เมื่อผมกลายเป็นเด็กทุนที่ถูกรุมรัก(?) 5p

แบรลิน แปลว่า ส่องแสงแพรวพราว เช่นเดียวกับเด็กหนุ่มหน้าตาจิ้มลิ้มที่โดดเด่นออกมาจากคนนับหมื่น เขาเคยเป็นคนอ่อนแอและไร้ความรู้ในสมอง ทว่าทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเมื่อ 'บีบี' ได้เข้ายึดครองร่างนี้ เขาใช้ความรู้ในตอนที่ทำวิจัยจนหัวฟูขวนขวายโอกาสจนในที่สุดก็สามารถพาตัวเองมาอยู่ในจุดที่สูงกว่าเดิมได้

ทว่าเรื่องราวมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เพราะดันมีสี่หนุ่มฮอตประจำมหาวิทยาลัยให้ความสนใจแบรลิน เขาจึงถูกผู้คนหมั่นไส้กันถ้วนหน้า

ซ่า!

น้ำสกปรกถูกราดลงมาที่ตัวของแบรลินจนเสื้อตัวบางไม่สามารถปิดได้มิด ทว่าเสียงของคนจนมันจะไปดังพอได้อย่างไร เขาจึงทำได้เพียงก้มหน้าฟังเสียงหัวเราะคิกคักของหญิงสาวร่วมคณะต่อไป แล้วทดไว้ในใจว่าอีนี่เจอกูแน่

ปั้ง!

เสียงถังกระทบกับพื้นดังไปทั่วบริเวณ สี่หนุ่มผู้ร้อนแรงเดินถกแขนเสื้อเข้ามาพร้อมกับใบหน้าอันเหี้ยมโหดที่สาวๆ หลงใหล ทว่าแบรลินกลับขยาดจนเอียน

"ไอเตี้ยนี่ พวกกูแกล้งได้แค่นี้ อย่าสะเออะ" พูดจบก็ถอดเสื้อของตัวเองไปคลุมให้แบรลินจนมิดถึงคอ ส่วนคนที่กระทำนั้น....

"กรี๊ดดดดด อย่าจิกหัวเรา!"

.

.

แบรลินไม่แน่ใจว่าตอนนี้ตนเองทะลุมิติมาอยู่ในนิยายหรือในภพแนวไหน เพราะ

"พี่! เราร้อน" 

"แค่ให้มาอยู่ในเสื้อเดียวกันแค่นี้เอง โวยวายทำไมวะ"

"โอ้ยย ขาเราเป็นตะคริวแล้ว"

"ฉันอุ้มตั้งนานยังไม่เห็นพูดอะไรเลย ขอนอนตักนิดเดียวทำบ่น"

"แต่พี่จะขึ้นมานอนทั้งตัวแบบนี้ไม่ได้!"

"นักกีฬาเป็นลม!"

"ไม่ต้องเอาแอมโมเนีย ขอซอกคอลินมาดมพอ"

"โรคจิต!" 

"ไม่กิน ไปให้แบรลินหยิบมาแล้วกูจะกิน" นักกีฬากล้ามโตเชิดหน้าไม่ยินยอม

"แฮ่กๆๆ เรามาแล้ว แล้วทำไมต้องอยู่คนละสนามด้วยเนี่ย!!!"

แบรลินอยากลาออก แต่ติดตรงที่ว่าหนึ่งในสี่คนนี้เป็นหลานอธิการบดี และเขาไม่ได้รับการเซ็นอนุมัติให้ลาออก!!!