปแอบหลบ เมื่อเธอเห็นครูผู้คุมวงโยกำลังต่อว่านักเรียนอยู่
“นั่นพี่ธีร์นี่” ป๊อบมองดีๆเธอก็พบว่าเป็นธีร์ แต่เนื่องจากเสียงซ้อมวงโยจากในห้องดังมาก ประตูก็ไม่ได้ปิด ทำให้เธอฟังไม่ถนัด แต่เธอก็เดาออกว่าเป็นเรื่องอะไร
หลังจากต่อว่าเสร็จ ป๊อบก็เห็นว่าครูเดินกลับเข้าไปในห้อง เธอจึงตัดสินใจเดินออกไปหาธีร์ จนธีร์รู้ว่าป๊อบแอบดูเขาอยู่
“ป๊อบ....”
“พี่ธีร์.....”
ธีร์ไม่พูดอะไรอีก เขาเดินตามครูเข้าห้องวงโยไปด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกของเขา ทิ้งให้ป๊อบยืนอยู่เพียงลำพัง เธอก็รู้สึกกังวลใจว่าเธอเป็นสาเหตุที่ทำให้ธีร์ถูกครูดุ เพราะธีร์จะเอาเวลาซ้อมวงโยมาอยู่กับป๊อบ โดยป๊อบก็ไม่ได้ว่าอะไร ป๊อบเดินหันหลังกลับห้องเรียนด้วยสมองที่ว่างเปล่า….
===========================
ในคาบเรียนก่อนพักเที่ยง ป๊อบนั่งคิดมาตลอดว่าจะพูดอะไรกับธีร์ในเรื่องเมื่อเช้า เธอตั้งใจจะขอโทษธีร์ที่ทำให้เขาถูกครูดุ ป๊อบกระดิกเท้า มือก็อยู่ไม่สุข ต้องขยับปากกาตลอดเวลา
กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง เสียงออดหมดเวลา
“เห้ยๆเดี๋ยวๆ แกจะรีบไปไหนเนี่ย” ฮารุทักป๊อบที่ลุกจากเก้าอี้ดังพรึ่บ
“แก ชั้นมีเรื่องต้องรีบคุยกับพี่ธีร์อะ เดี๋ยวฉันไปก่อนนะ แกกินข้าวไปก่อนเลย”
ป๊อบพูดจบก็รีบวิ่งออกไปจากห้องเรียน
ป๊อบวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตเพื่อขึ้นบันไดไปชั้นเรียนม.6/2 เธอหวังจะได้คุยกับธีร์ในเรื่องที่เธอคิดไว้ แต่แล้ว ก็เหมือนว่าเธอจะรีบมากเกินไปจนเผลอสะดุดบันไดขั้นสุดท้ายล้มลงไป !
“โอ้ย !!! เจ็บจังเลยยยยย” ป๊อบลงไปนั่งกับพื้น และเหมือนข้อมือของเธอจะซ้นด้วย
“น้อง เป็นอะไรรึเปล่า....” มีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาช่วยป๊อบลุกขึ้น ป๊อบที่ยังไม่ได้เงยหน้ามองก็คุ้นเสียง
“ขอบคุณค่ะ” ป๊อบกล่าวขอบคุณสาวตรงหน้า เมื่อเธอมองตรงปกเสื้อ เธอก็พบว่าสาวคนนั้นอยู่ม. 6 แต่เมื่อมองหน้ากันดีๆ เธอก็จำหน้าผู้หญิงคนนั้นได้...
“เจ๊บิว!!” ป๊อบตกใจมาก เมื่อรู้ว่าพี่ที่ช่วยเธอลุกตรงหน้าคือ “บิว” รุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าที่ป๊อบเคยปลื้มนั่นเอง !?
“ป๊อบเหรอ....?”
“วร๊ายยยยยยยยยย” ทั้งสองคนโผเข้ากอดกันเหมือนไม่ได้เจอกันมาเป็นสิบปี
“เจ๊บิว เรียนที่นี่ด้วยเหรอคะ หนูนึกว่าเจ๊ไปเรียนต่างจังหวัดแล้ว”
“เจ๊ก็ไม่คิดเหมือนกัน นี่นดบ.นี่มันกว้างจังเนอะ จะจบเทอม 1 แล้วเพิ่งได้เจอป๊อบเนี่ย”
ทั้งสองกอดกันอย่างสนิทสนมอีกครั้ง
“เจ๊บิว เท่ห์ขึ้นเยอะเลยนะคะ”
“ขอบใจจ้ะ ป๊อบก็น่ารักขึ้นเยอะเลยนะ มีแฟนยังเนี่ย”
ป๊อบพยักหน้าเล็กน้อยอย่างเขินอาย จริงอยู่ที่เธอเคยแอบชอบบิว เพราะบิวเป็นมือกีต้าร์ที่โรงเรียนหญิงล้วน และด้วยท่าทางดูทอมบอย ทำให้บิวได้รับความนิยมจากรุ่นน้องและรุ่นเดียวกัน แต่นั่นก็เป็นอดีตที่ป๊อบเองก็ยังไม่รู้จักความรักดีพอ
“อ้าวแล้วนั่น แฟนป๊อบรึเปล่าน่ะ”
บิวพูดจบก็ชี้ไปยังชายคนหนึ่งที่ยืนมองทั้งสองอยู่ ป๊อบหันไปเธอก็เห็นว่าเป็นธีร์ แต่สายตาของธีร์เต็มไปด้วยความงงงัน
“พี่ธีร์” ป๊อบเรียกธีร์ ธีร์พยักหน้ารับ แต่ไม่นานเขาก็เดินหนีไป
“เขาคงจะงอนไปแล้วล่ะ ไปง้อเขาซิ เดี๋ยวเราค่อยคุยกันทีหลังก็ได้” บิวบอกกับป๊อบที่ทำอะไรไม่ถูก ป๊อบได้สติก็เลยกล่าวขอบคุณบิวและรีบวิ่งตามธีร์ไป
===========================
“พี่ธีร์ !!” ป๊อบวิ่งตามธีร์ที่พยายามเดินไวๆไม่ให้ป๊อบตามทัน แต่ป๊อบก็พยายามเร่งฝีเท้าและเข้าไปขวางธีร์ได้สำเร็จ
“พี่ธีร์ฟังหนูก่อนสิคะ หนูมีเรื่องอยากคุยกับพี่”
“พี่มีธุระอะป๊อบ ขอตัวก่อนนะ” ธีร์โกหก เขาพยายามเลี่ยงจากป๊อบ แต่ป๊อบก็ยังขวางไม่ยอมปล่อยธีร์ไป
“ถ้าเป็นเรื่องเจ๊บิว หนูอธิบายได้นะคะ เจ๊บิวเป็นคนที่หนูชอบตอนอยู่โรงเรียนเก่าค่ะ แล้วก็เป็นโรงเรียนหญิงล้วนด้วย”
“......”
“แต่ตอนนี้เราเป็นแค่พี่น้องเท่านั้นค่ะ ตอนนี้หนูมีพี่ธีร์คนเดียวนะคะ หนูสาบานได้”
“ป๊อบ.....พอเถอะ ป๊อบยิ่งพูด พี่ก็ยิ่งรู้สึกแย่”
“พี่ธีร์......” ป๊อบเอื้อมมือไปจับมือของธีร์ทั้งสองข้างโดยไม่สนใจว่าจะมีใครมาเห็นหรือไม่
“หนูบอกพี่แล้วไงคะ ว่าสิ่งไหนที่พี่ต้องฝืน พี่ธีร์ไม่ต้องทำก็ได้อะ หนูไม่ดีใจเลยอะที่เห็นพี่ธีร์ลำบากเพราะพี่มาทุ่มเวลาให้หนู”
“...........งั้น....พี่ก็ไม่ควรทำอะไรให้ป๊อบตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหม.....”
น้ำเสียงของธีร์เริ่มสั่นเทา ป๊อบตกใจจนพูดอะไรไม่ถูก
“พี่ธีร์......ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ หนู....”
“พี่ขอโทษนะ ถ้าสิ่งที่พี่ทำให้ป๊อบมันทำให้ป๊อบลำบากใจขนาดนี้ พี่......พี่เสียใจ.....”
พูดจบธีร์ก็ปล่อยมือของป๊อบและเดินหนีจากป๊อบไป ป๊อบมองตามธีร์อย่างอาลัยอาวรณ์ แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะไปรั้งธีร์อีก ด้วยความรู้สึกผิดที่กรุงเข้ามา และเธอเองก็ไม่รู้ว่าเธอจะแก้ไขสถานการณ์ครั้งนี้ยังไง….
===========================
ในตอนเย็น ป๊อบเดินอยู่กับดิวและฮารุ
“นี่แก ข้างโรงเรียนเห็นว่ามีร้านคาราโอเกะหยอดเหรียญมาเปิดอะ ไปร้องกันก่อนกลับบ้านมะ” ฮารุกล่าวชวนดิว
“เห้ย ไปดิ กำลังอยากแหกปากอยู่พอดี” ดิวตอบรับ
“ฉันไปด้วยนะแก” ฮารุกับดิวหันไปมองป๊อบก่อนที่จะหันหน้ามาหากัน
“อ้าวแล้วแกไม่อยู่ติวหนังสือกับพี่ธีร์เหรอ?”
“อื้อ....ไม่อะ......พอดี....ชั้นมีปัญหากับพี่ธีร์อยู่อะ.....”
“เรื่องอะไรวะ ? นี่ฉันเห็นแกกับพี่ธีร์หวานปานมดไต่มาตั้งแต่คบกัน วันนี้มีปัญหากันละ”
“ช่างมันเหอะแก ฉันไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดอะ ใกล้สอบแล้วด้วย ฉันไม่อยากมีอะไรมารบกวนใจอะแก”
“เออๆ สบายใจเมื่อไหร่ค่อยเล่าให้พวกชั้นฟังก็ได้ ปะๆ ไปร้องเพลงกัน แกโทรบอกพี่แกด้วยนะว่าจะกลับกับชั้น”
“อือ” ป๊อบรับคำก่อนที่จะไปร้องคาราโอเกะกับดิวและฮารุ อย่างน้อยก็ขอให้ลืมธีร์ได้สักชั่วโมงสองชั่วโมงก็ยังดี แต่จนแล้วจนรอด เธอก็ยังหวนกลับมาคิดถึงเรื่องของเธอกับธีร์อยู่ดี อนาคตของป๊อบกับธีร์จะเป็นอย่างไร ติดตามกันต่อในตอนหน้านะคะ
To be continue…
คุยกันหลังจบตอน
โอ่ยยยยย แอบมึนกับเรื่องราวความรักความสัมพันธ์กับคู่พระ-นางคู่นี้เวอร์ๆ จริงก็อยากจะแต่งให้หวานไปทั้งตอนนะ แต่ว่าคิดว่าเป็นคนรักกันแล้ว ก็คงจะมีแต่หวานอย่างเดียวไม่ได้ก็คงต้องมีหึงหวงกันเล็กน้อย แต่สังเกตแล้ว ธีร์ก็ไม่น่าใช่คนขี้หึงอะไรขนาดนั้น ก็เลยเอาประเด็นทุ่มความรักไปแต่อีกฝ่ายกลับรู้สึกไม่ต้องการมาบวกด้วย แต่จริงๆป๊อบก็ไม่เชิงว่าจะตั้งใจพูดให้ธีร์รู้สึกแย่หรอก เพราะโดยส่วนตัวเราจะวางให้ป๊อบมีระดับความรู้สึกรักที่สูงกว่าธีร์อยู่แล้ว (อ้าวเห้ย สปอยยยย – เบื้องบน) ไม่ได้สปอยยยย จริงๆทุกคนอ่านมาถึงตรงนี้ก็น่าจะรู้กันแล้วแหละ ว่าป๊อบรักธีร์แบบไม่สนอะไรทั้งนั้น ขนาดธีร์มีแฟนเป็นผู้ชายมาก่อนนางยังไม่สนใจเลย เหอๆ ขอบคุณที่ตามมาถึง ep 12 นะคะ และก็ยังอยากขอให้ตามต่อไปเพราะความรักครั้งนี้ยังมีหน้าต่อไปอีกหลายหน้า.....
ความคิดเห็น