Oops!!ซุปตาร์หน้าใสหวานใจยัยโลกสวย

ลำดับตอนที่ #1 : ได้พบเธอ

ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆ 

เสียงฝีเท้าของหญิงสาวร่างท้วมที่มีไขมันเป็นส่วนประกอบสำคัญของร่างกาย ใบหน้ามนกลมยิ่งกว่าลูกชิ้นยักษ์ ตากลมโตจมูกมีดั้งหน่อยๆแก้มย้วยป่องเป็นเนินสูงกว่าสันจมูก ริมฝีปากบางเล็กแถมคิ้วไม่มี! เอ่อออ มีนิสนุงก็ได้ ซึ่งเป็นผู้ที่คลั่งไคล้ดารายิ่งกว่าอะไรดี โดยเฉพาะพี่นิวดาราดาวรุ่งพุ่งปรี๊ดซุปตาร์คนใหม่ของวงการ เขาทั้งหล่อ เข้ม เท่ห์ มีเสน่ห์ เป็นลูกครึ่งไทย-เกาหลีใต้และที่สำคัญเขาโสด!!! การไปเจอผู้ชายคนนั้นคือความฝันอันสูงสุดของชีวิตเธอ และวันนี้ฝันของเธอกำลังจะเป็นจริง!! 

ตึกๆๆๆๆๆๆ ร่างหนายังคงวิ่งต่อไปอย่างเร่งรีบ แต่ทว่า..... 

กรี๊ดดดด โครมมมมม!!

เป็นปกติที่เวลาลงบันไดที่บ้านเป็นต้องลื่นล้มลง แต่คราวนี้ไม่เพียงแต่เจ็บตัวแบบปกติเพียงเท่านั้นน่ะสิ!

"โอ้ยยยยยย~ แม่!เอาอะไรมาวางไว้หน้าบันไดเนี่ย อี๋เหม็นอะ!"ฉันว่าหลังจากที่ลุกขึ้นมาจากไอ้ที่เหม็นๆนั่นพลางถุยไอ้ก้อนดำๆเหม็นๆนั่นออกจากปากและปัดมันออกจากหน้า ใช่แล้วล่ะ! ปกติเวลาฉันรีบฉันมักจะลื่นตกบันไดตลอดจนเป็นเรื่องปกติ ซึ่งทุกคนในบ้านรู้ดีเลยไม่ค่อยมีใครเอาอะไรมาวางไว้ แต่ครั้งนี้ แม่เอาอะไรไม่รู้มาวางไว้หน้าบันไดน่ะสิ! และฉันจะไม่บ่นเลยถ้าฉันไม่ล้มหน้าจุ่มลงมันพอดีน่ะ อี๋~สกปรก

"อ้าว ทำไมวันนี้ตื่นเช้าจังเลย นี่แม่เอาปุ๋ยคอกมาวางไว้ตรงนั้นเมื่อกี้นี่เองก็นึกว่าลูกยังไม่ตื่นซะอีก กะจะวางไว้แป๊ปเดียวเองนะเนี่ย"

"ห๊ะ! ปุ๋ยคอก!!!ขี้ควายน่ะเหรอแม่!"

"เอ้า!ก็ใช่น่ะสิ แม่จะเอามาใส่ดอกกุกลาบของลูกเนี่ย"

"(-[]-)"อึ้ง! ทึ่ง! มึน! ขี้ควายเหรอที่แปะบนหน้าฉันนี่คือขี้ควายแล้วๆๆ แล้วที่มันเข้าปากฉันก็!!!! กรี๊ดดดดดดเอามันไปเผา!!! ทว่าในระหว่างที่กำลังจะวิ่งไปล้างหน้าแม่ก็เรียกถามก่อน

"สรุปทำไมวันนี้ตื่นเช้าจังเลยเนี่ย"เออใช่!!!! วันนี้ฉันจะไปเจอพี่นิว! ว้ายยยยยสายแล้วๆๆๆ ทำไมต้องมากินขี้ควายในวันสำคัญสุดพิเศษอย่างนี้ด้วยเนี่ย

"โอ้ย ไม่ทันแล้วแม่"แล้วฉันก็รีบวิ่งไปล้างหน้าอย่างลวกๆ ก่อนจะรีบฉวยกระเป๋าแล้วมุ่งหน้าไปแฟนมีตติ้งของพี่นิวทันที โดยไม่ได้ขออนุญาตใครเลย

ฟิ้วววววว~~

แฮกๆๆๆ กว่าจะถึงที่งานได้ ฉันต้องเสียค่าแท็กซี่ตั้งหลายบาท แหมมม ก็ไม่ค่อยมีใครอยากมานี่นาก็พี่นิวน่ะเป็นซุปเปอร์สตาร์ชื่อดังนะ ยิ่งตอนนี้พอมีงานแฟนมีตติ้งรถเลยติดเพราะมีคนมาเยอะ แถมไม่มีคนรับฉันขึ้นรถเพราะฉันตัวเหม็น! ไม่เห็นจะเหม็น พวกนี้ก็จมูกหาเรื่องอีกละ ก่อนออกจากห้องนอนฉันฉีดน้ำหอมมาละนะ

"กรี๊ดดดดดดดดด พี่นิว!!!"เสียงเหล่าแฟนคลับทำให้ฉันรับรู้ได้ว่าพี่นิวมาแล้ว กรี๊ดดดรีบตามไปดีกว่า

ทว่าทุกๆคนกลับแหวกทางให้ฉันเข้าไปแล้วมองอย่างรังเกียจแถมบางคนยังบีบจมูกอีกนี่มันใช่เวลามาบริหารดั้งมะ!? ก็ดี!ฉันจะได้เห็นพี่นิวเต็มๆตาซักที>< พี่นิวขาาาาาาาาาา อุ้มรักมาแล้ววววววว ว่าแล้วฉันก็รีบวิ่งไปยังเบื้องหน้าที่เห็นพี่นิวอยู่รำไร 

ภาพที่กำลังเกิดขึ้นมันเป็นเหมือนภาพสโลว์โมชั่น ฉันก้าวขาวิ่งอย่างช้าๆ ซึ่งทุกๆคนกำลังแหวกให้ฉันเป็นทางไปสู่พี่นิว ราวกับเจ้าสาวกำลังวิ่งไปหาเจ้าบ่าวในงานแต่ง! แต่!จู่ๆก็มีทีน เออ ตีนใครก็ไม่รู้นั่นแหละมาสกัดขาฉันในระหว่างที่ฉันกำลังจะไปถึงพี่นิวอยู่รอมร่อ ทำให้ฉัน....

"ว้ายยยยย ตาเถรรรรรร"

แหมะ!

หน้าฉันคว่ำลงพอดีที่ตีนของพี่นิว! และก็เป็นอีกครั้งที่เกิดภาพสโลว์โมชั่นในระหว่างที่ฉันกำลังเงยหน้าขึ้นมองปฏิกิริยาที่รักที่ปลื้มของฉัน ใช่!พี่นิวก้มลงมามองฉันอย่างงงๆ และไม่มีท่าทีว่าจะสะบัดฉันออกแต่อย่างใด ประเด็นคือท่าตอนนี้คือฉันกำลังกอดขาพี่นิวอย่างลืมตัวหลังจากที่เงยหน้าออกจากเท้าพี่นิวแล้วน่ะสิ แต่ยังไม่ทันได้กอดจูบลูบคลำ การ์ดก็มาหิ้วปีกฉันออก(-.,-)ไอ้การ์ดบ้า ดึงฉันออกมาทำไมมมมม

"เดี๋ยวก่อน"พี่นิวหันไปบอกการ์ด กรี๊ดดดดดดด พี่นิวช่วยชีวิตฉันไว้อ้ะ เขาไม่ให้การ์ดเอาฉันไปทิ้ง พี่นิวสนใจในตัวฉัน><

"เธอ... เอ่อ..."ไม่ทันที่พี่นิวจะกล่าวอะไร ผู้จัดการส่วนตัวของพี่นิวก็มาบอกให้พี่นิวเข้าไปในงาน ใช่! ทั้งพวกที่แหวกทางให้ฉันและใครซักคนที่มาสกัดขาฉันน่ะ ยัยพวกนั้นก็โดนการ์ดเรียกเข้าในงานมีตติ้งแล้วล่ะ เหลือแต่ฉันกับพี่นิวนี่แหละที่ยังอยู่นี่ อ่อ ยังมีการ์ดอีก2คน ที่เป็นก้างขวางคอ

โอ้ยยยยย อยู่ที่นี่เริ่มร้อนแฮะ~ ตายละ! ฉันลืมเอาร่มกันยูวีมา(0_0) ฉันเป็นคนที่โดนแดดโดยตรงเป็นเวลานานๆไม่ได้ ไม่อย่างนั้นฉันจะหน้ามืดและเป็นลม โอ้ไม่นะ~ ฉันเพิ่งเจอพี่นิวแค่แป๊ปเดียวเองนะ ม่ายยยยยยยยย พร้อมกันกับที่ภาพข้างหน้าค่อยๆเลือนหายไปจนเหลือแต่ความมืดในที่สุด

     หลังจากที่ฉันเริ่มรู้สึกตัวนิดๆ เอ่อจะว่าไงดี ทุกสิ่งิย่างยังคงดำมืดอยู่เลย หรือว่าที่ผ่านมาเป็นแค่ความฝัน ที่ฉันเจอพี่นิวไม่ใช่ความฝันใช่ไหม ตื่นๆๆๆๆๆมาซักทีสิโว้ยยยยยย
เฮือก....
"อ้าว ตื่นแล้วเหรอ"เสียงใครซักคนที่ฉันสาบานว่าไม่เคยรู้จักมักจี่ลิ้นปี่ดองทักฉันขึ้นมา(-,.-)
"เป็นไงบ้าง เธอสลบไปน่ะ" พี่ผู้หญิงคนนี้พูดอย่างใจดี เอ๊ะ!เดี๋ยวๆๆ นี่ฉันสลบไปงั้นเหรอ?
"ที่นี่ที่ไหนอะคะ"ฉันถามตามที่สงสัย แน่นอนว่าฉันไม่ได้ทำตัวเป็นนางเอกหนังไทยที่เป็นลมไปละตื่นมาจำความไม่ได้แต่สาบานได้ว่านี่ไม่ใช่โรงพยาบาลแน่ๆ
"ด้านหลังเวทีน่ะ"พี่คนนั้นตอบ
"เวที(0-0)?"งั้นก็หมายความว่า...
"ก็เวทีจัดงานแฟนมีตติ้งของนิวไงจ้ะ"ยังไม่ทันที่ฉันจะคิดว่าที่ผ่านมาคือความจริง พี่คนนั้นก็ตอบมาก่อน กรี๊ดดดดฉันเจอพี่นิวจริงๆด้วยอะ พี่นิวตัวจริงเสียงจริง พี่นิวอ๊ะ><!!!
"ว่าแต่? น้องไปทำอะไรมาเอ่ย? เนื้อตัวก็มีแผลแถมกลิ่นตัวอย่างกะขี้ควาย นี่ดีนะที่ทีมงานช่วยกันเช็ดตัวให้ ไม่งั้นกลิ่นคงตลบอบอวลไปทั่ว จะว่าไปยังได้กลิ่นอยู่นะเนี่ย"พี่เขาสาธยายยืดยาว
"คือว่า...."ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบก็มีเสียงนึงทักขึ้น
"อ้าว ฟื้นแล้วเหรอ"เสียงนี้ช่างคุ้นเคย~
"อ่อ เอ่อ..คะ ค่ะ"ฉันตอบแบบเขินๆ กรี๊ดดดดดด ฉันไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาขนาดนี้เลย ไม่นึกว่าฉันจะได้ใกล้พี่นิวขนาดนี้ งั้นก็แสดงว่า....
"เธอเป็นลมไปน่ะ ดีนะที่การ์ดช่วยกันแบกมา"ครื้นนนน ภาพที่ฉันสร้างไว้ว่าพี่นิวอุ้มฉันมาพังลงต่อหน้าต่อตา แค่นั้นยังไม่พอ พี่นิวบอกว่าช่วยกัน'แบก'มา นี่ฉันใช่คนอยู่ไหมเนี่ย? แต่ไม่เป็นไร ฉันไม่ถือ(ความรักบังตา)
"อ่อ ขอบคุณมากๆนะคะ ที่ช่วยฉันไว้"
"ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ไปขอบคุณการ์ดโน่นเถอะ เห็นว่าบางคนหลังหักเลยนะนั่น"เอ่อ คือ... ตกลงมันยังไงคะเนี่ย ตั้งแต่แบกละนะ!
"(-0-)"
"ฮ่าๆๆๆ ฉันพูดเล่นน่ะ เห็นเธอเป็นลมน่าจะเครียดเลยช่วยผ่อนคลาย เป็นไงดีขึ้นไหม"
"-///-"คนอะไร๊ หล่อก็หล่อ ใจก็ดี มีมนุษย์สัมพันธ์ดีด้วย เข้ากับคนก็ง่าย วันหน้าคงเข้ากับพ่อแม่ฉันง่ายๆแน่ๆ><
"นิวมีอะไรจะพูดกับน้องเขาไม่ใช่เหรอ รีบพูดหน่อยนะเดี๋ยวมีถ่ายแบบต่อ"พี่ผู้หญิงคนเมื่อกี้ที่คุยกับฉันบอกพี่นิว
"อ๋อ โอเคครับพี่ นี่ฉันเกือบลืมไปเลยว่ามีเรื่องคุยกับเธออะ เอ้~ เรียกตัวเองอย่างนี้ถูกรึเปล่านะ!?"พี่นิวหันไปพูดกับพี่ผู้หญิงเมื่อกี้แล้วมาพูดกับฉันต่อ พลางเถียงกับตัวเองเรื่องเรียกสรรพนาม
"เอ่อ พี่นิวแก่กว่า 3 ปีค่ะ แทนตัวเองว่าพี่ก็ได้"ฉันพูดอย่างนอบน้อม
"งั้นเหรอ พี่ก็นึกว่าเราอายุเท่ากันนะเนี่ย หน้าแก่นะเราน่ะ"พี่นิวพูดแบบยิ้มล้อๆ นี่ตกลงฉันหน้าแก่เหรอ!?
"(-0-)"ฉันอยากถามแต่ก็ได้แต่เก็บไว้ในใจ
"ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่นน่ะ ดูทำหน้าดิ ฮ่าๆๆไม่เถียงด้วย"พี่นิวหัวเราะใส่อย่างไม่รักษาภาพพจน์ตัวเอง นี่ฉันเพิ่งเคยเห็นมุมนี้นะเนี่ย ปกติพี่นิวจะทำเข้มดูไม่เหมือนพี่นิวคนนี้เลย น่ารักกกกกก
"อุ้ย! โทดที ปกติฉันจะไม่ค่อยหลุดอะไรแบบนี้น่ะ แต่หน้าเธอตลกดีเลยขำเยอะไปหน่อย"พี่นิวพูดเหมือนรู้สึกตัวว่าฉันคิดอะไรอยู่
"แสดงว่าไม่ค่อยมีใครเห็นมุมนี้เหรอคะ?"ฉันถามตามที่สงสัย เพราะถ้าจริงล่ะก็ฉันก็ได้รับสิทธิพิเศษน่ะสิ กรี๊ดดดดดดล่วงหน้า
"ไม่ใช่หรอก ฉันมักจะหลุดอะไรแบบนี้ค่อนข้างบ่อยจนพี่นุชขี้เกียจจะเตือนละ"พี่นุช อ๋อ~ คงเป็นผู้หญิงคนที่มาคุยกับฉันสินะ อืมมมม ถ้าสนิทกันขนาดนี้แสดงว่าพี่นุชอะไรนี่เป็นผู้จัดการของพี่นิวสินะ
"เอ่อ แล้วเรื่องพี่นิวจะคุยกับฉัน..."ฉันพยายามเว้นช่องไฟให้พี่นิวตอบ
"เออ ใช่! นี่ไงลืมอีกละ พี่แค่สงสัยเรื่องแผลกับกลิ่นจากตัวเธอน่ะ อืม...ตอนนี้ไม่มีกลิ่นละแฮะแถมแผลก็ใส่ยาละด้วย"พี่นิวพยายามดมหากลิ่นตอนถาม แต่เสียใจค่ะพี่ๆทีมงานช่วยกันเอาน้ำยามาฟอกออกหมดแล้วซึ่งไม่รู้ว่าทำยังไงเสื้อผ้าฉันยังอยู่ดีนะ อ้อ!รวมถึงกลิ่นในอากาศก็จางลงไปเยอะเลยด้วย แล้วก็แผลที่ขาฉันก็ใส่ยาแถมติดพลาสเตอร์แล้วด้วย
"กลิ่นขี้ควายน่ะเหรอคะ"ฉันถามเสียงแผ่วอย่างอายๆ
"ใช่ๆๆๆ ฉันนึกแล้วว่าจมูกฉันรายงานไม่ผิดกลิ่น"
"แฮ่ๆ มีอะไรเหรอคะ?"
"ฉันแค่สงสัยว่าเธอใช้น้ำหอมอะไรน่ะ กลิ่นฉุนดี"พี่นิวพูดเหมือนพูดเล่นๆ
"ไม่ใช่น้ำหอมหรอกค่ะ ขี้ควายจริงๆล้วนๆนี่แหละ"ฉันตอบตามจริง
"อ้าว งั้นหรอกเหรอ อืม... คุยกับเธอก็สนุกดีนะ แต่เวลาไม่พอแล้วล่ะ ว่าแต่ชื่ออะไรอะเรา"กรี๊ดดด พี่นิวถามชื่อฉัน!!
"ชื่อ อุ้มรัก ค่ะ"ฉันพยายามเน้นเพื่อให้พี่นิวจำได้ เขินจังงง
"อ่อ งั้นคราวหน้าคงเจอกันเนอะอุ้มรัก พี่ไปก่อนล่ะ"อ๊ากกกกก ฆ่าฉันฆ่าฉันให้ตายดีกว่าาาาา พี่นิวเรียกชื่อฉันอ้ะ กรี๊ดดด วี๊ดดด ว้ายยย อร๊ายยย
"ค่ะ บายค่ะ"ฉันพยายามเก็บอาการ กรี๊ดดดดด จริงๆก่อนมางานแฟนมีตติ้งฉันคิดว่า แค่ได้ลายเซ็นต์กับถ่ายรูปกับพี่นิวฉันก็พอใจ แต่นี่มันเกินคาด(>///<)
     อะแฮะอะแฮ่ม! เอาเป็นว่าฉันจะกล่าวถึงพี่นิวพอเป็นน้ำจิ้มให้ทุกคนได้ล่วงรู้ถึงการติ่งของฉันนะ พี่นิว ชื่อจริงว่า นิวกร(นิ-วะ-กร) ตอนนี้อยู่ปี 3 มหาลัยชื่อดังของประเทศ คณะนิเทศศาสตร์ แน่นอนว่าเด็กจบม.6อย่างฉันต้องมีความพยายามจะเข้าไปเรียนตามพี่นิวและฝันฉันก็เป็นจริง ฉันติด!!! กรี๊ดดดดดด มันไม่ง่ายเลยแต่ฉันเชื่อว่าความรักจะนำพาทุกสิ่งมาให้เป็นจริง แล้วเจอกันนะคะ(-3-) เออ จริงๆฉันชอบพี่นิวมาตั้งแต่ป.1แล้วล่ะ ช่วงนั้นพี่นิวเพิ่งเข้าวงการใหม่ๆ และนั่นแหละ ฉันหลงรักเขาเต็มเปา ฉันติดตามทุกผลงานของพี่นิว ถึงตอนนั้นพี่นิวจะยังไม่ดังมากเท่าตอนนี้ แต่ฉันก็ยังติดตาม ดูแล้วเหมือนเราโตมาด้วยกันคบกันมาเกือบ12ปีละนะเนี่ย เขินนน