คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1 Hapy Birthday Hero!!(100%)
บทที่ 1 Happy birthday Hero!!
<<<ไม่เกี่ยวเลยแต่เราโคตรชอบเพลงนี้ของเบซุนกิเลยคะ>w<~
"นายมาสาย"เสียงคุ้นหูนุ่มลึกของยูชอนกล่าวขึ้นทันทีที่ยุนโฮก้าวเข้ามา
"น่า รถมันติด แจก็ยังไม่มาด้วย"ยุนโฮแก้ตัวพลางยิ้มแหยๆ
"มาแล้วโว้ยยยยยๆๆๆๆ"ชางมินและเซียที่เกาะขอบหน้าต่างเฝ้าซุ่มโป่ง(?)ดูแจจุงอยู่ตะโกนขึ้นพลางกระชากคอทั้งสองวิ่งไปซ่อนในห้องเก็บของ
"เฮ้ย!ยังไม่ได้เอาเค้กมาเลย!จะรีบไปไหนๆ"ยูชอนตะโกนแบบเบาๆ(แล้วมันเป็นตะโกนได้ไงฟระ- -)ก่อนจะย่องไปหยิบเค้กบนโต๊ะมา
"ไม่เอาๆไว้อย่างนั้นแหละดูดีกว่า"ยุนโฮแย้งก่อนเอาเค้กไปวางที่เดิม
"เห้ย อย่างนี้ก็ไม่เซอร์ไพรส์ดิ เอามาๆ"ยูชอนพูดรีบไปคว้าเค้กมา
"บ้าหรือไง= = ข้าวของน้ำเนิ้มวางเต็มโต๊ะยังจะเก็บเค้กไปทำ(ทวีปเอเชีย)อะไรวะ-*-"ยุนโฮพูดก่อนจะมีเสียงแกรกของการไขกุญแจดังขึ้น
"ไม่ทันแล้วเฟร้ย! ไปหน้าประตูๆ"ยูชอนเคาะบอกชางมินกับเซียที่ยังแอบอยู่ในตู้และทั้ง4ก็วิ่งไปที่ประตู
แอ๊ดด.....เสียงประตูเปิดดังขึ้นก่อนแจจุงจะเดินเข้ามา
'ไม่เข้าใจเล้ยย ว่าทำไมวันนี้ลุงลีให้เราไปทำงานคนเดียวจนดึก'แจจุงคิดในใจ
"แฮบปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮบปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮบปี้เบิร์ธเดย์ แฮบปี้เบิร์ธเดย์ แฮบปี้เบิร์ธเดย์ทูแจจจจจ แฮบปี้เบิร์ธเดย์น้าคุณแม่^o^" ลูกทั้งสามกับคุณพ่ออีกหนึ่งค่อยๆโผล่ออกมาทีละคนจากหลังประตูเพื่อเซอร์ไพรซ์แจแจซึ่งพี่แกก็ตกใจมิใช่น้อย
"ฟู้วววววววววว โห ขอบคุณมากเลยนะเนี่ย! ตกใจหมดเลยอะ>o< อื้มหืมมมม แต่งบ้านซะสวยเลย ลำบากแย่เลยล่ะสิเนี้ย"แจจุงพูดหลังจากเป่าเทียนให้ดับและเปิดไฟพลางมองไปรอบๆห้องที่ตกแต่งด้วยสายรุ้งสีสวยพร้อมทั้งลูกโป่งสีแดง
"วันนี้พวกเราลงทุนขอให้ลุงลีจัดการให้พี่ไปทำงานคนเดียวเลยนะเนี่ย กว่าจะกล่อมลุงแกได้ หึย..แทบจะเอาหัวหมูมาเซ่นอยู่แล้ว แต่ก็คุ้มนะ ที่ได้เห็นพี่แจมีความสุข อิอิ"ชางมินพูดพร้อมกับส่งยิ้มกว้างดังเช่นเคยไปให้
"แหมๆๆพี่ก็ว่าคุ้มนะ ทำงานเหนื่อย(โคตร)มาทั้งวันแต่มาเจอแบบนี้แล้วก็หายเหนื่อยเลยล่ะ^o^ เอ้า ไปตัดเค้กเถอะ เดี๋ยวชางมินจะน้ำลายหยดไปมากกว่านี้^.^"แจจุงพูดหลังจากเห็นสายตาละห้อยที่จ้องมองเค้กอย่างอดกลั้นของชางมิน
"นี่ชางมิน วันนี้ห้ามกินเกินโควต้านะ วันนี้วันของแจจุงเขา ต้องรู้จักการให้หนะเข้าใจ๋?"ยุนโฮพูดพลางขยี้หัวชางมิน
"คร้าบบบ ผมไม่แย่งพี่แจๆหรอกครับ^ ^"ชางมินพูด แต่ตามองเค้กไม่ลดละราวกับจะกินมันด้วยตาเนี่ยแหละ แจจุงเห็นก็อดสงสารไม่ได้ เลยรีบชวนทุกคนมานั่ง
"งั้นเดียวพี่ตัดให้ทุกคนเลยนะ^ ^" หลังจากพยักหน้ารับกันทุกคนแล้ว แจจุงก็ลงมือตัดเค้กที่เละไปบ้างเพราะการยื้อแย่งเค้กของยุนโฮและยูชอนนั้นเอง
ชิ้นแรกแจจุงตัดให้มิน ด้วยเห็นว่าน้องแกแทบจะพุ่งเข้าใส่อยู่แล้วจึงตัดให้ชิ้นใหญ่พิเศษ ผิดกับของยุนโฮ ที่เล็กพิเศษ
"โบแจ= ="
"ไรหรอเจ้าหมี?"โบแจหันไปถามเจ้าหมีที่นั่งอยู่
"ทำไมของฉันมันเล็กพิเศษเงี้ยอะ=_="
"ก็นายอ้วนพิเศษแล้วนี่นา ลดๆซะบ้างดีกว่านะ"
"^ ^"หน้าของแจจุง
"-_-^^"หน้าของยุนโฮ
และเนื่องจากขนาดมันเล็กไปไม่สะใจหมีเท่าไหร่ เมื่อเห็นแจๆตัดเค้กขนาดปรกติใส่จานยูชอน จึงได้คิดแผนชั่วร้ายขึ้น!!!
"เฮ้ยนั้นจานบิน!!!"หมีตะโกนขึ้นพร้อมกับชี้ไปนอกหน้าต่างพร้อมกับคิด มุข...ขนาดนี้มันคงเชื่อกันนะ
แต่ผิดคาด!!
"ไหนๆ จานบินไหน!!!"ทุกคนหันไปมองพลางถามยุนโฮกันถ้วนหน้า
"นั้นไงๆหลังตึกนั้นไง"และยุนโฮก็ใช้จังหวะนี้เปลี่ยนเค้กของเขากับยูชอน
"อ่าวไปเสียแล้ว ช่างมันเถอะๆ"ยุนโฮพูดตักเค้กเข้าปากไปสามคำติด!!(โหทำได้ไงเนี้ย)
"อ่าวเฮ้ย!! ทำไมเค้กฉันมันหดล่ะO_O!!"ยูชอนตะโกนมองเค้กที่ขนาดลดลงอย่างเห็นได้ชัด แล้วหันไปมองเจ้าหมีที่ทำเป็นเคี้ยวเค้กในปากอย่างเมามัน
"นี่แก-*- คิดว่าฉันไม่รู้หรอ!! เอาเค้กฉันคืนมานะ!!"พูดจบคุณท่านก็กระโดดเข้าบีบคอยุนโฮและเขย่าหัวเขาไปมา
"แอ๊กๆ!! พอๆ!! แหวะๆ!! พอ!แอ๊กๆ!พอ บะ..โบแจ๊ ช่วยเค้าด้วยยย"ยุนโฮตะโกนอย่างไม่ได้ศัพท์เรียกร้องให้คนสวยหันมาช่วย แจจุงเห็นแล้วก็เซ็ง เป็นแบบนี้ทุกทีสิน่า
"แยกๆๆ! จุนซู มาช่วยพี่แยก (หมีและไก่)ออกเร็ว"ว่าแล้วทั้งคู่ก็ไปแยกคู่(มวย)ทั้งสอง
"อ่ะนี้..อะยูชอน ฉันตัดให้ใหม่แล้ว"
"เป็นโชคของแกนะเจ้าหมีอ้วน-_-^^^"ว่าแล้วก็ก้มลงไปกินเค้กต่อไป
"เออ= ="ยุนโฮตอบรับพลางมองค้อนๆ
"เอ้านี่ครับพี่แจ ขอให้ทำอาหารอร่อยๆให้พวกเราทานได้เยอะๆนะครับ^ ^"ชางมินพูดพร้อมกับยื่นกล่องของขวัญสีแดงให้แจจุงเปิดดู
"โห!! หนังสือตำราอาหาร! ออกใหม่เสียด้วยขอบใจมากนะชางมิน^ ^"แจจุงหันไปขอบคุณชางมินที่ตอนนี้ยืนยิ้มยินดีกับผลงานตัวเอง
"อันนี้ของฉันให้นายนะแจ ขอให้มีความสุขแบบคืนนี้ตลอดไปนะ^ ^"ยูชอนพูดอุ้มห่อของขวัญห่อโตมาให้ซึ่งแจจุงก็แกะได้อย่างยากลำบากด้วยไม่ต้องการให้กระดาษห่อขาด จะได้ไว้ใช้ต่อปีหน้า(โห แบบนี้เรียกงกป๊ะเนี้ยเจ้ อิอิ...)
"ว้าว น่ารักมากเลยยูชอน ฉันชอบมากเลยขอบคุณนะ"แจจุงพูดโยนตุ๊กตาหมีสีขาวไซส์ใหญ่(มากกกก)ขึ้นๆลงๆพร้อมกับเอามากอดเล่น
"อ้าว พี่ยุนไม่ให้หรอ? งั้นผมให้ก่อนนะ"จุนซูหันไปถามยุนพร้อมกับให้กล่องของขวัญสีเงินริบบิ้นสีน้ำเงินกับแจซึ่งก็รับมาเปิดอย่างค่อยๆเช่นเดิม
"โอ้โห คอลเล็คชั่นตุ๊กตาหรอจุนซู คราวนี้เป็นหมีหรอ ดีจังเลย ขอบคุณมากนะจ๊ะ"แจจุงพูดพร้อมกับวางตุ๊กตาหมีตั้งโชว์ไว้ที่ชั้นข้างหน้าต่าง
"ของดีต้องมาทีหลังจ๊ะน้อง ฮ่าๆๆ"ยุนโฮพูดขึ้นพลางหัวเราะชอบใจและยื่นห่อของห่อเล็กๆให้กับแจจุงซึ่งรับมาอย่างงงๆว่ามันดีตรงไหน(วะ)
"โหยุน!! เจ้าหมีอ้วน!! น่ารักมากๆเลย!! ขอบคุณมากเลยนะ!"แจพุดอย่างดีใจหลังจากเห็นต้มหูที่ยุนมอบให้กับตัวเอง
"มา ฉันใส่ให้"ยุนโฮพูดพร้มกับหยิบต้มหูมาจากมือแจและใส่ให้ซึ่งเจ้าตัวก็ให้ความร่วมมือดี
"แจ่มมากเลยพี่แจ>< ดูดีจังๆ"จุนซูพูดพร้อมกับยกนิ้วให้
"ฮะๆ ขอบใจนะจุนซู เอ้า! ไปนอนกันเถอะนะ ดึกแล้ว โห ตี2แล้วหรอเนี้ย พรุ่งนี้มีอัดรายการตอนเช้าด้วย! ไปเร็วๆไปอาบน้ำนอนกันได้แล้ว"แจจุงพูดพลางทำท่าไล่ๆทุกคน
"โหพี่แจ ยังต้องอาบอีกหรอ มันดึกแล้วนา หนาวอ่าT_T"จุนซูอ้อนแม่ประจำวงด้วยหวังว่าจะได้รับการยกเว้น แต่
ฝันไปเถอะ
มีหรือโบแจของเราจะยอม
"ไม่ได้หรอกจ๊ะพ่อโลมา เป็นโลมาต้องถูกกับน้ำไม่ใช่หรอ^ ^ นู่นไง ชางมินเขาอาบไปแล้ว เดี่ยวต่อเขาแล้วกันนะ พี่ไปนอนหละ อ๋อยูชอน อย่าลืมดูน้องให้อาบน้ำด้วยนะ"
"เยสเซอร์! เดี๋ยวดูให้จ้า"ยูชอนพูดจบก็ตะเบ๊ะขึ้นมาและลากเตรียมจะลากจุนซูไปอาบน้ำซะงั้น
หลังจากนั้นทุกคนก็ทยอยกันไปอาบน้ำและนอนลงและด้วยความที่เหนื่อยกันมาทั้งวันจึงหลับลงอย่างร่วดเร็วโดยเฉพาะโบแจ ที่เหนื่อยที่สุด แต่กลับหลับลงพร้อมกับรอยยิ้มที่กว้างที่สุด(เพราะของขวัญจากสุดที่รักอะดิ/Littlegolden Dog ใครที่รักฉันห๊ะ-*-/โบแจ) แต่ทั้งหมดหารุ้ไม่...ว่าความเปลี่ยนแปลงกำลังถามหาพวกเขาอยู่..
.
เป็นไงบ้างคะกับตอนที่สอง>< เราว่ามันสั่นมากๆๆๆเลยอ่า- -" พยายามปั่นสุดริดแล้วนะเนี้ย- - แต่ก็นะ จากความพยายามของเรา ได้แค่นี้ก็บุญแค่ไหนแล้ว= =" ขอบคุณทุกคนที่ติดตามดูนะคะ^ ^" อาหารหลักของเราคือ comment ส่วนอาหารเสริมคือจำนวนคนที่เข้าชมนะคะ>< เรื่องๆนี้จบลได้แน่คะถ้าทุกคนหมั่นให้อาหาร(?)พวกเราบ่อยๆวันนี้ดึกแหล่วเลยไม่ได้ให้จีนเขียนเหอะๆ แล้วจาให้เจ้เขาเขียนอีกทีนะคะ วันนี้ก็ขอบคุณมากค้า^^
-
-
ความคิดเห็น