ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้นของเรื่องราว
ห้อโถให่ โรเรียนฮอวอส์
“ลู ๆ อแะเป็นยัไล่ะถ้าัน่าแะแล้ว” เบลลาทริ์พูยั่ว เธอูบ้าลั่พอๆับเ้านาย และระโหลบไปมาเมื่อำสาปอมอลลี่เ้นไปรอบ ๆ ัว “ถ้าหม่ามี้าไปแล้วเหมือนเฟร็ี้”
“แ—ไม่—มีวัน—ไ้—แะ้อ—ลู ๆ—อเรา—อี!” นาวีสลีย์รีเสียร้อ
เบลลาทริ์หัวเราะ เป็นเสียหัวเราะแสนร่าเริเหมือนลูพี่ลูน้ออเธอ เหมือนที่ีเรียสหัวเราะอบเ้าล้มหายหลัผ่านผ้าม่าน แฮร์รี่รู้ทันที่ว่าะเิอะไรึ้น รู้่อนที่มันะเิึ้นริ ๆ เสียอี
ำสาปอมอลลี่เหินลอใ้แนอเบลลาทริ์ ถูหน้าออเธอเ้าอย่าัเหนือหัวใพอิบพอี
รอยยิ้มหยันอเบลล่าทริ์แ็ทื่อ วาเหมือนะถลนออมา รู้ัวเพียเสี้ยววินาทีเียวว่าเิอะไรึ้น และานั้นเธอ็ล้มว่ำ ผู้นที่เฝ้าูอยู่โห่ร้อยินี
“ไม่มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม” โวลเอมอร์รีร้อเสียแหลม
โทสะอโวลเอมอร์ระเบิออมาอย่ารุนแรหลัสูเสียทหารเอนสุท้าย......ผู้หิเพียนเียวที่อยู่้า ๆ เ้ามาลอ ไม่ว่าเ้าะทำร้ายเธอสัเท่าไร็าม
โวลเอมอร์มอเ้าไปในวาสีำที่ว่าเปล่าอเบลล่าทริ์......วาู่นั้นอาะูว่าเปล่าสำหรับผู้นที่เฝ้าูอยู่.....แ่สำหรับโวลอร์เมอร์นั้น มันลับ่อยๆปราภาพออมาทีละนิ...ทีละนิ.......
.....
..........
...............
.............................
............................................
.........................................................
..........................................................................
ย้อนไปเมื่อ 40 ว่าปีที่แล้ว
The Green Castle of London
“ ิสี่ ันไม่อยาไปเรียนที่ โบ์บา ันอยาไปเรียนที่ฮอวอส์” สาวน้อยผมหยิฟูสีำ พูับิสี่ หรือ นาร์ิสา น้อสาวเธอ
“แล้วทำไมเธอไม่ไปุยับแม่ล่ะเบลล่า เธอมาบอันทำไม” นาร์ิสาพูับ เบลลาหรือเบลลาทริ์พี่สาวอเธอ
“แม่้อไม่ยอมแน่ๆ เธอ็รู้ ที่ฮอวอส์ มีแ่พวเลือผสมและพวเลือสีโลน แม่ไม่อบพวนั้น”
“พี่็ไม่อบพวนั้นนิเบลลา พี่น่าะีในะที่ไม่ไ้ไปอยู่รวมับพวนั้น”
“แ่ันไม่อยาไปอยู่ที่ฝรั่เศสนิ ันอยาอยู่ที่นี้”
“พี่ไม่อยาไปอยู่ับันที่โน่นเหรอเบลล่า.....เฮ้อออออ.....แล้วพี่ะทำยัไล่ะที่นี้”
“ันรู้แล้วว่า้อทำยัไ”
เบลลาทริ์ยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาเธอ ูเธอะมั่นใในัวเอเสียเหลือเินว่าสิ่ที่เธอำลัิ หรือำลัะทำ สามารถเปลี่ยนใผู้เป็นแม่อเธอไ้
ภายในห้อโถให่
“เพล้ โรมมมมมมมมมมมม ุ๊มมมมมมมมมมมมมมม”
“รี๊”
“ไม่มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม”
“หนูไม่ยอมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม”
เสีย้าวอเรื่อใ้ภายในบ้านที่ลอยึ้นและลมาพร้อมับเสียรี๊ร้ออเบลล่าทริ์
“ถ้าแม่ไม่ให้หนูไปฮอว็อส์ หนู—ะ—ไป—อยู่—ับ—พว—เลือสีโลน”
“อิมเปิเมน้า”
หลัาสิ้นเสียร่ายาถา ร่าน้อย ๆ อเบลล่าทริ์ หยุนิ่ ้าวอทุอย่าที่ลอยอยู่ หยุ แล้วร่วลพื้นทันที แม้ว่าะเป็นาถาที่ไม่รุนแรมานั แ่สำหรับเ็อายุ 11 ปี มัน่อน้ารุนแรเลยทีเียว
มิสิส รูเอลลา แบล็ ปลายสายาทีุ่ันไปที่ร่าน้อยๆอลูสาวเธอ่อนะพูออมา
“ไม่—มีทา—เบลลา แม่ะไม่มีวันยอมให้ลูไปอยู่ที่นั้นเ็า”
“อย่าให้แม่้อใ้าถาสะใับลูนะเบลลา”
เบลลาทริ์ไม่สามารถทำอะไรไ้ นอานอนนิ่ๆ วาสีำู่สวยมีน้ำใสๆไหลออมา และลอาไปยัผู้เป็นแม่อเธอ้วยวามไม่พอใ
“อย่า มอ แม่ แบบ นั้น เบลลา ลู ทำให้............ ”
“นี้—มัน—อะไร—ัน”
ยัไม่ทันที่ รูเอลลา ะพูบ ็มีเสียทุ้มให่ทรอำนาััวานไปทั่วบ้าน และพร้อมับารปราัวอมิสเอร์ินัส แบล็ ผู้เป็นเ้าอฤหาสน์แห่นี้ วาอเบลลาทริ์ส่อประายอวามีใ และพยายามมอไปที่ผู้เป็นพ่ออเธอ
ทันทีที่ ินัส เห็นลูสาวนโปรอเ้า ้ออยู่ในสภาพที่นอนนิ่ๆเหมือนุ๊า เ้าไม่พอใเป็นอย่ามา มืออเ้าโบไม้ายสิทธิ์ไปมา แล้วทันในั้น.....! ร่าน้อยๆอเบลลาทิ์็เริ่มที่ะยับไ้ และทันทีที่ยับไ้ เธอ็ร้อไห้พร้อมับวิ่ไปหาผู้เป็นพ่ออเธอทันที ิมัสรับเธอไว้ในอ้อมอ พร้อมับลูบหัวไปมาอย่าอ่อนโยน
“ ฮือๆๆๆๆๆๆ พ่อ ่า หนู ไม่ อยา ไป อยู่ ที่ นั้น.....หนู อยา ไป ที่ ฮอวอส์ ฮือๆๆๆ”
“ รูเอลลา.....เธอไม่วรทำแบบนั้นับลูนะ ลูยัเ็”
ทันทีที่ ินัสพูบ เบลล่าทริ์็ร้อไห้หนัว่าเ่าทันที
“ โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ ”
“ันะไม่ยอมให้เบลลาไปที่นั้นเ็า” รูเอลลาะโนออมา้วยเสียอันัและหมวามอทน
ร่าน้อยๆอเบลลาทริส์สั่นระริ้วยวามหวาลัวผู้เป็นแม่อเธอ
“ันเป็นนัสินใรูเอลลา.....ไม่—ใ่—เธอ ”
“เบลลาที่รั ลูะไ้ทุสิ่ที่ลู้อาร”
ิมัส หันไปพูับเบลลาทริ์้วยน้ำเสียอ่อนโยน รูเอลลา เห็นแบบนั้นเธอ็สะบัหน้าหนี้วยวามไม่พอใ.....่อนที่ะเินึ้นไปยัั้น 2 โยไม่ทันไ้หันมามอว่า.....เบลลาทริ์แอบยิ้มน้อยๆ ้วยวามพอใที่แผนารที่เธอิไว้.....สำเร็..
............................................................ EndChapter1 ............................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น