“เธอไม่วรทำแบบนี้...” เหมือนะเป็นสุภาพบุรุษ แ่แท้ริแล้ว เาพยาม่มลั้นไม่ให้าานในร่าออมาย้ำแม่นาเนื้อหอมผมหอมี้เมานนี้มาว่า...
“ทำไมะ ุไม่อยานอนับันหรือ น่า... นอนับันแ่รั้เียว รับรอุะิใ ันน่ะยัสยัใหม่อยู่น้า ลอแล้วิใ ิวไม่ว่าึ้นมาะหาว่าสวยแล้วไม่เือน...”
โอ้... ุพระ นี่เธอพูอะไรออไป ่าร้อนแรุหิร้านโลเ็มั้นเสียริ แ่อนนี้อัศาไม่ิอะไรนอาะทำามหัวใฝ่ายมืำเรียร้อ...
ลอูสิว่าารมีสัมพันธ์ับผู้ายแ่ั่ว้ามืนนี้มันะเป็นเ่นไรวามร้อนแรและโโนประสบาร์ที่ผู้หิพวนั้นพูถึมันเป็นอย่าไรัน ทำไมผู้ายถึไ้อบันนั..
เมื่อิไ้ันั้น อัศา็ใ้แนเรียวอนโน้มลำอแร่ลมาให้ิใบหน้าอนและประบริมฝีปาลบนลีบปาหนาอเาอย่าร้อนรน
เมื่อถูู่โม้วยนาสมันน้อยที่ไม่ประสา มีหรือที่นัล่าัวาะปล่อยมือาเนื้อนวลที่แสนหอมหวานนี้ไป ปวินเผยอปารับเรียวลิ้นเอะะแล้วสอลิ้นร้อนอนเ้าไปในโพรปาสาวทันที ายหนุ่มบเล้าริมฝีปาหยัสวยอนับเรียวปาอวบอิ่มอย่าเมามันหลเพริไปับริมฝีปาอ่อนนุ่มและหอมหวาน เรียวลิ้นน้อยเี่ยวระหวัรัร้อยอบโ้เาอย่าน่ารั แ่ยัูเหมือนล้าๆ ลัวๆ เร้าอารม์ายิ่นัและมันทำให้เสือหนุ่มอย่าเาึะนอึ้นมาอย่ารุนแร ไฟสวาทลุโพลระอุร้อนึ้นามวามปรารถนาอหนุ่มสาวที่เินว่าะหยุยั้...
มือหนาลูบไล้เรือนายสาวนุ่มละมุนมืออย่าหลใหลทั้ปลเปลื้ออาภร์ออาร่าบาอย่าร้อนรน และเมื่ออาภร์ัวเล็ัวน้อยเลื่อนหลุาายสาว วามามผุผาสวยสล้า็เผยโมแ่วาม ปิวินะลึมอนาผมหอมอนอย่าพอใ...
วามละาใบหน้าแ่ำอเธอเลื่อนสายาลมายัลาไหล่นวลเรื่อยมายัทรวสาวอวบให่ลมลึละลานา สะเอวบาอ้อนแอ้นทีู่เหมือนว่าเาสามารถำมันรอบไ้้วยมือเพีย้าเียว สะือบุ๋มน่ารัประับอยู่เหนือหน้าท้อแบนราบึแน่นที่รับับเรียวาเสลาามว่าเรียวาอหิสาวที่เาเยไ้เห็นสัมผัสมานั่อนัทำให้ปวินรู้สึลำอแห้ผาราวับไม่ไ้ื่มินน้ำมาเป็นแรมปี...
“เธอสวยมา นา สวยเหลือเิน...”
ปวินเสียพร่าไปับวามามนิหนึ่ไม่มีสออเธอแล้ว้มล้อนายสาวไปยัเียว้า ายแร่ร่อมเหนือเรือนายอรรวามมอนใ้ร่าอนอย่าหลใหล วามรู้สึหวแหนายามรหน้าเิ่อในใร้าวระ้าอเาอย่าไม่รู้ัว...
ายหนุ่ม้มลบเล้าริมฝีปา่ำหวานอเธออีรั้้วยวามเร่าร้อน มือร้อนผ่าวราวเปลวเพลิลูบไล้ายสาวเปลือยเปล่าอย่าหนัหน่วทั้บีบเล้นฟอนเฟ้นออวบนิ้วแร่็่วยสร้าวามเสียวระสัน้วยารเี่ยสะิบีบบี้ยอทับทับแ่ำอย่าเมามัน ริมฝีปาร้อนๆ ูบไ้ไปทั่วร่าบาที่อ่อนระทวยอยู่บนเียว้าและำลัส่เสียราแผ่วๆ ราวลูแมวี้อ้อน...
“อื้ม อา... ุ ุ...”
อัศาราระเส่ามึนเมาไปับเพลิสวาทที่โหมไหม้ร้อนแรึ้น อนนี้เธอเริ่มไม่แน่ใว่าสิ่ที่ำลัทำมันถู้อแล้วหรือไม่ แล้วเธอะหยุหรือะไป่อ แ่วามเสียว่านโมีร่าสาวนเลือในายระอุร้อนมารวมันอัแน่นอยู่ที่ใลาร่าที่เหมือนว่ามันะเปียื้นแปลๆ ท้อไส้็ป่วนป่วนเหมือนมีลมร้อนๆ หมุนวนบิเป็นเลียวอยู่ในท้อน้อยอเธอนอัศาสับสนับอารม์อนยิ่นั...
“เรียันว่าวิน ุวิน นา... โอ้ว เธอ่าร้อนแรเหลือเิน...”
ปวินระิบสั่เสียพร่าิยออสีหวานที่เปียื้นาปาและลิ้นอน วามหรี่ปรือ่ำเ้ม้วยอารม์ำฤษาไม่่าาหิสาวที่หลับาพริ้มเผยอปาราแผ่วพลิ้วรหน้าึ่อบสนอทุวามร้อนเร่าที่เารุเร้า ายสาวบิเร้าราวูเลื้อยเมื่อเา้มลไล้เลียบเม้มผิวายละมุนอเธออีรั้พร้อมทั้ปลเปลื้อเสื้อผ้าอนออาายแร่นเปลือยเปล่าเหมือนันับเธอ...
“อา... โอ้ว ุวิน ุวินา...”
อัศาราเสียแหลมอ้าปาสูหายใเ้าปอลนลานเมื่อรู้สึว่าอาาศในห้อนี้น้อยเินไปหรือเพราะเธอหายใไม่สะว หิสาวแอ่นายึ้นเหนือเียนุ่มเมื่อลิ้นร้ายไล้เลีย่ำลไปยัสะือบุ๋มและหน้าท้อเนียนอนและเา็ทำท่าว่าะเลีย่ำลไป...
ความคิดเห็น