คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 7
" ไปะนานเลย นึว่าหลทาะแล้ว " มิ์ทัแวผม
" หลอะไร ูไป่วยยาย้ามถนนมา " ผมอบลับมันวนๆ ไม่อยาบอวามริรับ เี่ยวพวมันะถามเยอะ
มันแอบเบะปาใส่ผม้วย หมั่นไส้ผมแหละ
อนนี้โ๊ะที่ผมนั่ ไม่ไ้มีแ่เพื่อนผมสอนรับ มีไอ้นัวสูับสาวสวยมานั่เพิ่ม ทำไม้อพามาอย้ำันนานี้
" ูอนั่้วยนะ " มันุยับผม่อน เพราะเห็นผมทำหน้านิ่ใส่
" รบวน้วยน้าอัน " ยัไม่ทันที่ผมะอบธาม สาวเพียนเียว็ทัึ้น
" ไ้สิ่ปรา " ผมอบลับพร้อมส่ยิ้มไปให้
" ไม่ื้ออะไรมาใหู้ินเลย " ฟลุเห็นผมลับมามือป่าว
" ูลืมอะ " ผมยิ้มแห้ๆให้
" ั้นเราไปินาบูันไหม ปราว่าะไปับธามพอี " ปราวนพวผม
" เออน่าสน แ่พวเราะไม่รบวนหรอ " มิ์ถามลับ
" ไม่วน ไปหลายนไม่เหาี " ที่เธออบไปแบบนั้นเพราะเวลาที่เธอไปไหนับธาม นัวสูะเียบลอพูน้อยนับำไ้ มีเพื่อนอธามไป้วย น่าะทำบรรยาาศีึ้น
" โอเามนั้น ไปแท็ี่นะ อัันไปนิ่ละ " ผมเสนอวามิเห็น หลัาฟัมานาน
" อืม ไ้ " ธามอบ
สัพัพวเรา็เ็บอและยแ๊ ไปรอรถที่หน้าโรเรียนัน
หลัาพวผมหาแท็ี่ันมาไ้ ลมิให้สาวไปนั่หน้า ส่วนายรร์อัันนั่หลั ไปสอันไม่ไ้รับเปลือั แ่เหมือนะเบียันเินไป นผมเยึ้นมาัธามผมหันไปมอหน้ามันเิออนุา มันยิ้มให้ผมประอเอวเบาๆ วินาทีนี้ ผมทำัวไม่ถู ไ้แ่นั่นิ่เร็
พาร์ทธาม
ผมเหมือนไ้ลิ่นแป้เ็มาาน้าหน้าเลย หอมนอยาฟั แอบบีบเอวนิ่มนั้นเบาๆ นิ่มริๆ มันไม่รู้ัวหลอมั้ ยอมรับรับว่าวยโอาศ แ่อใไม่ไหวริๆ
ทำไมมันน่ารั น่าเอ็นูนานี้ อนแร็อารม์เสียมานิหน่อยเพราะเห็นภาพที่วนหุหิเ้านทำไรไม่ถู ฟึฟัอยู่นาน นเห็นมันเินลับมานเียว็โล่ใ ไอ่ัวเล็อย่าทำัวน่ารัใส่นอื่นให้มา ผมเผลอบีบเอวนั่นอย่าหมั่นเี้ยว
" อ้ะ " ผมรู้สึถึแรบีบที่เอ นผม้อหันไปมอหน้าธาม
" อโทษ " เสียระิบเบาๆที่้าหู และลมหายใร้อนๆที่เป่ามา ผมทำอะไรไม่ถูไ้แ่เม้มปาแน่นยับัวไปมาเล็น้อย้วยวามเิน
" อย่ายับเยอะ " มันระิบพู ทำไมัวธามมันเร็ๆ หรือผมหนัเินไปนะ
ห้าสรรพสิน้า
" เอาร้านนี้เนอะ หิวเเล้วี้เียเลือ " มิ์เสนอทาเลือ เพราะพวเราเลือมาหลายร้านแล้ว
" ็ไ้ อโทษทีนะเราอยาแนะนำร้านที่อร่อยสุให้นะ เลยทำให้เสียเวลาเลย " ปราพูเสียอ่อยอโทษพวผม
" ไม่เป็นไรหรอปรา ไปันเถอะ " ธามยมือลูบหัวพูปลอบใ
หลัาทั้สอเิินนำไป ผมเห็นภาพนั้นไ้แ่นึเสียใ ทำไมเวลาที่โอาสเป็นอเราถึไม่ว้าไว้ แล้วมานึเสียใที่หลั
" ไละมึ ไหวไหม " มิ์เห็นท่าไม่ี
" แ่นี้สบายมา เยเออะไรที่หนัว่านี้มาแล้ว " อบพร้อมยิ้มให้น้อยๆ
ีวิที่เเล้ว ่วที่ผมส่อีวิธามผมเออะไรที่บาามาว่านี้้วย้ำ แ่เพราะรั้นี้เราเห็นับาเนื้อมันมันเลยเ็บว่าทุที
" เออน่ะ ไปเถอะเี๋ยวพวนั้นสสัย " ฟลุออผมเ้าร้านาบู สสัยมิ์เล่าให้ฟัแล้ว มันถึไม่ับเหุาร์ที่เิึ้น
ความคิดเห็น