รักของเรา ... สองสามคน [วัยรุ่นวุ่นรัก]

ข้อมูลเบื้องต้น

ความรักที่ไม่มีจุดเริ่มต้น เป็นรักที่กะทันหัน แล้วเป็นรักที่ต้องมีคนยอมเสียสละ เพื่อให้ทุกอย่างจบลงด้วยดี แม้ว่าคนที่เสียสละจะต้องเจ็บต่อไปก็ตาม ...

เนื้อเรื่อง

ความรักของฉัน เขา และ เค้า บางคนอาจจะมองว่ารักคือสิ่งที่สวยงาม คือการที่เราได้อยู่กับคนที่เรารัก แต่สำหรับฉันความรักไม่ได้สวยงามอย่างที่ใครๆเขาบอกไว้เลย 
.................................................................................................................................................................
ตั้งแต่วันที่ฉันได้พบหน้าเขาฉันก็รู้เลยว่า เขานี่แหละจะเป็นคนที่คอยมาเติมเต็มหัวใจที่ขาดหายไป ฉันเพ้อถึงเขาทุกวัน ฉันไม่เคยบอกให้ใครได้รู้ว่าความรู้สึกลึกๆที่ฉันได้มีต่อเขามันมากขนาดไหนแล้วไม่มีใครรู้เลยว่าฉันกำลังแอบชอบเขาอยู่ จนกระทั้งฉันได้บอกเรื่องนี้กับเค้า ซึ่งเป็นเพื่อนรักของฉัน มันไม่รู้สึกอึดอัดใจอีกต่อไป เมื่อมีคนมาคอยแบ่งเบาความอึดอัดในใจฉันออกไป เขายังคอยทำดียังคอยยิ้มให้ฉันทุกครั้งที่เห็นหน้ากันแต่ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาทำไปเพราะมารยาท หรือเพราะเขาคิดอะไรกับฉัน ฉันเคยแอบเข้าข้างตัวเองตลอดเวลา ว่าเขาคงจะมีใจให้ฉันบ้าง แต่อีกมุมนึงเขาไม่ได้ทำแบบนี้กับฉันคงเดียว เขายังเอาใจใส่ยิ้มให้เพื่อนของฉันด้วยเช่นกัน การกระทำแบบนี้มันยิ่งทำให้ฉันหนักใจเข้าไปอีกว่าคงจะไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวสินะ เราสองคนเหมือนอยู่กันคนละโลก เขาคือโลกแห่งความจริง แต่ฉันเหมือนอยู่ในโลกแห่งความฝันที่อยากจะตื่น แต่ทำยังไงก็ไม่ตื่น พอมาวันนึง เพื่อนของเขาก็บอกว่าเขาชอบเพื่อนของฉัน ตอนนั้นหัวใจของฉันกำลังจะพังทลาย โลกที่กลายเป็นสีชมพูกลับมืดมิด แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็คงทำดีกับฉันอยู่เรื่อยไป การกระทำแบบนี้เขาเรียกว่า '' ให้ความหวัง '' ใช่ไหม ? ฉันคอยเฝ้าถามตัวเองพร้อมกับพยามหลบหน้าเขาด้วย แต่ไม่ว่าจะทำวิธีไหน จะหนีไปไกลสักเท่าไหร่ สุดท้ายก็ต้องกลับมาเจอกับความจริงเมื่อรู้ว่าเขาได้คบกับเพื่อนของฉันไปแล้ว ความรู้สึกในตอนนั้นทั้งผิดหวังและเสียใจไปพร้อมๆกัน คนที่ยอมเสียสละคือคนที่ไม่เจ็บใช่ไหม คือคนที่เค้าทำใจได้แล้วใช่ไหม จะไม่รู้สึกอะไรเลยใช่ไหม นั่นคือคำถาม ที่ฉันเฝ้าถามตัวเอง แต่ก็ไม่ได้คำตอบมาเลย ภาพที่ฉันได้เห็นเขากับเพื่อนรัก ของฉันจับมือกัน มันเป็นภาพที่ทำให้ฉันขุ่นคิดขึ้นมาว่า ถ้าเค้ารักกันเราก็ควรจะไปสิ แต่มันไม่ง่ายเลยนะ ที่จะตัดใจจากคนๆนึง แต่ก็ไม่แปลกนิ เพราะฉันยังไม่ได้บอกความในใจให้เขารับรู้เลย มันก็คงไม่ผิด ที่เขาจะทำดีกับฉันในฐานะเพื่อนคนนึง แล้วก็คงไม่แปลกที่เขาจะทำดีกับทุกคนเหมือนที่ทำกับฉัน มันคงเป็นฉันเอง ที่คิดไปเอง ที่เข้าข้างตัวเอง สถานการณ์ตอนนั้นความรู้สึก ความในใจ คำถามอะไรตั้งมากมายมันมีอยู่ในหัวสมองของฉัน สุดท้ายแล้ว ฉันก็คงจะต้องเลือกที่จะเดินจากไป ถึงแม้ว่าจะไม่เต็มใจก็ตาม ทั้งๆที่รู้ว่าควรจะไปตั้งนานแล้ว คนที่พร้อมเจ็บ เพื่อให้ทุกอย่างมันจบ โดยสมบูรณ์แบบมันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ ที่จะไม่ทำให้ใครอีกหลายๆคนต้องเจ็บไปพร้อมกัน เลือกที่จะเจ็บคนเดียวดีกว่า เพื่อให้ทุกคนไม่ต้องเจ็บแบบนี้อีก 
.................................................................................................................................................................
การเจ็บเพียงลำพัง เหมือนกับการที่ต้องเดินคนเดียวบนเส้นทางเปลี่ยว ต้องเจออะไรมากมาย พอเวลาผ่านไป ก็จะเจออะไรที่ดีกว่า ถึงแม้ว่าจะใช้ระยะเวลานานก็ตาม .... :)) #ยอมฝืนยิ้ม ทั้งๆที่รู้ว่าทำไม่ได้ แต่ก็ต้องทำ เพื่อให้คนอีกหลายๆคน ไม่ต้องเป็นห่วง.