ตอนที่ 7 : บทที่ 3.
ธามหยุดเดินเมื่อเสี่ยมงคลขอตัวเดินขึ้นไปบนเวทีเพื่อกล่าวเปิดงาน ดวงตาคมสีเข้มมองดูเพื่อนรุ่นใหญ่ที่กำลังกล่าวเปิดงานอย่างคล่องแคล่วด้วยความชื่นชม เสี่ยมลคลเป็นคนมีความสามารถหลากหลายและกว้างขวาง เขายอมรับว่าแม้เสี่ยมงคลจะไม่ใช่คนดีเด่นอะไรนักแต่ก็มีความจริงใจและใจนักเลงพอ ไม่ชอบอะไรที่ไม่เป็นธรรม ธุรกิจที่เสี่ยมงคลทำนั้นแม้จะถูกมองว่าล่อแหลมต่อศีลธรรมแต่เสี่ยมงคลไม่เคยเห็นแก่ตัวหรือคดโกงใครเพราะเสี่ยมงคลแฟร์พอที่จะทำธุรกิจแบบเงินมาของไป ไม่มีกั๊กหรือเล่นแง่ที่ไม่ซื่อกับคู่แข่งซึ่งเขาก็เรียนรู้หลายๆ อย่างจากเสี่ยมงคลมาพอสมควรและเอามาประยุกต์ใช้กับธุรกิจของตนและคำสอนของบิดา...
แม้ว่าเขาเองจะชอบเที่ยวเตร่ชอบแข่งขันความเร็วเป็นชีวิตจิตใจ แต่เขาไม่เคยทำให้กิจการของครอบครัวมีปัญหา ธุรกิจโรงแรมและผลิตชิ้นส่วนเครื่องยนต์และประกอบเครื่องจักรอื่นๆ ที่เขาควบคุมดูแลก็ไม่เคยมีปัญหาถึงเขาจะเป็นนักธุรกิจที่ยังอายุน้อยอยู่ก็ตาม แต่การวางรากฐานที่ดีมีระบบจากปู่ทวดของเขามาถึงรุ่นพ่อและมาถึงรุ่นเขานั้นก็ทำให้การทำงานของเขาราบรื่นไม่สะดุดเพียงแค่เขารู้จักพัฒนาและปรับปรุงระบบให้ทันสมัยและทันกระแสโลกก็เท่านั้นเอง
เมื่อเสี่ยมงคลพูดจบไฟบนเวทีก็ค่อยๆ มืดลง ก่อนที่จะมีควันสีขาวพวยพุ่งออกมาจนเต็มเวทีเมื่อควันค่อยๆ จางลงก็ปรากฏว่ามีรถมอเตอร์ไซค์สปอร์ตบิ๊กไบต์ ขนาดเครื่องยนต์สี่สูบแถวเรียง 1000 ซีซี 193 แรงม้าสีแดงตัดดำเงาวับขึ้นมาจากด้านล่างเวที
แต่สิ่งที่สะดุดตาเขาไม่ใช่รถแต่เป็นหญิงสาวที่สวมใส่ชุดหนังสีดำที่นั่งอยู่บนรถด้วยท่วงท่าราวนางพญาที่แฝงไว้ด้วยความเซ็กซี่ยั่วยวนอยู่ในที ทรวงอกอวบใหญ่ที่ล้นทะลักเสื้อตัวน้อยออกมานั้นขาวลอออยู่ท่ามกลางแสงไฟหลากสีใบหน้าเรียวงามนั้นเชิดขึ้นอย่างไว้ตัว เรือนผมยาวยาวสยายยุ่งเล็กน้อยอย่างตั้งใจนั้นเงางามเป็นประกาย ดวงตากลมโตที่ถูกตบแต่งโฉบเฉี่ยวงดงามทอดมองเหล่าผู้มาชมงานอย่างยั่วยวนแต่ก็ดูหยิ่งทระนง ริมฝีปากสีแดงสดฉ่ำแย้มยิ้มน้อยๆ เหมือนจะเยาะหยันผู้คนแต่ก็ดูเหมือนว่าเธอกำลังยิ้มเชื้อเชิญให้บรรดาชายหนุ่มเข้าไปจุมพิตเธอ... แต่ทำไมดวงตาคู่นี้รอยยิ้มนี้ถึงได้คุ้นตาเขาเหลือเกิน เหมือนเขาเคยเจอที่ไหนมาก่อน
โอ...นี่เขามองเธอได้ละเอียดลออขนาดนี้เลยหรือแล้วเขาจะไปรู้จักคุ้นเคยกับเธอตอนไหน ช่างไร้เหตุผลสิ้นดี ธามดุตัวเองเมื่อเขาสามารถเก็บรายละเอียดของหญิงสาวนิรนามคนนั้นได้ดีอย่างที่ไม่เคยสังเกตหญิงสาวคนไหนมากขนาดนี้มาก่อนแล้วยังจะคิดเข้าข้างตัวเองว่ารู้จักเธอด้วย เขาคงไม่คิดจะใช้ผู้หญิงร่วมกับเสี่ยมงคลหรอกนะ
แต่เธอคือใครพริตตี้คนนี้อยู่ในสังกัดของเสี่ยมงคลหรือ แต่ทำไมเขาไม่เคยเห็นมาก่อนเลย หรือการที่เขาเดินทางไปมาระหว่างไทยกับอังกฤษเพื่อดูแลกิจการงานของตนในระยะหลังๆ มานี้เสี่ยมงคลได้พริตตี้สาวคนนี้มาเป็นเมียเก็บเพิ่มอีกคน ธามคิดอย่างหงุดหงิดสุดท้ายเขาก็สลัดเธอไม่หลุดอยู่ดี
แล้วเสียงเพลงเร้าใจมากขึ้นในขณะที่หญิงสาวบนเวทีขยับยักย้ายส่ายสะโพกด้วยลีลาแสนยั่วใจ ในขณะเดียวกันก็มีสายน้ำพร่างพราวมาจากเพดานรดลงมาบนตัวเธอเปียกปอนก่อนที่หญิงสาวจะถอดเสื้อตัวนอกออกเผยให้เห็นเสื้อตัวในสีขาวยิ่งเมื่อมันเปียกก็จะแนบไปกับเรือนร่างระหงโชว์บราตัวน้อยสีดำเซ็กซี่ที่เธอสวมใส่อยู่แต่ดูเหมือนเสื้อมันจะเล็กไปกับขนาดทรวงอกที่ใหญ่เกินตัว
หลังจากนั้นเธอก็เดินไปหยิบถังใบเล็กๆ กับฟองน้ำออกมาก่อนจะทำให้มันเป็นฟองสีขาวฟูฟ่องแล้วลูบไล้ฟองนั้นไปตามตัวเธอและตัวถังรถบิ๊กไบต์คันใหญ่ด้วยลีลาร้อนแรงจนหนุ่มๆ ที่ยืนมองอยู่ด้านล่างตาค้างตกตะลึงกับความเย้ายวนแสนเซ็กซี่ขยี้ใจชายของเธอ หนุ่มคนหนึ่งซึ่งยืนอยู่ข้างๆ ธามถึงกับซี๊ดปากร้องออกมาด้วยความเสียวระทึก สายตาผู้ชายด้วยกันดูออกว่าหนุ่มคนนี้คิดอะไรกับหญิงสาวบนเวที
ร่างบางเดินลงมาจากเวทีเมื่องานของตนเสร็จสิ่งลง เจ๊หวานรีบเดินเข้ามาหาแล้วตวัดผ้าขนหนูผืนใหญ่คลุมร่างที่สั่นสะท้านเพราะความหนาวของหญิงสาวไว้ก่อนที่ทั้งสองจะเดินเร็วๆ ไปยังห้องแต่งตัวโดยไม่สนใจใคร
“เพื่อนเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไป เอ๊า เด็กๆ ที่เหลือก็เตรียมตัวขึ้นไปแสดงชุดของตัวเองเร็วเข้าอย่าช้าให้เขาด่าแม่ฉันนะยะ”
เจ๊หวานบอกลูกสาวที่รักอย่างอ่อนโยนแล้วหันมาเท้าสะเอวพูดเสียงดังใส่สาวๆ ในชุดสวยสดใสน่ารักเซ็กซี่หลากสีที่ดูเหมือนกำลังเม้าท์เรื่องผู้ชายสักคนอย่างเมามันเคลิบเคลิ้ม จนสาวๆ วงแตกแล้วรีบไปทำงานของตน แต่ไม่วายมีเสียงหัวเราะคิกคักอย่างถูกอกถูกใจมาให้ได้ยิน เจ๊หวานเท้าสะเอวมองบรรดาสาวๆ ที่ขึ้นไปทำหน้าที่ของตนเองอย่างระอาแกมเอ็นดู ถึงเด็กๆ ในสังกัดเธอ แม้สาวๆ เหล่านั้นจะวี้ดว้าย เอะอะหรือช่างเม้าท์กันไปบ้างแต่พวกสาวๆ เหล่านี้ก็ทำเงินให้กับบริษัทของเธอมากโขอยู่และพวกเธอทุกคนก็มีความรับผิดชอบไม่เคยเบี้ยวงาน ซึ่งหากมีใครสักคนที่คิดจะแหกคอกหรือไม่ตั้งใจทำงานนั่นหมายถึงอนาคตบนเส้นทางนี้จะจบลงทันที
เมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยแล้วพิมพ์ภัสสรกับเจ๊หวานก็เดินออกมายังห้องรับรองซึ่งเสี่ยมลคลก็รออยู่แล้วพร้อมด้วยใครอีกคนหนึ่งที่ทำให้พิมพ์ภัสสรตัวเย็นเฉียบไปชั่วขณะ
“เชิญทางนี้ครับน้องเพื่อน เจ๊หวาน”
เสี่ยมงคลเรียกอย่างอารมณ์ดี
“ขอบคุณค่ะ แต่ไม่น่าลำบากเพราะเราคิดว่าจะมาลากลับเลยค่ะ พอดีมีธุระน่ะค่ะ” เจ๊หวานออกตัวอย่างสุภาพ
“อ้อ ไม่มีปัญหาครับเพียงแต่ผมจะแนะนำน้องชายให้รู้จักเท่านั้น นี่ธาม ธอมป์สัน น้องชายคนเก่งของผมเอง ธาม นี่เจ๊หวานกับน้องเพื่อน คนที่อยู่บนเวทีเมื่อครู่นั่นไง” เสี่ยมงคลแนะนำในขณะที่ธามเองก็กำลังจดจ้องใบหน้าสวยใสที่ไร้เครื่องสำอางของหญิงสาวอย่างพิจารณา
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ แหม ได้ยินแต่ชื่อมานานได้เห็นตัวเป็นๆ คุณธามดูดีกว่าในรูปมากเลยค่ะ”
เจ๊หวานยิ้มกว้างรับไหว้ของชายหนุ่มที่อ่อนอาวุโสกว่าอย่างชื่นชมที่หนุ่มหล่อไฮโซยกมือไหว้เธอก่อนเช่นนี้ ส่วนพิมพ์ภัสสรก็ไหว้เขาตามมารยาทและหลบสายตาคมพยายามระงับความตื่นเต้นในใจ
“ชมกันเกินไปครับ ผมก็แค่คนธรรมดาเท่านั้น” ชายหนุ่มถ่อมตัว
“แหม ถ่อมตัวจังค่ะ”
“ก็แบบนี้ล่ะครับผมกับเขาถึงเป็นพี่น้องกันได้”
“แม่หวานคะ เรากลับกันได้รึยังคะ”
พิมพ์ภัสสรเอียงหน้ามากระซิบถามเบาๆ เจ๊หวานหน้าตื่นรีบขอตัวกลับอีกครั้งซึ่งเสี่ยมงคลก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่สำหรับธามนั้นมองตามหญิงสาวไปจนลับสายตา
“ถูกใจล่ะสิธาม แต่หนูเพื่อนน่ะยากหน่อยนะ เฮียลองมาแล้ว เธอไม่สนใจใครง่ายๆ หรอก”
“ผมเปล่าคิดอะไรเสียหน่อยเฮีย...” ธามยิ้มเก้อๆ แล้วหลบสายตารู้ทันของเสี่ยมงคล
“เป็นอะไรไปเพื่อน...”
เจ๊หวานสงสัยท่าทางแปลกๆ ของหญิงสาวนับตั้งแต่กลับมาจากงานของเสี่ยมงคลดูพิมพ์ภัสสรวิตกกังวลและเงียบผิดปกติ
“พรุ่งนี้เราไปเยี่ยมแพงกันนะ เพื่อนคิดถึงแพง...” น้ำเสียงเศร้าสร้อยน่าเวทนา เจ๊หวานถอนใจแผ่วๆ
“แม่หวานเคลียร์งานให้เพื่อนแล้วจ้า หยุดยาวไปเลย”
“ขอบคุณค่ะแม่หวาน”
“เอาล่ะวันนี้เหนื่อยมามากพักผ่อนเถอะราตรีสวัสดิ์จ้ะ”
“ราตรีสวัสดิ์ค่ะแม่หวาน”
หญิงสาวยิ้มให้คนที่เดินลับประตูไปอย่างรักใคร่ แล้วล้มตัวลงนอนครุ่นคิดถึงเรื่องราวเก่าๆ ที่มีทั้งสุขและทุกข์ และ รักครั้งแรก ของเธอแล้วภาพเก่าๆ ก็ลอยเข้ามาในหัวอย่างช่วยไม่ได้ นี่โลกมันกลมหรือเป็นเพราะพรหมลิขิตหนอ...
ฝากติดตามผลงานด้วยนะคะ
และสามารถดาวน์โหลดตัวอย่างได้ที่
mebmarket.com
และ ebooks.in นะคะ
หรือสอบถามข้อมูลนิยายได้ที่ dazimonazaa@gmail.com
ขอบคุณค่ะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
