คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro Mickey Rich
TBRL Mickey Rich รักป่วนจิตพิศวาสใจ❤{16/02/14}
เมื่อ ‘ซิดนีย์’ หนุ่มหล่อรวยล้นฟ้าจนเทวดาไม่มีที่อยู่(?) มาขอร้อง คนสวย เริ่ด แต่ไม่เชิดกับคนหล่ออย่าง ‘นุ้งนิ้ง’ คนนี้(กล้าเนอะ) ให้ช่วยไปบอกรักยัย ‘มิมมี่’ เพื่อนสนิทของฉันให้หน่อย! เรื่องราวป่วนจิต(พิศวาสใจ)จึงได้เริ่มขึ้น [-]^[-];;
Intron
Warning!!
คำเตือน! โปรดเขย่าก่อนอ่านเหมือนโคอาร่ามาสครับผม(เอิ่ม... ดูเหมือนจะไม่เกี่ยว)
หนึ่ง นิยายเรื่องนี้ นางเอกหลงตัวเองได้น่าตบให้สลบสุดๆ ใครรับไม่ได้ถีบยอดหน้านางได้เลยเราไม่ว่ากันค่ะ
สอง นิยายเรื่องนี้ คุณจะรู้สึกสงสารพระเอกมากมายที่ต้องบรรจบชีวิตท้ายคู่กับนางเอกซึ่งอยากจะถีบยอดหน้าให้สลบเหมือดคาบาทาจากใจจริง
สาม นิยายเรื่องนี้ คุณอาจจะชอบเพื่อนนางเอกสุดใจดิ้น เนื่องจาก คำด่านางเอกแรงๆเพราะความมันส์ปากพ่ะย่ะค่ะครับผม
เฮลล่าาาาาา >O< นี่เป็นนิยายเรื่องแรกที่แต่งแนวฮาๆ ปนน่ารักๆ ไม่ละมุน ละไม และไม่ดราม่าจนเกินไปแหละ (‘^‘) ไรท์ชื่อน้ำหวานนะ แต่อยากให้เรียกว่า 'ตาลวาน' มากกว่าอ่ะ อยากรู้จักก็เข้าไปทักทายที่ MY.ID ได้เลยนะ ไม่สนุกก็บอกกันตรงๆเราจะได้แก้ไข ไม่สะใจก็ขอให้ติเต็มเหนี่ยวเลยนะ เพราะประสบการณ์เรายังน้อย และด้อย มากๆ >_<
บทนำ
ตึง ตึง ตึง~ ตึง
เสียงอ๊อดดังเปรียบระฆังช่วยชีวิตสุดซึ้งจากพระเจ้า[TT]^[TT] โอ๊ย~วิชาที่เรียนกับ อาจารย์แฟรงลีวาลชวนหลับอ่ะ! สวยทนนั่งมาตั้งชั่วโมงครึ่ง (เมื่อยตูดที่สุด[T]o[T]) แต่ดีนะที่สวยมีความอดทน[>]_[O]
“เฮ้ย นิ้ง”อั๊ยย่ะ! ชื่อคนสวยถูกเรียกแล้ว ก็คนให้อารมณ์ประมาณว่า Of Crouse แน่นอนอะไรงี้ ชื่อฉันคือนุ้งนิ้ง ชื่อน่ารัก น่าฟัด น่ากอดชิมิร่า~ แต่จงเรียกฉันว่าสวยเถอะ เพราะสวยคนนี้คือผู้ถือครองตำแหน่งอันสูงอย่าง ‘The Art Princess’ ไงล่ะ โฮ๊ะๆๆ ขึ้นว่า Princess ก็พอจะรู้แล้วใช่ม้า ว่าสวยคือเจ้าหญิงแสนสวย รวย และเริด แต่ไม่เชิดกับผู้ชายหล่อๆทุกคนบนโลกย่ะ ฮิ้ววว~ [^]O[^]
“มีปัญหาอะไรให้สวยรับใช้เหรอ ค่าตัวไม่แพงแค่สีห้าแสนเอง~[>]_[O]~❤ (ขยิบตาหนึ่งทีเพื่อให้ดูจรัสขึ้น)”
“ถุ้ย! หน้าอย่างแกเนี่ยนะสวย ตูดหมาขี้เรือนยังดูน่ารัก น่าจูบ กว่าขี้หน้าแกอีก =__=;;”ฉึก! อ่ะเฮือกกก!!~ รู้นะว่าอิจฉาเลยด่าแต่แบบว่า...ตูดหมาเนี่ยนะ!! แกเอามาเทียบกับหน้าสวยๆของฉันได้ไงไอ้เด็กเมื่อวานซืน [>]O[<]!! (ไอ้เด็กเมื่อวานซืน หรือ ยัยวานวาน เป็นเพื่อนสนิท(หน้าถีบ)ของสวยเองแหละ พวกเราเรียนอยู่สายเดียวกัน(สายที่พวกเราเรียนอยู่คือสายศิลป์ญี่ปุ่น) เลยเป็นเพื่อนสนิทที่ไม่ค่อยอยากสนิทกันสักเท่าไร [-]__[-];; )
“ไอ้เด็กเมื่อวานซืน ไอ้ว่านหางจระเข้ ไอ้...ไอ้...ไอ้... โธ่เว้ย!”
“ด่าฉันได้แค่นี้ไปลาหมาตายดีกว่านะ =__=^”
“กรี๊ดดดดดดด~[>]O[<]!!”
“โอ๊ย! หุปปาก!/(=O=)\<<<(เอามืออุดหู)”พูดจบมันก็เอามือออกจากหูแล้วพูดประชดสวยรัวๆๆ “เสียงแกแปร๊ดฉิบ ถ้าไปแข่งกับช้าง ฉันคิดว่าช้างยังผวา ไปท้าแข่งกับหมา หมายังอาย ไปแข่งกับควาย ควายยังสลบแน่ฉันรับประกัน การันตีโดยวานวานศิลป์ญี่ปุ่น =[]=!!”
“ชั่งคำพูดฉันแล้วได้กี่โลหรอ? ถ้าน้อยไปเดี๋ยวฉันจะได้เพิ่ม;p”ดันกวนTeen กลับมาให้อีก [=]__[=]!
“ไม่ต้องย่ะ! แล้วมีปัญหาอะไรถึงเรียกคนสวยอย่างนุ้งนิ้งคนนี้มิทราบยะ [>]=[<]!!”ฉันสะบัดหน้ากลับมา แล้วทำตาขวางๆใส่ยัยนั่น(ลืมไปว่ายัยวานวานไม่เคยยอมง้อใคร [-]=[-])
“อ้อ ฉันจะบอกว่า ‘ซิดนีย์’ มารอแก...”หลังจากคำว่า ‘ซิดนีย์’ ออกมาจากปากของยัยวานวาน ฉันรีบลุกขึ้นจนเก้าอี้เกือบล้ม แต่ยัยวานวานก็จับเก้าอี้ไว้ทัน ถึงแม้ฉันจะไม่ได้สนใจกับสิ่งที่ตัวเองกระทำไว้เลยก็ตามแต่ก็ได้ยินเสียงสบถของยัยวานวานออกมานะ แต่ใครจะสนล่ะ [^]-[^] ในเมื่อมีหนุ่มหล่อ รวย xxxใหญ่ (ทำใหม่จะต้องเซ็นเซอร์ด้วยยะ สวยแค่จะบอกว่าธุรกิจทางบ้านใหญ่เท่านั้นเอง [-]=[-];;) แถมซิดนีย์ยังได้รับตำแหน่ง เดอ ริช ออฟ สคูล ด้วยนะ [>][<] ผ้ชายอะไรเพอร์เฟคเป็นบ้า แต่เรื่องนั้นชั่งมันก่อนเถอะที่สำคัญก็คือ...
“สุดหล่อจ๋า~ คนสวยมาแล้ว~ [❤]-[❤]”ฉันเดินไปที่ประตูห้องเรียกหาซิดนีย์
อาเระ! หันซ้ายหันขวามองหาสุดหล่อ
โป๊ก!
“โอ๊ย! いたい いたい いたい (เจ็บ เจ็บ เจ็บ)ทำอะไรเนี่ยยัยเด็กเมื่อวานซืน”ฉันถึงกับร้องเป็นภาษาญี่ปุ่น แล้วปัดมือของยัยเด็กเมื่อวานซืนออก พลางลูบหัวตัวเองอย่างเบามือคนอะไรแรงเยอะอย่างกับผู้ชาย แต่...ไอ้วานวานมันก็ได้รับตำแหน่ง The Friendly Boy ประจำปีนี้หว่า(ทำเอาสวยงงเต๊กไปหลายวินาที) ตำแหน่งดีๆที่ผู้ชายน่าจะได้กลับมีผู้หญิงนิสัยเท่แถมหน้าตาดีสุดๆ(แต่น้อยกว่าสวย) อย่างยัยวานวานมาแย่งแทนทำเอาฉันเจ็บแทนพวกผู้ชายเลยนะเนี่ย[=]^[=]
“ไอ้กร๊วกนั่นไม่ได้อยู่ที่นี่หรอก!! คนอย่างไอ้รวย พ่อแม่ใหญ่ถือถิ่นไว้แบบนั่นไม่มายืนรอคนแบบแกหรอกนะ ขืนรอจริงๆคงไม่ต่างอะไรกับรอให้หมามันมาฉี่ใส่หรอก แล้วทีหลังน่ะหัดฟังคนอื่นเขาพูดให้จบก่อนได้ป่ะแล้วค่อนกระดึบออกไป อ้อ! แล้วก็เวลาออกไปน่ะอย่าเอาตูดออกจากเก้าอี้เร็วสิวะ ก็รู้ว่าตัวเองไขมันเยอะ ลุกทีเก้าอี้แถบล้มดีนะที่ฉันจับไว้ก่อน=O=!!” ไอ้วานว้านนนนนนน!! ดูคำศัพท์แต่ละคำที่มันใช้กับสวยสิ กระดึบ!! ฉันคนนะยะไม่ใช่หนอนใช้คำไม่ถูกต้องเดี๋ยวแม่ก็ปัดตบด้วยความสวยอันเจิดจรัสเข้าให้!
แล้วก็ไขมัน...ใช่! ไขมัน กรี๊ดดดด!!! สวยหนักแค่ห้าสิบกว่าๆเองนะ แต่ก็ไม่เถียงหรอกที่เก้าอี้มันล้ม แต่ต้องไม่ใช่เพราะไขมันของฉันแน่ มันเกิดจากความดี๊ด๊าดัดจริต(กล้าว่าตัวเองด้วยเนอะ)ของสวยไม่เกี่ยวกับไขมันย่ะ สวยแค่อยากเจอซิดนีย์ เออ! ใช่ซิดนีย์
“แล้วซิดนีย์อยู่ไหน! เขาอยู่หนายยยย!!!”ฉันตะโกนถามยัยวานวานที่บัดนี้เอามือปิดหู แล้วเดินมาถีบสวยจนล้มไปจูบพื้นเรียบร้อยแล้ว
“กรี๊ดดดดดดดด!!! แหกปากอยู่ได้น่ารำคาญ!! ร้องเรียกหาผู้ชายไม่อายปากมั้งรึไง!! ทำเป็นชะนีร้องเรียกหาผัวไปได้เกิดมาฉันพึ่งเคยเจอคนแบบแกเนี่ยแหละ!! ไอ้ซิดนีย์รอแกอยู่หลังโรงเรียน”กล้าว่าฉันนะยะ ยัยวานวานที่แกกรี๊ดมายิ่งกว่าตอนที่สวยกรี๊ดซะอีก[=]__[=];; แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาสนใจยัยนี่ ต้องไปหลังโรงเรียนสินะ!! ฉันรีบยันตัวลุกขึ้นแล้วเดินไปจะหอมแก้มยัยวานวานที่ช่วยบอกเรื่องซิดนีย์แต่...
“หยุ้ดดดดดด!!! ถ้าแกเข้าใกล้ฉันอีกนิด แกได้ลงไปสลบเงื่อนที่พื้นแน่ =[]=!!”ยัยนั่นยกพระบาทขึ้นมาจ้อหน้าฉันแหละ ฮึ่ม! ถ้าไม่ติดว่าสวยต้องไปหาซิดนีย์สุดหล่อนะ ฉันจะเข้าไปกัดหน้า ตามด้วยขวนแขนแล้วถีบตูดส่งเลย [=]^[=]
“เออ! เอาเป็นว่าขอบคุณแล้วกัน”ฉันบอกยัยวานวานแล้วหันหลังแล้วออกตัววิ่ง วิ่งเร็วที่สุดที่พอจะทำได้
พอวิ่งมาถึงหลังโรงเรียน ฉันก็เห็นรูปร่างคนจางๆจากศาลาท้ายสุดข้างหลังโรงเรียน อร๊ายยยยย~สุดหล่อจ๋า คนสวยมาแล้วจ้า~
[❤]O[❤]”
Little Bit Talk With Writer (18-01-2014)
จบไปแล้วกับบทนำ =O=;; เป็นอะไรที่เขียนยากมากในตอนแรกสำหรับเรา แต่ว่าพอลองจับคาแรคเตอร์ของนุ้งนิ้งมาใส่ตัวเองดู ก็บรรยายความรู้สึกใส่ในนิยายไม่ยั้งเลย =^=;; พอลองอ่านดูอีกครั้งก่อนจะลงมือพิมพ์(ตอนแรกเขียนใส่สมุดโน้ต) ให้ความรู้สึกแบบว่า...เรานี้ก็หลงตัวเองได้เก่งเหมือนกันเนอะ 555+
ที่จริงแล้วนุ้งนิ้งเป็นคนที่น่ารักนะ ผมหยิกสีดำ ตัวขาว หน้ามน ใส่แว่นกลมๆ เลยดูน่ารักไปอีกแบบ แต่ว่าด้วยนิสัยที่หลงตัวเองอย่างรุ่นแรง เลยทำให้จากรู้สึกแบบ เออ...เด็กคนนี้น่ารักดีเนอะกลายเป็น เอิ่ม...ขอตบสักฉากได้ป่ะ 555+ ถึงจะรั่วแต่ช่วยเก็บนิยายนี้เข้ากล่องที่มีชื่อว่า Fav. ด้วยน้า~^O^ ใครทำน่ารักมากอ่ะรู้ตัวมั้ย ^///^ แล้วก็ช่วยบริจาคคอมเม้นสักนิดให้เราหน่อยสิ *O* จะได้มีกำลังใจ
1 เม้น = 1 กำลังใจ
ความคิดเห็น