คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เจ็บที่ต้องรู้
“โอ้ยยย”พี่ทิวร้องออกมาด้วยความเจ็บ โฮT^T
ถึงมันจะมีที่ขนๆนั้นคลุมแต่ถ้าไปโขกโดนใส่หัวใครก็ต้องเจ็บแหละ
อีกอย่างคุณพี่ทิว(?)ผู้ไม่รู้ชะตากรรมมาโดนแบบไม่ทันตั้งตัวอีก
อุ้มรักขอโต๊ดดดด
“คัต!!”เสียงจากผู้กำกับ?รึเปล่าก็ไม่ทราบพูดออกมาอย่างเหลืออด
“นี่!
ใครใช้ให้เด็กฝึกงานผู้หญิงมาถือไมค์บูม แค่นี้ก็ทนไม่ไหวแล้วเห็นไหม!”ลุงผู้กำกับเอ่ยถามมาอีกครั้งหลังจากสั่งคัต
“…”ไม่มีเสียงตอบรับจากผู้ใดทั้งสิ้น
แม้แต่ป้าที่ลากฉันมาก็ตาม ตอนนี้นางหายแว๊บไปไหนแล้วก็ไม่ทราบ
“ผมว่าคงมีเรื่องเข้าใจผิดนะครับ”พี่นิวแทรกเข้ามา
“เข้าใจผิดอะไรนิว”ผู้กำกับหันไปถามพี่นิว
“ก็น้องคนนี้อยู่สายรหัสเดียวกับผมนะครับ
ผมว่าหน้าที่น้องเขาคงไม่ใช่เบื้องหลังหรอก”พี่นิวเอ่ยอย่างสุภาพ
“อ้าว!
แล้วมาทำงานเบื้องหลังทำไม”คราวนี้ลุงผู้กำกับหันมาถามฉัน
“เออ ก็มีพี่คนนึงเขาให้อุ้มรักมาช่วยงานน่ะค่ะ”ฉันตอบตามความจริง
“ช่วยงาน?
เพิ่งรู้ว่าทีมงานเราไม่พอขนาดนี้นะเนี่ย”ลุงผู้กำกับพูดอย่างอารมณ์เสียแล้วหันไปพูดกับทีมงาน“ห๊ะ! ยังไง!!”
“เอ่อ คือว่ามีคนบอกว่าน้องเขาอาสามาทำเองน่ะครับ”พี่ทีมงานคนนึงพูด
เดี๋ยวนะ! ฉันเนี่ยนะอาสาตลกล่ะ!
ฉันไม่ได้พูดอะไรเอาแต่ส่ายหัวไปมาเพราะไม่ได้อาสาจริงๆ
“ผมว่าเรื่องนี้คงไม่จริงหรอกครับ
เพราะแค่กิจกรรมภายในมหาลัยและการเรียนก็เหนื่อยพอแล้ว
ผมว่าน้องเขาคงไม่มาอาสาทำอะไรแบบนี้แน่ๆ”คราวนี้ไอ้พี่ทิวช่วยออกโรง
“อุ้มรักไม่ได้อาสาจริงๆนะคะ”ฉันรีบแทรก
ก่อนที่ลุงผู้กำกับจะตัดสินใจว่าใครผิด
“เอาล่ะๆ เอาเป็นว่าเรื่องนี้ฉันขอโทษแทนทีมงานทุกคนด้วยที่ทำงานพลาด
เดี๋ยวเรื่องนี้ฉันจะจัดการให้”ลุงผู้กำกับว่า
“ไม่เป็นไรค่ะ อุ้มรักไม่ได้อยากเอาเรื่อง”
“เฮ้ย!
นี่เธอโง่รึเปล่าเนี่ย นี่มีคนกำลังแกล้งเธอนะ ไม่ต้องมาทำเป็นนางเอกได้ป่ะ”ไอ้พี่ทิวว่าอย่างเหลืออด
“ฉันไม่ได้ทำตัวเป็นนางเอก แต่ว่าฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรนี่!”ฉันเริ่มขึ้นเสียง โอ้ย!
เมื่อยก็เมื่อยไอ้พี่นี่ก็มากวนตีนอีก โมโห!!!
“ไม่เป็นไรได้ไง มือเธอยังสั่นอยู่เลย”พี่นิวว่าด้วยสายตาเป็นห่วง>////< ฉันไม่ได้คิดไปเองกับสายตานั้นใช่ไหม
“คือว่า…”
“ขอโทษนะครับ
วันนี้ผมขอให้สัมภาษณ์เท่านี้ได้ไหมครับ”พี่นิวหันไปพูดกับผู้กำกับ
“โอเค แค่นี้ก่อนก็ได้”
“ขอบคุณครับ”แล้วพี่นิวก็หันไปขอโทษและขอบคุณพี่ๆทุกคนในกองถ่าย
ก่อนที่จะบอกให้พี่นุชพาฉันไปพัก
“เป็นไรรึเปล่า หายชารึยัง”พี่นิวที่จัดการนั่นโน่นนี่ของตัวเองเสร็จเดินมาถาม
“หายแล้วค่ะ แล้วหัวพี่ทิวเป็นอะไรรึเปล่าคะ”ฉันแกล้งตอบไปว่าหายแล้ว
จริงๆน่ะเหรอ เหอะๆ แค่จิ้มใส่ก็ร้องจ๊ากได้แล้ว
“ไม่เป็นไรหรอก ผู้ชายหัวแข็งจะตาย ตอนนี้ทีมงานเอาน้ำแข็งประคบอยู่
กันหัวโนน่ะ”O_Oไม่เป็นไร
แต่ทีมงานเอาน้ำแข็งประคบ? นั่นเรียกว่าเป็นนะ
“งั้นอุ้มรักขอตัวไปดู…โอ้ยยยยยยย”ขณะที่ฉันกำลังจะลุกไปดูพี่ทิว
พี่นิวก็เอามือมาจับแขนฉันนั่งลง ฉันบอกแล้วว่าแค่จับก็ร้องจ๊าก โอ้ยยยยยย
ฉันเกียจความรู้สึกเวลาเหน็บกินจริงๆ
“ไม่ต้องหรอก เห็นอยู่ว่าแขนยังชาไม่หาย”
“แต่ว่า…”
“เอ้า! ยัยหมูจะลุกไปไหน”พี่ทิวที่เดินมาถามขึ้น
สังเกตที่หัวก็เห็นรอยเปียกเป็นวงแสดงว่าไปประคบน้ำแข็งมาจริงๆสินะ
“คือว่าอุ้มรักขอโทษนะคะที่ทำไมค์บูมตกใส่หัวพี่”ฉันพูดอย่างรู้สึกผิด
“นี่กะจะเล็งที่หัวฉันล่ะสิ”อุ้ยยย~ พี่ทิวพูดอย่างรู้ทัน
“เปล่านะ อุ้มรักไม่ได้ตั้งใจจริงๆ”
“เออๆ รู้แล้วน่ะ แล้วตกลงไปทำอีท่าไหนถึงโดนทีมงานหมั่นไส้ได้ล่ะ”
“นั่นน่ะสิ มันน่าสงสัยอยู่นะ”พี่นิวสมทบ
“อุ้มรักก็ไม่ได้ทำอะไรนะคะ”
“เหรอ เธอคงไปทำตัวหน้ามั่นไส้แน่ๆ เขาเลยไม่ชอบเธอน่ะ”พี่ทิวเริ่มกวนทีน
“ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย ก็บอกว่าไม่ได้ทำอะไรไง”
“เอาล่ะๆ ช่วงนี้ก็ค่อยๆสังเกตไปละกัน
ช่วยกันดูเดี๋ยวพี่จะบอกให้บอยรู้ด้วยจะได้ระวังตัวและช่วยอีกแรง”
“ครับพี่”
“อุ้มรักเธอจำหน้าคนที่บอกให้เธอมาทำงานนี่ได้ใช่ไหม”
“จำได้ค่ะ”
“งั้นระวังตัวหน่อย อย่าไปหลงกลอีก”พี่นิวพูดด้วยความเป็นห่วง โฮ~ เขาควรเป็นแฟนฉัน
“เอาเป็นว่าถ้าเจอคนนั้นอีกทีตอนอยู่กับพวกเราก็ช่วยชี้ให้ดูหน่อยละกัน”พี่ทิวว่า
“ค่ะ”
หลังจากวันนั้นฉันก็เริ่มมีบทบาทในรายการแล้วบ้าง
เจอพี่คนนั้นประปราย อ่อ ป้าที่ลากฉันมาถือไมค์บูมนั่นแหละ แถมฟ้องพี่นิวเรียบร้อยว่าป้าคนนี้แหละที่ปองร้ายฉัน
จริงๆฉันเจอป้าคนนี้ต่อหน้าพี่ทิวบ่อยมากก่อนหน้าที่จะบอกพี่นิวนะ
แต่ฉันก็ไม่ได้บอกพี่ทิวไป ไม่ใช่เพราะอยากเอาหน้าต่อหน้าพี่นิวนะ
แต่ว่าใครๆก็รู้ว่าพี่ทิวนี่เลือดร้อนจะตาย ฉันกลัวป้าเขาจะสลบคาหมัดพี่ทิวก่อนน่ะสิ
เออ!
อีกอย่างพี่นิวดูเหมือนจะรู้ว่าใครกันแน่ที่เป็นคนบงการเรื่องทั้งหมด จะว่าไงดีล่ะ
ป้าคนนี้ค่อนข้างมาแกล้งฉันบ่อยนี่นา อย่างเช่น วันเข้ากองถ่ายวันแรกของฉัน
เขาก็ไม่ยอมบอกว่าฉันเป็นแขกรับเชิญในรายการ
ส่วนคนในกองก็ไม่ค่อยมีใครรู้จักฉันหรอก(ในช่วงแรกๆน่ะ) จนตอนนี้ก็เช่นกัน
ป้าเขาชอบแกล้งเดินชนบ้าง แกล้งเมินฉันบ้าง อะไรต่างๆนานา
ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าฉันไปทำอะไรให้นางไม่พอใจ
ฉันว่าบางทีฉันคงต้องสืบเอง วันนี้ฉันไม่มีคิวในกองแถมยังว่างซะด้วย
จริงๆฉันควรจะเอาเวลาพักอันแสนน้อยนิดนี้ไปนอนให้มันทดแทนส่วนที่ขาดหายไปซะก็ดี
แต่ก็ไม่! บางอย่างในตัวพี่นิวมันมีมากพอที่จะทำให้ฉันสงสัยนี่นา
เอ~
วันนี้พี่นิวก็ไม่มีคิวถ่ายหรือมีงานที่ไหนนี่นา แล้วพี่นิวไปไหนอะ เรียนเหรอ? ไม่ม๊าง หรืออยู่หอ?
“โอ้ยยย แล้วฉันจะไปหาที่ไหนเนี่ย”ฉันว่าพลางทึ้งหัวตัวเอง
แต่เท้าก็ยังคงย่ำไปทางอาคารเรียนของคณะอยู่ดี จริงๆฉันก็อยากจะมากับเพื่อนนะ
เพราะมาคนเดียวแบบนี้มันดูโหวงๆชอบกล แถมคนในมหาลัยชอบมองฉันบ่อยๆ เออ
นั่นแหละเหตุผลก็อยู่ที่พี่นิวนั่นแหละ เหตุผลหลักเลยที่ทำให้ฉันไม่มีเพื่อนแถมยังถูกคนมองอย่างนี้
แต่ฉันก็ไม่โทษพี่นิวหรือโชคชะตาของฉันเองหรอกนะ ฉันดีใจและพอใจที่เป็นแบบนี้
ก็คิดดูสิ ฉันได้ใกล้ชิดดาราที่ฉันชอบบ่อยๆ ฉันได้รับการเทคแคร์อย่างดีจากพี่นิว
ฉันได้รู้จักพี่นิวมากกว่าแฟนคลับคนอื่นๆ และอีกมากมายหลายแสน>< ชีวิตดี๊ดี
“เรารู้นะว่าเป็นนัท”โอ๊ะ!
เสียงนี้มัน พี่นิวนี่นา
“นิวหมายถึงอะไรเหรอ”เสียงผู้หญิง!
พี่นิวคุยกับผู้หญิงในที่ลับตาคนแบบนี้น่ะเหรอOoO จริงๆฉันก็ไม่เห็นหรอกเพราะว่าที่ตรงนี้มีต้นไม่ใหญ่มากกกกอยู่ต้นนึง
ต้นไม่ต้นนี้เป็นต้นไม้เก่าแก่ของมหาลัยเลยก็ว่าได้
ด้วยความที่มีอายุมานานมากกว่าฉัน
จึงทำให้มันมีการแตกกิ่งก้านสาขาและลำต้นอย่างอลังวังเว่อร์(จะบอกว่ามันใหญ่นั่นแหละ)
และนี่แหละทำให้ฉันไม่เห็นว่าพี่นิวคุยกับใครอยู่ จะว่าไปฉันไม่เห็นพี่นิวด้วยซ้ำ
แต่ฉันมั่นใจว่าใช่!! เพราะฉันจำกลิ่นได้ ฮ๊าาาา กลิ่นที่คุ้นเคย(โรคจิต)
“เรารู้ว่าเธอเป็นญาติพี่ทิมที่เป็นทีมงานในกองรายการนี้”โอ๊ะ
นี่เขาพูดถึงเรื่องป้าในกองถ่ายนั่นรึเปล่านะ
“อ๋อออ พี่ทิมนั่นเอง ใช่!
พี่เขาเป็นญาติเราเอง แล้วทำไมเหรอ”
“เธอเป็นคนบอกให้เขาแกล้งอุ้มรักใช่ไหม”คุยกันเราเรื่องเราจริงๆด้วย
“เปล่า เราไม่ได้บอกให้ทำ ทำไมเราต้องทำแบบนั้นด้วยล่ะนิว”แหม
ยัยป้านี่พูดเหมือนสนิทชิดเชื้อนิวเหลือเกินนะ
“เพราะเธออิจฉา”
“อิจฉา เราเนี่ยนะจะไปอิจฉายัยเด็กอ้วนๆนั่นน่ะ นิวอย่ามาตลกดีกว่าน่า
นิวก็รู้ว่าเราเป็นแฟนนิวเราจะอิจฉายัยเด็กนั่นทำไม”หลังจากนั้นฉันก็ไม่ได้ยินอะไรอีกเลย
แล้วรีบวิ่งออกมา
นิวก็รู้ว่าเราเป็นแฟนนิว
นิวก็รู้ว่าเราเป็นแฟนนิว
เราเป็นแฟนนิว
เป็น แฟน นิว
นี่มันอะไร!
ยัยป้านี่เป็นแฟนพี่นิวเหรอ ฉันไม่เคยรู้เลย ไม่สิ!
พี่นิวเป็นดาราถ้าจะมีแฟนแล้วไม่มีใครรู้ก็คงไม่แปลกสินะ ถ้าเขายังคบกันมาได้จนป่านนี้ได้ก็คงไม่แปลก
ทั้งๆที่ฉันควรจะยินดีด้วยแต่ทำไมฉันถึงเสียใจขนาดนี้
ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ฉันยังเคยคิดเล่นๆเลยว่าถ้าวันนึงพี่นิวเปิดตัวแฟนฉันคงดีใจด้วยเพราะอะไรที่พี่นิวมีความสุขฉันก็มีความสุขด้วย
แล้วทำไมฉันถึงไม่มีความสุขด้วยเลย ทำไมฉันถึงเจ็บขนาดนี้ ทำไมฉันต้องรู้สึกผิดหวังขนาดนี้ด้วย
แฟนงั้นเหรอ เหอะพี่นิวคิดผิดแล้วที่เอายัยป้านั่นเป็นแฟน แก่ก็แก่
ถ้าฉันรู้ว่าสเป๊กพี่นิวชอบคนแก่ล่ะก็ ฉันจะเกิดให้เร็วกว่านี้!! เหอะๆ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดีนี่ ใช่!
ความจริงคือมันไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้ว ทั้งฉันทั้งพี่นิว
จริงๆฉันไม่ควรคิดไปเองเลยว่าฉันได้รับสิทธิพิเศษมากกว่าคนอื่นๆ ทั้งๆที่ฉันก็เป็นเหมือนคนอื่นๆ
เป็นแค่แฟนคลับเท่านั้น ฐานะนี้คืออะไรน่ะเหรอ
แฟนคลับมีหน้าที่แค่อยู่ข้างๆคนที่เรารักตลอดไป มันไม่มีทางมาบรรจบกันอยู่แล้ว
ทั้งๆที่รู้ดีแล้วทำไมกันนะ… ทำไมฉันยังหวังลมๆแล้งๆ
หวังลึกๆว่าพวกเขาจะเลิกกัน หวังว่าพี่นิวจะหันมามองฉันบ้าง นี่มันบ้าชัดๆ!
“อุ้มรัก!O_O”พี่ทิวที่กำลังเดินสวนมาทักอย่างตะลึงๆ
ตอนแรกฉันกะจะเดินหนีแต่พี่ทิวก็คว้าแขนฉันไว้
“ร้องไห้?”พี่ทิวหันมามองหน้าฉันที่เอาแต่ก้มหน้า
ถ้าไอ้พี่ทิวรู้ว่าเราร้องไห้คงล้อตายเลย
“เปล่าค่ะ อุ้มรักไม่ได้เป็นอะไร”
“ก็เห็นอยู่ว่าเธอร้องไห้ เป็นอะไรบอกฉันมาสิ”
“อุ้มรักไม่ได้ร้องไห้จริงๆค่ะ ขอตัวนะคะ”ฉันปฏิเสธอีกทีแล้วพยายามเดินหนี
“ไม่! บอกมาก่อนว่าใครทำอะไรเธอ”พี่ทิวเริ่มขึ้นเสียง
“ก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรไงเล่า!! พี่ทิวอยากล้อหรืออยากว่าอะไรก็ว่ามาเลย! ใช่สิ
พี่ทิวมันคนหล่อ ดูดี ในชีวิตอะไรๆมันก็ดีไปหมด ไม่เหมือนฉันหรอก
ฉันมันก็แค่คนอ้วนๆที่ดันโชคดีได้อยู่สายรหัสกับคนหล่อๆอย่างพี่นิวและพี่ๆ
ฉันมันก็แค่คนบ้านๆไม่มีใครสนใจ ไม่มีใครสนใจ”ฉันขึ้นเสียงใส่พี่ทิวอย่างเหลืออดก่อนจะเสียงอ่อนลงและเริ่มร้องไห้ออกมาในตอนท้าย
“เรื่องพี่นิวเหรอ”พี่ทิวถามอย่างแทงใจดำ
“ไม่เกี่ยวกับพี่นิวหรอก”ฉันโกหก
“ฉันรู้นะว่าเธอชอบพี่นิว ก็เธอเล่นออกนอกหน้าซะขนาดนั้นนี่นา
อีกอย่างพี่นิวเป็นคนดีมีความสามารถ แถมยังเข้าได้กับทุกคน
ไม่แปลกที่ใครๆจะหวั่นไหว ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอไปเจออะไรมา”พี่ทิวพูดพลางลูบหัวฉัน
“…”
“แต่รู้อะไรไหม
ความเป็นตัวของเธอเองนั่นแหละที่จะทำให้ใครๆก็ตกหลุมรักเธอ”
“พี่ทิว”ครั้งนี้นอกจากพี่ทิวจะไม่ล้อฉันแล้วเขายังปลอบฉันอีก
“อะไร อย่าบอกนะว่ามาตกหลุมรักฉันอีกคนน่ะ เสียใจนะยัยอ้วน
พอดีฉันไม่ได้ชอบเธอ”พี่ทิวพูดล้อ
“บ้า! ใครจะไปคิดแบบนั้นเล่า”โอ้ยยย
เรื่องหลงตัวเองนี่ที่หนึ่งเลย
ความคิดเห็น