คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่2.ต่อ
บทที่2.่อ
“มะ ไม่ใ่แบบนั้นสัหน่อยโมเมหาเรื่อเอาเปรียบรินอยู่เรื่อยเลย” สาวน้อยพ้อหน้าแปลั่น่ารัน่าินเสียเหลือเิน...
“หึหึ ็รินน่า เอา เปรียบทำไมล่ะ” สายามพราวระยับับำพูสอแ่สอามทำให้นารินเินัึทุบอว้าไปสอทีเบาๆ
“เอาล่ะ เราไปันเถอะ”
“ไปไหนะ” ู่ๆ ามพ์็เปลี่ยนเรื่อแล้วูมือเธอไปที่ลิฟ์ส่วนัว นารินเินามเาไปๆ แล้ว็้อหัวใพอโเมื่อลิฟ์เปิออ...
“โอ... ุพระ...” สาวน้อยอุทาน้วยวามื่นเ้นะลึมอภาพอุหลาบสีแสนับร้อยๆ ่อที่อยู่ในลิฟ์ัวให่้วยวามื้นันนพูไม่ออ... นารินเินเ้าไปในลิฟ์เอื้อมมือไปแะ้อลีบอุหลาบสวยเบาๆ ราวับลัวว่ามันะหายไป แ่สิ่ที่เธอสัมผัสไ้ือลีบอที่นุ่มละมุนมือและลิ่นหอมฟุ้รุใ...
“อบรึเปล่า...” ามพ์ถามเบาๆ แล้วหยิบุหลาบ่อสวยที่ัแ่ไว้อย่าาม่อหนึ่ออมาาระถาที่ถูัแ่อย่าามยื่นมารหน้าเธอพร้อมทัุ้เ่าล
“พี่ามพ์ทำอะไระ”
“พี่ามพ์รัริน รินแ่านับพี่นะ”
“พี่ามพ์... ริหรือะ พี่ามพ์ะแ่านับรินริๆ หรือะ...” นารินหูอื้อาลายไปเลยทีเียวใเ้นแรราวะทะลุออมา ีในน้ำา็แทบะไหลออมาเสียให้ไ้พลายื่นมือไปรับุหลาบ่อให่าเา้วยวามปลาบปลื้มยินี
“ริสิ หลัรินรับปริาเราแ่านันนะ” ามพ์ลุึ้นแล้วหยิบแหวนวเล็ประับ้วยเพรเม็ามออมาาล่อำมะหยี่สีแสวมลบนนิ้วนา้า้ายอเธอ ึ่สวมไ้พอิบพอี...
“พี่ามพ์...” นารินมอแหวนเพรน้ำามบนนิ้วนา้า้ายอนอย่าื้นันใไม่นึไม่ฝันว่าะมีวันนี้ สาวน้อย้มลมอมือัวเอแล้วมอหน้าเาสลับันอย่าไม่อยาเื่อว่านี่ือเรื่อริ
“รินไม่ไ้ฝันไปใ่ไหมะ”
“อยารู้ว่านี่ือวามฝันไหม ้อโนูบสัรอบสอรอบ” ใบหน้าหล่อเหลาทำท่าะโน้มลมานารินึย่ออไม้บัใบหน้าอัวเอไว้้วยวามัเิน
“มะ ไม่้อ่ะ รินเื่อแล้วว่านี่ไม่ใ่วามฝัน..”
“เราไปลอวันีๆ อเราันีว่า ไปเถอะ” ามพ์ยิ้มบาๆ แล้วลิฟ์ให้ปิลพาเธอไปยัรถันเ่่อนะับเลื่อนมันไปยัสถานที่ ที่เาเรียมไว้สำหรับเธอ...
นารินมัวแ่มออไม้่อสวยในอ้อมแนและแหวนเพรน้ำาม้วยวามสุอิ่มเอมใ ึไม่ไ้เห็นแววาอามพ์ที่ปรายามอเธอเียบๆ ายหนุ่มยยิ้มบาๆ ับัวเออย่าสมใ
ในที่สุ เหยื่อ็ิับ...
ามพ์วาร่าบาลบนเียว้าอย่าทะนุถนอม มอใบหน้าแ่ำอนัวเล็ที่เ็มไป้วยวามเินอายอย่าเอ็นู หลัาที่เาพานารินมาถึหัวหินและพาเธอเที่ยวมร้านรว่าๆ ามแหล่ท่อเที่ยวยอนิยม่อนะพานารินเ้ามาพัในโรแรมหรูระับห้าาวึ่เป็นหนึ่ในโรแรมที่เามีหุ้นส่วนอยู่ แล้วเริ่มปิบัิาร ินเหยื่อัวน้อย ให้สมใอยาเสียที...
“รินเหนียวัวอยาอาบน้ำ่ะ” นารินเสียแผ่วพร่า้วยวามหวั่นไหว แน่นอนล่ะะมีหิสาวนไหนบ้าไม่หวั่นไหวเมื่อถูเาู่โมเ่นนี้
“เี๋ยวพี่อาบให้”
“ไม่้อ่ะ รินอาบเอไ้พี่ามพ์ลุออไปสิะ รินหนัะแย่”
“อนนี้็ลุแล้วรับนสวย” ามพ์ยืนยัน้วยารหน้าท้อแร่ลเสียสีับหน้าท้อแบนราบอเธอเบาๆ นารินหน้าแ่ำผิวายร้อนผ่าวราวับไ้ ใสาวสั่นหวั่นไหวเหลือา... ทั้หวาหวั่นและอยารู้อยาลอว่าหาเธอับเาทำมาว่าอันแบบนี้มันะเป็นอย่าไร แ่อีใ็บอให้รันวลสวนัว...
“ริน๋า..”
“า..”
นารินานรับเสียแผ่วพร่าเมื่อายหนุ่ม้มลมาิแ้มเนียนสุปลั่ใสาวเ้นแรนเธอลัวว่ามันะทะลุอออมา
“เป็นอพี่ามพ์ไ้ไหมนี...” มันไม่ใ่ำถามเพื่อะรอำอบและามพ์็ไม่รอให้เธออบ้วย ายหนุ่มริมฝีปาลบนลีบปานุ่มทันทีที่เธอเผยอปาออ...
ามพ์ลึเล้าเรียวปาสาวอย่าอ่อนโยนในราแรนเมื่อหลอล่อให้สาวน้อยหลเพริไปับนไ้แล้ว็บยีู้ึลิ้นเล็อย่าเร่าร้อน ยิ่เธออบสนออย่าเ็มอเ็มใเา็ลืมทุสิ่ทุอย่าอนนี้เาิเพียแ่ว่า้อรอบรอร่าามนี้เท่านั้น นารินะ้อเป็นอเา...
“อืม หวานเหลือเินริน๋า สาวน้อยอัน นาริน... รินอพี่ามพ์...” ายหนุ่มราิแ้มใสแ่ำื่นมเอาใสาวน้อยในอ้อมแน มูโ่ลสูลิ่นแ้มสาวเ้าเ้าปอลึๆ แล้วลาไล้ลิ้นร้อนผ่าวลไปามลำอระหที่ส่เสียราแสนรัวนใ สาวน้อยอ่อน้อยประสบาร์มึนเมาลุ่มหลในวัวนพิศวาสที่ในีวิสาววัยยี่สิบเอ็ปีอย่าเธอไม่เยลอลิ้มหรือรู้ั และบันี้เธอ็ระสันอยารู้อยาลออยาสัมผัส โยเพาะสัมผัสอันเร่าร้อนาายหนุ่มอันเป็นที่รั...
“อ๊า.. ุามพ์ ย่ะ อย่า... อ๊ะ อืมมม...” นารินราระเส่าทั้สับสนและอยาลอ เมื่อเาเลื่อนใบหน้าหล่อเหลาลไปุไ้ร่อออวบและมือหนา็เล้นลึทรวสาวอวบให่เินัวเปล่าเปลือยอย่าเมามัน แล้วามพ์ถอเสื้อผ้าเธอออั้แ่เมื่อไหร่ัน... นารินิอย่ามึนแล้ว็้อสะุ้้วยวามเสียว่านเมื่อนิ้วแร่สะอาสะอ้านอามพ์สะิยออสีมพูเ้มอย่าหยอเย้าสิอันมั่นอเธอ็พลันสั่นลอนและสุท้าย็มีเพียวาม่านรัวนเ้ามาแทนที่
“โอ.. พี่ ามพ์...” นารินราระเส่าพูิๆ ัๆ พอๆับลมหายใที่สะุไปาวามเสียวระสัน นารินราพลิ้วเมื่อทั้ปาและนิ้วอเาเริ่มมาวนเวียนหยอเย้าับยอออน แผ่นหลับาแอ่นหยัายึ้นเหมือนเสนอให้เาเยม ในะที่ามพ์รีบถอเสื้อผ้าอนเออออย่ารวเร็ว…
“สวยเหลือเินริน๋า..”
ามพ์มอทรวสาวอวบอิ่มอย่าพึใไม่ิว่าสาวน้อยัวบาอรรเ่นนารินะ่อนทรวสาวมหึมาเอาไว้ และสิ่ที่เธอมี็เป็นสิ่ที่ธรรมาิสร้าสรร์ึ้นมาโยแท้ เา็่าโีเหลือเินที่ไ้เป็นนสัมผัสมันนแร ายหนุ่มิะรริมฝีปารอบรอยอทับทิมหวานล้ำอย่าหิวระหาย ูึอย่านที่โหยหิวอาหารมาแรมปี ทำให้นารินราระม้วยวามเสียว่าน สาวน้อยิเล็บลบนบ่าแร่ทั้สอไ้เสยเรือนผมหนาอเาอย่าหวามไหว่านรัวน พร้อมับศีรษะทุยสวยลิออวบอนอย่าลืมัว...
ความคิดเห็น